Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Pĭĕtas

  • 1 pietās

        pietās ātis, f    [pius], dutiful conduct, sense of duty, religiousness, devotion, piety: quibus decus pietas omnia quaestui sunt, S.: erga deos: deos placatos pietas efficiet: pretium pietatis amarum, scrupulousness, O.— Faithfulness to natural ties, duty, affection, love, loyalty, patriotism, gratitude: matris ferre iniurias me pietas iubet, T.: quid est pietas, nisi voluntas grata in parentes?: filii: quibus quoniam pro pietate satis fecerit, patriotism, Cs.: quattuor tribunorum (i. e. in imperatorem), L.: felix nati pietate, V.: solemnia pietatis, the last offices, Ta.: in patrem patriamque, L.: in coniuge, O.— Justice: si qua est caelo pietas, V.— Person., as a goddess, Piety, C., L.
    * * *
    responsibility, sense of duty; loyalty; tenderness, goodness; pity; piety (Bee)

    Latin-English dictionary > pietās

  • 2 pietas

    pietās, ātis, f. (pius), die pflichtmäßige Gesinnung, das Pflichtgefühl, I) eig.: a) gegen Gott = die Frömmigkeit, Cic. u.a. – b) gegen Eltern, Kinder, Geschwister, Anverwandte, Vaterland, Obrigkeit, Wohltäter, (zärtliche) Liebe, (zärtliche) Anhänglichkeit, Zärtlichkeit, liebevolle Gesinnung, liebevolles Benehmen, kindliche Pflicht, kindliche Dankbarkeit, Vaterlandsliebe usw., Cic. u.a.: tua pietas, deine Zärtlichkeit, du als zärtlicher Sohn, Plin. ep. 10, 1, 1: pietatem gnati! das ist die Liebe des Sohnes (zu seinem Vater)! Ter. Andr. 869. – m. erga od. in u. Akk., erga me, Traian. in Plin. ep. 10, 9 (25) extr.: in patrem patriamque, Liv. 7, 10, 3. – c) die Gerechtigkeit, Verg. Aen. 2, 536, Sil. 6, 410. – d) die Sanftmut, Barmherzigkeit, Gnade, das Mitleid, Verg., Suet. u. ICt. – II) personif., Pietās, als Göttin, Cic. de legg. 2, 19: ihre zwei Tempel in der neunten u. elften Region Roms, Cic. de div. 1, 98. Liv. 40, 34, 4. Val. Max. 5, 4, 7.

    lateinisch-deutsches > pietas

  • 3 pietas

    pietās, ātis, f. (pius), die pflichtmäßige Gesinnung, das Pflichtgefühl, I) eig.: a) gegen Gott = die Frömmigkeit, Cic. u.a. – b) gegen Eltern, Kinder, Geschwister, Anverwandte, Vaterland, Obrigkeit, Wohltäter, (zärtliche) Liebe, (zärtliche) Anhänglichkeit, Zärtlichkeit, liebevolle Gesinnung, liebevolles Benehmen, kindliche Pflicht, kindliche Dankbarkeit, Vaterlandsliebe usw., Cic. u.a.: tua pietas, deine Zärtlichkeit, du als zärtlicher Sohn, Plin. ep. 10, 1, 1: pietatem gnati! das ist die Liebe des Sohnes (zu seinem Vater)! Ter. Andr. 869. – m. erga od. in u. Akk., erga me, Traian. in Plin. ep. 10, 9 (25) extr.: in patrem patriamque, Liv. 7, 10, 3. – c) die Gerechtigkeit, Verg. Aen. 2, 536, Sil. 6, 410. – d) die Sanftmut, Barmherzigkeit, Gnade, das Mitleid, Verg., Suet. u. ICt. – II) personif., Pietās, als Göttin, Cic. de legg. 2, 19: ihre zwei Tempel in der neunten u. elften Region Roms, Cic. de div. 1, 98. Liv. 40, 34, 4. Val. Max. 5, 4, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pietas

  • 4 pietas

    pietas pietas, atis f благочестие

    Латинско-русский словарь > pietas

  • 5 pietas

    pietas pietas, atis f милосердие

    Латинско-русский словарь > pietas

  • 6 pietas

    pietas pietas, atis f преданность

    Латинско-русский словарь > pietas

  • 7 pietas

    pietās, ātis f. [ pius ]
    1) набожность, благочестие ( adversus deos C)
    2) любовь, нежность, преданность (erga patriam aut parentes C; in parentes C; in matrem C)
    3) справедливость, правосудие (caeli V; si qua deis p. Sil)
    4) добросердечие, доброта, милосердие, сострадание (p., non atrocitas Dig)

    Латинско-русский словарь > pietas

  • 8 pietas

    pietas, tatis, f., godliness, piety.

    English-Latin new dictionary > pietas

  • 9 pietas

    [st1]1 [-] pĭĕtās, ātis, f.: - [abcl][b]a - piété (envers les dieux, envers Dieu), dévotion. - [abcl]b - patriotisme, piété filiale, pieuse affection, amour, tendresse, attachement. - [abcl]c - gratitude, bienveillance, bonté. - [abcl]d - esprit de justice, sentiment du devoir, fidélité.[/b]    - pietas adversus deos, id. Fin. 3, 22, 73: piété à l'égard des dieux.    - pietas (in parentes, in parentibus): piété filiale.    - pietas in (erga, adversus) aliquem: affection à l'égard de qqn.    - victa jacet pietas, Ov.: les sentiments de famille sont foulés aux pieds.    - summa erat militum pietas, Cic.: c'était un grand acte de patriotisme chez les soldats.    - mea in te pietas, Cic.: mon affection pour toi.    - quid dicam de pietate in matrem, liberalitate in sorores, bonitate in suos? Cic. Lael. 3, 11: que dire de sa tendresse pour sa mère, de sa générosité envers ses soeurs, de sa bonté envers les siens?    - tua pietas nobis plane auxilio fuit, Plaut. Poen. 5, 3: ton amour paternel nous a été d'un grand secours.    - permittite, patres conscripti, a pietate vestra impetrari ut damnatis liberum mortis arbitrium indulgeatis, Suet. Dom. 11: permettez, pères conscrits, d'obtenir de votre bonté que vous laissiez aux condamnés le libre choix de leur mort.    - mea pietas (en s'adressant à qqn): mon cher ami (ma chère amie). [st1]2 [-] Pĭĕtās, ātis, f.: la Piété (divinité).
    * * *
    [st1]1 [-] pĭĕtās, ātis, f.: - [abcl][b]a - piété (envers les dieux, envers Dieu), dévotion. - [abcl]b - patriotisme, piété filiale, pieuse affection, amour, tendresse, attachement. - [abcl]c - gratitude, bienveillance, bonté. - [abcl]d - esprit de justice, sentiment du devoir, fidélité.[/b]    - pietas adversus deos, id. Fin. 3, 22, 73: piété à l'égard des dieux.    - pietas (in parentes, in parentibus): piété filiale.    - pietas in (erga, adversus) aliquem: affection à l'égard de qqn.    - victa jacet pietas, Ov.: les sentiments de famille sont foulés aux pieds.    - summa erat militum pietas, Cic.: c'était un grand acte de patriotisme chez les soldats.    - mea in te pietas, Cic.: mon affection pour toi.    - quid dicam de pietate in matrem, liberalitate in sorores, bonitate in suos? Cic. Lael. 3, 11: que dire de sa tendresse pour sa mère, de sa générosité envers ses soeurs, de sa bonté envers les siens?    - tua pietas nobis plane auxilio fuit, Plaut. Poen. 5, 3: ton amour paternel nous a été d'un grand secours.    - permittite, patres conscripti, a pietate vestra impetrari ut damnatis liberum mortis arbitrium indulgeatis, Suet. Dom. 11: permettez, pères conscrits, d'obtenir de votre bonté que vous laissiez aux condamnés le libre choix de leur mort.    - mea pietas (en s'adressant à qqn): mon cher ami (ma chère amie). [st1]2 [-] Pĭĕtās, ātis, f.: la Piété (divinité).
    * * *
        Pietas, pen. corr. pietatis. Cic. Le debvoir, ou L'amour et obeissance qu'on doibt envers Dieu premierement, et apres envers ses pere et mere, et enfants, et autres prochains, Pieté.
    \
        Solennia pietatis. Tacit. Funerailles faictes au pere trespassé, ou à la mere.

    Dictionarium latinogallicum > pietas

  • 10 Pietas

    1.
    pĭĕtas, ātis, f. [pius], dutiful conduct towards the gods, one's parents, relatives, benefactors, country, etc., sense of duty.
    I.
    Lit.
    A.
    With respect to the gods, piety:

    est enim pietas justitia adversus deos,

    Cic. N. D. 1, 41, 115; 1, 2, 3; cf.: aequitas tripartita dicitur esse;

    una ad superos deos, altera ad manes, tertia ad homines pertinere. Prima pietas, secunda sanctitas, tertia justitia aut aequitas nominatur,

    id. Top. 23, 90: pietas adversus deos, id. [p. 1375] Fin. 3, 22, 73:

    deos placatos pietas efficiet et sanctitas,

    id. Off. 2, 3, 11; id. Rep. 1, 2, 2:

    senex fretus pietate deum,

    Naev. B. Punic. 3, 1; Enn. ap. Non. 160, 2 (Trag. v. 369 Vahl.): nec pietas ulla est, velatum saepe videri Vortier ad lapidem atque omnes accedere ad aras, etc., that is not piety, to incline with veiled head to the marble, etc., Lucr. 5, 1198.—
    2.
    Conscientiousness, scrupulousness, Ov. F. 6, 607.—So of love and duty towards God (eccl. Lat.;

    freq.),

    Vulg. 2 Macc. 3, 1; id. 2 Pet. 1, 6.— Plur., Vulg. 2 Pet. 3, 11.—
    B.
    With respect to one's parents, children, relatives, country, benefactors, etc., duty, dutifulness, affection, love, loyalty, patriotism, gratitude, etc.: Pa. Salve, mi pater insperate. Tr. Volup est, quom istuc ex pietate vestrā nobis contigit, Plaut. Rud. 4, 4, 132:

    patrem tuom si percoles per pietatem,

    dutifully, id. Trin. 2, 2, 3:

    justitia erga deos religio, erga parentes pietas nominatur,

    Cic. Part. 22, 78:

    quid est pietas, nisi voluntas grata in parentes?

    id. Planc. 33, 80:

    justitiam cole et pietatem, quae cum sit magna in parentibus et propinquis, tum in patriā maxima est,

    id. Rep. 6, 15, 15; cf.:

    pietas, quae erga patriam aut parentes, aut alios sanguine conjunctos officium conservare monet,

    id. Inv. 2, 22, 65; id. Rosc. Am. 13, 37:

    pietas in matrem,

    id. Lael. 3, 11; id. Att. 13, 39:

    mi mater, tua pietas plane nobis auxilio fuit,

    Plaut. Poen. 5, 4, 122; cf.

    v. 99: felix nati pietate,

    Verg. A. 3, 480:

    solemnia pietatis,

    the last offices, Tac. Agr. 7:

    egregium narras mirā pietate parentem,

    Cat. 66, 29:

    pietas erga aliquem,

    Cic. Fam. 1, 1, 1:

    in aliquem,

    id. ib. 1, 9, 1:

    hic tui omnes valent summāque pietate te desiderant,

    id. ib. 6, 20, 2:

    nec publicae pietatis intererat, quid vocarere,

    to the affection of the citizens, Plin. Pan. 21, 3:

    militiae,

    Luc. 4, 499.—Towards a husband (rare):

    neque id (officium nostrum) magis facimus quam nos monet pietas,

    Plaut. Stich. 1, 1, 6; cf.:

    scelus est pietas in conjuge Tereo,

    Ov. M. 6, 635.—The formula PIETATIS CAVSA or EX PIETATE (opp. EX TESTAMENTO), in epitaphs, denotes that the heir raised the monument to the deceased, not because compelled by the latter's last will, but out of affection and respect, Inscr. Orell. 4692; Inscr. Fabr. p. 710, n. 314.—
    II.
    Transf., in gen. (mostly poet. and in postAug. prose).
    A.
    Justice:

    at tibi... pro talibus ausis Di, si qua est caelo pietas, quae talia curet, Persolvant grates dignas, etc.,

    Verg. A. 2, 536; cf. Sil. 6, 410; so Verg. A. 5, 688:

    summa deum pietas,

    Stat. S. 3, 3, 1; cf. Liv. 4, 42.—
    B.
    Gentleness, kindness, tenderness, pity, compassion:

    permittite Patres Conscripti a pietate vestrā impetrari, ut damnatis liberum mortis arbitrium indulgeatis,

    Suet. Dom. 11:

    senatus,

    Plin. Pan. 79, 4; Dig. 48, 9, 5.—In addressing a person:

    mea pietas,

    my kind friend, Plaut. Bacch. 5, 2, 57.—
    III.
    Pĭĕtas, personified, a goddess, Piety, who had two temples at Rome, Liv. 40, 34, 5; Cic. Leg. 2, 8, 19; 2, 11, 28; id. Div. 1, 43, 98; Plin. 7, 36, 36, § 121; Val. Max. 5, 4, 7; Fest. p. 209 Müll.; Inscr. Orell. 1824 sq.; 3291.
    2.
    Pĭĕtas, ātis, f., a Roman surname, Inscr. Marin. Atti, p. 329.—
    II.
    Also, the name of a ship, Inscr. Orell. 3608.—
    III.
    Pietas Julia, a Roman colony in Istria, the mod. Pola, Plin. 3, 19, 23, § 129.

    Lewis & Short latin dictionary > Pietas

  • 11 pietas

    1.
    pĭĕtas, ātis, f. [pius], dutiful conduct towards the gods, one's parents, relatives, benefactors, country, etc., sense of duty.
    I.
    Lit.
    A.
    With respect to the gods, piety:

    est enim pietas justitia adversus deos,

    Cic. N. D. 1, 41, 115; 1, 2, 3; cf.: aequitas tripartita dicitur esse;

    una ad superos deos, altera ad manes, tertia ad homines pertinere. Prima pietas, secunda sanctitas, tertia justitia aut aequitas nominatur,

    id. Top. 23, 90: pietas adversus deos, id. [p. 1375] Fin. 3, 22, 73:

    deos placatos pietas efficiet et sanctitas,

    id. Off. 2, 3, 11; id. Rep. 1, 2, 2:

    senex fretus pietate deum,

    Naev. B. Punic. 3, 1; Enn. ap. Non. 160, 2 (Trag. v. 369 Vahl.): nec pietas ulla est, velatum saepe videri Vortier ad lapidem atque omnes accedere ad aras, etc., that is not piety, to incline with veiled head to the marble, etc., Lucr. 5, 1198.—
    2.
    Conscientiousness, scrupulousness, Ov. F. 6, 607.—So of love and duty towards God (eccl. Lat.;

    freq.),

    Vulg. 2 Macc. 3, 1; id. 2 Pet. 1, 6.— Plur., Vulg. 2 Pet. 3, 11.—
    B.
    With respect to one's parents, children, relatives, country, benefactors, etc., duty, dutifulness, affection, love, loyalty, patriotism, gratitude, etc.: Pa. Salve, mi pater insperate. Tr. Volup est, quom istuc ex pietate vestrā nobis contigit, Plaut. Rud. 4, 4, 132:

    patrem tuom si percoles per pietatem,

    dutifully, id. Trin. 2, 2, 3:

    justitia erga deos religio, erga parentes pietas nominatur,

    Cic. Part. 22, 78:

    quid est pietas, nisi voluntas grata in parentes?

    id. Planc. 33, 80:

    justitiam cole et pietatem, quae cum sit magna in parentibus et propinquis, tum in patriā maxima est,

    id. Rep. 6, 15, 15; cf.:

    pietas, quae erga patriam aut parentes, aut alios sanguine conjunctos officium conservare monet,

    id. Inv. 2, 22, 65; id. Rosc. Am. 13, 37:

    pietas in matrem,

    id. Lael. 3, 11; id. Att. 13, 39:

    mi mater, tua pietas plane nobis auxilio fuit,

    Plaut. Poen. 5, 4, 122; cf.

    v. 99: felix nati pietate,

    Verg. A. 3, 480:

    solemnia pietatis,

    the last offices, Tac. Agr. 7:

    egregium narras mirā pietate parentem,

    Cat. 66, 29:

    pietas erga aliquem,

    Cic. Fam. 1, 1, 1:

    in aliquem,

    id. ib. 1, 9, 1:

    hic tui omnes valent summāque pietate te desiderant,

    id. ib. 6, 20, 2:

    nec publicae pietatis intererat, quid vocarere,

    to the affection of the citizens, Plin. Pan. 21, 3:

    militiae,

    Luc. 4, 499.—Towards a husband (rare):

    neque id (officium nostrum) magis facimus quam nos monet pietas,

    Plaut. Stich. 1, 1, 6; cf.:

    scelus est pietas in conjuge Tereo,

    Ov. M. 6, 635.—The formula PIETATIS CAVSA or EX PIETATE (opp. EX TESTAMENTO), in epitaphs, denotes that the heir raised the monument to the deceased, not because compelled by the latter's last will, but out of affection and respect, Inscr. Orell. 4692; Inscr. Fabr. p. 710, n. 314.—
    II.
    Transf., in gen. (mostly poet. and in postAug. prose).
    A.
    Justice:

    at tibi... pro talibus ausis Di, si qua est caelo pietas, quae talia curet, Persolvant grates dignas, etc.,

    Verg. A. 2, 536; cf. Sil. 6, 410; so Verg. A. 5, 688:

    summa deum pietas,

    Stat. S. 3, 3, 1; cf. Liv. 4, 42.—
    B.
    Gentleness, kindness, tenderness, pity, compassion:

    permittite Patres Conscripti a pietate vestrā impetrari, ut damnatis liberum mortis arbitrium indulgeatis,

    Suet. Dom. 11:

    senatus,

    Plin. Pan. 79, 4; Dig. 48, 9, 5.—In addressing a person:

    mea pietas,

    my kind friend, Plaut. Bacch. 5, 2, 57.—
    III.
    Pĭĕtas, personified, a goddess, Piety, who had two temples at Rome, Liv. 40, 34, 5; Cic. Leg. 2, 8, 19; 2, 11, 28; id. Div. 1, 43, 98; Plin. 7, 36, 36, § 121; Val. Max. 5, 4, 7; Fest. p. 209 Müll.; Inscr. Orell. 1824 sq.; 3291.
    2.
    Pĭĕtas, ātis, f., a Roman surname, Inscr. Marin. Atti, p. 329.—
    II.
    Also, the name of a ship, Inscr. Orell. 3608.—
    III.
    Pietas Julia, a Roman colony in Istria, the mod. Pola, Plin. 3, 19, 23, § 129.

    Lewis & Short latin dictionary > pietas

  • 12 Pietas

    Религия: Почтительность, (In Roman religion, personification of a respectful and faithful attachment to gods, country, and relatives, especially parents) Пиетас

    Универсальный англо-русский словарь > Pietas

  • 13 pietas

    1) благочестие, благоговение к Богу, любовь к отечеству (1. 78 § 2 D. 36, 1. 1. 41 pr. D. 32). 2) особ. любовь родителей к детям, детей к родителям, родственная любовь, pietatem liberi parentibus, non operas, debent (1. 10 D. 37, 15. 1. 4 D. 27, 10. 1. 5 D. 48, 9. 1. 22 § 4 D. 48, 5. 1. 31 § 6 D. 3, 5. 1. 34 eod. 1. 27 § 1 eod. 1. 6 C. 5, 43. 1. 57 D. 10, 2. 1. 23 D. 3, 2. 1. 2 D. 5, 2). 3) милосердие (1. 14 § 1 D. 34, 1. 1. 19 C. 1, 2. 1. 35 C. 1, 3). 4) как титул императора (1. 3 pr. C. 3, 24. 1. 13 C. 8, 12. 1. 5 C. 12, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > pietas

  • 14 pietas

    dutifulness, dutiful comduct, piety, devotion, kindness.

    Latin-English dictionary of medieval > pietas

  • 15 pietas

    , atis f
      1) благочестие, набожность;
      2) любовь, преданность, уважение

    Dictionary Latin-Russian new > pietas

  • 16 Pietas erga praeceptōres

    Уважение к наставникам.
    Сохранения порядка можно скорее достигнуть в университетских судах и расправах, которыми, пожалуй, также воспитывают. Но для этого устройства понадобится со стороны коллегии столько самоотвержения, столько нравственной силы, а со стороны студентов столько доверия и того, у нас незнакомого чувства, которое прежде называлось pietas erga praeceptores, что успокоительное действие этих судов и расправ у нас более чем сомнительно, по крайней мере, в настоящее переходное время. (Н. И. Пирогов, Университетский вопрос.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Pietas erga praeceptōres

  • 17 Pietas (In Roman religion, personification of a respectful and faithful attachment to gods, country, and relatives, especially parents)

    Религия: Пиетас

    Универсальный англо-русский словарь > Pietas (In Roman religion, personification of a respectful and faithful attachment to gods, country, and relatives, especially parents)

  • 18 Уважение к наставникам

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Уважение к наставникам

  • 19 Набожность

    - pietas; religio;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Набожность

  • 20 Christentum

    Christentum, religio Christiana (die christl. Religion übh., spät. Histor.). – dogmata ac doctrina Christi (die Dogmen u. die Lehre Christi, Eccl.). – Christiana lex (die Vorschriften der christl. Religion, der christl. Glaube, Kaiszt.). – cultus Christianus (die christliche Gottesverehrung, spät. Histor.). – ritus Christianus (der christl. Kirchengebrauch, spät. Histor.). [540]*sacra Christiana, ōrum,n. (der christl. äußere Gottesdienst, bes. die Opfer etc. bei den Katholiken). – *sensus Christianus. *pietas Christiana, im Zshg. auch bl. pietas (der auf der christl. Lehre beruhende Sinn: falsches Ch., pietas simulata). – dem Ch. zugetan, Christianae legis studiosus: sich zum Ch. bekennen, se Christianum esse dicere (sagen, daß man Christ sei); se Christianum esse confiteri (vor dem Richter etc. eingestehen, daß man Christ sei; beide in einem einzelnen Fall); Christianum fieri (ein Christ werden); cultum veri dei et puram (od. Christianam)religionem suscipere od. bl. dei cultum suscipere (die christl. Religion [= das Christentum] annehmen, zum Christentum übertreten. v. einem oder v. einem ganzen Volke); deficere a cultu idolorum et ad Christianam religionem damnatā vetustate transire (vom Götzendienst [Heidentum] zum Christentum unter Verdammung der Vergangenheit übertreten, v. einem und v. einem ganzen Volke); Christianae legis studiosum esse (dem christl. Glauben zugetan sein, ein Anhänger des christl. Glaubens sein); cultui Christiaro adhaerere (der christl. Gottesverehrung anhangen, spät. Histor.): sich nicht mehr zum Ch. bekennen, Christianum esse desinere: sich standhaft zum Ch. bekennen, Christianum esse perseverare: das Ch. ableugnen, se Christianum esse negare: vom Ch. abfallen, deficere a cultu Christiano od. a cultu veri dei: das Ch. abschwören, *damnare Christianam religionem: gegen das Ch. sein, mit dem Ch. im Widerspruch stehen, a proposito legis Christianae abhorrere.

    deutsch-lateinisches > Christentum

См. также в других словарях:

  • PIETAS — Dea ab antiquis culta, cuius sacellum ab Attilio dicatum, in quo habitâsse dicitur ea, quae uberibus patrem in carcere aluit. Cicer. l. 1. de Nat. Deorum, Pietas, inquit, iustitia est adversus Deos et cultus erga Maiores aut sanguine coniunctos.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • pietas — / pietas/ s.f., lat. [der. di pius pio ], lett. [sentimento di affetto e di profonda devozione, in partic. verso i genitori, la patria, la divinità] ▶◀ [➨ pietà (2)] …   Enciclopedia Italiana

  • Piëtas — Piëtas, s. Pietät …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Pietas — PIĔTAS, átis, eine Göttinn der Römer, welcher Manius Acilius Glabrio zuerst einen Tempel in der XI Region auf dem Kräutermarkte, Livius l. XL. c. 34. und sodann Acilius Balbus noch einen in der IX Region an dem Orte erbauete, wo eine Tochter ihre …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Pietas —   [lateinisch], römische Religion: die als Göttin verehrte Personifikation des ehrfürchtigen Verhaltens gegenüber den Göttern, nahen Blutsverwandten (v. a. den Eltern) und dem Herrscher …   Universal-Lexikon

  • Pietas — Pietas, die liegt im Stro, Humilitas schreit mordio. – Henisch, 1692, 21 …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • pietas — pì·e·tas s.f.inv., lat. CO affetto, devozione, rispetto nei confronti dei genitori, della patria, di Dio: la pietas di Enea {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. pietas, v. anche pieta …   Dizionario italiano

  • Pietas — Die Neutralität dieses Artikels oder Abschnitts ist umstritten. Eine Begründung steht auf der Diskussionsseite. Frömmigkeit bezeichnet das religiöse Verhalten eines Menschen, seine Gesinnung und sein Handeln in der Beziehung zu Gott. Der fromme… …   Deutsch Wikipedia

  • Pietas — /puy i tas /, n. the ancient Roman personification of familial affection, patriotism, and piety. * * * ▪ Roman religion       in Roman religion, personification of a respectful and faithful attachment to gods, country, and relatives, especially… …   Universalium

  • Pietas (virtue) — Pietas redirects here. See Pietas (goddess) for the divine personification of this virtue. Pietas was one of the Roman virtues, along with gravitas and dignitas. Pietas is usually translated as duty or devotion, and it simultaneously suggests… …   Wikipedia

  • Pietas (rome antique) — La pietas est une des vertus romaines. Elle est habituellement traduite comme le devoir ou la dévotion, et elle suggère simultanément le devoir aux dieux et le devoir à la famille en particulier au père (auquel est ajouté le devoir à la… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»