Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

Perdicca

  • 1 Perdicca

    Perdiccas and Perdicca, ae, m., = Perdikkas.
    I.
    Perdiccas, a Macedonian general under Alexander the Great, Curt. 3, 9, 7; 4, 3, 1; 7, 6, 19; Cic. Tusc. 5, 12, 34; Just. 13, 2, 5; 13, 6, 6; Nep. Eum. 3, 5.—
    II.
    The name of three kings of Macedonia, esp. Perdiccas III., Just. 7, 4, 5; 7, 5, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > Perdicca

  • 2 jubeo

    jŭbĕo, jussi, jussum (jusso for jussero, Verg. A. 11, 467; Sil. 12, 175:

    justi for jussisti,

    Ter. Eun. 5, 1, 15.— Inf.:

    jusse,

    Ter. Heaut. 5, 2, 48:

    jussitur for jubetur,

    Cato, R. R. 14), 2, v. a. [perh. = jus habere, to regard as right, hence], to order one to do something, to bid, tell, command (syn.: mando, impero, praecipio).
    I.
    In gen.:

    jubesne? jubeo, cogo atque impero,

    Ter. Eun. 2, 3, 97:

    ut justi (jussisti),

    Plaut. Men. 5, 9, 85:

    defessa jubendo, est saeva Jovis conjux,

    Ov. M. 9, 198:

    sic jubeo, stat pro ratione voluntas,

    Juv. 6, 223.
    (α).
    With an objectclause:

    jubeto, istos foras exire,

    Ter. Eun. 2, 3, 16:

    hae me litterae Dolabellae jubent ad pristinas cogitationes reverti,

    Cic. Att. 9, 13, 2:

    Perdicca pueros equos jussit conscendere,

    Curt. 10, 8, 4:

    eos suum adventum exspectare jussit,

    Caes. B. G. 1, 27 so with pass.:

    deos iratos Tarentinis relinqui jussit,

    Liv. 27, 16, 8.—
    (β).
    With ut or ne:

    jubet sententiam ut dicat suam,

    Plaut. Am. 1, 1, 50:

    jubere ut haec quoque referret, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 12, § 28; Liv. 28, 36, 2; Curt. 8, 5, 38; 5, 13, 19; Suet. Tib. 22:

    jussitque ut quae venissent naves Euboeam peterent,

    Liv. 32, 16; Hor. S. 1, 4, 121.—

    Esp. of decrees of the people: senatus decrevit populusque jussit, ut, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 67, § 161; id. Pis. 29, 72; id. Dom. 17, 44; Gell. 5, 19 (cf. II. B. infra):

    quod ne fieret, consules jusserunt,

    Hirt. B. G. 8, 52. —
    (γ).
    With subj. alone (ante-class. and postAug., Madv. Gr. §

    390): jube, mihi denuo respondeat,

    Ter. Eun. 4, 4, 24; Liv. 30, 19, 2; 24, 10, 4; cf. esp. Ter. Eun. 3, 27, 3 sq. Weissenb.;

    28, 36, 2: rescribat multa jubeto,

    Ov. Am. 1, 11, 19; id. M. 8, 795: 11, 588 al.—
    (δ).
    With dat. pers.:

    qui scribae... deos iratos Tarentinis relinqui jussit,

    Liv. 27, 16, 8:

    Hercules sacrorum custodibus jussit, ne mulierem interesse permitterent,

    Macr. S. 1, 12, 28:

    quibus jusserat, ut instantibus resisterent,

    Tac. A. 13, 40:

    Britannico jussit, exsurgeret,

    id. ib. 13, 15:

    suis rex cultu feminarum abstinere jussit,

    Curt. 5, 6, 8.—
    (ε).
    With acc. pers. vel rei:

    jube famulos, rem divinam mihi apparent,

    Plaut. Stich. 2, 2, 71:

    litterae non quae te aliquid juberent, sed, etc.,

    Cic. Fam. 13, 26:

    sed tu jussisses Eurysthea,

    Mart. 9, 66, 7:

    neque jubere caedem fratris palam audebat,

    Tac. A. 13, 15:

    Nero jussit scelera,

    id. Agr. 45.—
    (ζ).
    With acc. rei and dat. pers.:

    tributum iis Drusus jusserat modicum,

    imposed, Tac. A. 4, 72; cf.

    II. B. 2. infra: pacem jubebo Omnibus,

    Stat. Th. 7, 32.—
    (η).
    Pass.:

    quod jussi sunt faciunt,

    Caes. B. G. 3, 6:

    consules jubentur scribere exercitum,

    Liv. 3, 30:

    opto ut ea potissimum jubear, quae, etc.,

    Plin. Ep. 9, 26:

    Germanos non juberi, non regi,

    Tac. H. 4, 76:

    jussi sunt aegri deferri,

    Suet. Tib. 11; cf.:

    locus lautiaque legatis praeberi jussa,

    Liv. 28, 39, 19.—
    II.
    In partic.
    A.
    To wish, desire, entreat, bid:

    jubeto habere bonum animum,

    Plaut. Pers. 2, 5, 2:

    sperare nos amici jubent,

    Cic. Fam. 14, 1, 2: valde jubeo gaudere te, id. ib. 7, 2, 3:

    Caesar te sine cura esse jussit,

    id. Att. 12, 6, 3:

    Dionysium jube salvere,

    salute him for me, id. ib. 4, 14. —So ellipt.:

    jubeo Chremetem,

    Ter. And. 3, 3, 1.—
    B.
    In polit. lang.
    1.
    To order, decree, ratify, approve the introduction of a proposed law:

    quae scisceret plebs aut quae populus juberet,

    Cic. Flac. 7, 15; Sall. J. 40, 3:

    legem populus Romanus jussit de civitate tribuenda,

    Cic. Balb. 17, 38:

    dicere apud populum de legibus jubendis aut vetandis,

    id. de Or. 1, 14, 60.— Absol. with de:

    de omnibus his—populum jussisse,

    Liv. 38, 45.—
    2.
    To designate, appoint, assign:

    Tullum Hostilium regem populus jussit,

    Liv. 1, 22, 1 Weissenb.:

    id modo excepere ne postea eosdem tribunos juberent,

    id. 3, 30:

    quem vos imperatorem jussistis,

    Sall. J. 85, 11:

    postquam ei provinciam Numidiam populus jussit,

    allotted, id. ib. 84, 1.—
    3.
    Hence the formula, Velitis, jubeatis, with which the magistrates called upon the people to confirm any thing proposed to them:

    rogationem promulgavit: vellent, juberent Philippo regi bellum indici,

    Liv. 31, 6.—
    C.
    Med. t. t., to prescribe, order:

    quod jussi ei dari bibere, date,

    Ter. And. 3, 2, 4; Petr. 56, 3:

    aegrotus, qui jussus sit vinum sumere,

    Cic. N. D. 3, 31, 78.—
    D.
    Transf.:

    qui modo, si volucres habuissem regna jubentes, In populo potui maximus esse meo,

    Ov. F. 5, 461.

    Lewis & Short latin dictionary > jubeo

  • 3 Perdiccas

    Perdiccas and Perdicca, ae, m., = Perdikkas.
    I.
    Perdiccas, a Macedonian general under Alexander the Great, Curt. 3, 9, 7; 4, 3, 1; 7, 6, 19; Cic. Tusc. 5, 12, 34; Just. 13, 2, 5; 13, 6, 6; Nep. Eum. 3, 5.—
    II.
    The name of three kings of Macedonia, esp. Perdiccas III., Just. 7, 4, 5; 7, 5, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > Perdiccas

См. также в других словарях:

  • Perdicca — PERDICCA, æ, der Polykaste Sohn, ein Jäger, welcher in unordentlicher Liebe gegen seine Mutter entbrannte. Da er seine Thorheit aber nicht offenbarete, so verdorrete er endlich ganz. Dieses deuten einige dahin, daß er der Jägerey müde geworden,… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • MACEDONICAE Monarchiae — quisnam post Alexandri M. obitumstatus fuerit, et quot illa in partes dissilierit; his verbis exponit Curtius l. 10. c. 10. Perdicca perductô in urbem exercitu, consilium principum virorum habuit, in quo imperium ita dividi placuit, ut rex quidem …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Пердикка — (Perdicca, Περδίχχας). Один из полководцев Александра В., которому Александр, умирая, передал перстень с печатью. После смерти Александра Пердикка сделался регентом, но власть его продолжалась лишь до 321 г. до Р. X., когда θη был убит… …   Энциклопедия мифологии

  • Boccace raconte — (Boccacio) est un film italien de 1972 réalisé par Bruno Corbucci. Sommaire 1 Synopsis 2 Fiche technique 3 Distribution 4 Lien externe …   Wikipédia en Français

  • ARIARATHES — I. ARIARATHES Cappadociae Rex primus, qui a Perdicca obsessus, cûmiam desperaret effugium, ne quid fructûs vel tropaeorum inimicis accederet; urbem incendit, sibique et suis omnibus mortem conseivit. Iustin. l. 13. c. 6. Diodor. Sic. vero l. 18.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BALACRUS — I. BALACRUS Amyntae fil. Praefectus auxiliariis copiis Alexandri Magni. Q. Curt. l. 4. c. 5. Phrygas Balagrus regebat. Sic enim legendus locusiste, Freinshemiô notante; Raderus gentis nomen putavit, nempe quia legit apud Arrianum l. 3. Οἱ… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CLEOPATRA — I. CLEOPATRA Aegypti Regina, Ptolem. Auletae filia, soror et uxor Ptolem. Dionysii ultimi, mulier impudicissima, a Iul. Caesare primum adamata, cui filium Caesarionem peperisse dicitur; deinde ab Antomo iustae uxoris locô habita est. Quod cum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NICAEA — I. NICAEA Liguriae oppid. maritimum. Nicia Antonino dicitur, vide ibi, vulgo Nizza. Meminit eius Steph. Νίκαια, πόλις Κελτικὴ, Μαςςαλιωτῶν ἄποικος. Plin. l. 3. c. 5. Nicaea oppidum a Massiliensibus conditum, Ptol. Μαςςαλιωτῶν Νίκαια, Bellanda… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PTOLEMAEUS — I. PTOLEMAEUS Alotites Alexandrô 19. Macedon. Rege per dolum interfectô, regnum eius occupavit, idem tamen aliquot annis post a Perdiccâ passus est circa Olymp. 103. An. 4 II. PTOLEMAEUS Cypri Rex, e familia Aegytpi Regum, vitiis immersus,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ZENO Eleates — Parmenidis auditor, simul cum Perdicca, et in Philosophia et in administranda Republ. clarissimus, Suidas. Hunc inventorem Dialectices fuisse, sicut Empedoclem Rhetorices, Aristoteles auctor est. Eius celebratissima fuit in per ferendis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Archelao —    1) di Priene, scultore greco, figlio di Apollonio (II I sec. a.C). Autore di un rilievo sulla vita di Omero (Apoteosi di Omero, Londra, British Museum).    2) Archelao, figlio di Perdicca II e re di Macedonia, durante il regno (413 399 a.C.)… …   Dizionario dei miti e dei personaggi della Grecia antica

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»