-
1 Tiberinis
-
2 Tiberinis
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Tiberinis
-
3 Tiberis
Tiberis, is, Akk. im, Abl. ī, m. und poet. Thybris, idis, Akk. in u. im, m. (nach Θύβρις), der Hauptfluß des mittleren Italiens, der Fluß Tiber, ital. Tevere, prof. Form, -beris, Mela 2, 4, 9 (2. § 71). Liv. 1, 7, 4. Cic. Rosc. Am. 100. Val. Max. 8, 1, 5: poet. Form. -bris, Verg. Aen. 2, 782; 3, 500 (Akk. -brim). Ov. met. 2, 259 (Akk. -brin); 15, 432 (Genet. -bridis). – attrib., Thybridas undas, Ov. her. 7, 145. – personif., Thybris, der Tiberfluß als Gottheit, der Tibergott, Vok. Thybri, Verg. Aen. 8, 72; 10, 421. – Dav.: A) Tiberīnis, idis, f. (Tiberis), die Tibernymphe, die Tiberinide, Tiberinides udae, Ov. fast. 2, 597. – B) Tiberīnus, a, um (zsgz. Tibrīnus b. Sidon. u. Thybrīnus bei Claud.), zum Fluß Tiber gehörig, tiberinisch, ostium, Cic.: ostia, Augustin.: campus, an der Tiber, Plin.: amnis, Liv. u. Tac., od. flumen, Verg., der Tiberfluß, Tiber: insula, Vitr. u. Arnob.: pater od. deus, der Fluß als Gottheit, Tibergott, Verg. – subst., Tiberīnus, ī, m., a) die Tiber, Cic. u. Verg. – b) ein König in Alba, nach dem der Fluß benannt sein soll, Liv.
-
4 Tiberis
Tiberis, is, Akk. im, Abl. ī, m. und poet. Thybris, idis, Akk. in u. im, m. (nach Θύβρις), der Hauptfluß des mittleren Italiens, der Fluß Tiber, ital. Tevere, prof. Form, -beris, Mela 2, 4, 9 (2. § 71). Liv. 1, 7, 4. Cic. Rosc. Am. 100. Val. Max. 8, 1, 5: poet. Form. -bris, Verg. Aen. 2, 782; 3, 500 (Akk. -brim). Ov. met. 2, 259 (Akk. -brin); 15, 432 (Genet. -bridis). – attrib., Thybridas undas, Ov. her. 7, 145. – personif., Thybris, der Tiberfluß als Gottheit, der Tibergott, Vok. Thybri, Verg. Aen. 8, 72; 10, 421. – Dav.: A) Tiberīnis, idis, f. (Tiberis), die Tibernymphe, die Tiberinide, Tiberinides udae, Ov. fast. 2, 597. – B) Tiberīnus, a, um (zsgz. Tibrīnus b. Sidon. u. Thybrīnus bei Claud.), zum Fluß Tiber gehörig, tiberinisch, ostium, Cic.: ostia, Augustin.: campus, an der Tiber, Plin.: amnis, Liv. u. Tac., od. flumen, Verg., der Tiberfluß, Tiber: insula, Vitr. u. Arnob.: pater od. deus, der Fluß als Gottheit, Tibergott, Verg. – subst., Tiberīnus, ī, m., a) die Tiber, Cic. u. Verg. – b) ein König in Alba, nach dem der Fluß benannt sein soll, Liv.
См. также в других словарях:
LUDUS, a LYDIS — qui ex Asia transvenae, Duce Tyrrheno, cum fratri suo regni contentione cederet, in Hetruria consederint, ibique inter ceteros ritus superstitionum suarum spectacula quoque religionis nomine instituerint, quibusdam dictus videtur. Varro Ludos a… … Hofmann J. Lexicon universale
PISCATORII Ludi — peragi Romae soliti 7. Id. Iunii, fiebant trans Tiberim quotnnis, ut Festus scribit, a Praetore urbano, pro Piscatoribus Tiberinis, quorum quaestus non in macellum pervenit, sed fere in aream Volcani, quod in genus pisciculorum vivorum daretur ei … Hofmann J. Lexicon universale