Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

Tabulata

  • 1 Chelinidea tabulata

    Entomology: prickly pear bug (лат.)

    Универсальный русско-английский словарь > Chelinidea tabulata

  • 2 tabulatus

    tabulata, tabulatum ADJ
    floored, boarded

    Latin-English dictionary > tabulatus

  • 3 табуляты

    tabulata зоол.

    Новый русско-английский словарь > табуляты

  • 4 tabulātum

        tabulātum ī, n    [tabula], a board-work, flooring, floor, story: turris tabulatorum quattuor, Cs.: quā summa labantīs Iuncturas tabulata dabant, V.: summas sequi tabulata per ulmos, i. e. the branches at ever higher levels, V.
    * * *
    I II
    floor, story; layer, row; tier formed by the horizontal branches of a tree

    Latin-English dictionary > tabulātum

  • 5 tabulatus

    tăbŭlātus, a, um [tabula], boarded, floored.
    I.
    Adj.:

    transitus,

    Plin. Ep. 2, 17, 9: gentes quae tabulatis habitant aedificiis, Fest. s. v. adtubernalis, p. 12 Müll.— More freq.,
    II.
    Subst.
    A.
    tăbŭlātum, i, n., board-work, a flooring, floor, story (cf. contignatio):

    turris tabulatorum quattuor,

    Caes. B. G. 6, 29; cf. Verg. A. 2, 464; 12, 672; Liv. 28, 6, 2:

    summa tabulata conceperant, ignem,

    Curt. 4, 3, 4; 8, 10, 26:

    exstruere,

    Caes. B. C. 2, 9: fiunt tabulata falaeque, Enn. ap. Non. 114, 7 (Ann. v. 389 Vahl.):

    si in terrā et tabulato olea nimium diu erit, putescet,

    i. e. on the floor, Cato, R. R. 3, 4; so id. ib. 3, 55; 3, 64; Mart. 9, 6, 5; Col. 2, 21, 3; 1, 6, 9. —
    B.
    Transf., of branches of trees, grapes, etc., a layer, row, Col. 12, 39, 3; 12, 44, 3; 5, 6, 11; Verg. G. 2, 361; Plin. 14, 1, 3, § 12; 12, 1, 5, § 10.

    Lewis & Short latin dictionary > tabulatus

  • 6 табуляты

    <zool.> tabulata

    Русско-английский технический словарь > табуляты

  • 7 prickly pear bug

    Универсальный русско-английский словарь > prickly pear bug

  • 8 табулаты

    Geology: tabulata

    Универсальный русско-английский словарь > табулаты

  • 9 табуляти

    мн. зоол.

    Українсько-англійський словник > табуляти

  • 10 catapulta

        catapulta ae, f, καταπέλτησ, an engine for hurling missiles, catapult: per tabulata dispositae, L.: saxa ex catapultis, Cs.
    * * *
    catapult, an engine which shot large arrow/bolt/missile; missile itself (L+S)

    Latin-English dictionary > catapulta

  • 11 vertex (vortex)

        vertex (vortex) icis, m    [VERT-], a whirl, eddy, whirlpool, vortex: torto vertice torrens, V.: (flumen) minores volvere vertices, H.: sine vertice aquae euntes, O.: amnis transverso vertice dolia inpulit ad ripam, L.— A whirlwind: contra (ventum) enitentes vertice intorti adfligebantur, L.— Of flame, a coil, whorl: flammis inter tabulata volutus Ad caelum undabat vertex, V.—The highest point, top, peak, summit: ignes, qui ex Aetnae vertice erumpunt: flammae rotantes Vertice fumum, H.: a vertice, from above, V.—Of the head, the top, crown: ab imis unguibus usque ad verticem summum: talos a vertice pulcher ad imos, H.: toto vertice supra est, by the head, V.: moribundus, O.— The pole: caeli vertices ipsi: Hic vertex nobis semper sublimis, V.—The highest, greatest (poet.): dolorum vertices.

    Latin-English dictionary > vertex (vortex)

  • 12 табуляты

    Русско-английский научно-технический словарь Масловского > табуляты

  • 13 catapulta

    cătăpulta, ae, f., = o katapeltês, a large engine of war for throwing arrows, lances, stones, etc., a catapult (cf. ballista):

    catapultis ballistisque per omnia tabulata dispositis,

    Liv. 21, 11, 7; 21, 11, 10:

    maximae formae,

    id. 26, 47, 5; Vitr. 10, 11, 1; 10, 11, 19; 10, 15 sq.; Veg. Mil. 4, 22; Naev., Lucil., Varr., and Sisenn. ap. Non. p. 552, 17 sq.; Caes. B. C. 2, 9 al.; cf. Dict. of Antiq.—
    II.
    Meton., like ballista, for the missile itself, Plaut. Pers. 1, 1, 28; id. Curc. 3, 24; 5, 3, 12; id. Capt. 4, 2, 17; Titin. ap. Non. p. 552, 11 sq. (Com. Rel. v. 125 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > catapulta

  • 14 fala

    făla ( phal-), ae, f. [falae dictae ab altitudine, a falando, quod apud Etruscos significat caelum, Paul. ex Fest. p. 88, 12 Müll.], a scaffolding of boards or planks, a scaffold.
    I.
    A structure used in sieges, from which missiles were thrown into a city: malos diffindunt, fiunt tabulata falaeque, Enn. ap. Non. 114, 7 (Ann. v. 389 ed. Vahl.).—Prov.:

    subire sub falas,

    i. e. to run a great risk for a slight gain, Plaut. Most. 2, 1, 10.—
    II.
    One of the seven wooden pillars in the spina of the Circus, Juv. 6, 590; cf. Anthon's Dict. of Antiq. p. 254, a.

    Lewis & Short latin dictionary > fala

  • 15 iblumino

    illūmĭno ( inl-), āvi, ātum, 1, v. a. [in-lumino], to light up, make light, illuminate (class.; cf. illustro).
    I.
    A.. Lit.:

    luna illuminata a sole,

    Cic. N. D. 2, 46, 119:

    puteum (sole),

    Plin. 2, 73, 75, § 183:

    tabulata gallinarum parvis fenestellis,

    Col. 8, 3, 3:

    vias igni,

    Stat. Th. 12, 575.—
    B.
    Transf., to embellish or adorn with any thing bright:

    corona aurea fulgentibus gemmis illuminata,

    Auct. Her. 4, 47, 60; Lampr. Comm. 17:

    purpura omnem vestem illuminat,

    Plin. 9, 36, 60, § 127.—
    II.
    Trop., to set in a clear light, to set off, make conspicuous (esp. freq. in rhetor. lang. of brilliant oratory):

    translatum, quod maxime tamquam stellis quibusdam notat et illuminat orationem,

    Cic. de Or. 3, 43, 170; cf. id. Or. 25, 83:

    orationem sententiis,

    id. de Or. 3, 54, 208:

    orationem translatorum nitore,

    Quint. 12, 10, 36:

    pulchritudinem rerum (claritas orationis),

    id. 2, 16, 10; 8, 3, 73:

    horum fidem Mitylenaeorum perfidia illuminavit,

    Vell. 2, 18, 3:

    nisi Thebas unum os Pindari illuminaret,

    made illustrious, id. 1, 18, 3:

    illuminata sapientia,

    Cic. Brut. 58, 213.—Hence, * illūmĭnātē ( inl-), adv., clearly, luminously:

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > iblumino

  • 16 illumino

    illūmĭno ( inl-), āvi, ātum, 1, v. a. [in-lumino], to light up, make light, illuminate (class.; cf. illustro).
    I.
    A.. Lit.:

    luna illuminata a sole,

    Cic. N. D. 2, 46, 119:

    puteum (sole),

    Plin. 2, 73, 75, § 183:

    tabulata gallinarum parvis fenestellis,

    Col. 8, 3, 3:

    vias igni,

    Stat. Th. 12, 575.—
    B.
    Transf., to embellish or adorn with any thing bright:

    corona aurea fulgentibus gemmis illuminata,

    Auct. Her. 4, 47, 60; Lampr. Comm. 17:

    purpura omnem vestem illuminat,

    Plin. 9, 36, 60, § 127.—
    II.
    Trop., to set in a clear light, to set off, make conspicuous (esp. freq. in rhetor. lang. of brilliant oratory):

    translatum, quod maxime tamquam stellis quibusdam notat et illuminat orationem,

    Cic. de Or. 3, 43, 170; cf. id. Or. 25, 83:

    orationem sententiis,

    id. de Or. 3, 54, 208:

    orationem translatorum nitore,

    Quint. 12, 10, 36:

    pulchritudinem rerum (claritas orationis),

    id. 2, 16, 10; 8, 3, 73:

    horum fidem Mitylenaeorum perfidia illuminavit,

    Vell. 2, 18, 3:

    nisi Thebas unum os Pindari illuminaret,

    made illustrious, id. 1, 18, 3:

    illuminata sapientia,

    Cic. Brut. 58, 213.—Hence, * illūmĭnātē ( inl-), adv., clearly, luminously:

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > illumino

  • 17 inluminate

    illūmĭno ( inl-), āvi, ātum, 1, v. a. [in-lumino], to light up, make light, illuminate (class.; cf. illustro).
    I.
    A.. Lit.:

    luna illuminata a sole,

    Cic. N. D. 2, 46, 119:

    puteum (sole),

    Plin. 2, 73, 75, § 183:

    tabulata gallinarum parvis fenestellis,

    Col. 8, 3, 3:

    vias igni,

    Stat. Th. 12, 575.—
    B.
    Transf., to embellish or adorn with any thing bright:

    corona aurea fulgentibus gemmis illuminata,

    Auct. Her. 4, 47, 60; Lampr. Comm. 17:

    purpura omnem vestem illuminat,

    Plin. 9, 36, 60, § 127.—
    II.
    Trop., to set in a clear light, to set off, make conspicuous (esp. freq. in rhetor. lang. of brilliant oratory):

    translatum, quod maxime tamquam stellis quibusdam notat et illuminat orationem,

    Cic. de Or. 3, 43, 170; cf. id. Or. 25, 83:

    orationem sententiis,

    id. de Or. 3, 54, 208:

    orationem translatorum nitore,

    Quint. 12, 10, 36:

    pulchritudinem rerum (claritas orationis),

    id. 2, 16, 10; 8, 3, 73:

    horum fidem Mitylenaeorum perfidia illuminavit,

    Vell. 2, 18, 3:

    nisi Thebas unum os Pindari illuminaret,

    made illustrious, id. 1, 18, 3:

    illuminata sapientia,

    Cic. Brut. 58, 213.—Hence, * illūmĭnātē ( inl-), adv., clearly, luminously:

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > inluminate

  • 18 labo

    lăbo, āvi, ātum, 1, v. n. [from the same root as 1. labor], to totter, be ready to fall, begin to sink, to give way, be loosened (syn.: vacillo, titubo, nato).
    I.
    Lit.: labat, labuntur saxa, caementae cadunt, Enn. ap. Non. 196, 3 (Trag. v. 142 Vahl.):

    signum labat,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, 95:

    si ex ictu... labant dentes,

    Cels. 7, 12, 1:

    labat ariete crebro Janua,

    Verg. A. 2, 492:

    labant curvae naves,

    roll, Ov. M. 2, 163:

    pressaeque labant sub gurgite turres,

    id. ib. 1, 290:

    (turris) qua summa labantis Juncturas tabulata dabant,

    Verg. A. 2, 463:

    littera labat,

    written with a trembling hand, Ov. H. 10, 140:

    labare sermone,

    to stutter, speak indistinctly, Plin. 14, 22, 28, § 146:

    si labat oculus et hac atque illac movetur,

    is unsteady, Cels. 7, 7, 14:

    tarda trementi genua labant,

    sink, Verg. A. 5, 432; so,

    pedes,

    Ov. F. 6, 676:

    vincla labant,

    are loosed, id. A. A. 2, 85.— Poet., of dying persons:

    inde labant populi,

    fall, sink, Luc. 6, 93; cf.:

    omnia tum vero vitaï claustra lababant,

    Lucr. 6, 1153.—With Gr. acc.:

    egressi labant vestigia prima,

    Verg. A. 10, 283 Forbig. (Rib. egressisque).—
    II.
    Trop.
    A.
    To waver, to be unstable, undecided, to hesitate (in opinion, resolution, etc.):

    si res labat, Itidem amici collabascunt,

    Plaut. Stich. 4, 1, 16; cf.:

    scito, labare meum consilium illud, quod satis jam fixum videbatur,

    Cic. Att. 8, 14, 2:

    labamus mutamusque sententiam,

    id. Tusc. 1, 32, 78:

    cum ei labare M. Antonius videretur,

    id. Phil. 6, 4, 10:

    animumque labantem inpulit,

    Verg. A. 4, 22:

    labantia corda,

    id. ib. 12, 223:

    socii labant,

    waver in fidelity, Liv. 22, 61; cf.:

    fides sociorum,

    id. 32, 30, 9:

    animus regis,

    id. 40, 54; 2, 39:

    quīs lababat fides,

    whose fidelity was wavering, Sil. 2, 392:

    mens,

    Ov. M. 6, 629:

    tu mente labantem dirige me,

    Luc. 2, 244:

    ex nimia matrem pietate labare sensit,

    Ov. M. 6, 629:

    memoria labat,

    becomes weak, Liv. 5, 18; cf.:

    mens in illis (phreneticis) labat, in hoc (cordiaco) constat,

    Cels. 3, 19:

    nec dubium habebatur labare hostes,

    Tac. A. 2, 26:

    labante jam Agrippina,

    id. H. 14, 22:

    labantem ordinem contirmare,

    Suet. Caes. 14:

    acies labantes restituere,

    Tac. G. 8 init.:

    sustinere labantem aciem,

    id. H. 3, 23; 5, 18.—
    B.
    To sink, fall to pieces, go to ruin:

    quid non sic aliud ex alio nectitur, ut non, si unam litteram moveris, labent omnia?

    Cic. Fin. 3, 22, 74:

    omnes rei publicae partes aegras et labantes sanare et confirmare,

    id. Mil. 25, 68; cf.:

    sustinuisse labantem fortunam populi Romani,

    Liv. 26, 41:

    sicuti populo Romano sua fortuna labet,

    id. 42, 50:

    labante egregia quondam disciplina,

    id. 36, 6:

    cum res Trojana labaret,

    Ov. M. 15, 437:

    labantibus Vitellii rebus,

    Tac. H. 2, 86:

    si quid in moribus labaret,

    id. A. 2, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > labo

  • 19 numerosus

    nŭmĕrōsus, a, um, adj. [numerus].
    I.
    Consisting of a great number, numerous, manifold (post-Aug.):

    numerosa pubes,

    Val. Fl. 5, 40:

    partus,

    Plin. 11, 40, 95, § 233:

    numerosā caede futuram ultus mortem,

    Sil. 10, 172:

    herba radice magnā, numerosa,

    Plin. 21, 24, 95, § 167:

    civitas, numerosissima provinciae totius,

    the most populous, Tac. Agr. 17:

    numerosissima florum varietas, Plin, 35, 11, 40, § 125: numerosissima suffragia,

    id. 7, 28, 29, § 101:

    classis,

    Juv. 7, 151:

    excelsae turris tabulata,

    id. 10, 106:

    copiosa et numerosa domus,

    Plin. Ep. 4, 15, 4:

    debitor arcae,

    Mart. 3, 31, 3; id. 4, 1, 3:

    pullus equinus lato et musculorum toris numeroso pectore,

    Col. 6, 29, 2; so,

    feminibus torosis ac numerosis,

    id. ib.:

    pictor diligentior quam numerosior,

    who is more accurate than prolific, Plin. 35, 11, 40, § 130:

    gymnasium longe numerosius laxiusque,

    more extensive, with more wings, Plin. Ep. 10, 48, 4:

    numerosa tabula,

    a painting with many figures, Plin. 35, 11, 40, § 138:

    numerosum opus,

    of various contents, Quint. 5, 10, 10:

    sermo,

    id. 8, 6, 64:

    pectus,

    Col. 6, 9, 2: numerosa res means variously accomplished, having a knowledge of many things:

    RES NVMEROSA FVI,

    Inscr. Grut. 655, 3.—
    II.
    Full of rhythm or harmony, according to rhythm, measured, rhythmical, harmonious, melodious (class.):

    numerosaque bracchia ducit,

    Ov. Am. 2, 4, 29:

    numerosos ponere gressus (al. gestus),

    id. P. 4, 2, 33: numerosa oratio, rhythmical, melodious: si numerosum est id in omnibus sonis atque vocibus, quod habet quasdam impressiones et quod metiri possumus intervallis aequalibus;

    recte, etc.,

    Cic. de Or. 3, 48, 185:

    apta et numerosa oratio,

    id. Or. 50; 52:

    numerosus Horatius,

    Ov. Tr. 4, 10, 49:

    Myron numerosior in arte, quam Polycletus,

    more harmonious, Plin. 34, 8, 19, § 58. —Hence, adv., in two forms.
    1. A.
    Numerously, multifariously (not in Cic.):

    numerosius onerare,

    Col. 4, 21, 2:

    numerosius dividere,

    Plin. 33, 3, 19, § 61. — Sup.:

    familias numerosissime comparant,

    App. de Deo Socr. p. 54, 14:

    sententias versare quam numerosissime,

    Quint. 10, 5, 9:

    numerose loqui,

    to speak in the plural number, Tert. adv. Prax. 12.—
    B.
    Rhythmically, harmoniously, melodiously (class.):

    fidiculae numerose sonantes?

    Cic. N. D. 2, 8, 22:

    (sententia) cadit numerose,

    id. Brut. 8, 34:

    numerose dicere,

    id. Or. 66, 221; 65, 219; 62, 210:

    numerosius dicere,

    Gell. 7, 3, 53.—
    2.
    nŭmĕrōsĭter, rhythmically, harmoniously, melodiously, Arn. 2, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > numerosus

  • 20 regemo

    rĕ-gĕmo, ĕre, v. n., to resound with sighs or groans (perh. only in the foll. passages):

    abjunctis regemunt tabulata cavernis,

    Stat. Th. 5, 389:

    regemunt lacus,

    id. ib. 8, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > regemo

См. также в других словарях:

  • Tabulata — Syringopora sp. Zeitraum Ordovizium bis Perm 488,3 bis 251 Mio. Jahre Fundorte Weltweit …   Deutsch Wikipedia

  • TABULATA — in Circo Romano, in quibus stantes spectabant, ξυλίνοις ςκέλεσι, ligneis cruribus, ut ait dionysius Halicarn. l. 3. seu furcis, ut Livio vocantur, sustinebantur primitus: faciebatque ea quisque sibi tumultuariâ operâ, et ad spectaculi solum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Tabulata — Temporal range: 488–251.4 Ma …   Wikipedia

  • tabulata — tabuláta ž DEFINICIJA zool. geol. izumrli, pretežito paleozojski koralji ETIMOLOGIJA nlat. tabulata ≃ lat. tabula: ploča …   Hrvatski jezični portal

  • Tabulata — Tab u*la ta, n. pl. [NL., fr. L. tabulatus floored.] (Zo[ o]l.) An artificial group of stony corals including those which have transverse septa in the calicles. The genera {Pocillopora} and Favosites are examples. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Tabulata —   [lateinisch], die Bödenkorallen …   Universal-Lexikon

  • Tabulata — Tabulata …   Wikipédia en Français

  • Tabulata —   Tabulata Rango temporal: Ordovícico–Pérmico …   Wikipedia Español

  • Tabulata — ▪ fossil animal       major division of extinct coral animals found as fossils in Ordovician to Jurassic marine rocks (488 million to 146 million years old). Tabulata is characterized by the presence of interior platforms, or tabulae, and by a… …   Universalium

  • tabulata — tab·u·la·ta …   English syllables

  • tabulata — ˌtabyəˈlād.ə noun plural Usage: capitalized Etymology: New Latin, from neuter plural of tabulatus tabulate in some classifications : an artificial group of stony corals (as of the genus Favosites) including those having tubular calicles divided… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»