Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Sīdonis

  • 1 Sīdōnis

        Sīdōnis idis, adj.    f Sidonian, Phoenician, O.

    Latin-English dictionary > Sīdōnis

  • 2 Sidonis

    1. Sīdōnis, idis (тж. do)
    adj. f. сидонская ( concha O)
    S. tellus — Финикия
    2. subst. f.
    сидонянка, т. е. Европа, Дидона или её сестра Анна O

    Латинско-русский словарь > Sidonis

  • 3 Sidonis

    Sīdon, ōnis (usu. ō, as in Greek; but in the derivatives common. A later collat. form Sīdōnĭa, ae, Just. 11, 10, 8; cf.: Babylonia, Lacedaemonia, etc.), f, = Sidôn, ônos and onos, Heb. and Phoen. a very ancient and celebrated Phœnician city, the mother-city of Tyre, now Saida, Mel. 1, 12, 2; Plin. 5, 19, 17, § 76; Just. 18, 3, 4; Cic. Att. 9, 9, 2; Luc. 3, 217 al.; abl. Sidone, Lucr. 6, 585; Ov. M. 4, 571; cf. acc. Sīdōna Verg A. 1, 619; abl. Sīdŏne, Sil. 8, 438.—Hence,
    A.
    Sīdō̆nĭus, a, um, adj.
    1.
    Of or belonging to Sidon, Sidonian:

    urbs,

    i. e. Sidon, Verg. A. 4, 545; cf.

    moenia,

    Ov. P. 1, 3, 77: amor, i. e. Jupiter's for Europa (of Sidon), Mart. 7, 32.—
    2.
    Poet., Phœnician:

    raptus,

    i. e. of Europa, Stat. Th. 1, 5:

    rates,

    Ov. Tr. 4, 3, 2:

    hospes,

    i. e. Cadmus, id. M. 3, 129:

    Dido,

    Verg. A. 11, 74:

    nautae,

    Hor. Epod. 16, 59:

    murex,

    Tib. 3, 3, 18; cf.

    ostrum,

    Hor. Ep. 1, 10, 26; so,

    vestis,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 55:

    chlamys,

    Verg. A. 4, 137:

    palla,

    Prop. 4 (5), 9, 47:

    mitra,

    id. 2, 29 (3, 27), 15 et saep.—
    3.
    Carthaginian:

    duces,

    Sil. 1, 10:

    miles,

    id. 17, 213:

    cuspis,

    id. 5, 474.—
    4.
    Because Thebes, in Bœotia, was said to have been founded by Cadmus, Theban:

    Sidoniae comites, i. e. Ismenides,

    Ov. M. 4, 542:

    turres,

    Stat. Th. 7, 443.— Subst plur.: Sīdō̆nĭi, ōrum, m., the Sidonians, Sall. J. 78, 1; and poet., Phœnicians, Ov. F. 3, 108.—
    * B.
    Sīdōnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Sidon, Sidonian, Sall. J. 78, 4.—
    C.
    Sīdō̆nis, ĭdis, adj. f., Sidonian; poet., Phœnician:

    tellus,

    i. e. Phœnicia, Ov. M. 2, 840:

    concha,

    i. e. purple, id. ib. 10, 267.—More freq. subst., a Sidonian or Phœnician woman; of Europa, Ov. A. A. 3, 252; id. F. 5, 610; 5, 617; Stat. Th. 9, 334.—Of Dido, Ov. M. 14, 80.—Of Anna, Ov. F. 3, 649; Sil. 8, 70:

    Sīdōnĭda,

    id. 8, 194.

    Lewis & Short latin dictionary > Sidonis

  • 4 Sidon

    Sīdōn, ōnis, f. (Σιδών, ῶνος, u. όνος), die älteste u. wichtigste Stadt Phöniziens, nördlich von Tyrus in einer von Bergen eingeschlossenen Ebene, Mutterstadt von Tyrus, schon zu Homers Zeiten berühmt durch Handel, Schiffahrt u. Künste, j. Saida, Mela 1, 12, 2 (1. § 66). Cic. ad Att. 9, 9, 2: Akk. Sīdōna, Curt. 4, 1 (3), 15 u. (mit langem o) Verg. Aen. 1, 619: Abl. Sīdōne (mit langem o), Lucr. 6, 585. Ov. met. 4, 572; u. Sīdone (mit kurzem o), Sil. 8, 438. – Dav.: A) Sīdōnicus, a, um (Σιδωνικός), sidonisch, Sall. – B) Sīdones, um, m. (Σιδόνες), die Sidoner, Curt. – C) Sīdōnis u. Sīdonis, idis, f., sidonisch, tyrisch, concha, tyrischer Purpur, Ov.: tellus, Phönizien, Ov. – subst. = die Sidonierin, v. der Europa, Ov. art. am. 3, 252 (Vok. Sidoni); fast. 5, 610 u. 617 (Vok. Sidoni): v. der Dido, Ov. met. 14, 80: von Anna, der Schwester der Dido, Ov. fast. 3, 649. – D) Sīdōnius u. Sīdonius, a, um (Σιδώνιος, poet. Σιδόνιος, sidonisch, tyrisch, phönizisch, navis, Liv.: hospes, Kadmus, Ov.: urbs, Verg., od. moenia, Ov., die Stadt Sidon: amor, der Europa, Mart.: bes. vom Purpur, ostrum, Ov.: chlamys, purpurn, Verg. – subst., Sīdōnia, ae, f., die Gegend um Sidon, Iustin.: Sīdōniī, ōrum, m. (Σιδώνιοι), die Sidonier od. Tyrier, Ov. u. Curt. – weil Karthago u. Theben von Sidon abstammen, dah.: α) karthagisch, Sil.: subst., Sīdōniī, ōrum, m., die Karthager, Sil. – β) thebisch, thebanisch, Stat.

    lateinisch-deutsches > Sidon

  • 5 Sidon

    Sīdōn, ōnis, f. (Σιδών, ῶνος, u. όνος), die älteste u. wichtigste Stadt Phöniziens, nördlich von Tyrus in einer von Bergen eingeschlossenen Ebene, Mutterstadt von Tyrus, schon zu Homers Zeiten berühmt durch Handel, Schiffahrt u. Künste, j. Saida, Mela 1, 12, 2 (1. § 66). Cic. ad Att. 9, 9, 2: Akk. Sīdōna, Curt. 4, 1 (3), 15 u. (mit langem o) Verg. Aen. 1, 619: Abl. Sīdōne (mit langem o), Lucr. 6, 585. Ov. met. 4, 572; u. Sīdone (mit kurzem o), Sil. 8, 438. – Dav.: A) Sīdōnicus, a, um (Σιδωνικός), sidonisch, Sall. – B) Sīdones, um, m. (Σιδόνες), die Sidoner, Curt. – C) Sīdōnis u. Sīdonis, idis, f., sidonisch, tyrisch, concha, tyrischer Purpur, Ov.: tellus, Phönizien, Ov. – subst. = die Sidonierin, v. der Europa, Ov. art. am. 3, 252 (Vok. Sidoni); fast. 5, 610 u. 617 (Vok. Sidoni): v. der Dido, Ov. met. 14, 80: von Anna, der Schwester der Dido, Ov. fast. 3, 649. – D) Sīdōnius u. Sīdonius, a, um (Σιδώνιος, poet. Σιδόνιος, sidonisch, tyrisch, phönizisch, navis, Liv.: hospes, Kadmus, Ov.: urbs, Verg., od. moenia, Ov., die Stadt Sidon: amor, der Europa, Mart.: bes. vom Purpur, ostrum, Ov.: chlamys, purpurn, Verg. – subst., Sīdōnia, ae, f., die Gegend um Sidon, Iustin.: Sīdōniī, ōrum, m. (Σιδώνιοι), die Sidonier od. Tyrier, Ov. u. Curt. – weil Karthago u. Theben von Sidon abstammen, dah.: α) karthagisch, Sil.: subst., Sīdōniī,
    ————
    ōrum, m., die Karthager, Sil. – β) thebisch, thebanisch, Stat.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Sidon

  • 6 concha

    concha (arch. conca, zB. Cato r.r. 66 K.), ae, f. (κόγχη), die Muschel, I) eig. u. meton.: a) die zweischalige Muschel, u. zwar: α) die volle Muschel, concha hians, Cic.: conchae marinae, Ov.: conchas legere, Cic. u. Suet.: conchas captare, Plaut. – Insbes., margaritarum od. unionum concha, im Zshg. bl. concha, die Perlenmuschel, Plin. – ostrearum conchae, die Austernmuscheln, die Austern mit der Schale, Plin. – β) die Muschelschale, Schale allein, pina (Steckmuschel) duabus grandibus patula conchis, Cic.: squalentes conchae, Verg. – bes. unionum conchae, Perlmutter, cuncta distincta gemmis unionumque conchis erant, Suet. Ner. 31, 2. – dah. (poet.) meton. = die Perle, c. lucida, Tibull.: conchae teretesque lapilli, Ov. – b) die Muschelschnecke, α) die Purpurschnecke, Lucr. 2, 501. – dah. (poet.) meton. = der Purpur, c. Sidonis, Ov. met. 10, 267. – β) das Schneckengehäuse, Col. poët. 10, 324. – II) übtr.: a) ein muschelförmiges Gefäß, ein Fäßchen, Schälchen, Fläschchen, Büchschen, concha salis puri, Hor.: funde capacibus unguenta de conchis, Hor.: conchae maiores duae, Ölflaschen, Cato: cum (Falernum) bibitur conchā, Muschel(schale), Iuven. – b) das schneckenförmige Blasinstrument, das Schneckenhorn, Tritonshorn, conchā canens Triton, Plin.: conchae sonanti inspirare, Ov. – c) das weibliche Glied, die Schnecke, Plaut. rud. 704.

    lateinisch-deutsches > concha

  • 7 concha

    concha (arch. conca, zB. Cato r.r. 66 K.), ae, f. (κόγχη), die Muschel, I) eig. u. meton.: a) die zweischalige Muschel, u. zwar: α) die volle Muschel, concha hians, Cic.: conchae marinae, Ov.: conchas legere, Cic. u. Suet.: conchas captare, Plaut. – Insbes., margaritarum od. unionum concha, im Zshg. bl. concha, die Perlenmuschel, Plin. – ostrearum conchae, die Austernmuscheln, die Austern mit der Schale, Plin. – β) die Muschelschale, Schale allein, pina (Steckmuschel) duabus grandibus patula conchis, Cic.: squalentes conchae, Verg. – bes. unionum conchae, Perlmutter, cuncta distincta gemmis unionumque conchis erant, Suet. Ner. 31, 2. – dah. (poet.) meton. = die Perle, c. lucida, Tibull.: conchae teretesque lapilli, Ov. – b) die Muschelschnecke, α) die Purpurschnecke, Lucr. 2, 501. – dah. (poet.) meton. = der Purpur, c. Sidonis, Ov. met. 10, 267. – β) das Schneckengehäuse, Col. poët. 10, 324. – II) übtr.: a) ein muschelförmiges Gefäß, ein Fäßchen, Schälchen, Fläschchen, Büchschen, concha salis puri, Hor.: funde capacibus unguenta de conchis, Hor.: conchae maiores duae, Ölflaschen, Cato: cum (Falernum) bibitur conchā, Muschel(schale), Iuven. – b) das schneckenförmige Blasinstrument, das Schneckenhorn, Tritonshorn, conchā canens Triton, Plin.: conchae sonanti inspirare, Ov. – c) das weibli-
    ————
    che Glied, die Schnecke, Plaut. rud. 704.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concha

  • 8 HÁLFA

    f.
    1) region, part (veröldin var greind í þrjár hálfuir);
    2) lineage, kin (frjálsborinn í allar hálfur);
    3) af e-s hálfu, on one’s behalf; on one’s part; af guðs hálfu ok lands-laga, on behalf of God and the law of the land.
    * * *
    u, f. often proncd. álfa, [akin to hálfr; Goth. halba = μέρος, 2 Cor. iii. 9; A. S. half; Hel. halba = latus]:—prop. a half, a part:
    I. a region, quarter, of the world, Stj. 72; í fyrrnefndum fjallsins hálfum, 87; í öllum hálfum heimsins, 18; í álfum Orkneyjaríkis, Magn. 502; í várri byggilegri hálfu ( zone), Rb. 478; veröldin var greind í þrjár hálfur, Edda 147; whence Austr-álfa, the East = Asia; Norðr-álfa, the North = Europe; Suðr-hálfa, Africa; vestr-álfa, America, (mod.); heims-álfa, one of the three (four) quarters; lands-álfa, region, Jesús gékk burt þaðan og fór í lands-álfur Tyri og Sidonis, Matth. xv. 21.
    β. with the notion of lineage, kin; svá höfðu þeir grimmliga leikit alla þá hálfu, all people of that kin, Fms. viii. 23; þá skulu taka arf bræðrungar ok systrungar, en fleiri menn ór annari hálfu ( lineage), Grág. i. 17; seint er satt at spyrja, mér hefir kennt verit, at móðir mín væri frjálsborin í allar hálfur, Ó. H. 114; konungborin í allar ættir ok hálfur, Fb. ii. 171, cp. Ó. H. 87, l. c.
    γ. setja út í hálfur, to expand, of a metaphor, Edda 69.
    II. as a law phrase, on one’s behalf or part; af Guðs hálfu ok lands-laga, on behalf of God and the law of the land, Fms. vi. 94, Sks. 638; af e-s hálfu, on one’s part, Fms. xi. 444; Jóns biskups af einni hálfu, ok Gísla bónda af annarri hálfu, Dipl. iii. 7; á báðar hálfur, on both sides, v. 26; af annarra manna hálfu, on the part of other men, 2; af minni hálfu, on my part; hvártveggi hálfan, both parts, D. N. hálfu-þing, n. a kind of hustings, N. G. L. i. 251.

    Íslensk-ensk orðabók > HÁLFA

См. также в других словарях:

  • VIA Sidonis — a Sidone per Sareptam Tyrum ducens, Hieronym. in Hebr. Loc. in dict. Sarepta …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SIDON — perantiqua, opulenta, et celebris Phoenices urbs, in tribu Aser, atque insigne emporium: Chananaeorum olim ad Aquilonem respiciens terminus fuit, postea vero regionis Iudaeae, quam Sidon, primogenitus undecim filiorum Chanaan, iuxta Libani montis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Characters of the Mass Effect universe — This article describes notable characters who appear in the Mass Effect fictional universe. These characters are explored in the novels Mass Effect: Revelation, Mass Effect: Ascension, Mass Effect: Retribution, and Mass Effect: Deception; the… …   Wikipedia

  • Delmer Daves — Données clés Nom de naissance Delmer Lawrence Daves Surnom Del[n 1] Naissance 24 juillet 1904 San Francisco, Californie Nationalité …   Wikipédia en Français

  • STRATO — I. STRATO Aradi insulae, maritimae circum orae et plerorumque etiam a mari recedentium Rex, ab Alexandro Magno in fidem acceptus. Curt. l. 4. c. 1. II. STRATO Lampsacenns, Physicus dictus, fil. Arcesilai, discipulus Theophrasti Peripatetici,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sidonius Apollinaris — For the Franco Irish saint, see Sidonius of Saint Saëns. Infobox Saint name= Saint Sidonius Apollinaris birth date= c. 430 death date= c. 489 feast day= August 21 venerated in= Roman Catholic Church imagesize= 250px caption= birth place= Lugdunum …   Wikipedia

  • Lethe (genus) — Taxobox name = Lethe image width = 220px image caption = Straight banded TreebrownLethe verma regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Lepidoptera unranked familia = Rhopalocera superfamilia = Papilionoidea familia =… …   Wikipedia

  • List of butterflies of India (Satyrinae) — This is a list of the butterflies of India belonging to the subfamily Satyrinae of the family Nymphalidae and an index to the species articles. This forms part of the full list of butterflies of India (Nymphalidae) which itself forms part of the… …   Wikipedia

  • Amityville, La Maison De Poupées — Amityville : La Maison de poupées Pour les articles homonymes, voir Amityville. Amityville : La Maison de poupées (Amityville Dollhouse) est un film américain réalisé par Steve White sorti en 1997. Ce film fait partie de la saga Amityville.… …   Wikipédia en Français

  • Amityville, la maison de poupees — Amityville : La Maison de poupées Pour les articles homonymes, voir Amityville. Amityville : La Maison de poupées (Amityville Dollhouse) est un film américain réalisé par Steve White sorti en 1997. Ce film fait partie de la saga Amityville.… …   Wikipédia en Français

  • Amityville, la maison de poupées — Amityville : La Maison de poupées Pour les articles homonymes, voir Amityville. Amityville : La Maison de poupées (Amityville Dollhouse) est un film américain réalisé par Steve White sorti en 1997. Ce film fait partie de la saga Amityville.… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»