-
1 κατα-λογάδην
κατα-λογάδην, gesprächsweis, prosaisch; ἐπαίνους κατ. συγγράφειν Plat. Conv. 177 b; τὰ κατ. γράμματα, im Ggstz von μετὰ μέτρου, Isocr. 2, 7, von τὰ ποιήματα, Plat. Lys. 204 d; τὰ κατ., im Ggstz von ἔμμετρα, Ath. XIV, 635 f; οἱ κ. ἴαμβοι X, 445 b; αἱ κατ. λέγουσαι – αἱ ποιήμασι χρώμεναι Plut. de Pyth. or. 7, neben δίχα μέτρου fort. Rom. 1, neben ἄνευ μέτρου Pyth. or. 19.
-
2 πρός-λοιπος
πρός-λοιπος, noch übrig, Iambl. V. Pyth. 15.
-
3 πρό-γνωσις
πρό-γνωσις, ἡ, das Vorherwissen, Sp., wie Plut. de Pyth. orac. 11 Luc. Alex. 8; bes. in der Medicin.
-
4 προς-τυγχάνω
προς-τυγχάνω (s. τυγχάνω), dazu kommen, zufällig treffen, begegnen, εἰ δέ τις κακότας προςτύχῃ, Pind. frg. 177; erlangen, προςτυχόντι τῶν ἴσων, Soph. Phil. 548, vgl. El. 1455; τὰ προςτυχόντα ξένια, Eur. Alc. 757; u. in Prosa: ἤδη γὰρ καὶ ἐγὼ τούτων συχνοῖς προςέτυχον, Plat. Soph. 246 b; Polit. 262 b; τὸ προςτυχόν, Tim. 61 e; εἰ πράξει τὸ προςτυχὸν ἑκάστοτε, was sich immer darbietet, Legg. XII, 962 c, ὁ προςτυχὼν ἀεὶ τιμωρείσϑω, Dem. 25, 96; Sp., ὅπλοις αὐτοσχεδίοις καὶ τοῖς προςτυχοῠσιν ὡπλίζετο, Hdn. 7, 12, 2; dah. τὸ προςτυχόν, das Zufällige, das Ungefähr, ἐκ τοῠ προςτυχόντος, von Ungefähr, durch einen Zufall, Plut. de Pyth. or. 25.
-
5 προ-φερής
προ-φερής, ές, eigentl. hervorgetragen, vorgerückt, daher vorgezogen, vortrefflich; Hom. nur im comp. u. superl.: ἅλματι δ' Ἀμφίαλος πάντων προφερέστατος ἦεν, Od. 8, 128, vgl. 221; βίῃ, 21, 134; im Sprunge, an Kraft ausgezeichneter als Alle sein, Alle übertreffen; auch ἡμίονοι βοῶν προφερέστεροί εἰσιν ἑλκέμεναι ἄροτρον, Il. 10, 352; der superl. stand vor Wolf Od. 8, 129, wo dieser πολὺ φέρτατος geschrieben hat; der superl. bes. = der vorgerückteste im Alter, der älteste, Hes. Th. 79. 361. 777; ἀλλάων προφερής, vorzüglich vor Allen, Sc. 260. – Bei Plat. Euthyd. 271 b wird so ein Mann genannt, der alter aussieht als er ist, vgl. Aesch. 1, 49, ἔνιοι γὰρ νέοι ὄντες προφερεῖς καὶ πρεσβύτεροι φαίνονται, u. Poll. 2, 10. Auch der vor der Zeit Beischlaf übt, Aristoxen. bei Stob. flor. 101, 4; Porphyr. Pythag.; Iambl. Pyth. §. 209; eben so φυτὰ προφερῆ, vor der Zeit tragende Bäume. – Der regelmäßige compar. προφερεστέρη Qu. Sm. 2, 421; προφέριστος Or. Sibyll. – Der unregelmäßige compar. u. superl. προφέρτερος, προφέρτατος, vom Alter, Soph. O. C. 1528.
-
6 προ-δήλωσις
προ-δήλωσις, ἡ, das Vorherbekanntmachen; τοῦ μέλλοντος, Plut. pyth. or. 9; Mar. 19.
-
7 πτητικός
πτητικός, zum Fliegen gehörig, geschickt, Arist. partt. an. 2, 13. – Adv., Plut. Pyth. or. 22.
-
8 πυρωτός
πυρωτός, feurig; καὶ λαμπρός, Plut. de Pyth. or. 21; τευϑὶς μεταλλάξασα λευκαυγῆ φύσιν σαρκὸς πυρωτοῖς ἀνϑράκων ῥαπίσμασιν, Antiphan. bei Ath. XIV, 623 b.
-
9 πυρ-κόος
-
10 πυλαία
πυλαία, ἡ, fem. zu πύλαιος, 1) sc. σύνοδος, eigtl. die Herbstversammlung der Amphiktyonen in Pylä od. in Anthela bei Pylä, übh. die Versammlung der Amphiktyonen, die dazu versammelten Gesandten der hellenischen Bundesstaaten, Her. 7, 213; ἐαρινῆς πυ-λαίας, Dem. 18, 154; πρὸς τὴν πυλαίαν, Theophr. – 2) das Recht, Gesandte zur Amphiktyonenversammlung zu schicken, die Theilnahme am Amphiktyonenbunde; τῆς πυλαίας δ' ἐπεϑύμουν καὶ τῶν ἐν Δελφοῖς, πλεονεκτημάτων δυοῖν κύριοι γενέσϑαι, Dem. 5, 23; τὴν πυλαίαν ἀποδούς, 6, 22. – 3) auch der Versammlungsort selbst zu Anthela beim Tempel der amphiktyonischen Demeter u. der Artemis; Her. 7, 200; Plut. de Pyth. or. 29. Vgl. auch πύλαιος.
-
11 πύσμα
πύσμα, τό, das Erfragte, die Frage; Plut. de Pyth. or. 28; vgl. S. Emp. adv. log. 2, 71.
-
12 παρ-ωνυμία
παρ-ωνυμία, ἡ, Ableitung eines Wortes aus dem andern, Gramm. – Auch = παρονομασία, Sp., u. wie παρωνύμιον, Bei-, Zuname, Plut. de Pyth. or. 14.
-
13 παρα-τύπωσις
παρα-τύπωσις, ἡ, (falsche, unrichtige, ungenaue) Abbildung, Plut. de Pyth. orac. 21 von Spiegelbildern.
-
14 παρά-σημον
παρά-σημον, τό, Zeichen, Abzeichen, Wappen, z. B. eines Schiffes, Plut., einer Stadt, sept. sap. conv. 18, πόλεως, neben σύμβολον, de Pyth. or. 12; vgl. Alexis bei Ath. XIV, 652 c; Zeichen eines Amtes od. einer Würde, τὰ τῆς ἡγεμονίας παράσημα, Plut. Anton. 33; Ath. XIV, 514 a u. a. Sp.
-
15 πατριώτης
πατριώτης, ὁ, der aus dem nämlichen Lande ist, Landsmann, auch der in demselben Lande wohnt; ursprünglich aber ward das Wort nur von Sclaven und von Thieren gebraucht, z. B. ἵπποι πατριῶται, Xen. Cyr. 2, 2, 26; vgl. Ath. XI, 487 c; D. C. 40, 9; u. übertr. von leblosen Dingen, wie Soph. O. R. 1091 den Berg Kithäron den πατριώτης des Oedipus nennt; nach Poll. 3, 54 ist es bei den Barbaren = Mitbürger, dem πολίτης der freien Griechen entsprechend, vgl. Luc. soloec. 5 u. B. A. 113, wo es aus Alexis angeführt wird, u. Pherecr. bei Schol. Ar. Av. 1296; so auch Plat. μήτε πατριώτας ἀλλήλοις εἶναι τοὺς μέλλοντας ῥᾷον δουλεύσειν, Legg. VI, 777 d, u. so bei Sp.; Plut. Symp. 4, 6, 1 nennt den Dionysus seinen πατριώτης ϑεός; u. bei Iambl. v. Pyth. 52 sind πατριῶται wirklich Mitbürger.
-
16 παχνόω
παχνόω, bereisen, mit Reif bedecken, überziehen, u. übh. gefrieren, verdichten lassen, u. übertr. vom Schreck od. von anhaltender Trauer, das Herz erstarren machen; Il. 17, 112 heißt es vom Löwen τοῦ δ' ἐν φρεσὶν ἄλκιμον ἦτορ παχνοῦται, das Herz in ber Brust erstarrt, schaudert, wie Hes. O. 358, ἐπάχνωσεν φίλον ἦτορ, er machte das Herz erstarren, λυπεῖν von den Alten erkl. So auch Tragg., κρυφαίοις πένϑεσι παχνουμένη Aesch. Ch. 81, λύπῃ παχνωϑεῖσα Eur. Hipp. 803, wie Ap. Rh. 4, 1297; Opp. Cyn. 4, 296 u. a. sp. D.; selten in späterer Prosa u. mehr im eigentlichen Sinne, ὁ χαλκὸς μεϑίησι τὸν ἰόν, ὃν ἡ πυκνότης συνέχουσα καὶ παχνοῦσα ποιεῖ ἐκφανῆ, Plut. de Pyth. orac. 4.
-
17 περι-αγής
περι-αγής, ές, umgebogen oder zerbrochen; αἰγανέαι, Mel. 115 (VI, 163); τρύπανον περιᾱγές, bei Leon. Tar. 28 (VI, 204), dor. für περιηγές, der herumgedreht wird, d. h. rund; Conj. Reiske's bei Plut. de Pyth. or. 21: ἐν κατόπτροις ἐπιπέδοις τε καὶ κοίλοις καὶ περιαγέσι, vgl. de amor. prol. 2, τὸ μὲν σχῆμα περιαγὲς ὡς ἁλιευτικοῦ κύρτου.
-
18 περι-ηγητής
περι-ηγητής, ὁ, der Herumführende, bes. der Fremde herumführt, ihnen die Merkwürdigkeiten des Ortes zeigt, Plut. de Pyth. or. 2 u. öfter. Daher der Erzähler, bes. der die Merkwürdigkeiten der Völker und Länder beschreibt, wie Διονύσιος ὁ περιηγητής, Sp., Luc. V. H. 2, 31 Calumn. 5.
-
19 περί-φρασις
περί-φρασις, ἡ, das Umreden, d. i. das durch einen Umschweif Ausdrücken, dah. Umschreibung, Rhett. u. Gramm.; Plut. de Pyth. orac. 24 vrbdt γλῶσσαι, περιφράσεις u. ἀσάφεια.
-
20 πεντ-άθλιον
πεντ-άθλιον, τό, seltenere Nebenform von πένταϑλον, Böckh expl. Pind. Pyth. 8, 69, vgl. I. 1, 26.
См. также в других словарях:
pyth — pyth·a·gor·ic; pyth·i·a·ce·ae; pyth·i·a·cys·tis; pyth·i·ad; pyth·iam·bic; pyth·ic; pyth·i·um; pyth·i·an; pyth·a·gor·i·cal; pyth·i·a·ceous; … English syllables
Pyth|i|ad — «PIHTH ee ad», noun. the period of four years intervening between two successive celebrations of the Pythian games … Useful english dictionary
Pyth|i|an — «PIHTH ee uhn», adjective. 1. of or having to do with Apollo or the oracle at Delphi. 2. of or having to do with the Pythian games. ╂[< Latin P < Greek P of Delphi (earlier called Pytho), or the Delphic Apollo, + English an] … Useful english dictionary
Pyth|i|as — «PIHTH ee uhs», noun. Roman Legend. a man famous for his devoted friendship with Damon … Useful english dictionary
Pyth|i|a — «PIHTH ee uh», noun. the priestess of Apollo at Delphi, who delivered the divine responses to questions … Useful english dictionary
Pyth|ic — «PIHTH ihk», adjective. = Pythian. (Cf. ↑Pythian) … Useful english dictionary
pyth — obs. f. pith; obs. pa. tense of pitch v.1 … Useful english dictionary
pyth — o (G). Rot, decay … Dictionary of word roots and combining forms
pythiaceae — pyth·i·a·ce·ae … English syllables
pythiad — pyth·i·ad … English syllables
pythian — pyth·i·an … English syllables