-
1 confectorarius
cōnfectōrārius, ī, m. (conficio), der Abtuer = Schlächter, Corp. inscr. Lat. 6, 9278: auch confecturarius geschr., Corp. inscr. Lat. 6, 1690.
-
2 lanio [2]
2. lanio, ōnis, m., I) der Fleischer, Schlächter, Metzger, Petron. u. A.: taberna lanionis, ICt.: instrumentum lanionis (bestehend in mensa [Fleischbank], pondera, trutinae, cultri, dolabrae), ICt. – II) übtr., der Henker, Schinder, v. Herodes, Sedul. carm. 2, 127.
-
3 lanius
lanius, iī, m. (1. lanio), der Fleischer, Schlächter, Metzger, cetarii, lanii, coqui, Ter.: lanii, qui bovem ad cultrum emunt, Varro: cultrum ab lanio arripere, Liv.: pendēre ad lanium (v. geschlachtetem Vieh), Phaedr. – insbes., der Opferschlächter, Plaut. Pseud. 327. Varro r. r. 2, 5, 11. – übtr., der Henker, Plaut. Pseud. 332: u. der Schinder, Metzler, v. einem Arzte, Tert. de anim. 10.
-
4 mactator
mactātor, ōris, m. (macto), der Schlächter = Mörder, senum, Sen. Troad. 1002 (1012).
-
5 confectorarius
cōnfectōrārius, ī, m. (conficio), der Abtuer = Schlächter, Corp. inscr. Lat. 6, 9278: auch confecturarius geschr., Corp. inscr. Lat. 6, 1690.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confectorarius
-
6 lanio
1. lanio, āvī, ātum, āre, zerfleischen, zerreißen, zerfetzen, hominem, Cic.: obvios aliquot (v. Wölfen), Liv.: alqm dentibus, Liv., artus dentibus, Verg.: unguibus ora, Ov.: manum, Gell.: laniatus a canibus Actaeon, Sall. fr.: laniatus morsibus canum obiit, Val. Max.: laniata corpora epulando consumere, Val. Max.: filia laniata genas (an den W.), Verg.: ferramenta et alia quae laniendae carnis causā parata sunt, ICt. – laniare vestem, Tac.: crines, Ov.: crinem manibus, Ov.: comas, Lucan.: venti mundum laniant, Ov.: laniata navigia, Sall. fr.: laniati capilli, Sen. rhet. – übtr., et tua sacrilegae laniarunt carmina linguae, Ov.: proice quaecumque cor tuum laniant, Sen.————————2. lanio, ōnis, m., I) der Fleischer, Schlächter, Metzger, Petron. u. A.: taberna lanionis, ICt.: instrumentum lanionis (bestehend in mensa [Fleischbank], pondera, trutinae, cultri, dolabrae), ICt. – II) übtr., der Henker, Schinder, v. Herodes, Sedul. carm. 2, 127. -
7 lanius
lanius, iī, m. (1. lanio), der Fleischer, Schlächter, Metzger, cetarii, lanii, coqui, Ter.: lanii, qui bovem ad cultrum emunt, Varro: cultrum ab lanio arripere, Liv.: pendēre ad lanium (v. geschlachtetem Vieh), Phaedr. – insbes., der Opferschlächter, Plaut. Pseud. 327. Varro r. r. 2, 5, 11. – übtr., der Henker, Plaut. Pseud. 332: u. der Schinder, Metzler, v. einem Arzte, Tert. de anim. 10. -
8 mactator
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mactator
См. также в других словарях:
Schlachter — bezeichnet vor allem in Norddeutschland den Fleischer umgangssprachlich ein Schlachtschiff Schlachter ist der Familienname von: Eugen Schlachter (* 1957), deutscher Politiker (Bündnis 90/Die Grünen) Franz Eugen Schlachter (1859–1911), Schweizer… … Deutsch Wikipedia
Schlachter — Schlachter(Schlächter)m 1.nichtweidgerechterJäger.EristkeinHeger,sonderneinMetzger,demesnurumdasWildbretgeht.1900ff. 2.Militärarzt,Chirurg.Sold1914bisheute … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
Schlachter — Schlachter, Großer, so v.w. Edelfalke … Pierer's Universal-Lexikon
Schlächter — Schlächter, so v.w. Fleischer … Pierer's Universal-Lexikon
Schlächter — Schlächter, s. Fleischer … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Schlachter — Porté notamment dans le Haut Rhin et les Vosges, le nom désigne en allemand un boucher … Noms de famille
Schlachter — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • Fleischer • Metzger Bsp.: • Wir kaufen unser Fleisch beim Fleischer … Deutsch Wörterbuch
Schlächter — 1. Datt sind ni oll Schlachter, de enn Stahl drägen (tragen). (Rendsburg.) Lat.: Non omnes, qui habent citharam, sunt citharoedi. (Wiegand, 311.) 2. Der Schlächter erschrickt nicht vor der Menge der Schafe. Der Despot tyrannisirt ohne… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Schlachter — ↑ Schlachterin Fleischer, Fleischerin; (österr.): Fleischhauer, Fleischhauerin; (landsch.): Katzoff; (bes. westmd., südd.): Metzger, Metzgerin; (rhein.): Metzler, Metzlerin; (österr. veraltend): Fleischhacker, Fleischhackerin; (nordd. veraltet):… … Das Wörterbuch der Synonyme
Schlachter — der Schlachter, (Aufbaustufe) jmd., der berufsmäßig Tiere tötet (ND) Synonyme: Fleischer, Metzger (SD) Beispiel: Sein ältester Sohn will Schlachter werden. Kollokation: zum Schlachter gehen … Extremes Deutsch
Schlachter — Schlacht: Mhd. slaht‹e›, ahd. slahta »Tötung« ist eine Bildung zu dem unter ↑ schlagen behandelten Verb, mit der aisl. slātta »Mahd, Mähzeit«, anders gebildet aengl. slieht »Schlag, Tötung, Kampf«, und got. slaúhts »das Schlachten« nahe verwandt … Das Herkunftswörterbuch