-
1 Ornat
Ornat m -(e)s, -e облаче́ние; ма́нтия (напр., судьи́), in vollem Ornat перен. в по́лном пара́де -
2 Ornat
-
3 Ornat
Ornat, I) Schmuck: ornatus. – II) Amtskleidung: a) der Beamten: vestis forensis. – im O., veste forensi indutus od. adornatus. – b) der Priester, s. Priesterornat.
-
4 Ornat
<-(e)s, -e> traje Maskulin de ceremonia; (kirchlich) ornamentos Maskulin Plural (sacerdotales) -
5 Ornat
-
6 Ornat
Ornat <-(e) s, -e> [ɔr'na:t] mcübbe -
7 Ornat
* * *Or|nat [ɔr'naːt]m -(e)s, -eregalia pl; (ECCL) vestments pl; (JUR) official robes plin vollem Ornát (inf) — dressed up to the nines (Brit inf) or hilt (US inf)
* * *Or·nat<-[e]s, -e>[ɔrˈna:t]m regalia + sing/pl vb* * *in vollem Ornat umg, hum in full fig -
8 Ornat
-
9 Ornat
-
10 Ornat
Or·nat <-[e]s, -e> [ɔrʼna:t] mregalia + sing/ pl vb; -
11 Ornat
2) bei weltlichen Würdenträgern ма́нтия -
12 Ornat
-
13 Ornat
m1. церк. риза, облачение2. мантияDeutsch-Russische Wörterbuch der Mode und des Design > Ornat
-
14 Ornat
Ornát m, -e Jur, Rel орнат, тържествени (церемониални) одежди. -
15 Ornat
der; -(e)s, -e(лат. ornatus вооружать, украшать) риза, облачение священникаDeutsch-Russisches Wörterbuch der christlichen Lexik > Ornat
-
16 Ornat
m -(e)s, -e svečano odijelo; (Kirchen-) crkveno odijelo -
17 Ornat
m <-(e)s, -e>1) риза, облачение (священника при богослужении)2) мантия (судьи и т. п.)im vóllen Ornát — при полном параде
-
18 Ornat
Ornát m -(e)s, -e1. церк. ри́за, облаче́ние2. ма́нтия -
19 Ornat
nhabilimentsrobes(Amtstracht, Messgewand)1. vestment2. vestmentsregalia -
20 Ornat
m (1) kim. cübbə
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ornat — Sm feierliche Amtstracht per. Wortschatz fach. (13. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. ōrnātus Ausstattung, Schmuck , zu l. ōrnāre ausstatten, schmücken (Ornament). Ebenso nndl. ornaat, nschw. ornat, nnorw. ornat. ✎ DF 2 (1942), 274. lateinisch… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Ornat — Ornat: Die Bezeichnung für »feierliche ‹kirchliche› Amtstracht« (mhd. ornat) wurde im 14. Jh. aus lat. ornatus »Ausrüstung, Ausstattung; Schmuck; schmuckvolle Kleidung« entlehnt. Stammwort ist lat. ornare (< *ord‹i›nare) »ordnen, ausrüsten,… … Das Herkunftswörterbuch
Ornat — (v. lat.), 1) überhaupt Schmuck; 2) die Amtskleidung, welche die Geistlichen bei gottesdienstlichen Handlungen u. besonderen feierlichen Gelegenheiten tragen. Bei den katholischen Geistlichen ist der O. für die verschiedenen Grade verschieden.… … Pierer's Universal-Lexikon
Ornāt — (lat. ornatus), überhaupt Schmuck, vorzugsweise die Kleidung, welche die Geistlichen bei Amtsverrichtungen tragen. S. Klerus … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ornat — Ornāt (lat., »Schmuck«), Amtskleidung der Geistlichen … Kleines Konversations-Lexikon
Ornat — Ornat, lat. deutsch, Schmuck; Amtskleidung eines hohen Würdeträgers; die Amtskleidung der Geistlichkeit … Herders Conversations-Lexikon
òrnāt — m 〈G ornáta〉 1. {{001f}}kat. svečano ruho za služenje mise 2. {{001f}}razg. ruho u povijesnoj tradiciji ili stilizaciji (službena odjeća suca u nekim zemljama i sl.) ✧ {{001f}}lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Ornat — Ornat,der:⇨Amtstracht … Das Wörterbuch der Synonyme
ornat — òrnāt m <G ornáta> DEFINICIJA 1. kat. svečano ruho za služenje mise 2. razg. ruho u povijesnoj tradiciji ili stilizaciji (službena odjeća suca u nekim zemljama i sl.) ETIMOLOGIJA lat. ornatus: ukras, ures ← ornare: ukrašavati, uresiti … Hrvatski jezični portal
ornat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ornatacie {{/stl 8}}{{stl 7}} szata liturgiczna kapłana, wkładana przez głowę, zwykle wykonana z drogich tkanin i bogato zdobiona <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ornat — Zar Nikolaus II. und Zarin Alexandra Feodorowna im Festornat zur Krönung 14. Mai 1896 Der Ornat, auch das Ornat (aus dem lateinischen ornatus = geschmückt), ist die festliche Amtstracht eines Geistlichen, Herrschers oder hohen Beamten, die bei… … Deutsch Wikipedia