-
1 przeistoczenie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeistoczenie
-
2 przeistoczenie
-
3 przeistoczenie
przeistoczenie [pʃɛistɔʧ̑ɛɲɛ] nt -
4 przeistoczenie
сущ.• видоизменение• конверсия• перевоплощение• превращение -
5 przeistoczenie
1. dénaturer2. transsubstantiation -
6 przeistoczenie
с Преображення, перетворення, перевтілення, переродження, -
7 przeistocze|nie
Ⅰ sv ⇒ przeistoczyć Ⅱ n 1. książk. transformation, metamorphosis- przeistoczenie larwy w szarańczę the transformation a. metamorphosis from a larva into an adult locust- przeistoczenie chłopca w mężczyznę the boy’s metamorphosis into a man2. Relig. Przeistoczenie transubstantiationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeistocze|nie
-
8 konsekracj|a
f (G pl konsekracji) Relig. 1. (poświęcenie) consecration U- konsekracja kościoła/ołtarza the consecration of a church/an altar2. (święcenia) consecration U- uroczystość konsekracji nowego biskupa the (new) bishop’s consecration ceremony3. (przeistoczenie) the Consecration (of the Host and Wine)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konsekracj|a
См. также в других словарях:
przeistoczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. przeistoczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} w Kościele katolickim i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeistoczenie — n I 1. rzecz. od przeistoczyć. 2. lm D. przeistoczenieeń «przeobrażenie, zmiana» Gwałtowne, nagłe przeistoczenie. 3. blm rel. «według dogmatyki chrześcijańskiej: przemiana istoty chleba i wina (przy zachowaniu ich cech zewnętrznych) w ciało i… … Słownik języka polskiego
konsekracja — ż I, DCMs. konsekracjacji; lm D. konsekracjacji (konsekracjacyj) 1. rel. «główna część mszy; przeistoczenie» 2. rel. «obrzęd udzielenia święceń biskupich» 3. rel. «uroczyste poświęcenie kościoła, dzwonów, ołtarza, naczyń liturgicznych itp.»… … Słownik języka polskiego
transmutacja — ż I, DCMs. transmutacjacji; lm D. transmutacjacji (transmutacjacyj) 1. «przekształcenie się jednego pierwiastka chemicznego w inny» Transmutacja pierwiastków promieniotwórczych. 2. daw. «przemiana, przeistoczenie, przeobrażenie» ‹łc.› … Słownik języka polskiego
konsekracja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. konsekracjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w wyznaniach chrześcijańskich, zwłaszcza w katolicyzmie: główna część mszy, przeistoczenie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
transformacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. transformacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekształcenie, przeobrażenie; przemiana, przeistoczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Transformacja zewnętrzna, wewnętrzna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień