Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

Stadthaus

  • 1 Stadthaus

    Stadthaus, aedificium urbanum. domus urbana (Haus in der Stadt). – domus oppidani (Haus eines Städters). – curia (Rathaus).

    deutsch-lateinisches > Stadthaus

  • 2 Stadthaus

    Business german-english dictionary > Stadthaus

  • 3 Stadthaus

    Stadthaus n town house

    Deutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > Stadthaus

  • 4 Stadthaus

    Stadthaus n ра́туша; дом городско́го сове́та

    Allgemeines Lexikon > Stadthaus

  • 5 Stadthaus

    Stadthaus
    〈o.〉
    2 stadshuis, huis in de stad

    Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > Stadthaus

  • 6 Stadthaus

    n town house
    * * *
    das Stadthaus
    townhouse
    * * *
    Stạdt|haus
    nt
    townhouse
    * * *
    Stadt·haus
    nt
    1. (Verwaltungsgebäude) council office building
    2. (Wohnhaus) town house
    * * *
    Stadthaus n town house

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Stadthaus

  • 7 Stadthaus

    n
    ратуша; дом городского совета

    БНРС > Stadthaus

  • 8 Stadthaus

    сущ.
    общ. дом городского совета, ратуша

    Универсальный немецко-русский словарь > Stadthaus

  • 9 Stadthaus

    n, арх.
    ратуша, дом городского совета

    Deutsch-russische wörterbuch der kunst > Stadthaus

  • 10 stadthaus

    das, "er градски съвет.

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > stadthaus

  • 11 Stadthaus

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > Stadthaus

  • 12 Stadthaus

    n <-es,..häuser> ратуша

    Универсальный немецко-русский словарь > Stadthaus

  • 13 Stadthaus

    1) für Behörden дом городско́го управле́ния. Rathaus ра́туша
    2) Haus in der Stadt дом в го́роде, городско́й дом

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > Stadthaus

  • 14 Stadthaus

    Stádthaus n -es,..häuser
    ра́туша

    Большой немецко-русский словарь > Stadthaus

  • 15 Stadthaus

    n
    1. town house
    2. townhouse
    n
    [Rathaus]
    town hall

    Deutsch-Englisches Wörterbuch > Stadthaus

  • 16 Haus

    Haus, I) im allg.: domus (das H. als Wohnort der Familie, bes. ein größeres Stadthaus, der Palast; dann auch meton. = das Hauswesen, ferner = die das Haus bewohnende Familie oder deren Geschlecht u. im allgem. Sinne = die Heimat). – aedes, ium,f. (das Haus als mit mehreren Gemächern versehenes Gebäude). – aedificium (das Haus als Gebäude übh.). – domicilium (das Haus als Wohnsitz jmds.). – insula (ein großes Gebäude, das von andern Gebäuden auf allen Seiten abgesondert ist, gew. zu Mietwohnungen eingerichtet). – tectum (Dach, Dach u. Fach = Haus, wenn dieses den Nbbegr. des bergenden Schutzmittels hat). – domus simulacrum (Nachbildung eines Hauses, wie die Kinder aus Sand, Karten bauen). – testa (das Haus eines Schaltiers, z.B. cochleae). – familia (die Bewohner des Hauses, bes. das Gesinde; dann auch die Familie, von der jmd. stammt). – [1232] genus. gens. stirps (das Geschlecht, aus dem jmd. stammt). – res familiaris (das Hauswesen). – ein kleines H., domuncula; aediculae; casa od. casula (eine Hütte).

    zu H. (daheim), domi; intra domum, intra limen (innerhalb des H., innerhalb der Schwelle des Hauses): wo zu Hause? unde domo?: zu H. bei mir, domi meae; in domo mea; domi apud me: zu H. u. im Felde, d.i. im Frieden u. im Kriege, s. Krieg. – außer dem H., foris (auf die Frage wo?); foras (auf die Frage wohin?). – nach H., domum: von H., domo: von H. zu H., H. für H., per domos; ostiatim (von Tür zu Tür). – im H., domi, auch mit den Genetiven meae, tuae, suae, nostrae, vestrae, eius, istius, cuius, alienae (= in meinem, deinem, seinem etc. H.; zu H. bei mir, dir, ihm etc.): im H. Cäsars, in domo Caesaris; doch auch domi Caesaris.

    zu H. bleiben, sich zu H. halten, domi manere, remanere (im H., in der Heimat zurückbleiben, wenn die andern ausgehen, ausziehen); domi od. domo se tenere od. se retinere. domi se continere. intra suum limen contineri (sich zu Hause halten, sich an das H. binden); privato od. privatim se tenere. publico carere od. se abstinere. in publicum non prodire (sich nicht od. sehr selten öffentlich zeigen); domi sedere, auch mit dem Zus. desidem (untätig zu Hause verweilen, anstatt in den Krieg zu ziehen etc.); domo non excedere od. non egredi (nicht aus dem Hause gehen): ich bleibe od. ich halte mich wegen etw. zu H., alqd me limine continet (z.B. recens luctus). – aus dem H. gehen, treten, das H. verlassen, domo abire od. exire; ianuā egredi; pedem limine od. domo suā od. aedibus efferre (den Fuß über die Schwelle setzen); in publicum prodire (auf die offene Straße gehen): in vielen Jahren nicht aus dem H. gegangen (gekommen) sein, multis annis limen domus suae non transisse: nach H. gehen, domum ire od. abire od. redire; domum od. in tecta sua discedere (von mehreren): nach H. (in die Heimat) zurückkehren, domum redire; ad larem suumreverti: zu H. sein, domi suae esse: er ist zu H., intus est: er ist nicht zu H., est foris: aus dem H. stoßen, jagen, werfen, alqm exigere od. protrudere foras; alqm exire domo cogere (z.B. mit Waffengewalt, armis); alqm domo expellere od. extrudere od. exigere od. eicere, im Zshg. auch bl. exigere od. eicere (auch = verstoßen). – jmd. nach H. bringen, führen, alqm ducere domum (im allg.); alqm domum deducere (jmd. nach H. geleiten, bes. ehrenhalber). – jmd. mit nach H. nehmen, alqm domum ad se od. bl. alqm domum adducere: etwas mit nach H. nehmen, tragen, alqd auferre domum suam (auch diebischerweise); im Zshg. auch bl. auferre. – wo zu H. sein, in alqo loco sedem ac domicilium habere (eig., seinen Wohnsitz wo haben); in alqo loco habitare (eig., an einem Orte wohnen; übtr. wo wie zu H. sein = beständig sich wo aufhalten, seine bleibende Stätte wo aufgeschlagen haben, z.B. in foro, in rostris, in tribunalibus); in alqa re versatum esse. alcis rei peritum esse (bildl., wohlbewandert [1233] sein in etwas, einer Sache kundig sein): überall zu H. sein (bildl.), nulla in re rudem esse: du mußt in Asien wie zu Hause sein, tibi Asia, sicuti unicuique sua domus, nota esse debet: da ist der. Übermut, da der Luxus zu H., hoc est domicilium superbiae, haec est sedes luxuriae.

    H. u. Hof verlassen (um in ein fremdes Land zu ziehen), domum et propinquos relinquere (H. u. Verwandte verlassen); sedes suas relinquere (seinen Wohnsitz verlassen); sedem suam mutare (seinen Wohnsitz verändern); de suis bonis omnibus decedere (von Hab u. Gut gehen): Haus u. Hof verlassen müssen, domum et propinquos od. sedes suas relinquere cogi; de bonis suis omnibus decedere cogi: jmd. von H. u. Hof vertreiben, jagen, verjagen, alqm sedibus ac fortunis eicere; alqm domum et propinquos od. sedes suas relinquere cogere; alqm de bonis suis omnibus decedere cogere; alqm exturbare e possessionibus od. bonis patriis od. fortunis omnibus; expellere alqm possessionibus od. fortunis omnibus: für H. u. Hof kämpfen, de tectis moenibusque dimicare; pro aris et focis pugnare od. dimicare (beide von den Bewohnern einer Stadt, eines Landes etc.).

    von H. aus jmdm. eigen, vernaculus (z.B. festivitas): von H. aus reich, in magno patrimonio natus; amplis innutritus opibus: von H. aus arm, in parvo patrimonio natus: von H. aus brav, sehr brav, naturā bonus, optimus: von H. aus od. durch Gewöhnung, naturā aut moribus.

    ein (großes) H. machen, laute vivere; elegantiae laetitiaeque famam captare; luxum et magnificentiam ostentare: Haus halten (haushalten), officia domestica curare. officia domus exsequi (die Hausgeschäfte besorgen, von der Hausfrau); res domesticas dispensare (dem Hauswesen vorstehen, vom Hausverwalter etc.); parce od. frugaliter vivere (sparsam leben, mit wenigem H. halten [haushalten]).

    das königliche Haus, domus regia: ein anständiges Haus, amplioris fortunae domus: aus gutem H., honesto genere (mit u. ohne natus): Leute aus gutem H., honesti: aus demselben H. (Geschlechte) sein, eiusdem generis od. stirpis esse: mein ganzes H. läßt dich grüßen, domus te nostratota salutat: ich bin der letzte meines H., progenies mea in me deficiet: er war der letzte seines H. (von einem Verstorbenen), ultimus suorum mortuus est; in eo familia eius exstincta est.

    II) insbes., Versammlungshaus u. meton. die Versammlung selbst; z.B. bei vollem H., magno consessu: es wird vom ganzen H. jmdm. vielfacher Beifall gezollt, alci a cuncto consessu plausus multiplex datur.

    deutsch-lateinisches > Haus

  • 17 Stadtflur

    Stadtflur, ager urbanus. Stadtgebäude, aedificium publicum (der Stadt gehöriges Gebäude). – Ist es = Stadthaus, s. d. – Stadtgebiet, ager urbis. – Ist es = Weichbild, s. d.

    deutsch-lateinisches > Stadtflur

  • 18 jmdn. an der Hand haben

    (jmdn. kennen, der sich für eine Sache interessiert)

    Ich habe im Stadthaus einen an der Hand, der hat das schon geregelt, auf eigene Gefahr. (Max v. der Grün. Flächenbrand)

    Das Deutsch-Russische Wörterbuch Zeitgenössischer Idiome > jmdn. an der Hand haben

  • 19 Coburg

    Кобург, город в федеральной земле Бавария. Расположен у южных Склонов Тюрингского леса, на р. Итц (Itz), правом притоке Майна. Основные отрасли экономики: инструментальное машиностроение, автомобильные принадлежности и запчасти, мебельная, керамическая, игрушечная промышленность, туризм. Главная достопримечательность – крепость Кобург с музеем Мартина Лютера, большим культурно-историческим собранием. Много зданий в стиле ренессанс, в т.ч. ратуша (1579), городской дом, он же канцелярия (Stadthaus = Cantzley, 1597-1600), с примечательными кобургскими эркерами (Coburger Erker), гимназия "Казимирианум" (Gymnasium Casimirianum) – самая красивая ренессансная постройка города. Дворец Эренбург (Ehrenburg, XVI-XVIII вв.) – бывшая резиденция Саксонско-Кобургско-Готского герцогского дома (Herzogshaus Sachsen-Coburg-Gotha) с элементами английской неоготики, барочной дворцовой церковью. С Кобургом связаны имена писателей Фридриха Рюккерта, Жана Поля, Гёте. Статус города с 1231 г. (по другим данным с 1331 г.), первое упоминание в 1056 г. В 1920 г. вошёл в состав Баварии по народному плебисциту Bayern, Thüringer Wald, Main, Veste Coburg, Luther Martin, Rückert Friedrich, Paul Jean, Gothe Johann Wolfgang von, Coburger Vogelschießen

    Германия. Лингвострановедческий словарь > Coburg

См. также в других словарях:

  • Stadthaus — steht für: ein Wohngebäude des städtischen Raumes, siehe Wohnhaus regional den Amtssitz der Stadtverwaltung, das Rathaus einen klösterlichen Stadthof Stadthaus ist der Name folgender Gebäude: Amsterdamer Stadthaus Backnanger Stadthaus Stadthaus… …   Deutsch Wikipedia

  • Stadthaus — (Мюльхайм,Германия) Категория отеля: Адрес: Marktplatz 3, 79379 Мюльхайм, Германия …   Каталог отелей

  • Stadthaus — (Вестерланд,Германия) Категория отеля: Адрес: Neue Strasse 4, 25980 Вестерланд, Германия …   Каталог отелей

  • Stadthaus — Stadthaus, 1) so v.w. Rathhaus; 2) ein zweites städtisches Gebäude, in welchem oft die Polizei od. die öffentliche Wage od. ein großer Saal für Versammlungen der Bürgerschaft ist …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Stadthaus Ulm — Standort Staat: Deutschland Ort: Ulm Adresse: Stadthaus Ulm Münsterplatz 38 89073 Ulm …   Deutsch Wikipedia

  • Stadthaus Zürich — Daten Ort Zürich Baumeister Gustav Gull …   Deutsch Wikipedia

  • Stadthaus (Zürich) — Stadthaus Zürich Basisdaten Ort: Zürich Verwendung: Bürohaus Eröffnung: 1900 Baustil: Neurenaissance Technische Daten Nutzfläche: 15.000 m² …   Deutsch Wikipedia

  • Stadthaus Friedrichstadt — Das Stadthaus Friedrichstadt ist ein 1908 fertiggestelltes städtisches Verwaltungs und Wohngebäude in Dresden. Das an der Löbtauer Straße 2, zwischen Schäferstraße und Berliner Straße gelegene Gebäude steht unter Denkmalschutz.[1] Architekt war H …   Deutsch Wikipedia

  • Stadthaus (Coburg) — Stadthaus Coburg Eingangsportal Spitalgasse …   Deutsch Wikipedia

  • Stadthaus (Halle) — Stadthaus am Markt, davor Händeldenkmal Eingangsportal …   Deutsch Wikipedia

  • Stadthaus (Leipzig) — Stadthaus Leipzig Baustelle des Stadthauses (1909) …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»