-
1 Teutones
Teutŏni, ōrum (collat. form Teutŏ-nes, um, Caes. B. G. 7, 77 fin.; Vell. 2, 12, 4; Aur. Vict. Vir. Ill. 67; Eutr. 5, 1 sq.), m., the Teutons, a people of Germany, Mel. 3, 3, 4; 3, 6, 7; Cic. Imp. Pomp. 20, 60; Caes. B. G. 1, 33; Liv. Ep. 67 fin.; Suet. Caes. 11; Sen. Ep. 94, 66 al.— Poet., in sing.:Cantaber exiguis aut longis Teutonus armis,
Luc. 6, 259. — Hence, Teutŏnĭcus, a, um, adj., Teutonic; or, poet. for Germanic, German:opes,
Prop. 3, 3 (4, 2), 44:militia,
Vell. 2, 120, 1:furor,
Luc. 1, 256:triumphi,
id. 2, 69; cf.victoria,
Val. Max. 6, 1 fin.:capilli,
Mart. 14, 26, 1:vomer,
Claud. in Eutr. 1, 406. -
2 Teutoni
Teutŏni, ōrum (collat. form Teutŏ-nes, um, Caes. B. G. 7, 77 fin.; Vell. 2, 12, 4; Aur. Vict. Vir. Ill. 67; Eutr. 5, 1 sq.), m., the Teutons, a people of Germany, Mel. 3, 3, 4; 3, 6, 7; Cic. Imp. Pomp. 20, 60; Caes. B. G. 1, 33; Liv. Ep. 67 fin.; Suet. Caes. 11; Sen. Ep. 94, 66 al.— Poet., in sing.:Cantaber exiguis aut longis Teutonus armis,
Luc. 6, 259. — Hence, Teutŏnĭcus, a, um, adj., Teutonic; or, poet. for Germanic, German:opes,
Prop. 3, 3 (4, 2), 44:militia,
Vell. 2, 120, 1:furor,
Luc. 1, 256:triumphi,
id. 2, 69; cf.victoria,
Val. Max. 6, 1 fin.:capilli,
Mart. 14, 26, 1:vomer,
Claud. in Eutr. 1, 406. -
3 Teutonicus
Teutŏni, ōrum (collat. form Teutŏ-nes, um, Caes. B. G. 7, 77 fin.; Vell. 2, 12, 4; Aur. Vict. Vir. Ill. 67; Eutr. 5, 1 sq.), m., the Teutons, a people of Germany, Mel. 3, 3, 4; 3, 6, 7; Cic. Imp. Pomp. 20, 60; Caes. B. G. 1, 33; Liv. Ep. 67 fin.; Suet. Caes. 11; Sen. Ep. 94, 66 al.— Poet., in sing.:Cantaber exiguis aut longis Teutonus armis,
Luc. 6, 259. — Hence, Teutŏnĭcus, a, um, adj., Teutonic; or, poet. for Germanic, German:opes,
Prop. 3, 3 (4, 2), 44:militia,
Vell. 2, 120, 1:furor,
Luc. 1, 256:triumphi,
id. 2, 69; cf.victoria,
Val. Max. 6, 1 fin.:capilli,
Mart. 14, 26, 1:vomer,
Claud. in Eutr. 1, 406.
См. также в других словарях:
mā-2 — mā 2 English meaning: good, timely Deutsche Übersetzung: “gut, to guter Zeit, rechtzeitig” Material: With formants no aLat. münus “gut”, immünis “terrible”, adverbial müne, münī “early, matutinal”; here also münēs f. “die… … Proto-Indo-European etymological dictionary