-
1 nico
-
2 nicotine-stained
-
3 Nicosia
Nico·sia[ˌnɪkə(ʊ)ˈsi:ə, AM -oʊˈ-]n Nikosia nt -
4 nicotine
-
5 nicotine patch
'nico·tine patch nNikotinpflaster nt -
6 eneco
ē-neco (ē-nico), necuī, nectum, āre, langsam umbringen, -hinmorden, erwürgen, ersticken u. dgl., I) eig.: ut aves enecat accipiter, Varro fr.: puer ambo angues enicat, Plaut.: enecare lixam (v. einem Elefanten), Auct. b. Afr.: enecti veneno aut fame, Suet. – cicer, ervum, im Wachstum ersticken, Plin. – II) übtr., bis zum Tode erschöpfen, fast zu Tode quälen, fast umbringen, emitte (boves), ne fame enices, Plaut.: siti enectus Tantalus, Cic.: fame, frigore, illuvie, squalore enecti, halbtot, Liv. – alqm iurgio, Plaut.: alqm rogitando, Ter.: enecas (enicas), ich vergehe vor Ungeduld, Plaut. u. Ter.: provinciam enectam tradere, gänzlich erschöpft (durch Aufwand u. Aufopferungen), Cic. – / Perf. enecavi, Plaut. asin. 921: Partiz. Perf. enecatus, Plin. 18, 127. – Archaist. Fut. exakt. enicasso, Plaut. most. 223.
-
7 enico
ē-nico, s. ē-neco.
-
8 nicto
nicto, āre, u. nictor, ārī (*nico), zwinkern, I) mit den Augen zwinkern, zwinken, blinzeln, 1) (nictor) im allg., Plin. 11, 144 u. 156. – 2) insbes., mit den Augen winken, zublinzeln, Form nicto, Plaut. asin. 784 u.a. – Form nictor, scherzh., nictari perticis, den Stäben zunicken = sich den Schlägen der Stäbe preisgeben, Caecil. com. 72: in nervo nictabere, Nov. com. 47. – II) übtr., v. Feuer, flackern, nictantia fulgura flammae, Lucr. 6, 182.
-
9 nictus
-
10 κεραμεοῦς
-
11 consterno
1. cōn-sterno, strāvī, strātum, ere, I) überbreiten, a) = einen Gegenstand mit etw., was man darüberhin ausbreitet od. ausstreut, bedecken, bestreuen, gewöhnlich mit Angabe womit? durch Abl., Ossaeis aethera saxis, Ps. Verg. Cir. 33: u. im Partiz., constrata omnia telis, armis, cadaveribus, Sall.: forum corporibus civium constratum caede nocturnā, Cic. – So nun bes.: α) mit etw. Weichem als Lager, Decke, Schmuck usw. überbreiten, belegen, bestreuen, cubile purpureā veste, Catull.: cubilia gallinarum paleis, Col.: nidum mollibus plumis, Plin. – totum iter floribus coronisque, Curt.: viam rosis, Tac.: circum minio et chrysocollā, Suet. – β) mit etw. Verdeckendem, Befestigendem,Schützendem bedecken, überdecken, belegen, sulcos lapide od. perticis saligneis od. sarmentis colligatis, Cato: contabulationem summam lateribus lutoque, Caes.: haec longuriis cratibusque, Caes.: tabernacula caespitibus, Caes. – u. v. Chaussieren, Bedielen des Bodens usw., aream silice, Col.: civitatem silicibus e montibus excisis, Inscr.: u. ohne Abl., semitam constratam recte habere, Tab. Heracl.: ratem pontis in modum humo iniectā, Liv.: pontes, mit Brettern belegen, Hirt. b. G. – u. v. Überbrücken eines Gewässers, paludem pontibus, Hirt. b. G. – dah. cōnstrātus, a, um, bedeckt, verdeckt, mit einem Verdeck versehen, navis c. (griech. πλοιον κατά-————φρακτον, Ggstz. navis aperta, griech. πλοιον ἄφρακτον), Cic. u.a.: vehiculum c., Curt. – u. subst., cōnstrātum, ī, n., die Bedeckung, teils im Plur., constrata pontium, der Bretterbelag der Brücken, Liv. 30, 10, 14. – teils im Sing., constratum navis od. puppis, das Verdeck (griech. κατάστρωμα), Petr. 100. § 3 u. 6. – γ) hyperbolisch, eine Ebene mit etw. bedecken od. (mit einem andern Bilde) besäen = mit etw. in großer Zahl besetzen (s. Drak. Liv. 35, 49, 5), maria classibus, Liv.: totus amnis navigiis constratus, Curt.: Aetolos late consterni milite campos, Sil. – b) selbst einen Ggstd. bedecken, ex horreis direptum effusumque frumentum vias omnes angiportusque constraverat, Cic.: alte consternunt terram concusso stipite frondes, Verg. – u. (poet.) v. leb. Wesen u. zwar v. Gefallenen, concĭdere atque gravi terram consternere casu, Lucr.: c. late terram tergo, Verg.: c. terram gravi corpore, Cic. poët. – II) hinbreiten, A) im allg.: culcitae humi constratae, Iul. epit. nov. 4. § 15. – B) prägn.: 1) ebenen, montes erigat, campos tendat, maria consternat, Lact. 3, 24, 8. – übtr., gleichs. wie ein wogendes Meer beruhigen, besänftigen (vgl. καταστορέννμι), constrata ira, Stat. silv. 2, 5, 1. – 2) niederstrecken, der Länge nach niederwerfen, eadem tempestas in Capitolio aliquot signa constravit, Liv. 40, 45, 3 (die Ausgg. nach Konjektur ohne Not prostravit, s. d. folg. St.): Ephesus et Nico-————media constratae terrae motu, zerstört, Aur. Vict. Caes. 16, 12. – ⇒ Synk. Pers.-Form constrarunt, Varr. LL. 9, 9.————————2. cōn-sterno, āvi, ātum, āre (vgl. ahd. stornēn, betäubt sein), außer Fassung bringen, außer sich bringen, I) = bestürzt machen, gew. m. Ang. wodurch? durch Abl., a) Tiere, scheu machen, stutzig machen, haec velut procella partim vulneribus missilium undique coniectorum, partim clamoribus dissonis ita consternavit equos, ut etc., Liv. – bes. im Passiv, equi consternantur et saltu in contraria facto colla iugo eripiunt, Ov.: equi sine rectoribus exterriti aut saucii consternantur, Sall. hist. fr. 1, 96 (98; wo es Prisc. 8, 83 als Depon. nimmt). – oft im Partiz., elephanti consternati subito clangore, Flor.: taurus securis ictu consternatus, Suet.: cerva festinatione ac tumultu consternata, Gell.: u. bl. equi consternati, Liv. u.a. – b) Menschen verblüffen, stutzig machen, bestürzt machen, in Bestürzung setzen, außer sich bringen, entsetzen, flammis in castra tendentibus ita consternavit hostes, ut etc., Liv. – oft im Passiv = verblüfft-, stutzig,- bestürzt werden, in Bestürzung (Verwirrung) geraten, außer sich geraten, bes. im Partiz., consternatis et quasi omine adverso anxiis omnibus, Suet.: consternatus transcursu fulminis, Suet.: pavida et consternata multitudo, Liv.: consternato agmine abeuntes, Liv.: consternati fugiunt, Hirt. b. G. – prägn., wie scheuchen, aufscheuchen = durch Scheumachen forttreiben, ex eo tempore per————ducentos iam annos pecorum in modum consternatos (Gallos) caedunt fugantque, Liv.: foedā fugā consternari, Tac. – m. in u. Akk., in fugam consternari, Liv. 38, 46, 4. – m. ab u. Abl., Coriolanus prope ut amens consternatus ab sede sua, aufgescheucht von s. S., bestürzt von s. S. aufspringend, Liv. 2, 40, 5. – II) außer Fassung bringen, die Besinnung rauben = leidenschaftlich aufregen, aufbringen, erbittern, empören, tumultu etiam sanos consternante decernitur, ut etc., Liv. – oft im Passiv, bes. im Partiz., duo populi delectus acerbitate consternati, Liv.: sic sunt animo consternati homines insueti laboris, ut etc., Caes. – prägn., consternari ad m. Akk., in der Aufregung (Hitze) zu etw. getrieben werden, multitudinem coniuratorum ad arma consternatam esse, Liv.: Galli... metu servitutis ad arma consternati, Liv. Vgl. übh. Fabri Liv. 21, 11, 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consterno
-
12 eneco
ē-neco (ē-nico), necuī, nectum, āre, langsam umbringen, -hinmorden, erwürgen, ersticken u. dgl., I) eig.: ut aves enecat accipiter, Varro fr.: puer ambo angues enicat, Plaut.: enecare lixam (v. einem Elefanten), Auct. b. Afr.: enecti veneno aut fame, Suet. – cicer, ervum, im Wachstum ersticken, Plin. – II) übtr., bis zum Tode erschöpfen, fast zu Tode quälen, fast umbringen, emitte (boves), ne fame enices, Plaut.: siti enectus Tantalus, Cic.: fame, frigore, illuvie, squalore enecti, halbtot, Liv. – alqm iurgio, Plaut.: alqm rogitando, Ter.: enecas (enicas), ich vergehe vor Ungeduld, Plaut. u. Ter.: provinciam enectam tradere, gänzlich erschöpft (durch Aufwand u. Aufopferungen), Cic. – ⇒ Perf. enecavi, Plaut. asin. 921: Partiz. Perf. enecatus, Plin. 18, 127. – Archaist. Fut. exakt. enicasso, Plaut. most. 223. -
13 enico
ē-nico, s. eneco. -
14 nicto
nicto, āre, u. nictor, ārī (*nico), zwinkern, I) mit den Augen zwinkern, zwinken, blinzeln, 1) (nictor) im allg., Plin. 11, 144 u. 156. – 2) insbes., mit den Augen winken, zublinzeln, Form nicto, Plaut. asin. 784 u.a. – Form nictor, scherzh., nictari perticis, den Stäben zunicken = sich den Schlägen der Stäbe preisgeben, Caecil. com. 72: in nervo nictabere, Nov. com. 47. – II) übtr., v. Feuer, flackern, nictantia fulgura flammae, Lucr. 6, 182. -
15 nictus
-
16 nicotine
-
17 nicotine patch
nounNikotinpflaster, das* * *ˈnico·tine patchn Nikotinpflaster nt* * ** * *nounNikotinpflaster, das
См. также в других словарях:
Nico — ist ein männlicher und weiblicher Vorname. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung 2 Namenstag 3 Bekannte Namensträger 3.1 Vorname … Deutsch Wikipedia
Nico-N — was developed by South Korean scientist and professor Hyun Won Kim of the University of Yonsei’s College of Medicine. Nico N ingredients include Chinese quince, dried orange peel, mulberry leaf, green tea, ginkgo nut, liquorice root, apple,… … Wikipedia
NICO — National Insurance Contributions Office (NICO) Part of HM Revenue & Customs (HMRC), NICO is responsible for safeguarding and maintaining accurate national insurance records. In particular, NICO oversees the system relating to the collection of… … Law dictionary
Nico — puede referirse a: Al productor musical y cantante dominicano Nicolás Castillo. A la cantante, modelo y actriz alemana Christa Päffgen. A la cantante rumana Nicoleta Matei. A la cantante chilena Nicole Natalino. Al tercer y último álbum de Blind… … Wikipedia Español
Nico — m, f 1 (m.) Italian: short form of Nicolò (see NICHOLAS (SEE Nicholas)) or of the rarer Nicodemo (see NICODÈME (SEE Nicodème)), NICOMEDO (SEE Nicomedo), or NICOSTRAT … First names dictionary
NICO — unus ex tredecim principibus Tarentinorum, qui coniurârunt contra Hannibalem, tandem comprehensus cum Philemone ad Hannibalem deductus est, Liv. Decad. 3. l. 26. c. 39 … Hofmann J. Lexicon universale
nico — s. m. 1. [Informal] Pequena quantidade. = NICA 2. [Informal] Coisa pouco importante. ‣ Etimologia: alteração de nica … Dicionário da Língua Portuguesa
Nico — For other uses, see Nico (disambiguation). Nico Nico in Chelsea Girls (1966). Background information Birth name Christa Päffgen … Wikipedia
Nico — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Plusieurs personnalités utilisent ou ont utilisé Nico comme pseudonyme : Christa Päffgen, alias Nico (1938 1988), chanteuse, mannequin et actrice… … Wikipédia en Français
Nico B. — ‹ The template below (BLP IMDb refimprove) is being considered for deletion. See templates for discussion to help reach a consensus.› Nico Bruinsma is a Dutch film director and film maker known for his 1998 horror production Pig, being the last… … Wikipedia
NICO — Nicolas Sautel Pour les articles homonymes, voir Nico. Nicolas Sautel, dit Nico (né en 1983 à Marseille) est un dessinateur et auteur de bande dessinée. Ouvrages parus Les albums de la série La Horde Pauvre Richard aux éditions de L Ecailler… … Wikipédia en Français