Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Taygeta

  • 1 Taygeta

    Tāygeta, ōrum n. V, St = Taygetus

    Латинско-русский словарь > Taygeta

  • 2 Taygeta

    Tāygĕtus, i, m., = Taügeton, a ridge of mountains in Laconia, Mel. 2, 3, 4; Plin. 2, 79, 81, § 191; Cic. Div. 1, 50, 112; Prop. 3, 14 (4, 13), 15; Luc. 5, 52; Claud. B. G. 193; called also Tāygĕta, ōrum, n., Verg. G. 2, 488; Stat. Achill. 1, 427.

    Lewis & Short latin dictionary > Taygeta

  • 3 Taygeta

    сущ.
    астр. Тайгета (звезда 19 Тельца, в Плеядах)

    Универсальный немецко-русский словарь > Taygeta

  • 4 Taygeta

    астр. Тайгета (звезда 19 Тельца, в Плеядах)

    Deutsch-Russisch Wörterbuch der Astronomie > Taygeta

  • 5 bacchor

    bacchor, āri, ātus sum [Bacchus] - intr. - [st1]1 [-] célébrer les mystères de Bacchus.    - Baccha bacchans, Plaut.: Bacchante qui célèbre les bacchanales.    - Bacchae bacchanti si velis advorsarier, Plaut.: si l'on voulait contrarier une bacchante qui fait ses bacchanales. [st1]2 [-] pousser le cri des Bacchantes; se livrer à des transports (de joie, de colère...); être dans l'enthousiasme poétique, extravaguer.    - bacchans Evoe, Cat.: criant Evoé dans ses transports.    - grande carmen bacchamur, Juv.: nous entonnons un chant terrible.    - ululatibus Ide bacchatur, Claud.: le mont Ida retentit du cri des Bacchantes.    - bacchamur ad aras, Stat.: nous sommes inspirés au pied des autels. [st1]3 [-] s'agiter avec fureur, se démener, se déchaîner, être hors de soi, errer en furieux, s'égarer.    - bacchatur vates, Virg. En. 6, 77: la prêtresse s'agite avec fureur.    - bacchari per urbem, Virg.: errer en furieux à travers la ville.    - bacchatur fama, Virg. En. 4: le bruit se répand à grand bruit.    - bacchatur Boreas, Ov.: Borée se déchaîne avec violence.    - bacchabatur aula, Plaut.: le seau dansait la bacchanale.    - bacchari in caede: s'enivrer de sang.    - furor (Cethegi) in vestra caede bacchantis, Cic. Cat. 4, 11: la démence (de Céthégus) se baignant avec ivresse dans votre sang.    - quanta in voluptate bacchabere, Cic. Cat. 1, 26: à quelle joie délirante seras-tu en proie !    - vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur... Quint. 12: ce style défectueux qui s'égare dans le vide à la manière des bacchanales.    - ita bacchans, Suet.: tandis qu'il se livrait à tant d'excès. [st1]4 [-] sens passif être parcouru, être foulé (lors des fêtes de Bacchus).    - virginibus bacchata Lacaenis Taygeta, Virg. G. 2, 487: le mont Taygète foulé lors des Bacchanales par les vierges de Sparte. [st1]5 [-] part. prés. Bacchantes, ium (poét. um) = Bacchae: les Bacchantes.    - Ov. M. 3, 702 ; 7, 257 ; Curt. 8, 10, 15 ; 9, 10, 24.
    * * *
    bacchor, āri, ātus sum [Bacchus] - intr. - [st1]1 [-] célébrer les mystères de Bacchus.    - Baccha bacchans, Plaut.: Bacchante qui célèbre les bacchanales.    - Bacchae bacchanti si velis advorsarier, Plaut.: si l'on voulait contrarier une bacchante qui fait ses bacchanales. [st1]2 [-] pousser le cri des Bacchantes; se livrer à des transports (de joie, de colère...); être dans l'enthousiasme poétique, extravaguer.    - bacchans Evoe, Cat.: criant Evoé dans ses transports.    - grande carmen bacchamur, Juv.: nous entonnons un chant terrible.    - ululatibus Ide bacchatur, Claud.: le mont Ida retentit du cri des Bacchantes.    - bacchamur ad aras, Stat.: nous sommes inspirés au pied des autels. [st1]3 [-] s'agiter avec fureur, se démener, se déchaîner, être hors de soi, errer en furieux, s'égarer.    - bacchatur vates, Virg. En. 6, 77: la prêtresse s'agite avec fureur.    - bacchari per urbem, Virg.: errer en furieux à travers la ville.    - bacchatur fama, Virg. En. 4: le bruit se répand à grand bruit.    - bacchatur Boreas, Ov.: Borée se déchaîne avec violence.    - bacchabatur aula, Plaut.: le seau dansait la bacchanale.    - bacchari in caede: s'enivrer de sang.    - furor (Cethegi) in vestra caede bacchantis, Cic. Cat. 4, 11: la démence (de Céthégus) se baignant avec ivresse dans votre sang.    - quanta in voluptate bacchabere, Cic. Cat. 1, 26: à quelle joie délirante seras-tu en proie !    - vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur... Quint. 12: ce style défectueux qui s'égare dans le vide à la manière des bacchanales.    - ita bacchans, Suet.: tandis qu'il se livrait à tant d'excès. [st1]4 [-] sens passif être parcouru, être foulé (lors des fêtes de Bacchus).    - virginibus bacchata Lacaenis Taygeta, Virg. G. 2, 487: le mont Taygète foulé lors des Bacchanales par les vierges de Sparte. [st1]5 [-] part. prés. Bacchantes, ium (poét. um) = Bacchae: les Bacchantes.    - Ov. M. 3, 702 ; 7, 257 ; Curt. 8, 10, 15 ; 9, 10, 24.
    * * *
        Bacchari, per metaphoram, pro Furere. Virgil. Tenir la contenance et faire les faicts d'un yvrongne, Courir folement, Frapper, Tempester, Battre, Rompre.
    \
        Bacchari venti dicuntur. Horat. Quand ils soufflent fort impetueusement.

    Dictionarium latinogallicum > bacchor

  • 6 bacchor

    ātus sum, ārī depon. [ Bacchus ]
    2) неистовствовать, безумствовать, находиться в исступлении, бесноваться, бушевать (tum b., tum furĕre C); носиться, мчаться ( totam per urbem V)
    virginibus bacchata Lacaenis Taygeta V — Тайгет, оглашаемый вакхическими кликами лаконских дев

    Латинско-русский словарь > bacchor

  • 7 bacchor

    bacchor, ātus sum, ārī (Bacchus), I) intr.: A) eig., das Bacchusfest begehen, -feiern, Baccha bacchans, Plaut. Amph. 703: cum alqo, Plin. 3, 8: u. im Gleichnis, non ego sanius bacchabor (will lustiger schwärmen) Edonis, Hor. carm. 2, 7, 27. – dah. bacchantēs = Bacchae, Bacchantinnen, bacchantum voce, Ov. met. 3, 703: bacchantum ritu, ibid. 7, 258: similes bacchantibus, Curt. 8, 10 (36), 15: bacchantium lusus, Curt. 9, 10 (42), 24. – B) übtr.: a) übh. v. Menschen, bacchantisch schwärmen, jauchzen, frohlocken, lärmen, toben, rasen, wüten, bacchans et grassans, ein rasender Wüterich, Suet.: tum baccharis, tum furis, Cic.: quibus gaudiis exsultabis? quanta in voluptate bacchabere? Cic.: bacch. in vestra caede, Cic.: tantā in illos caede, Vulg. iudic. 20, 25: auch umherschwärmen, umhertollen = schwärmend-, rasend-, wild umherschweifen, -umherirren, in magnis montibus passim, Lucr.: totam per urbem, Verg.: medias Italûm per urbes, Verg.: per convivia et balneas, Lampr.: omne per latus Italiae ferro et igni, Claud. – b) vom feurigen Redner od. seiner Rede, eos... furere et bacchari arbitraretur, für überbegeisterte u. taumelnde Schwärmer hält, Cic. Brut. 276: dicendi genus... quod inanibus locis bacchatur, sich bacchantisch gebärdet, herumrast, Quint. 12, 10, 76. – v. der in Begeisterung versetzten Wahrsagerin, rasen, in antro, Verg. Aen. 6, 78: ebenso vom Dichter, in bacchantischer Begeisterung schwelgen, ad aras, Stat. silv. 1, 2, 258. – c) v. lebl. Gegenständen: α) = daher(heran-, herab-)rasen, -toben, -tosen, vom Winde, Hor. u. Ov.: v. Regen, Val. Flacc.: v. Gerüchte, fama bacchatur per urbem, Verg. – β) scherzh. v. einem vollgefüllten Gefäße, ubi bacchabatur aula, cassabant cadi, ins Tollen kam (= übervoll wurde), Plaut. mil. 856. – II) tr.: A) den Bacchusruf ertönen lassen, a) eig.: bacchari euhoe, Catull. 64, 61 u. 255. – b) passiv, v. Örtl. = vom Bacchusruf-, Bacchustanz od. von der Bacchusfeier durchtobt werden od. widerhallen, ita obsoletum sono furenter ab omni parte bacchatur nemus, Santra b. Non. 78, 28: ululatibus Ide bacchatur, Claud. rapt. Proserp. 1, 206: bes. Partiz., te, bacchate Cithaeron, Stat. Theb. 4, 371: bacchata iugis (auf seinen Gebirgen) Naxos, Verg. Aen. 3, 125: virginibus bacchata Lacaenis (von lakon. J.) Taygeta, Verg. georg. 2, 487: u. so Dindyma sanguineis famulûm bacchata lacertis, Val. Flacc. 3, 20. – B) in bacchantischer od. wilder Begeisterung dichten, carmen, Iuven. 6, 636.

    lateinisch-deutsches > bacchor

  • 8 Taygetus

    Tāygetus, ī, m. (Ταΰγετος), ein Gebirge zwischen Lakonien u. Messenien, das sich von Norden nach Süden durch Lakonika zieht u. im Vorgebirge Taenarum endigt, jetzt Pentadactylos, auch Monte di Maina, Mela 2, 3, 4 (2. § 41). Cic. de div. 1, 112. Lucan. 5, 52. Sen. Med. 77 (Taygeti iuga). – dass. auch Tāygeta, ōrum, n., Verg. georg. 2, 488.

    lateinisch-deutsches > Taygetus

  • 9 Тайгета

    n
    astr. Taygeta (звезда 19 Тельца, в Плеядах)

    Универсальный русско-немецкий словарь > Тайгета

  • 10 bacchor

    bacchor, ātus sum, ārī (Bacchus), I) intr.: A) eig., das Bacchusfest begehen, -feiern, Baccha bacchans, Plaut. Amph. 703: cum alqo, Plin. 3, 8: u. im Gleichnis, non ego sanius bacchabor (will lustiger schwärmen) Edonis, Hor. carm. 2, 7, 27. – dah. bacchantēs = Bacchae, Bacchantinnen, bacchantum voce, Ov. met. 3, 703: bacchantum ritu, ibid. 7, 258: similes bacchantibus, Curt. 8, 10 (36), 15: bacchantium lusus, Curt. 9, 10 (42), 24. – B) übtr.: a) übh. v. Menschen, bacchantisch schwärmen, jauchzen, frohlocken, lärmen, toben, rasen, wüten, bacchans et grassans, ein rasender Wüterich, Suet.: tum baccharis, tum furis, Cic.: quibus gaudiis exsultabis? quanta in voluptate bacchabere? Cic.: bacch. in vestra caede, Cic.: tantā in illos caede, Vulg. iudic. 20, 25: auch umherschwärmen, umhertollen = schwärmend-, rasend-, wild umherschweifen, -umherirren, in magnis montibus passim, Lucr.: totam per urbem, Verg.: medias Italûm per urbes, Verg.: per convivia et balneas, Lampr.: omne per latus Italiae ferro et igni, Claud. – b) vom feurigen Redner od. seiner Rede, eos... furere et bacchari arbitraretur, für überbegeisterte u. taumelnde Schwärmer hält, Cic. Brut. 276: dicendi genus... quod inanibus locis bacchatur, sich bacchantisch gebärdet, herumrast, Quint. 12, 10, 76. – v. der in Begeisterung versetzten
    ————
    Wahrsagerin, rasen, in antro, Verg. Aen. 6, 78: ebenso vom Dichter, in bacchantischer Begeisterung schwelgen, ad aras, Stat. silv. 1, 2, 258. – c) v. lebl. Gegenständen: α) = daher(heran-, herab-)rasen, -toben, -tosen, vom Winde, Hor. u. Ov.: v. Regen, Val. Flacc.: v. Gerüchte, fama bacchatur per urbem, Verg. – β) scherzh. v. einem vollgefüllten Gefäße, ubi bacchabatur aula, cassabant cadi, ins Tollen kam (= übervoll wurde), Plaut. mil. 856. – II) tr.: A) den Bacchusruf ertönen lassen, a) eig.: bacchari euhoe, Catull. 64, 61 u. 255. – b) passiv, v. Örtl. = vom Bacchusruf-, Bacchustanz od. von der Bacchusfeier durchtobt werden od. widerhallen, ita obsoletum sono furenter ab omni parte bacchatur nemus, Santra b. Non. 78, 28: ululatibus Ide bacchatur, Claud. rapt. Proserp. 1, 206: bes. Partiz., te, bacchate Cithaeron, Stat. Theb. 4, 371: bacchata iugis (auf seinen Gebirgen) Naxos, Verg. Aen. 3, 125: virginibus bacchata Lacaenis (von lakon. J.) Taygeta, Verg. georg. 2, 487: u. so Dindyma sanguineis famulûm bacchata lacertis, Val. Flacc. 3, 20. – B) in bacchantischer od. wilder Begeisterung dichten, carmen, Iuven. 6, 636.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bacchor

  • 11 Taygetus

    Tāygetus, ī, m. (Ταΰγετος), ein Gebirge zwischen Lakonien u. Messenien, das sich von Norden nach Süden durch Lakonika zieht u. im Vorgebirge Taenarum endigt, jetzt Pentadactylos, auch Monte di Maina, Mela 2, 3, 4 (2. § 41). Cic. de div. 1, 112. Lucan. 5, 52. Sen. Med. 77 (Taygeti iuga). – dass. auch Tāygeta, ōrum, n., Verg. georg. 2, 488.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Taygetus

  • 12 bacchantes

    bacchor, ātus ( part. pres. gen. plur. bacchantum; v. I. fin. infra), 1, v. dep. [Bacchus].
    I.
    Lit., to celebrate the festival of Bacchus:

    Baccha bacchans,

    Plaut. Am. 2, 2, 71:

    saxea ut effigies bacchantis prospicit Evoe,

    i. e. which cries Evoe in the orgies, Cat. 64, 61; 64, 255:

    cum aliquo,

    Plin. 3, 1, 3, § 8.—Hence, P. a. as subst.: bacchan-tes, um, f., Bacchae, the Bacchantes: passis Medea capillis Bacchantum ritu, Ov.M. 7, 258; 3, 703; Curt. 8, 10, 15; gen. Bacchantium, id. 9, 10, 24.—
    B.
    Pass. (as in later Gr. bakcheuesthai, bakcheuthênai) of the place in which the orgies of Bacchus were celebrated:

    virginibus bacchata Lacaenis Taygeta,

    Verg. G. 2, 487 Heyn.:

    bacchata jugis Naxos,

    id. A. 3, 125:

    Dindyma sanguineis famulum bacchata lacertis,

    Val. Fl. 3, 20: ita obsoletum sono furenter ab omni parti bacchatur nemus, Santra ap. Non. p. 78, 28:

    ululatibus Ide bacchatur,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 206.—
    II.
    Transf., in gen., to revel, rave, rant, like the Bacchœ (of every species of mental excitement, love, hatred, joy, etc.; mostly poet. and in more elevated prose):

    quibus gaudiis exsultabis? quantā in voluptate bacchabere?

    Cic. Cat. 1, 10, 26:

    furor in vestrā caede bacchantis,

    id. ib. 4, 6, 11; id. Har. Resp. 18, 39:

    non ego sanius Bacchabor Edonis,

    Hor. C. 2, 7, 26; Col. poët. 10, 198; * Suet. Calig. 56; Claud. Laud. Stil. 2, 213; id. VI. Cons. Hon. 192.—Of murderous fury:

    tantā in illos caede bacchati sunt,

    Vulg. Judic. 20, 25.—So of poet. inspiration, Stat. S. 1, 2, 258;

    and with carmen as object: grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu,

    Juv. 6, 636; cf.:

    furebant Euhoe bacchantes,

    raving to the cry of Euhoe, Cat. 64, 255; 64, 61.—Also, to go or run about in a wanton, wild, raving, or furious manner: animans Omne, quod in magnis bacchatur montibu' passim, * Lucr. 5, 822:

    saevit inops animi, totamque incensa per urbem Bacchatur,

    Verg. A. 4, 301 ( = discursitat, Heyne):

    immanis in antro Bacchatur vates,

    raves, is inspired, id. ib. 6, 78;

    7, 385: infelix virgo totā bacchatur in urbe,

    id. Cir. 166.—Hence,
    B.
    Transf. to inanimate things, to be furious, rage with fury, etc., to be impetuous, etc.
    1.
    So of a vessel of wine that is filled very often:

    ubi bacchabatur aula, casabant cadi,

    Plaut. Mil. 3, 2, 41 Lorenz ad loc.—
    2.
    Of winds:

    Thracio bacchante magis sub interlunia vento,

    Hor. C. 1, 25, 11; Ov. Tr. 1, 2, 29.—Of violent rain, Val. Fl. 6, 632.—
    3.
    Of a rumor: concussam bacchatur fama per urbem, spreads rapidly, Verg A. 4, 666.—
    4.
    Of enthusiastic, raging discourse:

    quod eos, quorum altior oratio actioque esset ardentior furere et bacchari arbitraretur,

    Cic. Brut. 80, 276:

    vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur, etc.,

    Quint. 12, 10, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > bacchantes

  • 13 bacchor

    bacchor, ātus ( part. pres. gen. plur. bacchantum; v. I. fin. infra), 1, v. dep. [Bacchus].
    I.
    Lit., to celebrate the festival of Bacchus:

    Baccha bacchans,

    Plaut. Am. 2, 2, 71:

    saxea ut effigies bacchantis prospicit Evoe,

    i. e. which cries Evoe in the orgies, Cat. 64, 61; 64, 255:

    cum aliquo,

    Plin. 3, 1, 3, § 8.—Hence, P. a. as subst.: bacchan-tes, um, f., Bacchae, the Bacchantes: passis Medea capillis Bacchantum ritu, Ov.M. 7, 258; 3, 703; Curt. 8, 10, 15; gen. Bacchantium, id. 9, 10, 24.—
    B.
    Pass. (as in later Gr. bakcheuesthai, bakcheuthênai) of the place in which the orgies of Bacchus were celebrated:

    virginibus bacchata Lacaenis Taygeta,

    Verg. G. 2, 487 Heyn.:

    bacchata jugis Naxos,

    id. A. 3, 125:

    Dindyma sanguineis famulum bacchata lacertis,

    Val. Fl. 3, 20: ita obsoletum sono furenter ab omni parti bacchatur nemus, Santra ap. Non. p. 78, 28:

    ululatibus Ide bacchatur,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 206.—
    II.
    Transf., in gen., to revel, rave, rant, like the Bacchœ (of every species of mental excitement, love, hatred, joy, etc.; mostly poet. and in more elevated prose):

    quibus gaudiis exsultabis? quantā in voluptate bacchabere?

    Cic. Cat. 1, 10, 26:

    furor in vestrā caede bacchantis,

    id. ib. 4, 6, 11; id. Har. Resp. 18, 39:

    non ego sanius Bacchabor Edonis,

    Hor. C. 2, 7, 26; Col. poët. 10, 198; * Suet. Calig. 56; Claud. Laud. Stil. 2, 213; id. VI. Cons. Hon. 192.—Of murderous fury:

    tantā in illos caede bacchati sunt,

    Vulg. Judic. 20, 25.—So of poet. inspiration, Stat. S. 1, 2, 258;

    and with carmen as object: grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu,

    Juv. 6, 636; cf.:

    furebant Euhoe bacchantes,

    raving to the cry of Euhoe, Cat. 64, 255; 64, 61.—Also, to go or run about in a wanton, wild, raving, or furious manner: animans Omne, quod in magnis bacchatur montibu' passim, * Lucr. 5, 822:

    saevit inops animi, totamque incensa per urbem Bacchatur,

    Verg. A. 4, 301 ( = discursitat, Heyne):

    immanis in antro Bacchatur vates,

    raves, is inspired, id. ib. 6, 78;

    7, 385: infelix virgo totā bacchatur in urbe,

    id. Cir. 166.—Hence,
    B.
    Transf. to inanimate things, to be furious, rage with fury, etc., to be impetuous, etc.
    1.
    So of a vessel of wine that is filled very often:

    ubi bacchabatur aula, casabant cadi,

    Plaut. Mil. 3, 2, 41 Lorenz ad loc.—
    2.
    Of winds:

    Thracio bacchante magis sub interlunia vento,

    Hor. C. 1, 25, 11; Ov. Tr. 1, 2, 29.—Of violent rain, Val. Fl. 6, 632.—
    3.
    Of a rumor: concussam bacchatur fama per urbem, spreads rapidly, Verg A. 4, 666.—
    4.
    Of enthusiastic, raging discourse:

    quod eos, quorum altior oratio actioque esset ardentior furere et bacchari arbitraretur,

    Cic. Brut. 80, 276:

    vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur, etc.,

    Quint. 12, 10, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > bacchor

  • 14 Lacaena

    Lăcaena, ae, f., = Lakaina, Spartan, Lacedæmonian; and subst., a Lacedæmonian or Spartan woman.
    I.
    Adj. ( poet.): apud Lacaenas virgines, quibus magis palaestra studio est, etc., Poet. ap. Cic. Tusc. 2, 15, 36:

    virginibus bacchata Lacaenis Taygeta,

    Verg. G. 2, 487:

    Tyndaris,

    id. A. 2, 601:

    canes,

    Claud. Laud. Stil. 3, 300.—
    II.
    Subst., a Spartan woman:

    qualis tandem Lacaena, quae, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 42, 102; so of Helen, Verg. A. 2, 601; 6, 511; of Clytemnestra, Val. Fl. 7, 150; of Leda, Mart. 9, 103, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > Lacaena

  • 15 Taygetus

    Tāygĕtus, i, m., = Taügeton, a ridge of mountains in Laconia, Mel. 2, 3, 4; Plin. 2, 79, 81, § 191; Cic. Div. 1, 50, 112; Prop. 3, 14 (4, 13), 15; Luc. 5, 52; Claud. B. G. 193; called also Tāygĕta, ōrum, n., Verg. G. 2, 488; Stat. Achill. 1, 427.

    Lewis & Short latin dictionary > Taygetus

См. также в других словарях:

  • Taygeta — A/B Constelación Tauro Ascensión recta α 03h 45min 12,49s Declinación δ +24º 28’ 02,2’’ Distancia …   Wikipedia Español

  • Taygeta — (auch Tayeta, eine der sieben Töchter von Atlas und Pleione, den Plejaden) ist der Eigenname des in den Plejaden gelegenen Sterns 19 Tauri. Taygeta hat eine scheinbare Helligkeit von +4,30 mag und gehört der Spektralklasse B6IV an. Taygeta ist ca …   Deutsch Wikipedia

  • Taýgeta — Taýgeta, einer der hellern Plejadensterne (q); vgl. Plejaden …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Taygeta (star) — Starbox short name=Taygeta epoch=J2000.0 constell=Taurus ra=03h 45m 12.5s dec=+24° 28 02 spectral=B6IV appmag v=+4.30 dist ly=440 dist pc=135 names=19 Tauri, HR 1145, HD 23338, BD+24 547, HIP 17531, SAO 76140, GC 4486, BDS 1848, CCDM… …   Wikipedia

  • Taygeta — Ta·yg·e·ta (tā ĭjʹĭ tə) n. 1. Greek Mythology. One of the Pleiades. 2. One of the six visible stars in the Pleiades cluster.   [Latin Tāygetē, from Greek Tāügetē.] * * * …   Universalium

  • TAYGETUS seu TAYGETA — TAYGETUS, seu TAYGETA pluralis numeri Portes, teste Nigrô mons Laconicae apud Eurotam fluv. et Spartam urbem Amyclis imminens, cuius bona pars, cum terrae moru corruisset, Spartanorum urbem oppressit. Cicer. l. 1. de Divin. Claudian. de Bello… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TAYGETE vel TAYGETA — TAYGETE, vel TAYGETA Atlantis et Pleiones filia, teste Hyginô, Fab. 155. 192. una Pleiadum, quae Iovi peperit Lacedaemonem, urbis sui nominis conditorem. Virg. Georg. l. 4. v. 232. Taygete simul os terris ostendit honestum Pleias, et Oceani… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • 19 Tauri — Taygeta (auch Tayeta) ist der Eigenname des in den Plejaden gelegenen Sterns 19 Tauri. Taygeta hat eine scheinbare Helligkeit von +4,30 mag und gehört der Spektralklasse B6IV an. Taygeta ist ca. 373 Lichtjahre von der Erde entfernt (Hipparcos… …   Deutsch Wikipedia

  • Gluckhenne — Datenbanklinks zu Plejaden Offener Sternhaufen Daten von Plejaden …   Deutsch Wikipedia

  • Messier 45 — Datenbanklinks zu Plejaden Offener Sternhaufen Daten von Plejaden …   Deutsch Wikipedia

  • NGC 1432 — Datenbanklinks zu Plejaden Offener Sternhaufen Daten von Plejaden …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»