-
1 Trachinius
-
2 Trachinius
Trāchīn, īnis, or Trāchyn, ynos, f., = Trachin or Trachun, a town of Thessaly, on Mount Œta, where Hercules caused himself to be burned, Plin. 4, 7, 14, § 28; Sen. Herc. Oet. 135; 195; 1432; id. Troad. 818; Ov. M. 11, 627.—Hence, Trāchīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Trachin, Trachinian:tellus,
Ov. M. 11, 269:miles,
Luc. 3, 177:heros,
i. e. Ceyx, king of Trachin, Ov. M. 11, 351; called also, absol., Trachinius, id. ib. 11, 282; cf.puppis,
the vessel in which Ceyx was shipwrecked, id. ib. 11, 502:herba,
Plin. 27, 13, 114, § 141:rosa,
id. 21, 4, 10, § 16:Halcyone,
the consort of Ceyx, Stat. S. 3, 5, 57.—In plur. subst.: Trāchīnĭae, ārum, f., The Trachinian Women, a tragedy of Sophocles, Cic. Tusc. 2, 8, 20. -
3 Trachin
Trāchīn, īnis, Akk. īna, f. (Τραχίν), alte Stadt in der thessal. Landschaft Phtyiotis am Öta, Residenz des Ceyx, Todesort des Herkules, später Heraclea gen., dah. Heraclea Trachin, Plin. 4, 28 (Jan u. Detl. Trechin, ion. Τρηχίν). Ov. met. 11, 627: aspera Trachin, Sen. Herc. Oet. 195 (196): ad Trachina vocor, Sen. Herc. Oet. 135. – Dav. Trāchīnius, a, um (Τραχίνιος) trachinisch, heros, Ceyx, Ov.: ders. bl. Trachinius gen., Ov.: Halcyone, des Ceyx Gemahlin, Stat. – Plur. subst., Trāchīniae, die Trachinierinnen, eine Tragödie des Sophokles, Cic. Tusc. 2, 20.
-
4 Trachin
Trāchīn, īnis, Akk. īna, f. (Τραχίν), alte Stadt in der thessal. Landschaft Phtyiotis am Öta, Residenz des Ceyx, Todesort des Herkules, später Heraclea gen., dah. Heraclea Trachin, Plin. 4, 28 (Jan u. Detl. Trechin, ion. Τρηχίν). Ov. met. 11, 627: aspera Trachin, Sen. Herc. Oet. 195 (196): ad Trachina vocor, Sen. Herc. Oet. 135. – Dav. Trāchīnius, a, um (Τραχίνιος) trachinisch, heros, Ceyx, Ov.: ders. bl. Trachinius gen., Ov.: Halcyone, des Ceyx Gemahlin, Stat. – Plur. subst., Trāchīniae, die Trachinierinnen, eine Tragödie des Sophokles, Cic. Tusc. 2, 20. -
5 Trachin
Trāchīn, īnis, or Trāchyn, ynos, f., = Trachin or Trachun, a town of Thessaly, on Mount Œta, where Hercules caused himself to be burned, Plin. 4, 7, 14, § 28; Sen. Herc. Oet. 135; 195; 1432; id. Troad. 818; Ov. M. 11, 627.—Hence, Trāchīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Trachin, Trachinian:tellus,
Ov. M. 11, 269:miles,
Luc. 3, 177:heros,
i. e. Ceyx, king of Trachin, Ov. M. 11, 351; called also, absol., Trachinius, id. ib. 11, 282; cf.puppis,
the vessel in which Ceyx was shipwrecked, id. ib. 11, 502:herba,
Plin. 27, 13, 114, § 141:rosa,
id. 21, 4, 10, § 16:Halcyone,
the consort of Ceyx, Stat. S. 3, 5, 57.—In plur. subst.: Trāchīnĭae, ārum, f., The Trachinian Women, a tragedy of Sophocles, Cic. Tusc. 2, 8, 20. -
6 Trachiniae
Trāchīn, īnis, or Trāchyn, ynos, f., = Trachin or Trachun, a town of Thessaly, on Mount Œta, where Hercules caused himself to be burned, Plin. 4, 7, 14, § 28; Sen. Herc. Oet. 135; 195; 1432; id. Troad. 818; Ov. M. 11, 627.—Hence, Trāchīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Trachin, Trachinian:tellus,
Ov. M. 11, 269:miles,
Luc. 3, 177:heros,
i. e. Ceyx, king of Trachin, Ov. M. 11, 351; called also, absol., Trachinius, id. ib. 11, 282; cf.puppis,
the vessel in which Ceyx was shipwrecked, id. ib. 11, 502:herba,
Plin. 27, 13, 114, § 141:rosa,
id. 21, 4, 10, § 16:Halcyone,
the consort of Ceyx, Stat. S. 3, 5, 57.—In plur. subst.: Trāchīnĭae, ārum, f., The Trachinian Women, a tragedy of Sophocles, Cic. Tusc. 2, 8, 20. -
7 Trachyn
Trāchīn, īnis, or Trāchyn, ynos, f., = Trachin or Trachun, a town of Thessaly, on Mount Œta, where Hercules caused himself to be burned, Plin. 4, 7, 14, § 28; Sen. Herc. Oet. 135; 195; 1432; id. Troad. 818; Ov. M. 11, 627.—Hence, Trāchīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Trachin, Trachinian:tellus,
Ov. M. 11, 269:miles,
Luc. 3, 177:heros,
i. e. Ceyx, king of Trachin, Ov. M. 11, 351; called also, absol., Trachinius, id. ib. 11, 282; cf.puppis,
the vessel in which Ceyx was shipwrecked, id. ib. 11, 502:herba,
Plin. 27, 13, 114, § 141:rosa,
id. 21, 4, 10, § 16:Halcyone,
the consort of Ceyx, Stat. S. 3, 5, 57.—In plur. subst.: Trāchīnĭae, ārum, f., The Trachinian Women, a tragedy of Sophocles, Cic. Tusc. 2, 8, 20.
См. также в других словарях:
EPHIALTES — I. EPHIALTES, Trachinius, nome erat illi, qui ad Thermopylas Xerxi viam aliquam angustam monstravit, per quam viginti milia hominum supra capita Graecorum mitteret. Polyaen. l. 7. II. EPHIALTES Atheniensis, robote corporis et audaciâ praestans,… … Hofmann J. Lexicon universale
TRACHINIA — regiuncula Phthiotidis in ora sinus Maliaci, ubi Heraclea urbs cognomine Trachin, cuius meminit Ovid. l. 11. Met. v. 627. ubi Herculeam Trachina vocat. Hinc trachinius apud eundem Ovid. ibidem, v. 502. Haec quoque quae sequitur ventis Trachinia… … Hofmann J. Lexicon universale