-
1 parus [1]
1. pārus, ī, m., richtiger parrus, Nbf. von parra, w. s.
-
2 Parus [2]
2. Parus, ī, f., s. Paros.
-
3 parus
1. pārus, ī, m., richtiger parrus, Nbf. von parra, w. s. -
4 Parus
2. Parus, ī, f., s. Paros. -
5 aegithus
-
6 Paros
Paros u. Parus, ī, f. (Πάρος), eine Insel des Ägäischen Meeres, Geburtsort des Archilochus, Form -os, Mela 2, 7, 11 (2. § 111). Ov. met. 8, 221: Form -us, Nep. Milt. 7, 2. Liv. 31, 15, 8: berühmt wegen des weißen Marmors, dah. marmorea, Ov. met. 7, 465; u. nivea, Verg. Aen. 3, 126. – Dav. Parius, a, um (Πάριος), parisch, crimen, Paros betreffend, Nep.: lapis (Πάριος λίθος), parischer Marmor, Verg. u. Mart.: iambi, des Archilochus, Hor. – Plur. subst., Pariī, ōrum, m. (οἱ Πάριοι), die Einwohner von Paros, die Parier, Nep. u.a.
-
7 parra
parra, ae, f., ein Vogel, dessen Geschrei Unglück bedeutete, nach einigen die Schleiereule (j. im Venetianischen parruzza), nach anderen der Grünspecht, Plaut. asin. 260. Plin. 18, 292. Hor. carm. 3, 27, 1. Prud. c. Symm. 2, 571. – Nbf. parrus, ī, m., Anthol. Lat. 733, 9 u. 762, 9 R. (Meyer 233, 9 parus). Aldh. de re gramm. in Class. Auct. 5. p. 570, 7 (wo parri tinnipant).
-
8 pauper
pauper, eris (zsgz. aus pauci - parus [pario], der sich wenig erwerbende), arm, unbemittelt, von dem, der kein bedeutendes Vermögen, aber sein mäßiges Auskommen hat (Ggstz. dives u. locuples), a) von Menschen, vir, homo, Cic.: homo pauperum pauperrimus, Plaut.: ex ditissimis (steinreichen) hominibus pauperrimos (blutarme) facere, Capit.: sisne ex pauperrimo dives factus, Cic.: facere alqm pauperem, zum armen Mann machen, Sen.: als Fem. haec filia eius) pauper placet, Plaut.: quae in patria honeste pauper vivit, Ter. – mit Genet., pauper argenti, Hor.: pauper aquae, Hor.: frugum pauperes Ituraei (Ggstz. odorum divites Arabes), Apul. flor. 6. p. 5, 16 Kr. – subst., pauper, der Arme, bes. Plur. pauperes, die Armen, pauper ubique iacet, Ov.: pauperes locupletesque, Sen.: pauperum tabernae, Hor. – maior pauperiorum turba, Hor. – b) übtr., v. Lebl., beschränkt, ärmlich, mäßig, res, Plaut.: domus, Verg.: ager (Ggstz. ager felix), Tibull.: et carmen fluit pauperiore venā, Ov.: ieiuna et pauper eloquentia, Quint.: pauperibus sacris, Prop.: pauperibus tectis, Stat. – m. Abl., caput carnibus pauperum, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 33: ars nec exemplis pauperior nec oratione defectior, Apul. de deo Socr. p. 4, 13 G. (p. 111 H.). – / Heteroklit. fem. paupera, Plaut. fr. bei Serv. Verg. Aen. 12, 519 (nach Varro LL. 8, 77 ungebräuchlich): vidua paupera, Itala Luc. 21, 3 u. 1. Cor. 15, 10: Dat. masc. paupero, Augustin. serm. 3, 2. Mai. Itala (Wirceb.) prov. 13, 17: neutr. pauperum, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 33: Genet. Plur. pauperorum, Petron. 46, 1. de Rossi Inscr. christ. Vol. I. no. 62.
-
9 Pharos
Pharos u. -us, ī, f. (Φάρος), I) eine kleine Insel bei Alexandrien in Ägypten mit dem berühmten gleichnamigen (vom König Ptolemäus Philadelphus erbauten) Leuchtturm, durch einen Damm mit dem Festlande verbunden, noch j. Pharos od. Raudhat el tin (Feigengarten), Mela 2, 7, 6 (2. § 104). Auct. b. Alex. 19, 1: vom Leuchtturm, Caes. b. c. 3, 111 sq. Auct. b. Alex. 14, 1. Suet. Tib. 74 (turris Phari). Fari (so!) restitutio, Capit. Anton. Pius 8, 3: masc. ( wie ὁ Φάρος, Strabo), ad exemplum Alexandrini Phari, Suet. Claud. 20, 3. – meton. (poet.) = Ägypten, Lucan. 8, 443. Stat. silv. 3, 2, 102: masc., clarus pharos, Val Flacc. 7, 85. – Dav.: A) Phariacus, a, um, pharisch, meton. = ägyptisch, sistra, Apul. met. 2, 28. – B) Pharītae, ārum, m., die Einw. der Insel Pharos, die Phariten, Auct. b. Alex. 17, 6 u. 19, 2. – C) Pharius, a, um (Φάριος), a) pharisch, aequor, Lucan. – b) meton. = ägyptisch, iuvenca, v. der Io, Ov.; v. der Isis, Mart.: turba, Priester der Isis, Tibull.: coniunx, Kleopatra, Mart.: Isis, Min. Fel. 21, 2: levitates (von ägypt. Linnen), Corp. inscr. Lat. 8, 212, 30. – II) eine kleine Insel an der Küste von Dalmatien, früher Parus (Πάρος), j. Lesina, Mela 2, 7, 13 (2. § 114).
-
10 aegithus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aegithus
-
11 Paros
Paros u. Parus, ī, f. (Πάρος), eine Insel des Ägäischen Meeres, Geburtsort des Archilochus, Form -os, Mela 2, 7, 11 (2. § 111). Ov. met. 8, 221: Form -us, Nep. Milt. 7, 2. Liv. 31, 15, 8: berühmt wegen des weißen Marmors, dah. marmorea, Ov. met. 7, 465; u. nivea, Verg. Aen. 3, 126. – Dav. Parius, a, um (Πάριος), parisch, crimen, Paros betreffend, Nep.: lapis (Πάριος λίθος), parischer Marmor, Verg. u. Mart.: iambi, des Archilochus, Hor. – Plur. subst., Pariī, ōrum, m. (οἱ Πάριοι), die Einwohner von Paros, die Parier, Nep. u.a. -
12 parra
parra, ae, f., ein Vogel, dessen Geschrei Unglück bedeutete, nach einigen die Schleiereule (j. im Venetianischen parruzza), nach anderen der Grünspecht, Plaut. asin. 260. Plin. 18, 292. Hor. carm. 3, 27, 1. Prud. c. Symm. 2, 571. – Nbf. parrus, ī, m., Anthol. Lat. 733, 9 u. 762, 9 R. (Meyer 233, 9 parus). Aldh. de re gramm. in Class. Auct. 5. p. 570, 7 (wo parri tinnipant). -
13 pauper
pauper, eris (zsgz. aus pauci - parus [pario], der sich wenig erwerbende), arm, unbemittelt, von dem, der kein bedeutendes Vermögen, aber sein mäßiges Auskommen hat (Ggstz. dives u. locuples), a) von Menschen, vir, homo, Cic.: homo pauperum pauperrimus, Plaut.: ex ditissimis (steinreichen) hominibus pauperrimos (blutarme) facere, Capit.: sisne ex pauperrimo dives factus, Cic.: facere alqm pauperem, zum armen Mann machen, Sen.: als Fem. haec filia eius) pauper placet, Plaut.: quae in patria honeste pauper vivit, Ter. – mit Genet., pauper argenti, Hor.: pauper aquae, Hor.: frugum pauperes Ituraei (Ggstz. odorum divites Arabes), Apul. flor. 6. p. 5, 16 Kr. – subst., pauper, der Arme, bes. Plur. pauperes, die Armen, pauper ubique iacet, Ov.: pauperes locupletesque, Sen.: pauperum tabernae, Hor. – maior pauperiorum turba, Hor. – b) übtr., v. Lebl., beschränkt, ärmlich, mäßig, res, Plaut.: domus, Verg.: ager (Ggstz. ager felix), Tibull.: et carmen fluit pauperiore venā, Ov.: ieiuna et pauper eloquentia, Quint.: pauperibus sacris, Prop.: pauperibus tectis, Stat. – m. Abl., caput carnibus pauperum, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 33: ars nec exemplis pauperior nec oratione defectior, Apul. de deo Socr. p. 4, 13 G. (p. 111 H.). – ⇒ Heteroklit. fem. paupera, Plaut. fr. bei Serv. Verg. Aen. 12, 519 (nach Varro LL. 8, 77 ungebräuchlich):————vidua paupera, Itala Luc. 21, 3 u. 1. Cor. 15, 10: Dat. masc. paupero, Augustin. serm. 3, 2. Mai. Itala (Wirceb.) prov. 13, 17: neutr. pauperum, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 33: Genet. Plur. pauperorum, Petron. 46, 1. de Rossi Inscr. christ. Vol. I. no. 62. -
14 Pharos
Pharos u. -us, ī, f. (Φάρος), I) eine kleine Insel bei Alexandrien in Ägypten mit dem berühmten gleichnamigen (vom König Ptolemäus Philadelphus erbauten) Leuchtturm, durch einen Damm mit dem Festlande verbunden, noch j. Pharos od. Raudhat el tin (Feigengarten), Mela 2, 7, 6 (2. § 104). Auct. b. Alex. 19, 1: vom Leuchtturm, Caes. b. c. 3, 111 sq. Auct. b. Alex. 14, 1. Suet. Tib. 74 (turris Phari). Fari (so!) restitutio, Capit. Anton. Pius 8, 3: masc. ( wie ὁ Φάρος, Strabo), ad exemplum Alexandrini Phari, Suet. Claud. 20, 3. – meton. (poet.) = Ägypten, Lucan. 8, 443. Stat. silv. 3, 2, 102: masc., clarus pharos, Val Flacc. 7, 85. – Dav.: A) Phariacus, a, um, pharisch, meton. = ägyptisch, sistra, Apul. met. 2, 28. – B) Pharītae, ārum, m., die Einw. der Insel Pharos, die Phariten, Auct. b. Alex. 17, 6 u. 19, 2. – C) Pharius, a, um (Φάριος), a) pharisch, aequor, Lucan. – b) meton. = ägyptisch, iuvenca, v. der Io, Ov.; v. der Isis, Mart.: turba, Priester der Isis, Tibull.: coniunx, Kleopatra, Mart.: Isis, Min. Fel. 21, 2: levitates (von ägypt. Linnen), Corp. inscr. Lat. 8, 212, 30. – II) eine kleine Insel an der Küste von Dalmatien, früher Parus (Πάρος), j. Lesina, Mela 2, 7, 13 (2. § 114).
См. также в других словарях:
Parus — Parus … Wikipédia en Français
Parus — (Юрмала,Латвия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Smilšu iela 2, Majori, Юрмала, LV 201 … Каталог отелей
Parus — prop. n. The type genus of the family {Paridae}. Syn: genus {Parus}. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
Parus — steht für: Parus (Satellit), ein russisches Navigations und Kommunikationssatellitensystem Parus (Gattung), eine Vogelgattung aus der Familie der Meisen lateinischer Name der griechischen Insel Paros Diese Seite ist eine B … Deutsch Wikipedia
paruş — PÁRUŞ s. v. şoarece. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime parúş, parúşi, s.m. (reg.) 1. şoarece. 2. popândău. Trimis de blaurb, 25.08.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
Parus — Parus, so v.w. Meise … Pierer's Universal-Lexikon
Parus — Parus, die Meise … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Parus — Mésang … Wikipédia en Français
Parus — Taxobox name = Parus image width = 250px image caption = Great Tit Parus major regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Passeriformes familia = Paridae genus = Parus genus authority = Linnaeus, 1758 subdivision ranks = Species… … Wikipedia
Parus — noun type genus of the family Paridae • Syn: ↑genus Parus • Hypernyms: ↑bird genus • Member Holonyms: ↑Paridae, ↑family Paridae • Member Meronyms: ↑ … Useful english dictionary
Parus — tikrosios zylės statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Parus angl. tit vok. Meise, f rus. настоящая синица, f; синица, f pranc. mésange, f ryšiai: platesnis terminas – zyliniai siauresnis terminas – baltakaktė zylė siauresnis… … Paukščių pavadinimų žodynas