-
1 informer
nounDenunziant, der/Denunziantin, die (abwertend); Informant, der/Informantin, diepolice informer — Polizeispitzel, der (abwertend)
* * ** * *in·form·er[ɪnˈfɔ:məʳ, AM -ˈfɔ:rmɚ]to turn \informer die Mittäter verraten* * *[ɪn'fɔːmə(r)]nInformant( in) m(f), Denunziant(in) m(f) (pej)to turn informer — seine Mittäter verraten
* * *informer s1. pej Denunziant(in)2. Spitzel m3. JUR Erstatter(in) einer (Straf)Anzeige* * *nounDenunziant, der/Denunziantin, die (abwertend); Informant, der/Informantin, diepolice informer — Polizeispitzel, der (abwertend)
* * *n.Denunziant -en m. -
2 curiosus
cūriōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (cura), I) (v. cura no. I) voll Sorge oder Sorgfalt, voll Interesse, A) im allg.: a) aktiv = mit großer Sorgfalt-, mit großem Interesse- (mit großer Teilnahme-), mit großer Aufmerksamkeit verfahrend, sorgfältig, es genau nehmend, aufmerksam, α) absol.: pastor, Varro: pictor, manus, Petron.: quidam curiosior, gar teilnehmend, Phaedr.: curiosis (mit forschenden) oculis perspici non posse, Cic.: curiosis oculis speculari alqd, Val. Max.: auribus erectis curiosisque audire alqd, Sen. – β) mit Genet. = Sorge tragend für usw., sich kümmernd um usw., sich interessierend für usw., medicinae peculiariter c., Plin.: memoriae curiosi, Geschichtschreiber, Aur. Vict.: iuvenis cito omnis officii curiosus, Sen.: deus non exaudiens vota nec nostri curiosus, Sen.: famae suae curiosissimus, Capit. – γ) mit in u. Abl.: permulta alia colligit Chrysippus, ut est in omni historia (in allem Geschichtlichen) curiosus, Cic. Tusc. 1, 108. – δ) m. ad u. Akk.: quo minus familiaris sum, hoc sum ad investigandum curiosior, desto angelegener lasse ich es mir sein, ihn auszuforschen, Cic. ep. 4, 13, 5. – ε) m. circa u. Akk.: circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit, Capit. Pert. 13, 8. – b) passiv = mit großer Sorgfalt (Aufmerksamkeit) betrieben, sorgfältig, aufmerksam, victus, Cels.: consilia, Quint.: curiosior sui cul tus, Val. Max.: curiosior observatio, Cels. u. Val. Max. – m. ad (in bezug auf) u. Akk.: fuit vestitu ad munditiem curioso, Macr. sat. 2, 9 (3, 13), 4: oculis ad libidinem curiosis, Cypr. de habit. virg. 19. – B) insbes.: a) wißbegierig, neugierig, vorwitzig, isti curiosi, Cic.: sunt homines naturā curiosi, Plin. ep.: ut ipse nosti curiosus, Hor.: primum patĕre me esse curiosum, Cic.: nihil curiosius otiosis, Plin. ep.: ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam etc., Cic. – m. in u. Abl., si me nihilo minus nosti curiosum in re publica quam te, Cic. ad Att. 5, 14, 3. – dah. zur Kaiserzeit, curiosum ac speculatorem ratus, für einen Aufpasser u. Späher, Suet. Aug. 27, 3: später eine bes. Klasse geheimer Aufpasser, Polizeispitzel, Angeber, Denunzianten, Cod. Theod. 12. tit. 23. – b) pedantisch im Ausdrucke, überfein, Quint. 8, 3, 55. – II) (v. cura no. II) »kummervoll«; dah. vor Kummer abgezehrt, Afran. com. 250.
-
3 доносчик
m Denunziant, Zuträger* * *доно́счик [-ʃ̧ţʃ̧-] m Denunziant, Zuträger* * *доно́счик<-а>м Denunziant m* * *n1) gener. Anzeigeerstatter, Delator, Einbläser, Melder, Angeber, Denunziant, Zuträger, Insinuant, Kalfakter, Kalfaktor, Mouton2) colloq. Petzer3) dial. Anträger4) obs. Ohrenbläser, Blaustrumpf5) liter. Aufpasser6) milit. Gerüchterstatter8) scorn. Zwischenträger9) Austrian. Naderer10) avunc. Klatsche11) low.germ. Mellbrauder -
4 сыщик
n1) gener. Agent, Lauscher, Detektiv, Polizeispitzel2) fr. (полицейский) Mouchard, (полицейский) Mouche, Rechercheur3) obs. Häscher4) law. Eimittlungsbeamter, Geheimpolizist, Spitzel, Ermittler5) deprecat. Geheimbulle6) derog. Büttel -
5 филёр
nlaw. Polizeispitzel, Spitzel -
6 шпик
n1) gener. Ausspürer, Lauscher, Mouton, Polizeispitzel, Speck, Spion, Späher, Spitzel2) colloq. Beschatter (ведущий слежку за кем-л.), Spürhund, Achtgroschenjunge, Beschatter3) fr. Mouchard, Mouche4) liter. Aufpasser5) law. Konfident, Spürer6) scorn. Schnüffler7) food.ind. (свиное) Speck -
7 indicateur
ɛ̃dikatœʀ
1. m1)2)
2. adjanzeigend, Zeige...indicateurindicateur , -trice [ɛ̃dikatœʀ, -tʀis]I Adjectifpanneau, plaque Hinweis-; Beispiel: poteau indicateur Wegweiser masculin, féminin; Beispiel: tableau indicateur Anzeigetafel féminin; Beispiel: borne indicatrice Markierungsstein masculinII Substantif masculin, fémininSpitzel masculin; Beispiel: indicateur de police Polizeispitzel -
8 trap
-
9 curiosus
cūriōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (cura), I) (v. cura no. I) voll Sorge oder Sorgfalt, voll Interesse, A) im allg.: a) aktiv = mit großer Sorgfalt-, mit großem Interesse- (mit großer Teilnahme-), mit großer Aufmerksamkeit verfahrend, sorgfältig, es genau nehmend, aufmerksam, α) absol.: pastor, Varro: pictor, manus, Petron.: quidam curiosior, gar teilnehmend, Phaedr.: curiosis (mit forschenden) oculis perspici non posse, Cic.: curiosis oculis speculari alqd, Val. Max.: auribus erectis curiosisque audire alqd, Sen. – β) mit Genet. = Sorge tragend für usw., sich kümmernd um usw., sich interessierend für usw., medicinae peculiariter c., Plin.: memoriae curiosi, Geschichtschreiber, Aur. Vict.: iuvenis cito omnis officii curiosus, Sen.: deus non exaudiens vota nec nostri curiosus, Sen.: famae suae curiosissimus, Capit. – γ) mit in u. Abl.: permulta alia colligit Chrysippus, ut est in omni historia (in allem Geschichtlichen) curiosus, Cic. Tusc. 1, 108. – δ) m. ad u. Akk.: quo minus familiaris sum, hoc sum ad investigandum curiosior, desto angelegener lasse ich es mir sein, ihn auszuforschen, Cic. ep. 4, 13, 5. – ε) m. circa u. Akk.: circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit, Capit. Pert. 13, 8. – b) passiv = mit großer Sorgfalt (Aufmerksamkeit) betrieben, sorgfältig, aufmerksam, victus, Cels.: consilia, Quint.: curiosior sui cul-————tus, Val. Max.: curiosior observatio, Cels. u. Val. Max. – m. ad (in bezug auf) u. Akk.: fuit vestitu ad munditiem curioso, Macr. sat. 2, 9 (3, 13), 4: oculis ad libidinem curiosis, Cypr. de habit. virg. 19. – B) insbes.: a) wißbegierig, neugierig, vorwitzig, isti curiosi, Cic.: sunt homines naturā curiosi, Plin. ep.: ut ipse nosti curiosus, Hor.: primum patĕre me esse curiosum, Cic.: nihil curiosius otiosis, Plin. ep.: ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam etc., Cic. – m. in u. Abl., si me nihilo minus nosti curiosum in re publica quam te, Cic. ad Att. 5, 14, 3. – dah. zur Kaiserzeit, curiosum ac speculatorem ratus, für einen Aufpasser u. Späher, Suet. Aug. 27, 3: später eine bes. Klasse geheimer Aufpasser, Polizeispitzel, Angeber, Denunzianten, Cod. Theod. 12. tit. 23. – b) pedantisch im Ausdrucke, überfein, Quint. 8, 3, 55. – II) (v. cura no. II) »kummervoll«; dah. vor Kummer abgezehrt, Afran. com. 250.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > curiosus
-
10 informant
nounInformant, der/Informantin, die; Gewährsmann, der* * *noun (someone who tells or informs: He passed on the news to us, but would not say who his informant had been.) der Gewährsmann* * *in·form·ant[ɪnˈfɔ:mənt, AM -ˈfɔ:r-]a reliable \informant ein zuverlässiger Informantto be told sth by a reliable \informant etw aus zuverlässiger Quelle erfahren* * *[ɪn'fɔːmənt]n1) Informant( in) m(f)according to my informant the book is out of print — wie man mir mitteilt or berichtet, ist das Buch vergriffen
2)(police) informant — Polizeispitzel m
* * *informant [ınˈfɔː(r)mənt] s1. Informant(in):a) Gewährsmann m2. → academic.ru/38061/informer">informer* * *nounInformant, der/Informantin, die; Gewährsmann, der* * *n.Gewährsmann m.Informant -en m. -
11 supergrass
-
12 police informer
po·lice in·ˈform·er* * *n.Spitzel - m. -
13 grass*
n.Polizeispitzel m.Spitzel - m. -
14 narc*
n.Polizeispitzel m. -
15 police informer
-
16 supergrass
-
17 konfident
konfident m Polizeispitzel m, Denunziant m -
18 konfident
konfident m Polizeispitzel m, Denunziant m
См. также в других словарях:
Polizeispitzel — V Person; Polizei Informant; V Mann; Verbindungsperson; Verbindungsmann; Konfident (österr.); Schnüffler; VP; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau * * * Po|li|z … Universal-Lexikon
Polizeispitzel — Po|li|zei|spit|zel … Die deutsche Rechtschreibung
Spitzel — Polizeispitzel; V Person; Polizei Informant; V Mann; Verbindungsperson; Verbindungsmann; Konfident (österr.); Schnüffler; VP; Kontaktmann; Verbindungsfrau; … Universal-Lexikon
V-Person — Polizeispitzel; Polizei Informant; V Mann; Verbindungsperson; Verbindungsmann; Konfident (österr.); Schnüffler; VP; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau … Universal-Lexikon
Polizei-Informant — Polizeispitzel; V Person; V Mann; Verbindungsperson; Verbindungsmann; Konfident (österr.); Schnüffler; VP; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau … Universal-Lexikon
V-Mann — Polizeispitzel; V Person; Polizei Informant; Verbindungsperson; Verbindungsmann; Konfident (österr.); Schnüffler; VP; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau * * * … Universal-Lexikon
Verbindungsperson — Polizeispitzel; V Person; Polizei Informant; V Mann; Verbindungsmann; Konfident (österr.); Schnüffler; VP; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau; … Universal-Lexikon
Verbindungsmann — Polizeispitzel; V Person; Polizei Informant; V Mann; Verbindungsperson; Konfident (österr.); Schnüffler; VP; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau * * * Ver|bịn|du … Universal-Lexikon
Konfident — Polizeispitzel; V Person; Polizei Informant; V Mann; Verbindungsperson; Verbindungsmann; Schnüffler; VP; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau * * * Kon|fi|de … Universal-Lexikon
Schnüffler — Polizeispitzel; V Person; Polizei Informant; V Mann; Verbindungsperson; Verbindungsmann; Konfident (österr.); VP; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau; … Universal-Lexikon
VP — Polizeispitzel; V Person; Polizei Informant; V Mann; Verbindungsperson; Verbindungsmann; Konfident (österr.); Schnüffler; Spitzel; Kontaktmann; Verbindungsfrau * * * … Universal-Lexikon