-
1 pater
pater -
2 pater
pater -
3 pater
păter, tris (old gen PATRVS. Inscr Corp. Lat. 1469; dat PATRE, ib 182), m. [Sanscr. root pā, to nourish, protect; Lat. pasco; hence, Zend, patar, protector; Gr. patêr; Sanscr pitri; Engl. father; Germ. Vater], a father, sire.I.Lit. Aes. Ehem, pater mi, tu hic eras? De Tuus hercle vero et animo et patura pater, Ter. Ad. 5, 7, 3:II.patre certo nasci,
Cic. Rosc. Am. 16, 46:Servius Tullius captivā Corniculanā natus, patre nullo, matre servā,
i. e. by an unknown father, Liv. 4, 3:SI PATER FILIVM TER VENVM DVIT FILIVS A PATRE LIBER ESTO, Lex XII. Tab.: CORNELIVS SCIPIO BARBATVS GNAIVOD PATRE PROGNATVS, Epit. of the Scipios: ego a patre ita eram deductus,
by my father, Cic. Lael. 1, 1:aliquem patris loco colere debere,
id. Phil. 2, 38, 99.—Transf.A.The father as head and rep resentative of the household, esp., paterfamilias and paterfamiliae:B.pauci milites patresque familiae recepti,
Caes. B. C. 2, 44:quemeunque patrem familiae arripuissetis,
Cic. de Or. 1, 43; v. familia.—In plur.: patres, fathers, forefathers:C.patrum nostrorum aetas,
Cic. Or. 5, 18:memoria patrum,
id. de Or. 1, 40, 181:apud patres nostros,
id. Off. 3, 11, 47:patres majoresque nostri,
id. Div. in Caecil. 21, 69:Dominus Deus patrum vestrorum, Vulg Exod 3, 15: descenderunt patres tui in Aegyptum,
id. Deut. 10, 22.—So in sing (eccl. Lat.): dixitque Jacob;Deus patris mei Abraham, etc.,
Vulg. Gen. 32, 9: quod juravit ad Abra. [p. 1314] ham patrem nostrūm, id. Luc. 1, 73.—PATRES for parentes, parents, Inscr. Grut. 707, 5; 656, 2; 692, 1; 704, 1.—D.As a title of honor, father. —Of a deity, esp. of Jupiter: divum pater atque hominum rex, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 179 Vahl.); cf.: pater optime Olimpi, id. ap. Oros. 6, 1 (Ann. v. 198 ib.):E.ipse pater mediā nimborum in nocte coruscā Fulmina molitur dextrā,
Verg. G. 1, 328:Gradivumque patrem Geticis qui praesidet arvis,
id. A. 3, 35:pater Lemnius,
i. e. Vulcan, id. ib. 8, 454:Bacche pater,
Hor. C. 3, 3, 13; cf.Lenaeus,
i. e. Bacchus, Verg. G. 2, 7:pater Silvane,
Hor. Epod. 2, 21: Quirine pater, Enn. ap. Non. 120, 1 (Ann. v. 121 Vahl.): pater Tiberine, id. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 55 ib.); of the Tiber, Liv. 2, 10:Apenninus,
Verg. A. 12, 703 Wagner:pater Aeneas,
id. ib. 1, 699.—Of the creative or generative powers of nature as deities:pater Aether,
Lucr. 1, 250: aequoreus, i. e. Ocean, Col. poët. 10, 200.—As an honorable designation applied to senators:principes, qui appellati sunt propter caritatem patres,
Cic. Rep. 2, 8, 14:patres ab honore patriciique progenies eorum appellati,
Liv. 1, 8.—Hence, patres = patricii, opp. to plebeii:quā re ad patres censeo revertare: plebeii quam fuerint importuni, vides,
Cic. Fam. 9, 21, 3 fin.:patres conscripti, v. conscribo: pater patrum, pater sacrorum, pater nomimus, the title given to the high-priest of Mithras,
Inscr. Grut. 28, 2; 315, 5; 1102, 2; Inscr. Orell. 5059: patratus, v. h. v. under patro, P. a.—Of the founder of a school:Zeno, pater Stoicorum,
Cic. N. D. 3, 9, 23;of a teacher, as a source or creator: Isocrates pater eloquentiae,
Cic. de Or. 2, 3, 10:Herodotus pater historiae,
id. Leg. 1, 1, 5: pater patriae, the father of his country, of Cicero, Cic. Pis. 3, 6:quem Q. Catulus, quem multi alii saepe in senatu patrem patriae nominarant,
id. Sest. 57, 121; cf.:Roma patrem patriae Ciceronem libera dixit,
Juv. 8, 245.—So of Marius:C. Marium quem vere patrem patriae... possumus dicere,
Cic. Rab. Perd. 10, 27;of Trajan, and other emperors: at tu etiam nomen patris patriae recusabas,
Plin. Pan. 21; cf. Sen. Clem. 1, 14, 2; Suet. Caes. 76; id. Tib. 26; id. Ner. 8; cf.also: pater senatūs,
Tac. A. 11, 25; Ov. F. 2, 127; id. Tr. 2, 39; 181; id. P. 1, 1, 36:pater orbis,
id. F. 3, 72; Stat. S. 1, 4, 95; 4, 8, 20.—As a term of respect:pater Aeneas,
Verg. A. 5, 348;esp., to an old man,
Plaut. Most. 4, 2, 36; Verg. A. 5, 521; so id. ib. 533.—In eccl. Lat., the Supreme Being, God:* F.sicut enim Pater habet vitam in semet ipso,
Vulg. Joan. 5, 26:confiteor tibi, Pater Domine caeli et terrae,
id. Luc. 10, 21:Pater caelestis,
id. Matt. 5, 48; 18, 35:Pater vester qui in caelis est,
id. ib. 23, 9:Pater noster, qui es in caelis,
id. ib. 6, 9:adorabunt Patrem,
id. Joan. 4, 23; id. Act. 1, 7 saep.—Pater cenae, the host, Hor. S. 2, 8, 7:G.misericordiarum,
Vulg. 2 Cor. 1, 3. —Hence, by way of opposition, *Pater esuritionum, the father of hunger-pains, said of a very poor man who suffers from hunger, Cat. 21, 1.—H. -
4 pater
pătĕr, tris, m. [st2]1 [-] père. [st2]2 [-] fondateur, créateur, maître. [st2]3 [-] chef, maître. - [gr]gr. πατήρ, τρός -- angl. father. - păter fămĭlĭās (fămĭlĭae): chef de famille, père de famille, maître de maison, propriétaire. - patresfamilias (patresfamiliarum): les pères de famille. - patres: - [abcl]a - ancêtres, aïeux, pères (génération immédiatement précédente). - [abcl]b - chefs des familles patriciennes. - [abcl]c - sénateurs. - patres (conscripti): pères (inscrits ensemble sur la liste), pères conscrits, sénateurs. - pater patratus: père patrat, chef des féciaux (il conclut les alliances). - pater cenae, Hor. S. 2: l'hôte, l'amphitryon. - virque paterque gregis, Ov. A. A. 1: le mâle, maître (père) du troupeau. - Pater + nom d'un dieu: divin, auguste, vénéré. - Bacche pater: divin Bacchus. - Pater divûm (Pater omnipotens) ou absolument Pater: Jupiter. - Pater + nom de personne: noble ou maître. - Pater Aeneas: le noble Enée. - quid pater Chrysippus dicat, Hor.: ce que dit Chrysippe, notre maître. - Zeno, pater Stoicorum, Cic. Nat. 3: Zénon, le maître (le père) des Stoïciens.* * *pătĕr, tris, m. [st2]1 [-] père. [st2]2 [-] fondateur, créateur, maître. [st2]3 [-] chef, maître. - [gr]gr. πατήρ, τρός -- angl. father. - păter fămĭlĭās (fămĭlĭae): chef de famille, père de famille, maître de maison, propriétaire. - patresfamilias (patresfamiliarum): les pères de famille. - patres: - [abcl]a - ancêtres, aïeux, pères (génération immédiatement précédente). - [abcl]b - chefs des familles patriciennes. - [abcl]c - sénateurs. - patres (conscripti): pères (inscrits ensemble sur la liste), pères conscrits, sénateurs. - pater patratus: père patrat, chef des féciaux (il conclut les alliances). - pater cenae, Hor. S. 2: l'hôte, l'amphitryon. - virque paterque gregis, Ov. A. A. 1: le mâle, maître (père) du troupeau. - Pater + nom d'un dieu: divin, auguste, vénéré. - Bacche pater: divin Bacchus. - Pater divûm (Pater omnipotens) ou absolument Pater: Jupiter. - Pater + nom de personne: noble ou maître. - Pater Aeneas: le noble Enée. - quid pater Chrysippus dicat, Hor.: ce que dit Chrysippe, notre maître. - Zeno, pater Stoicorum, Cic. Nat. 3: Zénon, le maître (le père) des Stoïciens.* * *Pater, patris. Terent. Pere.\Induere patrem mente. Claud. Prendre une affection paternelle et amour envers aucun.\Patres maioresque nostri. Cic. Noz ancestres.\Patres conscripti. Cic. Senateurs enroulez nouvellement et adjoustez au nombre ancien.\Patres allecti. Festus. Senateurs nouvellement adjoustez de crue aux autres.\Pater patratus. Cic. Le herault d'armes, ou Roy d'armes du peuple Romain crée pour defier un ennemi, et luy denoncer la guerre. -
5 pater
pater tris, m [1 PA-], a father, sire: Tuus hercle vero et animo et naturā pater, T.: patre certo nasci: captivā natus, patre nullo, matre servā, i. e. by an unknown father, L.—Of a fosterfather, T.—Poet.: Rexque patrem vicit, i. e. paternal love, O.—Rarely of animals: virque paterque gregis, O.—In the phrase, pater familias or pater familiae, the head of the household, father of a family, householder ; see familia.— Plur, fathers, forefathers, ancestors, progenitors: patrum nostrorum aetas: apud patres nostros.—As a title of reverence or respect: ipse pater Fulmina molitur dextrā, i. e. Jupiter, V.: Lemnius, i. e. Vulcan, V.: Lenaeus, i. e. Bacchus, V.: pater Silvane, H.: Tiberine, L.: pater Aeneas, V.: vel aetate vel curae similitudine patres adpellabantur (senatores), S.: patres ab honore appellati, L.: Zeno, pater Stoicorum: Herodotus historiae: cenae, host, H.: esuritionum (of a starving pauper), Ct.—In the phrase, pater patriae, father of his country: quem patrem patriae nominarant: Roma patrem patriae Ciceronem libera dixit, Iu.—For the phrase, pater patratus, see patratus.—For the phrase, patres conscripti, see conscriptus.* * *pater familias, patris familias -- head of family/household
-
6 pater
pater, tris, m. ( altindisch pitār-, griech. πατήρ gotisch fadar), der Vater, I) eig., meton. u. bildl.: A) eig.: pater adoptivus, ICt.: pater mi, Ter.: patre certo nasci, Cic., Ggstz. patre nullo nasci, Liv.: a patre deduci, Cic.: alqm patris loco colere, Cic. – Plur patrēs, die Eltern, Ov. – v. Tieren, vir paterque gregis, Ov.: patris praeferre habitum, Colum. – B) (poet.) meton.: 1) = Vaterliebe, rex patrem vicit, Ov. met. 12, 30: indue mente patrem, Claud. III. cons. Hon. 157. – 2) die Ähnlichkeit des Vaters, Claud. IV. cons. Hon. 517. – C) bildl., der Vater = der Urheber einer Sache, Lucr. u. Verg. – II) übtr.: A) von älteren Verwandten: a) = Pflegevater, Ter. adelph. 452. – b) = Schwiegervater, Tac. ann. 1, 59. – B) der Vater als Vorsteher, a) pater familias od. familiae, Hausvater, Hausherr, Cic. u. Caes.; Plur. patres familias, Cic., familiae, Caes., familiarum, Suet. – p. familias auch im allg. zur Bezeichnung eines gewöhnlichen schlichten Bürgers, unus p. fam., Cic. – b) p. cenae, der Gastgeber, Hor. sat. 2, 8, 7. – c) p. esuritionum, Haupt der Hungerleider, von einem sehr Armen, Catull. 21, 1. – C) patres, die Väter = Vorfahren, aetas patrum nostrorum, Cic.: patrum memoriā, Cic. – D) Vater, als Anrede an eine ältere Person, Komik. (s. Spengel Ter. Andr. 939. p. 140, a). – u. als Ehrentitel, aus Hochachtung wegen des Alters od. wegen genossener Wohltaten, Hor. sat. 1, 3, 126; ep. 1, 7, 37: von Äneas, Verg. Aen. 5, 348 u. ö. – dah. a) pater patriae, Vater des Vaterlandes, ein Ehrenname, Cic. u.a. – b) pater conscriptus, ein Senator, s. cōn-scrībo. – Plur. patres, die Senatoren, der Senat, Cic. u. Liv.; u. Patrizier übh. (Ggstz. plebeii), Cic. ep. 9, 21, 3. – c) von den Göttern, Iuppiter, Cic.: Lemnius, Vulkan, Cic.: Tiberinus pater, Tibergott, Liv.: superûm pater, Mart. – d) pater patratus, der Bundesvater, Bundespriester, der oberste der Fetialen, der die Bündnisse schloß, Cic. – e) von einem Greis, Verg. Aen. 5, 521 u. 533. – / Archaist. Genet. patrus, Corp. inscr. Lat. 1, 1469: archaist Dat. Sing. patre, Corp. inscr. Lat. 1, 182, patrei, Corp. inscr. Lat. 1, 807 u. ö. – vulg. Genet. Plur. patruum, Corp. inscr. Lat. 14, 374, 15.
-
7 pater
pater, tris, m. ( altindisch pitār-, griech. πατήρ gotisch fadar), der Vater, I) eig., meton. u. bildl.: A) eig.: pater adoptivus, ICt.: pater mi, Ter.: patre certo nasci, Cic., Ggstz. patre nullo nasci, Liv.: a patre deduci, Cic.: alqm patris loco colere, Cic. – Plur patrēs, die Eltern, Ov. – v. Tieren, vir paterque gregis, Ov.: patris praeferre habitum, Colum. – B) (poet.) meton.: 1) = Vaterliebe, rex patrem vicit, Ov. met. 12, 30: indue mente patrem, Claud. III. cons. Hon. 157. – 2) die Ähnlichkeit des Vaters, Claud. IV. cons. Hon. 517. – C) bildl., der Vater = der Urheber einer Sache, Lucr. u. Verg. – II) übtr.: A) von älteren Verwandten: a) = Pflegevater, Ter. adelph. 452. – b) = Schwiegervater, Tac. ann. 1, 59. – B) der Vater als Vorsteher, a) pater familias od. familiae, Hausvater, Hausherr, Cic. u. Caes.; Plur. patres familias, Cic., familiae, Caes., familiarum, Suet. – p. familias auch im allg. zur Bezeichnung eines gewöhnlichen schlichten Bürgers, unus p. fam., Cic. – b) p. cenae, der Gastgeber, Hor. sat. 2, 8, 7. – c) p. esuritionum, Haupt der Hungerleider, von einem sehr Armen, Catull. 21, 1. – C) patres, die Väter = Vorfahren, aetas patrum nostrorum, Cic.: patrum memoriā, Cic. – D) Vater, als Anrede an eine ältere Person, Komik. (s. Spengel Ter. Andr. 939. p. 140, a). – u. als Ehrentitel, aus Hochachtung wegen des Alters od. wegen————genossener Wohltaten, Hor. sat. 1, 3, 126; ep. 1, 7, 37: von Äneas, Verg. Aen. 5, 348 u. ö. – dah. a) pater patriae, Vater des Vaterlandes, ein Ehrenname, Cic. u.a. – b) pater conscriptus, ein Senator, s. conscribo. – Plur. patres, die Senatoren, der Senat, Cic. u. Liv.; u. Patrizier übh. (Ggstz. plebeii), Cic. ep. 9, 21, 3. – c) von den Göttern, Iuppiter, Cic.: Lemnius, Vulkan, Cic.: Tiberinus pater, Tibergott, Liv.: superûm pater, Mart. – d) pater patratus, der Bundesvater, Bundespriester, der oberste der Fetialen, der die Bündnisse schloß, Cic. – e) von einem Greis, Verg. Aen. 5, 521 u. 533. – ⇒ Archaist. Genet. patrus, Corp. inscr. Lat. 1, 1469: archaist Dat. Sing. patre, Corp. inscr. Lat. 1, 182, patrei, Corp. inscr. Lat. 1, 807 u. ö. – vulg. Genet. Plur. patruum, Corp. inscr. Lat. 14, 374, 15. -
8 pater
pater nm inv1 Relig paternoster; dire or réciter un pater to say a paternoster;2 ○( père) old man○, dad○.pater familias paterfamilias.[patɛr] nom masculin -
9 Pater
pater nm inv1 Relig paternoster; dire or réciter un pater to say a paternoster;2 ○( père) old man○, dad○.pater familias paterfamilias.[patɛr] nom masculin invariable -
10 Pater
-
11 Pater
-
12 pater
pater pater, tris m отец -
13 pater
pater pater, tris m предок -
14 Pater
-
15 pater
-
16 pater
-
17 páter
-
18 páteř
mít pevnou páteř fig. Rückgrat haben -
19 páter
-
20 páteř
mít pevnou páteř fig. Rückgrat haben
См. также в других словарях:
Pater — Pater … Deutsch Wörterbuch
PATER — inter Monachos Ecclesiae primitivae is dicebatur, qui Decanis praefuit, eorumque muneris rationem exegit. De his Augustin. l. 1. de moribus Eccl. Cathol. c. 31. Hi vero Patres non solum sanctissimi moribus, sed etiam divinâ doctrinâ… … Hofmann J. Lexicon universale
PATER (W.) — PATER WALTER (1839 1894) Critique et essayiste anglais. Sa famille, d’origine hollandaise, donnait aux garçons une éducation catholique, et une éducation protestante aux filles. Walter Pater resta partagé entre des tendances diverses: un… … Encyclopédie Universelle
pater — PÁTER, pateri, s.m. Călugăr sau preot catolic. – Din lat. pater. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98 PÁTER s. v. apariţie, arătare, duh, fantasmă, fantomă, nălucă, nălucire, năzărire, spectru, spirit, stafie, strigoi, umbră, vedenie,… … Dicționar Român
Pater — means father in Latin, Greek, and Umbrian and may refer to:* Dis Pater, a Roman and Celtic god of the underworld, later subsumed by Pluto or Jupiter * Lord s Prayer, also known as the Our Father or Pater noster , probably the best known prayer in … Wikipedia
Pater — (lat. „Vater“, Pl. Patres, Abk. P., Pl. PP. früher auch P.P.) ist eine Anrede für Ordenspriester. Im deutschsprachigen Raum wird der Ausdruck in der Regel nur für katholische Ordenspriester verwendet. Männliche Ordensleute, die das Weihesakrament … Deutsch Wikipedia
PATER (J.-B.) — PATER JEAN BAPTISTE (1695 1736) Peintre français, le seul véritable élève que l’on connaisse à Watteau. La vie du maître et celle du disciple ne sont du reste pas sans ressemblance: Pater est comme Watteau un homme du Nord; il naît à Valenciennes … Encyclopédie Universelle
pater — (izg. pȁter) m DEFINICIJA kat. naslov nekih svećenika, ob. redovnika Isusovačkog reda SINTAGMA pater familias (izg. pater famìlias) glava obitelji, otac u zn.: 1. suvremenog poimanja oca 2. pov. starorimske glave familije koja je, između ostaloga … Hrvatski jezični portal
Pater — »katholischer Ordensgeistlicher«: Das Substantiv wurde in der Kirchensprache aus lat. pater »Vater« (urverwandt mit dt. ↑ Vater) bzw. mlat. pater monasterii »Klostervater; Abt; Ordensgeistlicher« übernommen. – Lat. pater, das als mlat. pater… … Das Herkunftswörterbuch
pater — Pater. s. m. Terme latin dont on se sert en plusieurs phrases, & en plusieurs significations differentes. Ainsi on dit qu Un enfant dit son Pater, pour dire, qu Il dit l Oraison Dominicale; Et, qu Il ne sçait pas son Pater, pour dire, qu Il ne… … Dictionnaire de l'Académie française
Pater — Sm Klostergeistlicher erw. fach. (16. Jh.) Entlehnung. Zu verschiedenen Zeiten der lateinischen Anrede Pater entnommen (eigentlich Vater , zunächst nur für den Abt, dann für Klostergeistliche allgemein). Ebenso nndl. pater, nschw. pater, nnorw … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache