Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

Trauer

  • 1 Trauer

    Trauer ['traʊɐ] <- > f
    żałoba f
    \Trauer tragen nosić żałobę
    in tiefer \Trauer w głębokim smutku

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Trauer

  • 2 Trauer

    f скорбь f, печаль f; ( um einen Toten) траур

    Русско-немецкий карманный словарь > Trauer

  • 3 плакучий

    Trauer-

    Taschenwörterbuch Russisch-Deutsch > плакучий

  • 4 žalost

    Trauer f (-), Leid n (-[e]s, -en), Schmerz m (-es, -en), Kummer m (-s), Betrü'bnis f (-, -sse), Trübsal f (-, -e); biti u dubokoj ž-sti in tiefer Trauer sein; dijeliti radost i ž. Freund und Leid teilen; na ž. leider; sa ž-šću spoznati mit Schmerz erkennen; ž. ga izjeda Kummer (Schmerz) zehrt an ihm; stisnuti od ž-sti vor Leid (Schmerz) vergehen

    Hrvatski-Njemački rječnik > žalost

  • 5 korota

    Trauer f (-), Trauerzeit f (-); Trauerjahr n (-s, -e)

    Hrvatski-Njemački rječnik > korota

  • 6 душевна мъка ж

    Trauer {f}

    Bългарски-немски речник ново > душевна мъка ж

  • 7 облечен съм в траур

    Trauer tragen

    Bългарски-немски речник ново > облечен съм в траур

  • 8 облечен съм в черно [в знак на траур]

    Trauer tragen

    Bългарски-немски речник ново > облечен съм в черно [в знак на траур]

  • 9 печал ж

    Trauer {f}

    Bългарски-немски речник ново > печал ж

  • 10 скръб ж

    Trauer {f}

    Bългарски-немски речник ново > скръб ж

  • 11 траур м

    Trauer {f}

    Bългарски-немски речник ново > траур м

  • 12 тъга ж

    Trauer {f}

    Bългарски-немски речник ново > тъга ж

  • 13 kara günlük

    Trauer, Trauertag

    Türk-Alman Mini Sözlük > kara günlük

  • 14 yas

    Trauer, Kummer

    Türk-Alman Mini Sözlük > yas

  • 15 матәм

    Trauer f.; Gram m.

    Татарча-алманча сүзлек > матәм

  • 16 ama > a. de sinagan

    Trauer um den Vater (D).

    Маньчжурско-немецкий словарь > ama > a. de sinagan

  • 17 траурный

    Trauer-; traurig, trist; Gedenk-

    Taschenwörterbuch Russisch-Deutsch > траурный

  • 18 mourning

    noun
    1) (clothes) Trauer[kleidung], die

    be [dressed] in or wear/put on or go into mourning — Trauer tragen/anlegen

    2) (sorrowing, lamentation) Trauer, die
    * * *
    1) (grief shown eg because of someone's death.) die Trauer
    2) (black or dark-coloured clothes suitable for a mourner: She was wearing mourning.) die Trauerkleidung
    * * *
    mourn·ing
    [ˈmɔ:nɪŋ, AM ˈmɔ:rn-]
    1. (grieving) Trauer f
    as a sign of \mourning als Zeichen der Trauer
    to be in \mourning for sb um jdn trauern; (wear black clothes) Trauer tragen
    2. (wailing) Klagegeschrei nt
    * * *
    ['mɔːnɪŋ]
    n
    (= act) Trauer f, Trauern nt (of um); (with wailing) Wehklage f; (= period etc) Trauerzeit f; (= dress) Trauer(kleidung) f

    next Tuesday has been declared a day of national mourningfür den kommenden Dienstag wurde Staatstrauer angeordnet

    * * *
    mourning [ˈmɔː(r)nıŋ; US auch ˈməʊr-]
    A s
    1. Trauer f:
    a) Trauern n:
    day of national mourning Staatstrauertag m
    b) Trauerzeit f
    2. Trauer(kleidung) f:
    in mourning in Trauer;
    be (dressed) in mourning Trauer tragen;
    go into mourning Trauer anlegen
    B adj (adv mourningly)
    1. trauernd, traurig, trauervoll
    2. Trauer…:
    mourning band Trauerband n, -flor m
    * * *
    noun
    1) (clothes) Trauer[kleidung], die

    be [dressed] in or wear/put on or go into mourning — Trauer tragen/anlegen

    2) (sorrowing, lamentation) Trauer, die
    * * *
    adj.
    nachweinend adj.
    trauernd adj.

    English-german dictionary > mourning

  • 19 luctus

    lūctus, ūs, m. (lugeo), I) appell. = die Trauer über den Tod einer geliebten Person, um einen Verbannten od. bei anderen großen Unglücksfällen, die sich in lauter Jammerklage od. in äußeren üblichen Zeichen äußert (während maeror = die tiefe Betrübnis, die Wehmut, die Trauer der Ergebung), 1) eig.: a) im allg. (Ggstz. gaudium), filius luctu perditus, Cic.: luctus domesticus, Haus- od. Familientrauer, Cic.: luctus privatus, publicus, Liv.: omnium nationum luctus, Cic.: afflictus et confectus luctu, Cic.: luctum maeroremque suscipere, Cic.: in sordibus lamentis luctuque iacēre, Cic.: in luctu vivere, Cic.: luctum minuere od. levare, Cic.: plane omnem luctum abstergere, Cic.: maerorem atque luctum deponere, Cic.: luctum finire, Liv.: luctum redintegrare (v. einem Umstand), Liv.: alqm in eundem luctum vocare, Cic.: dare (versenken) animum in luctus, Ov.: in tantum luctum et laborem detrusum esse, Cic.: luctum ex alqa re percipere od. haurire, Cic.: luctum alci importare, Phaedr.: luctu atque caede omnia complentur, Sall.: adeo totam urbem opplevit luctus, ut etc., Liv.: nec illā tempestate matrona expers luctus fuerat, Liv. – Plur., Trauerfälle, Äußerungen der Trauer, feminarum praecipue et gaudia insignia erant et luctus, Liv.: diuturnitas, quae maximos luctus vetustate tollit, Cic.: in luctibus maximis esse Cic.: in maximos luctus incĭ dere, Cic. – mit obj. Genet. (um), luctus Memnonis amissi, Ov. met. 13, 578: luctu mariti, Apul. met. 10, 5: luctibus filiorum, Dict. 3, 21. – b) insbes., die Trauer durch übliche äußere Zeichen (Trauerkleidung usw.), erat in luctu senatus, squalebat civitas, publico consilio mutatā veste, Cic.: senatus consulto diebus triginta luctus est finitus, Liv. – m. obj. Genet. (um), luctum amissae sororis laeto cultu mutavit, Tac. ann. 2, 75. – 2) meton.: a) ein trauriges (betrübendes) Ereignis, eum luctum quoniam satis visus est eluxisse, Gell. 6 (7), 5, 4. – b) die Veranlassung zur Trauer, tu... luctus eras levior, Ov. met. 1, 655; vgl. 9, 155. – II) personif., Lūctus, der Gott der Trauer, Verg. Aen. 6, 274. Sil. 13, 581 u.a. – / arch. Genet. lucti, Acc. trag. 491 u. 513.

    lateinisch-deutsches > luctus

  • 20 luctus

    lūctus, ūs, m. (lugeo), I) appell. = die Trauer über den Tod einer geliebten Person, um einen Verbannten od. bei anderen großen Unglücksfällen, die sich in lauter Jammerklage od. in äußeren üblichen Zeichen äußert (während maeror = die tiefe Betrübnis, die Wehmut, die Trauer der Ergebung), 1) eig.: a) im allg. (Ggstz. gaudium), filius luctu perditus, Cic.: luctus domesticus, Haus- od. Familientrauer, Cic.: luctus privatus, publicus, Liv.: omnium nationum luctus, Cic.: afflictus et confectus luctu, Cic.: luctum maeroremque suscipere, Cic.: in sordibus lamentis luctuque iacēre, Cic.: in luctu vivere, Cic.: luctum minuere od. levare, Cic.: plane omnem luctum abstergere, Cic.: maerorem atque luctum deponere, Cic.: luctum finire, Liv.: luctum redintegrare (v. einem Umstand), Liv.: alqm in eundem luctum vocare, Cic.: dare (versenken) animum in luctus, Ov.: in tantum luctum et laborem detrusum esse, Cic.: luctum ex alqa re percipere od. haurire, Cic.: luctum alci importare, Phaedr.: luctu atque caede omnia complentur, Sall.: adeo totam urbem opplevit luctus, ut etc., Liv.: nec illā tempestate matrona expers luctus fuerat, Liv. – Plur., Trauerfälle, Äußerungen der Trauer, feminarum praecipue et gaudia insignia erant et luctus, Liv.: diuturnitas, quae maximos luctus vetustate tollit, Cic.: in luctibus maximis esse Cic.: in maximos luctus incĭ-
    ————
    dere, Cic. – mit obj. Genet. (um), luctus Memnonis amissi, Ov. met. 13, 578: luctu mariti, Apul. met. 10, 5: luctibus filiorum, Dict. 3, 21. – b) insbes., die Trauer durch übliche äußere Zeichen (Trauerkleidung usw.), erat in luctu senatus, squalebat civitas, publico consilio mutatā veste, Cic.: senatus consulto diebus triginta luctus est finitus, Liv. – m. obj. Genet. (um), luctum amissae sororis laeto cultu mutavit, Tac. ann. 2, 75. – 2) meton.: a) ein trauriges (betrübendes) Ereignis, eum luctum quoniam satis visus est eluxisse, Gell. 6 (7), 5, 4. – b) die Veranlassung zur Trauer, tu... luctus eras levior, Ov. met. 1, 655; vgl. 9, 155. – II) personif., Lūctus, der Gott der Trauer, Verg. Aen. 6, 274. Sil. 13, 581 u.a. – arch. Genet. lucti, Acc. trag. 491 u. 513.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > luctus

См. также в других словарях:

  • Trauer — Trauer, die, ist ein vorzüglicher, charakteristischer Theil der Sittengeschichte der Völker. Vieles hierüber, sowie über die Beerdigungsfeierlichkeiten überhaupt, ist in dem Artikel Grabmäler gesagt worden. Hier nur noch folgende ergänzende… …   Damen Conversations Lexikon

  • Trauer — Trauer, 1) die durch ein schmerzliches Ereigniß veranlaßte niedergeschlagene Gemüthsstimmung. 2) Die Äußerung des Schmerzes über den Verlust der Seinen durch den Tod. Die Juden erhoben dabei die Hände u. schlugen sie über dem Kopf zusammen, od.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Trauer — Trauer, die durch ein betrübendes Ereignis, namentlich durch den Verlust nahestehender oder verehrter Personen, oder durch die Erinnerung an solche Verluste (wie in den religiösen Trauerfesten um Adonis, Osiris etc.) verursachte Gemütsstimmung… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Trauer — Engel der Trauer – Grabmal auf dem protestantischen Friedhof von Rom Der Begriff Trauer bezeichnet die durch ein betrübendes Ereignis verursachte Gemütsstimmung und deren Kundgebung nach außen, etwa durch den Verlust nahestehender oder verehrter… …   Deutsch Wikipedia

  • Trauer — Traurigkeit; Betroffenheit; Kummer; Gram * * * Trau|er [ trau̮ɐ], die; : 1. seelischer Schmerz über ein Unglück oder einen Verlust: diese Nachricht erfüllte ihn mit Trauer; in Trauer um einen Verstorbenen sein. Syn.: ↑ Schwermut, ↑ Wehmut (geh.) …   Universal-Lexikon

  • Trauer — 1. Die Trauer um die Gattin währt bis zur Thür. It.: Doglia di moglie morta dura insino alla porta – Il duol della moglie è come il duol del gomito. Port.: Dor de mulher morta, dura até a porta. (Bohn I, 276.) 2. Grosse Trauer ist nicht von Dauer …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Trauer — Trau·er die; ; nur Sg; 1 Trauer (um jemanden / über etwas) ein tiefer seelischer Schmerz, den man z.B. empfindet, wenn ein geliebter Mensch stirbt oder wenn man von jemandem schwer enttäuscht wurde <tiefe Trauer; Trauer empfinden> || K :… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Trauer — die Trauer (Grundstufe) intensiver seelischer Schmerz, Gegenteil zu Freude Beispiele: Sie weinte vor Trauer. Nach ihrem Tod hat ihn Trauer überkommen. die Trauer (Aufbaustufe) schwarze Kleidung, die als Ausdruck des Schmerzes über den Verlust… …   Extremes Deutsch

  • Trauer — trauern: Das Verb mhd. trūren, ahd. trūrēn (niederl. treuren ist aus dem Dt. entlehnt) ist wahrscheinlich verwandt mit got. driusan »fallen«, aengl. dreosan »‹nieder›fallen« und aengl. drūsian »sinken; matt, kraftlos werden«. Seine… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Trauer — Elend, Jammer, Kreuz, Kummer, Leid, Leidensweg, Qual, Schmerz, Seelenschmerz, Unglück; (geh.): Betrübnis, Gram, Kümmernis, Pein, Trübsal. * * * Trauer,die:⇨Traurigkeit TrauerMelancholie,Schwermut,Verdüsterung,Trübsinn,Schmerz,Leid,Weltschmerz,Wehm… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Trauer-Rosenkäfer — (Oxythyrea funesta) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»