-
1 Salentinus
I.A people of Calabria, on the south-eastern extremity of Italy, Mel. 2, 4, 2; Plin. 3, 5, 10, § 75; Liv. 9, 42; 25, 1.—Also used to designate the country of the Salentines:II.in Salentinis aut in Bruttiis,
Cic. Rosc. Am. 46, 133; so,in Salentinis,
Varr. R. R. 2, 3 fin.; Liv. 10, 2.—Hence,Sālentīnus, a, um, adj., Salentine:campi,
Mel. 2, 4, 7; Verg. A. 3, 400:litora,
Mel. 2, 4, 7:promontorium,
the south-eastern point of Italy, id. 2, 4, 8; Plin. 3, 23, 26, § 145; Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. 1. 1.:Neretum,
Ov. M. 15, 51:olea,
Cato, R. R. 6, 1; Varr. R. R. 1, 24, 1:cohortes,
Sil. 8, 575. -
2 Salentini
Sālentīnī (Sallentīnī), ōrum, m., eine Völkerschaft Kalabriens an der Küste, Liv. 9, 42, 4. – meton. = das salentinische Gebiet, in Salentinis, Varro r. r. 2, 3, 11. Cic. Rosc. Am. 132. Liv. 10, 2, 1. – Dav. Sālentīnus (Sall.), a, um, salentinisch, campi, Verg. – subst., Sālentīnum, ī, n., das salentinische Gebiet, Plin.
-
3 Salentini
Sālentīnī (Sallentīnī), ōrum, m., eine Völkerschaft Kalabriens an der Küste, Liv. 9, 42, 4. – meton. = das salentinische Gebiet, in Salentinis, Varro r. r. 2, 3, 11. Cic. Rosc. Am. 132. Liv. 10, 2, 1. – Dav. Sālentīnus (Sall.), a, um, salentinisch, campi, Verg. – subst., Sālentīnum, ī, n., das salentinische Gebiet, Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Salentini
-
4 Salentini
I.A people of Calabria, on the south-eastern extremity of Italy, Mel. 2, 4, 2; Plin. 3, 5, 10, § 75; Liv. 9, 42; 25, 1.—Also used to designate the country of the Salentines:II.in Salentinis aut in Bruttiis,
Cic. Rosc. Am. 46, 133; so,in Salentinis,
Varr. R. R. 2, 3 fin.; Liv. 10, 2.—Hence,Sālentīnus, a, um, adj., Salentine:campi,
Mel. 2, 4, 7; Verg. A. 3, 400:litora,
Mel. 2, 4, 7:promontorium,
the south-eastern point of Italy, id. 2, 4, 8; Plin. 3, 23, 26, § 145; Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. 1. 1.:Neretum,
Ov. M. 15, 51:olea,
Cato, R. R. 6, 1; Varr. R. R. 1, 24, 1:cohortes,
Sil. 8, 575.
См. также в других словарях:
SALENTINUS Lacus — apud Salentinos, qui ad margines usque plenus, neque exhaustis minuitur, neque superfusis aquis augetur … Hofmann J. Lexicon universale
Robertus Salentinus, S. (9) — 9S. Robertus Salentinus, Conf. (18. Juli). Dieser Heilige war aus Soleto (Salenta) in den Abruzzen gebürtig. Seine Eltern hießen Thomasius und Benevenuta und waren, wie es scheint, einfache Bürgersleute. Als er zum Jüngling herangewachsen war,… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
salentino — salentino, a (del lat. «Salentīnus») adj. y n. Se aplica a los individuos de cierto *pueblo de la Italia antigua, y a sus cosas. * * * salentino, na. (Del lat. Salentīnus). adj. Se dice del individuo de un pueblo de la Italia antigua, en la… … Enciclopedia Universal
Merz von Quirnheim — ist der Name eines Pfälzer Rittergeschlechts. Es hatte von 1674 bis 1804 seinen Sitz in Quirnheim bei Grünstadt/Pfalz. Inhaltsverzeichnis 1 Geschichte 2 Bedeutende Vertreter des Geschlechtes 2.1 Johannes Merz … Deutsch Wikipedia
Ritter Merz von Quirnheim — Das in der Geschichte der Pfalz weniger bekannte Rittergeschlecht der Merz von Quirnheim hatte von 1674 bis 1804 seinen Sitz in Quirnheim bei Grünstadt/Pfalz. Geschichte Das Hauskloster der Grafen von Leiningen, St. Peter in Höningen, ist 1143 in … Deutsch Wikipedia
ISENBURGUM — opp. et Comitatus Germ. sup. sub proprio Com. ex stirpe illustri et perantiqua: cuius originem vulgo arcessunt, a quodam Hessone Com. et Dn. de Isenburg, qui Lud. Com. Arnstenii et Dn. Vesaliae, Bopardiae, Goarifani ac Lanstenii gener, floruerit… … Hofmann J. Lexicon universale
REIFFERSCHEID — nomen illustris Familiae, quae Salmensis stirpis ramus est. Cum enim Walramus cognomine Paganus, duos habuisset filio: Henricum et Fridericum, ille Reifferscheidiol sevit, hic reliquos Salmae Ardennatis Comites, qui exstincti sunt morte Henrici… … Hofmann J. Lexicon universale
ROMA — I. ROMA Latii in Italia urbs, de cuius origine et conditore diversa legimus apud auctores. Receptissima opinio est, a Romulo et Remo fratribus conditam fuisse, unde et nomen acceperit, an. primô septimae Olympiadis, teste Dionysiô Halicarnasseô,… … Hofmann J. Lexicon universale
salentino — salentino, na (Del lat. Salentīnus). 1. adj. Se dice del individuo de un pueblo de la Italia antigua, en la Mesapia. U. t. c. s.) 2. Perteneciente o relativo a este pueblo … Diccionario de la lengua española