-
1 obtundo
ob-tundo, tŭdi, tūsum (and tunsum), 3, v. a.I.To strike or beat against, at, or on a thing; to beat, thump, belabor (very rare;II. A.perh. only ante- and post-class.): pectora pugnis, Firm. Math. 5, 5: obtundit os mihi,
breaks my jaw, Plaut. Cas. 5, 2, 50; cf.:obtunso ore,
id. ib. 5, 1, 8; cf.:nam sum obtusus pugnis pessume,
id. Am. 2, 1, 59.—Lit. (very rare):B.telum,
Lucr. 6, 399:gladios,
Claud. Cons. Mall. Theod. 166.—Transf.1.To blunt, weaken, make dull, deprive of strength:2.aciem oculorum,
Plin. 22, 25, 70, § 142:auditum,
id. 24, 11, 50, § 87:obtusus stomachus,
id. Ep. 7, 3, 5:vocem,
to blunt, weaken, Lucr. 4, 613:ingenia,
Cic. de Or. 2, 70, 282:et obtusis ceciderunt viribus artis,
Lucr. 3, 452; Liv. 7, 2:mentem,
Cic. Tusc. 1, 33, 80:ingenia,
id. de Or. 3, 24, 93:nihil est quod tam obtundat elevetque aegritudinem, quam. etc.,
id. Tusc. 3, 16, 34.—Aures or aliquem, or simply obtundere, to stun or din the ears; to deafen one by saying a thing too often or too long; hence, to annoy or tease with importunity; aures graviter obtundo tuas, ne quem ames, Plaut. Cist. 1, 1, 120: ne brevitas [p. 1248] defraudasse aures videatur, neve longitudo obtudisse, Cic. Or. 66, 221:A.aliquem longis epistulis,
to annoy, molest, id. Att. 8, 1:aliquem,
id. Fam. 5, 14, 3:rogitando,
Ter. Eun. 3, 5, 6.—With object-clause: obtuderunt ejus aures, te socium praetoris fuisse, they dinned into him that, etc., Timarch. ap. Cic. Verr. 2, 3, 67, § 157.— With subj.:non cessat obtundere, totam prorsus a principio fabulam promeret,
App. M. 9, p. 228, 8:aliquem de aliquā re,
to importune, annoy, Ter. Ad. 1, 2, 33:obtundis, tametsi intellego, etc.,
id. And. 2, 2, 11.—Hence, obtūsus ( obtunsus or optūsus), a, um, P. a., blunt, dull, obtuse (class.).Lit.:B.falx obtusa et hebes,
Col. 4, 24, 21:pugio,
Tac. A. 15, 54:vomer,
Verg. G. 1, 262:angulus,
Lucr. 4, 355:cornua lunae obtusa,
Plin. 18, 35, 79, § 347.—Transf., blunted, blunt, dull, weak, faint, powerless:animi acies obtusior,
Cic. Sen. 23, 83:stellis acies obtunsa,
Verg. G. 1, 395: obtusi et hebetes ad aliquam rem, Cic. Fragm. ap. Lact. 3, 14:aures obtunsae,
blunted, dull of hearing, Auct. Her. 3, 9, 17: vox, thick, not clear (opp. clara), Quint. 11, 3, 15:fauces tumentes strangulant vocem, optusae obscurant,
id. 11, 3, 20:stomachus,
weakened, spoiled, Plin. Ep. 7, 3, 5:obtunsa pectora,
insensible, without feeling, Verg. A. 1, 567:ingenium,
Gell. 13, 24, 21:vires,
enfeebled, Lucr. 3, 452:nimio ne luxu obtunsior usus Sit genitali arvo,
too blunted, too enfeebled, Verg. G. 3, 135:vigor animi,
Liv. 5, 18:cor,
Lact. 2, 5, 4:sensus eorum,
Vulg. 2 Cor. 3, 14:venenum,
powerless, Calp. Ecl. 5, 94.— Comp.:quo quid dici potest obtusius?
Cic. N. D. 1, 25, 70.— Sup. does not occur.—Hence, adv.: obtūsē, dully, not keenly (postclass.):crocodili in aquā obtusius vident, in terrā acutissime,
Sol. 32, § 28.—Fig.:hoc facere obtuse,
Aug. Doct. Christ. 4, 5, § 7. -
2 optusus
ob-tundo, tŭdi, tūsum (and tunsum), 3, v. a.I.To strike or beat against, at, or on a thing; to beat, thump, belabor (very rare;II. A.perh. only ante- and post-class.): pectora pugnis, Firm. Math. 5, 5: obtundit os mihi,
breaks my jaw, Plaut. Cas. 5, 2, 50; cf.:obtunso ore,
id. ib. 5, 1, 8; cf.:nam sum obtusus pugnis pessume,
id. Am. 2, 1, 59.—Lit. (very rare):B.telum,
Lucr. 6, 399:gladios,
Claud. Cons. Mall. Theod. 166.—Transf.1.To blunt, weaken, make dull, deprive of strength:2.aciem oculorum,
Plin. 22, 25, 70, § 142:auditum,
id. 24, 11, 50, § 87:obtusus stomachus,
id. Ep. 7, 3, 5:vocem,
to blunt, weaken, Lucr. 4, 613:ingenia,
Cic. de Or. 2, 70, 282:et obtusis ceciderunt viribus artis,
Lucr. 3, 452; Liv. 7, 2:mentem,
Cic. Tusc. 1, 33, 80:ingenia,
id. de Or. 3, 24, 93:nihil est quod tam obtundat elevetque aegritudinem, quam. etc.,
id. Tusc. 3, 16, 34.—Aures or aliquem, or simply obtundere, to stun or din the ears; to deafen one by saying a thing too often or too long; hence, to annoy or tease with importunity; aures graviter obtundo tuas, ne quem ames, Plaut. Cist. 1, 1, 120: ne brevitas [p. 1248] defraudasse aures videatur, neve longitudo obtudisse, Cic. Or. 66, 221:A.aliquem longis epistulis,
to annoy, molest, id. Att. 8, 1:aliquem,
id. Fam. 5, 14, 3:rogitando,
Ter. Eun. 3, 5, 6.—With object-clause: obtuderunt ejus aures, te socium praetoris fuisse, they dinned into him that, etc., Timarch. ap. Cic. Verr. 2, 3, 67, § 157.— With subj.:non cessat obtundere, totam prorsus a principio fabulam promeret,
App. M. 9, p. 228, 8:aliquem de aliquā re,
to importune, annoy, Ter. Ad. 1, 2, 33:obtundis, tametsi intellego, etc.,
id. And. 2, 2, 11.—Hence, obtūsus ( obtunsus or optūsus), a, um, P. a., blunt, dull, obtuse (class.).Lit.:B.falx obtusa et hebes,
Col. 4, 24, 21:pugio,
Tac. A. 15, 54:vomer,
Verg. G. 1, 262:angulus,
Lucr. 4, 355:cornua lunae obtusa,
Plin. 18, 35, 79, § 347.—Transf., blunted, blunt, dull, weak, faint, powerless:animi acies obtusior,
Cic. Sen. 23, 83:stellis acies obtunsa,
Verg. G. 1, 395: obtusi et hebetes ad aliquam rem, Cic. Fragm. ap. Lact. 3, 14:aures obtunsae,
blunted, dull of hearing, Auct. Her. 3, 9, 17: vox, thick, not clear (opp. clara), Quint. 11, 3, 15:fauces tumentes strangulant vocem, optusae obscurant,
id. 11, 3, 20:stomachus,
weakened, spoiled, Plin. Ep. 7, 3, 5:obtunsa pectora,
insensible, without feeling, Verg. A. 1, 567:ingenium,
Gell. 13, 24, 21:vires,
enfeebled, Lucr. 3, 452:nimio ne luxu obtunsior usus Sit genitali arvo,
too blunted, too enfeebled, Verg. G. 3, 135:vigor animi,
Liv. 5, 18:cor,
Lact. 2, 5, 4:sensus eorum,
Vulg. 2 Cor. 3, 14:venenum,
powerless, Calp. Ecl. 5, 94.— Comp.:quo quid dici potest obtusius?
Cic. N. D. 1, 25, 70.— Sup. does not occur.—Hence, adv.: obtūsē, dully, not keenly (postclass.):crocodili in aquā obtusius vident, in terrā acutissime,
Sol. 32, § 28.—Fig.:hoc facere obtuse,
Aug. Doct. Christ. 4, 5, § 7. -
3 hebetō
hebetō āvī, ātus, āre [hebes], to make blunt, dull, blunt, dim, deaden, weaken: hastas, L.: ferrum hostium, L.: visūs tibi, V.: sidera, Ta.: taurorum flammas, quench the fiery breath, O.: alcui visūs, V.—Fig.: Lethe hebetans pectora, stupefying, O.* * *hebetare, hebetavi, hebetatus V TRANSblunt, deaden, make dull/faint/dim/torpid/inactive (light/plant/senses), weaken -
4 hebeto
hĕbĕto, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to make blunt or dull, to blunt, dull, dim, deaden, weaken (perh. not ante-Aug.; not in Cic.).I.Lit.:II.hastas,
Liv. 8, 10, 3:vulneribus suis ferrum hostium,
id. 30, 35, 8:tela,
Sil. 16, 105:aciem oculorum,
Plin. 20, 6, 21, § 47:oculos,
Lact. 6, 2:visus alicui,
Verg. A. 2, 605:dies hebetarat sidera,
had dimmed, Ov. M. 5, 444:umbra terrae lunam hebetari,
Plin. 2, 13, 10, § 57; cf.:smaragdos in sole hebetari,
id. 37, 5, 18, § 69; 28, 7, 23, § 79:auster aures hebetat,
Cels. 2, 1:primores dentes mollientes aut hebetantes verba,
Plin. 7, 16, 15, § 70:cummium genera amaritudines hebetant,
moderate, lessen, id. 24, 11, 64, § 105; cf.:venena omnia (oleum),
id. 23, 4, 40, § 80:odor suavior e longinquo, propius admotus hebetatur,
id. 21, 7, 18, § 35:faba hebetare sensus existimata,
id. 18, 12, 30, § 118:vos mihi taurorum flammas hebetastis,
quenched the fiery breath, Ov. M. 7, 210.—Trop., to dull, blunt, make stupid:animo simul et corpore hebetato,
Suet. Claud. 2:Lethe hebetans pectora,
Ov. P. 4, 1, 17:hebetatum ingenium,
Plin. Ep. 8, 14, 9:rei publicae vires hebetatae sunt,
Just. 6, 8:vino tristitia et cura hebetatur,
Plin. 23, 1, 22, § 38. -
5 retundo
rĕ-tundo, tŭdi (also rettŭdi, Phaedr. 4, 22, 21 Orell. N. cr.), tūsum (retunsus, Plaut. Ps. 1, 2, 27; 4, 4, 8), 3, v. a., to beat or pound back any thing sharp, i. e. to blunt, dull (class.).I.Lit.:II.ferrum,
Cic. Sull. 30, 83:in Massagetas ferrum,
Hor. C. 1, 35, 39:gladios in rem publicam destrictos,
Cic. Cat. 3, 1, 2:ascias (tilia),
Plin. 16, 40, 76, § 207:hamata tela,
Ov. Am. 2, 9, 13; cf.:conjurationis nefaria tela,
Cic. Dom. 24, 63. —Trop., to blunt, dull, deaden, weaken, restrain, check, etc.:A.(censorii stili) mucronem,
Cic. Clu. 44, 123:mucronem ingenii cotidianā pugnā,
Quint. 10, 5, 16 (with deteratur fulgor): belle iste puer retundit Antonium, Atticus ap. Cic. Att. 16, 15, 3:collegam,
Tac. A. 5, 11:animum, qui luxuriā et lasciviā Diffluit,
check, repress, Ter. Heaut. 5, 1, 73; so,impetum erumpentium,
Liv. 2, 33: sermones, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1; cf.:Aetolorum linguas,
Liv. 33, 31: improbitatem, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14, 3; Quint. 6, 4, 11 (with propulsare eos):superbiam,
Phaedr. 4, 22, 21:iram,
Prud. Cath. 6, 94; cf.:Boreas retundit pelagus (ira motum),
Luc. 5, 601 Cort. N. cr. — Hence, rĕ-tūsus (retunsus, v. supra), a, um, P. a., blunted, blunt, dull.Lit.:B.securis,
Plaut. Ps. 1, 2, 27:ferrum,
Verg. G. 2, 301:tela,
Ov. M. 12, 496:retusum et crassum ferramentum,
Col. 4, 24, 21:aurum hebeti mucrone,
Lucr. 5, 1274.—Trop.:mihi cor retunsum'st oppugnando pectore,
deprived of feeling, Plaut. Ps. 4, 4, 8:cor,
Claud. Eutr. 2, 47:ingenia (opp. acuta),
Cic. Div. 1, 36, 79 fin.:stella crine retuso,
weakened, dimmed, Claud. IV. Cons. Hon. 185; cf. comp.:acumen retusius,
Hier. Ep. 69, 4:fervor belli,
subdued, Sil. 8, 321:res,
impaired, unfortunate, id. 16, 21. -
6 exsurdō
exsurdō —, —, āre [ex+surdus], to deafen, dull, blunt: palatum, H.* * *exsurdare, exsurdavi, exsurdatus V INTRANSdeafen; make dull or blunt (taste) -
7 hebeō
hebeō —, —, ēre [hebes], to be blunt, be dull: ferrum nunc hebet? L.—Fig., to be sluggish, be inactive: Sanguis hebet, V.: sensu, O.: viri, Ta.* * *hebere, -, - V INTRANSbe blunt; be sluggish/inactive; grow dim/faint, die down; (of feelings) -
8 hebes
hebes etis, adj. with comp, blunt, dull: tela hebetiora: ictus, O.: ferrum, Iu.—Dull, dim, faint: aures hebetiores: color, O.—Fig., dull, obtuse, sluggish, heavy, doltish, stupid<*> sensūs: homo: memoria: dolor: exercitus, S.: ad sustinendum laborem miles, Ta.: spondeus hebetior: ingenio hebeti esse: hebetiora ingenia.* * *(gen.), hebetis ADJblunt, dun; languid; stupid -
9 hebēscō
hebēscō —, —, ere, inch. [hebeo], to grow blunt, become dull, lose vigor, faint: mentis acies hebescit: hebescere sidera, Ta.: hebescere et languere nolumus: hebescere virtus, regard for character declined, S.* * *hebescere, -, - V -
10 obtūsus or obtūnsus
obtūsus or obtūnsus adj. with comp. [P. of obtundo], blunt, dull, obtuse: vomer, V.—Fig., blunt, dull, weak, faint: cui (animo) obtusior sit acies: obtunsa pectora, insensible, V.: ne obtunsior usus Sit genitali arvo, too enfeebled, V.: vigor animi, L.: quo quid dici potest obtusius? more stupid. -
11 plumbeus
plumbeus adj. [plumbum], of lead, leaden: glans, O.— Leaden, blunt, dull: gladius.— Leaden, heavy, oppressive, burdensome: Auster, H.—Fig., leaden, dull, stupid, stolid: asinus, plumbeus, T.: in physicis.* * *plumbea, plumbeum ADJleaden; blunt, dull; heavy; stupid; lead-colored (Cal) -
12 re-tundō
re-tundō rettudī or retudī, tūsus or tūnsus, ere, to beat back, blunt, dull: ferrum: in Massagetas ferrum, H.: gladios in rem p. destrictos: coniurationis tela.—Fig., to blunt, dull, deaden, weaken, restrain, check, repress: (censori stili) mucronem: animum, T.: impetum erumpentium, L.: Aetolorum linguas, silence, L.: superbiam, Ph. -
13 obtundo
Iobtundere, obtudi, obtunsus Vstrike, beat, batter; make blunt; deafenIIobtundere, obtudi, obtusus Vstrike, beat, batter; make blunt; deafen -
14 retundo
Iretundere, rettudi, retunsus Vblunt; weaken; repress, quellIIretundere, retudi, retusus Vblunt; weaken; repress, quell -
15 Sphyraena obtusata
—1. LAT Sphyraena obtusata Cuvier2. RUS тупорылая барракуда f3. ENG blunt [striped, obtuse] barracuda, blunt-jawed sea pike, sennit4. DEU —5. FRA bécune f obtuseVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Sphyraena obtusata
-
16 hebes
hĕbes, ĕtis ( acc. sing. hebem, Enn. and Caecil. ap. Charis. p. 107 P.; abl. hebeti;I.but hebete,
Cels. 7, 3), adj. [hebeo], blunt, dull, in opp. to pointed or sharp (class.; esp. freq. in the trop. sense).Lit.: cujus (lunae) et nascentis et insenescentis alias hebetiora alias acutiora videntur cornua, Cic. Fragm. ap. Non. 122, 1:B.tela leviora atque hebetiora,
id. Har. Resp. 1, 2:quo latiora (ossa) quaque parte sunt, hoc hebetiora,
Cels. 8, 1, 66:ponite jam gladios hebetes, pugnetur acutis,
Ov. A. A. 3, 589:machaera,
Plaut. Mil. 1, 1, 53; cf.:hebeti mucrone,
Lucr. 5, 1274, and hebeti ictu, which does not penetrate, Ov. M. 12, 85:oryx hebeti ferro caeditur,
Juv. 11, 140:secures,
id. 8, 137:angulus,
obtuse, Front. de Form. Agr. p. 32 Goes.—As subst.: hĕbĕtĭa, ium, n., blunt tools, Quint. 2, 12, 18.—Transf., of sight, hearing, smell, taste, dull, dim, faint:II.utroque oculo natura hebete,
Plin. 9, 15, 20:color,
Ov. F. 5, 365; cf.:(orbem solis) adhuc hebetem vicina nocte,
Stat. Ach. 2, 289:carbunculi hebetiores,
Plin. 37, 7, 26, § 98:postea quam sensi populi Romani aures hebetiores, oculos autem esse acres atque acutos,
Cic. Planc. 27, 66; cf. id. Rep. 6, 18:uva gustu hebes,
tasteless, insipid, Col. 3, 2, 24: genus croci, without smell (opp. odoratum), Plin. 21, 11, 39, § 67:os hebes est, positaeque movent fastidia mensae,
without appetite, Ov. P. 1, 10, 7:caro,
without feeling, dead, Cels. 7, 6, 8; 7, 13, 1:ossa gingivarum,
id. 6, 15, 17:qui torpet hebes locus ille,
Ov. A. A. 3, 799. —Trop., dull, obtuse, sluggish, heavy, doltish, stupid (syn.:bardus, stupidus, ineptus, absurdus, stultus, fatuus, stolidus, brutus, etc.): sensus omnes hebetes et tardos esse arbitrabantur,
Cic. Ac. 1, 8, 31:puer incessu tardus, sensu hebes,
Plin. 7, 16, 17, § 76:tanta solertia animalium hebetissimis quoque est,
id. 9, 30, 48:Epicurus, quem hebetem et rudem dicere solent Stoici,
Cic. Div. 2, 50, 103; cf.:omnium ceterarum rerum oratio ludus est homini non hebeti neque inexercitato neque communium litterarum et politioris humanitatis experti,
id. de Or. 2, 17, 71:memoria,
id. ib. 2, 87, 357:me hebetem molestiae reddiderunt,
id. Att. 9, 17, 2:nisi qui sit plane hebes,
Quint. 7, 1, 48:nisi forte tam hebes futurus est judex, ut, etc.,
id. 4, 2, 66: hebes ad aliquid, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13, 1; cf.:quis adeo hebes inveniretur, ut crederet? etc.,
Tac. A. 14, 11: exercitus hebes infirmusque, raw, undisciplined,=rudis, Sall. J. 54, 3: hebes ad sustinendum laborem [p. 844] miles, sluggish, slow, tardy, Tac. H. 2, 99; Ov. M. 13, 135:adulescentia bruta et hebes,
Sen. Ben. 3, 37, 3:spondeus quod est e longis duabus, hebetior videtur et tardior,
Cic. Or. 64, 216: sed hac rhetorica philosophorum, non nostra illa forensi, quam necesse est, cum populariter loquatur, esse interdum paulo hebetiorem, i. e. more superficial, common (opp. to philosophical acuteness, nicety), id. Fin. 2, 6, 17:dolor,
id. Att. 8, 3, 4:hoc Pansa aut non videt (hebeti enim ingenio est) aut negligit,
id. Phil. 10, 8, 17; cf.:hebetiora hominum ingenia,
id. N. D. 2, 6, 17:ratio,
Plin. 2, 47, 46, § 119:quaedam hebes, sordida, jejuna oratio,
Quint. 8, 3, 49:quasdam (litteras) velut acriores parum efficimus et aliis non dissimilibus sed quasi hebetioribus permutamus,
id. 1, 11, 4.—Of a speaker: hebes lingua, magis malus quam callidus ingenio, Ps.-Sall. de Rep. 2, 9, 1. -
17 hebetia
hĕbes, ĕtis ( acc. sing. hebem, Enn. and Caecil. ap. Charis. p. 107 P.; abl. hebeti;I.but hebete,
Cels. 7, 3), adj. [hebeo], blunt, dull, in opp. to pointed or sharp (class.; esp. freq. in the trop. sense).Lit.: cujus (lunae) et nascentis et insenescentis alias hebetiora alias acutiora videntur cornua, Cic. Fragm. ap. Non. 122, 1:B.tela leviora atque hebetiora,
id. Har. Resp. 1, 2:quo latiora (ossa) quaque parte sunt, hoc hebetiora,
Cels. 8, 1, 66:ponite jam gladios hebetes, pugnetur acutis,
Ov. A. A. 3, 589:machaera,
Plaut. Mil. 1, 1, 53; cf.:hebeti mucrone,
Lucr. 5, 1274, and hebeti ictu, which does not penetrate, Ov. M. 12, 85:oryx hebeti ferro caeditur,
Juv. 11, 140:secures,
id. 8, 137:angulus,
obtuse, Front. de Form. Agr. p. 32 Goes.—As subst.: hĕbĕtĭa, ium, n., blunt tools, Quint. 2, 12, 18.—Transf., of sight, hearing, smell, taste, dull, dim, faint:II.utroque oculo natura hebete,
Plin. 9, 15, 20:color,
Ov. F. 5, 365; cf.:(orbem solis) adhuc hebetem vicina nocte,
Stat. Ach. 2, 289:carbunculi hebetiores,
Plin. 37, 7, 26, § 98:postea quam sensi populi Romani aures hebetiores, oculos autem esse acres atque acutos,
Cic. Planc. 27, 66; cf. id. Rep. 6, 18:uva gustu hebes,
tasteless, insipid, Col. 3, 2, 24: genus croci, without smell (opp. odoratum), Plin. 21, 11, 39, § 67:os hebes est, positaeque movent fastidia mensae,
without appetite, Ov. P. 1, 10, 7:caro,
without feeling, dead, Cels. 7, 6, 8; 7, 13, 1:ossa gingivarum,
id. 6, 15, 17:qui torpet hebes locus ille,
Ov. A. A. 3, 799. —Trop., dull, obtuse, sluggish, heavy, doltish, stupid (syn.:bardus, stupidus, ineptus, absurdus, stultus, fatuus, stolidus, brutus, etc.): sensus omnes hebetes et tardos esse arbitrabantur,
Cic. Ac. 1, 8, 31:puer incessu tardus, sensu hebes,
Plin. 7, 16, 17, § 76:tanta solertia animalium hebetissimis quoque est,
id. 9, 30, 48:Epicurus, quem hebetem et rudem dicere solent Stoici,
Cic. Div. 2, 50, 103; cf.:omnium ceterarum rerum oratio ludus est homini non hebeti neque inexercitato neque communium litterarum et politioris humanitatis experti,
id. de Or. 2, 17, 71:memoria,
id. ib. 2, 87, 357:me hebetem molestiae reddiderunt,
id. Att. 9, 17, 2:nisi qui sit plane hebes,
Quint. 7, 1, 48:nisi forte tam hebes futurus est judex, ut, etc.,
id. 4, 2, 66: hebes ad aliquid, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13, 1; cf.:quis adeo hebes inveniretur, ut crederet? etc.,
Tac. A. 14, 11: exercitus hebes infirmusque, raw, undisciplined,=rudis, Sall. J. 54, 3: hebes ad sustinendum laborem [p. 844] miles, sluggish, slow, tardy, Tac. H. 2, 99; Ov. M. 13, 135:adulescentia bruta et hebes,
Sen. Ben. 3, 37, 3:spondeus quod est e longis duabus, hebetior videtur et tardior,
Cic. Or. 64, 216: sed hac rhetorica philosophorum, non nostra illa forensi, quam necesse est, cum populariter loquatur, esse interdum paulo hebetiorem, i. e. more superficial, common (opp. to philosophical acuteness, nicety), id. Fin. 2, 6, 17:dolor,
id. Att. 8, 3, 4:hoc Pansa aut non videt (hebeti enim ingenio est) aut negligit,
id. Phil. 10, 8, 17; cf.:hebetiora hominum ingenia,
id. N. D. 2, 6, 17:ratio,
Plin. 2, 47, 46, § 119:quaedam hebes, sordida, jejuna oratio,
Quint. 8, 3, 49:quasdam (litteras) velut acriores parum efficimus et aliis non dissimilibus sed quasi hebetioribus permutamus,
id. 1, 11, 4.—Of a speaker: hebes lingua, magis malus quam callidus ingenio, Ps.-Sall. de Rep. 2, 9, 1. -
18 ad-eō
ad-eō adv. I. To designate a limit, to this, thus far, so far, as far.—Of space, fig.: postremo adeo res rediit, finally it comes to this, T.—Of time, so long (as), so long (till): nusquam destitit... orare usque adeo donec perpulit, T.: usque adeo in periculo fuisse, quoad, etc.—In comparison, in the same degree... in which; so very, so much... as (comic): adeon esse infelicem quemquam, ut ego sum? T.: gaudere adeo, quasi qui cupiunt nuptias, just like those who desire marriage, T.— II. To give emphasis, so, so much, so very, to such a degree: neminem adeo infatuare, ut crederet, etc.: adeoque inopiā est coactus Hannibal, ut, etc., L.: usque adeo ille pertimuerat, ut, etc.: adeone est fundata leviter fides, ut, etc., L.: Non obtunsa adeo gestamus pectora Poeni, i. e. not so blunt but that we know, V. — Hence, adeo non ut... adeo nihil ut... so little that, so far from... that: adeo nihil moverunt quemquam, ut, etc., had so little effect, etc., L.: qui adeo non tenuit iram, ut, etc., was so far from curbing his anger that, etc., L. — Esp., atque adeo, and even, yet more, or rather, I may even say, still further: insector, posco atque adeo flagito crimen: ducem... intra moenia atque adeo in senatu videmus.— Enclitically after an emphatic word (cf. quidem), even, indeed, just, precisely: Haec adeo iam speranda fuerunt, even this, V.: nullā adeo ex re fit, etc., arises from no cause whatever, T.—Often to be translated by and, and just, etc.: idque adeo haud scio mirandumne sit, Cs.: id adeo, si placet, considerate, just that: id adeo malum ex provocatione natum, L.—After a pers. pron.: Teque adeo, te consule, in no consulate but yours, V.: Tuque adeo, thou chiefly, V.—With si or nisi, if indeed, if truly, even if: Si. Num illi molestae haec sunt nuptiae? Da. Nil Hercle: aut si adeo, etc., or even if they are so, T.—With adverbs: magis adeo id facilitate quam culpā meā contigit: nunc adeo, forthwith, V.: iam adeo, at this moment, V.: inde adeo, ever since, T.: hinc adeo, just at this point, V.: sic adeo, thus it is that, V.: Vix adeo adgnovit, scarcely even recognized, V.—With adjectives, indeed, even, very, fully (cf. vel): Trīs adeo incertos soles erramus, three whole days, V.: Quinque adeo urbes, no less than five, V.: Multa adeo gelidā se nocte dedere, V. —With the conjj. sive, aut, et si, or indeed, or rather, or even, etc.: tu virum me aut hominem deputas adeo esse? even a human being? T.: ratio, quā... sive adeo, quā, etc., or rather: et si adeo, and if even, V.—With the imperative, for emphasis, now, I pray: propera adeo puerum tollere hinc ab ianuā, T.—Rarely with other moods: ibo adeo, T. —Poet., indeed, truly, so very, so entirely: eius fratrem repperisse, adulescentem adeo nobilem, so very noble, T.: nec sum adeo informis, nor am I so very ugly, V.—Beginning a clause giving a reason, so, thus (prop. ellipt., to such a degree is it true that, so true was it that, etc.): adeo quanto rerum minus, tanto minus cupiditatis erat, indeed, the less there was of property, the less of greed, L.: adeo prope omnis senatus Hannibalis erat, such was the preponderance of Hannibal's party in the Senate, L.—So introducing a parenthesis: adeo civitates eae perpetuo in Romanos odio certavere, L.—With a negative after ne... quidem or quoque, still less, Ta. -
19 dūrō
dūrō āvī ātus, āre [durus]. I. Trans, to make hard, harden, solidify: fumo uvam, dry, H.: calor durat (terram), V.: caementa calce durata, L.: solo nives, H.: undam in glaciem, Tb.—Fig., to harden with use, make hardy, inure: membra animumque, H.: umeros ad volnera, V.: hoc se labore, Cs.: adversus mala duratus, L.— To render hard, make insensible, dull, blunt: ferro (Iuppiter) duravit saecula, H. — To bear, endure, resist: laborem, V.: Vix durare carinae Possunt Aequor, H. — II. Intrans, to grow hard: Tum durare solum Coeperit, V.— To be inured, be patient, wait, persevere, endure, hold out: hic, T.: in labore sub pellibus, L.: Durate et vosmet servate, V. — Pass impers.: nec durari extra tecta poterat, L. — To hold out, continue, last, remain: totidem per annos, V.: duret gentibus odium sui, Ta.: durante originis vi, Ta.: eadem horam durare probantes, H.: durando saecula vincit, V.: in hanc saeculi lucem, to survive, Ta.: durant colles, i. e. extend, Ta.* * *durare, duravi, duratus Vharden, make hard; become hard/stern; bear, last, remain, continue; endure -
20 horridus
horridus adj. with comp. [HORS-], standing on end, rough, shaggy, bristly, prickly: barbula: caesaries, O.: Horridior rusco, V.: densis hastilibus horrida myrtus, V.— Rough, rude, crude, rugged, wild, savage: pecudis iecur: pastor, O.. Acestes in iaculis, V.: Silvanus, H.: Sedes Taenari, H.: Hiemps tremulo venit horrida passu, O.: Iuppiter austris, V.: stiria, V.: fluctus, H.— Unkempt, with dishevelled hair: Capillus passus, ipsa horrida, T.: mater, Iu.—Fig., in character or manners, rough, rude, blunt, stern, unpolished, uncouth: vitā, oratione: miles: Fidens iuventus horrida bracchiis, H.: gens, V.: horridus irā (Boreas), O.: horridiora verba: numerus Saturnius, H.— Causing tremor, exciting horror, terrible, frightful, horrid: horridiores aspectu, Cs.: acies, V.: virga (mortis), H.: iussa, V.* * *horrida, horridum ADJwild, frightful, rough, bristly, standing on end, unkempt; grim; horrible
См. также в других словарях:
Blunt (Begriffsklärung) — Blunt bezeichnet eine mit Marihuana gefüllte Zigarre, siehe Blunt eine stumpfe (abgesägte) Pfeilspitze für die Vogeljagd, siehe Pfeilspitzen und ist der Name von folgenden Personen Anne Blunt, 15. Baroness Wentworth (1837–1917), britische… … Deutsch Wikipedia
Blunt — steht für: eine mit Marihuana gefüllte Zigarre, siehe Blunt (Zigarre) eine stumpfe (abgesägte) Pfeilspitze für die Vogeljagd, siehe Pfeil (Geschoss)#Pfeilspitzen einen Ort im US Bundesstaat Kalifornien, siehe Blunt (Kalifornien) einen Ort im US… … Deutsch Wikipedia
Blunt Youth Radio Project — is one of the oldest and most decorated youth media programs in the United States. It s a weekly, youth produced public affairs radio show on WMPG in Portland, Maine. The hour long show features two teen hosts who interview guests on topical… … Wikipedia
Blunt — (bl[u^]nt), a. [Cf. Prov. G. bludde a dull or blunt knife, Dan. blunde to sleep, Sw. & Icel. blunda; or perh. akin to E. blind.] 1. Having a thick edge or point, as an instrument; dull; not sharp. [1913 Webster] The murderous knife was dull and… … The Collaborative International Dictionary of English
BLUNT (A.) — Anthony BLUNT 1907 1983 L’historien de l’art Anthony Blunt est décédé à Londres le 26 mars 1983. Renommé parmi ses pairs, universitaires et conservateurs, ce grand savant devint la proie d’un scandale retentissant lorsque, le 15 novembre 1979, à… … Encyclopédie Universelle
blunt´ness — blunt «bluhnt», adjective, verb. –adj. 1. without a sharp edge or point: »He sharpened the blunt knife. SYNONYM(S): See syn. under dull. (Cf. ↑dull) 2. Figurative. saying what one thinks very frankly, without trying to be tactful; outspoken; … Useful english dictionary
blunt´ly — blunt «bluhnt», adjective, verb. –adj. 1. without a sharp edge or point: »He sharpened the blunt knife. SYNONYM(S): See syn. under dull. (Cf. ↑dull) 2. Figurative. saying what one thinks very frankly, without trying to be tactful; outspoken; … Useful english dictionary
Blunt Force Trauma — Студийный ал … Википедия
Blunt (Zigarre) — Blunt Ein Blunt ist eine mit Marihuana gefüllte Zigarre, selten auch mit Kokain vermischt.[1][2] Im Gegensatz zu Joints werden Blunts meistens nicht mit speziellem Zig … Deutsch Wikipedia
Blunt splenic trauma — occurs when a significant impact to the spleen from some outside source (i.e. automobile accident) damages or ruptures the spleen. Treatment varies depending on severity, but often consists of embolism or splenectomy. [1] Contents 1 Cause 2… … Wikipedia
blunt trauma — n a usu. serious injury caused by a blunt object or collision with a blunt surface (as in a vehicle accident or fall from a building) <the patient died of blunt trauma to the head> called also blunt force trauma … Medical dictionary