-
1 Suri
-
2 Suri
-
3 şuri
Salpeter -
4 süri
Herde -
5 ajige > a. suri
eine Art Seidenstoff, dünner und feiner als der amba suri genannte (P.). -
6 amba > a. suri
eine Art grober Seidenstoff (P). -
7 Syri
Syrī (Surī), ōrum, m. (Σύροι), die Syrer, die Bewohner der Landschaft Syrien, Plaut. Curc. 443 u. trin. 542. Cic. de or. 2, 265 u. de har. resp. 28. Liv. 35, 49, 8. Ov. fast. 2, 474: Nom. Singul. Surus, Varro LL. 10, 73: Genet. Plur. Syrûm, Avien. descr. orb. 1056. – Dav.: A) Syrus, a, um, syrisch, vina, Hor.: lagoena, Mart.: sermo, Vopisc. u. Eccl.: mercator, Eumen. pan. – B) Syria (Suria), ae, f. (Συρία), Syrien, eine Landschaft in Asien am Mittelländischen Meere, zwischen Cilicien u. Palästina, Cic. de imp. Pomp. 64 u.a. Mela 1, 2, 6 (1. § 14); 1, 11, 1 (1. § 62) sqq. Plin. 5, 66. Manil. 4, 624 u. 722. – im weiteren Sinne auch mit Inbegriff der Länder bis an den Tigris, wie Mesopotamien, Babylon u. Assyrien, dah. Syria = Assyria, Cic. Tusc. 5, 101. Suet. Caes. 22, 2 (Suria). – Plur., Catull. 45, 22. Mela 2, 7, 5 (2. § 102). Prisc. perieg. 820. Ulp. dig. 48, 22, 7. § 7. Eumen. pan. Constant. 10, 2: Syriarum rex, Ruf. Fest. 10. – C) Syriacus, a, um (Συριακός), syrisch, in od. aus Syrien, nomen, Varro LL.: boves, Plin.: bellum, Flor.: cultus, Lampr.: classis, Tac.: legiones, Tac.: expeditio, nach Syrien, Suet.: publicani, die in Syrien Geschäfte haben, Cic.: ros, s. 1. rōs. – Adv. Syriacē, Vulg. 4. regg. 18, 26. – D) Syriāticus, a, um, syrisch, Ulp. dig. 26, 2, 15. Fronto princ. hist. p. 206, 17 N. Pelagon. veterin. 27 (365 Ihm) ( bei Flor. 2, 9, 1 u. 2, 11, 1 jetzt Syriacus). – E) Syriscus, a (griech. Συρίσκος, -κα, Demin. v. Σύρος, -α), Syrer, Syrerin, als männl. u. weibl. Eigenname, Form -us. Mart. 5, 70, 2. Auson. epigr. 128, 1: Form -us, verächtlich od. liebkosend für den Sklavennamen Syrus, Ter. eun. 772; adelph. 763: Form -a, Copa Syrisca, Ps. Verg. cop. 1 (s. dazu Sillig). – F) Syrius, a, um (Σύριος), syrisch, Tibull.: dea (ἡ θεὰ ἡ Συρία), die syrische Göttin, als die Mutter aller Lebenden verehrt, von den Römern bald mit der Venus, bald mit der Juno verglichen, Suet. u. Flor. – / Die Schreibung Suri, Suria ist oft die der besten Hdschrn., zB. Cic. de har. resp. 28 cod. Paris. Tac. ann. 2, 60, 69 cod. Medic.
-
8 Syri
Syrī (Surī), ōrum, m. (Σύροι), die Syrer, die Bewohner der Landschaft Syrien, Plaut. Curc. 443 u. trin. 542. Cic. de or. 2, 265 u. de har. resp. 28. Liv. 35, 49, 8. Ov. fast. 2, 474: Nom. Singul. Surus, Varro LL. 10, 73: Genet. Plur. Syrûm, Avien. descr. orb. 1056. – Dav.: A) Syrus, a, um, syrisch, vina, Hor.: lagoena, Mart.: sermo, Vopisc. u. Eccl.: mercator, Eumen. pan. – B) Syria (Suria), ae, f. (Συρία), Syrien, eine Landschaft in Asien am Mittelländischen Meere, zwischen Cilicien u. Palästina, Cic. de imp. Pomp. 64 u.a. Mela 1, 2, 6 (1. § 14); 1, 11, 1 (1. § 62) sqq. Plin. 5, 66. Manil. 4, 624 u. 722. – im weiteren Sinne auch mit Inbegriff der Länder bis an den Tigris, wie Mesopotamien, Babylon u. Assyrien, dah. Syria = Assyria, Cic. Tusc. 5, 101. Suet. Caes. 22, 2 (Suria). – Plur., Catull. 45, 22. Mela 2, 7, 5 (2. § 102). Prisc. perieg. 820. Ulp. dig. 48, 22, 7. § 7. Eumen. pan. Constant. 10, 2: Syriarum rex, Ruf. Fest. 10. – C) Syriacus, a, um (Συριακός), syrisch, in od. aus Syrien, nomen, Varro LL.: boves, Plin.: bellum, Flor.: cultus, Lampr.: classis, Tac.: legiones, Tac.: expeditio, nach Syrien, Suet.: publicani, die in Syrien Geschäfte haben, Cic.: ros, s. ros. – Adv. Syriacē, Vulg. 4. regg. 18, 26. – D) Syriāticus, a, um, syrisch, Ulp. dig. 26, 2, 15. Fronto princ. hist. p. 206, 17 N. Pelagon. veterin. 27 (365 Ihm) ( bei Flor. 2, 9,————1 u. 2, 11, 1 jetzt Syriacus). – E) Syriscus, a (griech. Συρίσκος, -κα, Demin. v. Σύρος, -α), Syrer, Syrerin, als männl. u. weibl. Eigenname, Form -us. Mart. 5, 70, 2. Auson. epigr. 128, 1: Form -us, verächtlich od. liebkosend für den Sklavennamen Syrus, Ter. eun. 772; adelph. 763: Form -a, Copa Syrisca, Ps. Verg. cop. 1 (s. dazu Sillig). – F) Syrius, a, um (Σύριος), syrisch, Tibull.: dea (ἡ θεὰ ἡ Συρία), die syrische Göttin, als die Mutter aller Lebenden verehrt, von den Römern bald mit der Venus, bald mit der Juno verglichen, Suet. u. Flor. – ⇒ Die Schreibung Suri, Suria ist oft die der besten Hdschrn., zB. Cic. de har. resp. 28 cod. Paris. Tac. ann. 2, 60, 69 cod. Medic. -
9 pressurization
pres·suri·za·tion[ˌpreʃəraɪˈzeɪʃən, AM -ɚɪˈ-]the \pressurization of a cabin die Haltung des Normaldrucks in einer Kabine* * *["preSəraI'zeISən]nDruckausgleich m -
10 depressurization
de·pres·suri·za·tion[dɪˌpreʃəraɪˈzeɪʃən, AM -ˌpreʃɚɪˈ-]the \depressurization of the cabin der Druckverlust in der Kabine -
11 depressurization
de·pres·suri·za·tion [dɪ ˌpreʃəraɪʼzeɪʃən, Am - ˌpreʃɚɪʼ-] nthe \depressurization of the cabin der Druckverlust in der Kabine -
12 pressurization
pres·suri·za·tion [ˌpreʃəraɪʼzeɪʃən, Am -ɚɪʼ-] nDruckausgleich m;the \pressurization of a cabin die Haltung des Normaldrucks in einer Kabine -
13 orao
Adler m (-s, -); (poet.) Aar m (-s, -e); suri o. Steinadler m; o. le-šinar Aasgeier m; o. ribar Fischadler m; o. zmijar (bijeli) Schlangenadler m; orlovsko oko Adlerauge n, Adlerblick m; orlovski nos Adlernase f; orlovske panđe Adlerkrallen (pl), Adlerklauen (pl); dvoglavi o. Doppeladler m
См. также в других словарях:
suri — suri … Dictionnaire des rimes
Suri — may refer to:Places* Suri, Birbhum, a town in West Bengal, India * Suri Dynasty, a former South Asian empire Tribes and clans* Suri (Pashtun) * Suri (Ethiopia) * One of the eleven clans of the KukhranPeople* Suri Cruise (b. 2006), daughter of Tom … Wikipedia
Suri — bezeichnet: eine Ethnie in Ostafrika, siehe Surma (Volk) eine Einzelsprache in Ostafrika, siehe Surma (Sprache) eine antike Stadt am Chabur eine Alpaka Rasse Suri ist der Nachname folgender Personen: Batram Suri (* 1972), salomonischer… … Deutsch Wikipedia
Suri — puede referise a: Suri (India), ciudad en el estado de Bengala Occidental, India. Suri (Rhea pennata), ave no voladora de Sudamérica; Suri, larva comestible del coleóptero amazónico conocido como picudo negro (Rhynchophorus palmarum). Suri (hoy… … Wikipedia Español
suri — suri, ie [ syri ] adj. • 1872; de surir ♦ Qui est devenu aigre. ⇒ 2. sur. Soupe surie. Fig. « Elle semblait confite dans une innocence surie » (Maupassant). ⇒SURI, IE, part. passé et adj. I. Part. passé de surir. II. Adj. Qui a fermenté, qui est… … Encyclopédie Universelle
suri — SURÍ, suresc, vb. IV. intranz. (Rar; despre păr; p. ext. despre oameni) A încărunţi. ♦ tranz. A face sur. – Din sur. Trimis de ionel, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 SURÍ vb. v. încărunţi. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
Suri — dans la mythologie étrusque est une divinité oraculaire. Sur certaines inscriptions de Pyrgi son nom est associé à celui de Apulu. Source ... Articles connexes Liste des figures mythologiques étrusques v … Wikipédia en Français
suri — (Arg., Bol.) m. *Ñandú (especie de avestruz). * * * suri. m. Arg. y Bol. ñandú … Enciclopedia Universal
sūrī- — *sūrī , *sūrīn germ.?, schwach. Femininum (n): nhd. Säure; ne. acid; Rekontruktionsbasis: ahd.; Hinweis: s. *sūra ; Etymologie: s. ing. *sūro , *souro , Adjektiv … Germanisches Wörterbuch
Suri — Suri, 1) der aus den Fruchtsprossen des Cocusnußbaumes gewonnene Saft, vor der Gährung süß u. angenehm, verwandelt sich aber in 24 Stunden zu Essig. Man bereitet aus dem S. auch Zucker u. Arack; 2) so v.w. Toddy … Pierer's Universal-Lexikon
Suri TV — es un canal de televisión argentino que emite desde Buenos Aires exclusivamente en la Televisión Digital Abierta. Es operado por Albavision. Su programación se compone exclusivamente de programas de los canales ATV de Perú, La Red de Chile,… … Wikipedia Español