Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

Nepote

  • 1 erubesco

    ē-rubēsco, rubuī, ere, rot werden, sich rot färben, a) übh.: saxa roratis erubuisse rosis, Ov. ex Pont. 2, 1, 36: erubuere genae, Ov. met. 7, 78. – b) insbes., aus Scham erröten, schamrot werden, sich schämen, sich scheuen (Ggstz. expallescere), matronales erubuere genae, Ov.: vidi te totis erubuisse genis, Ov.: ubi erubuit, Cic.: adversarium erubuisse, expalluisse, Cornif. rhet.: Fabianum, cum in senatum testis esset inductus, erubuisse memini, Sen.: epistula non erubuit, Cic. – m. Acc., neque erubuit ora vestra, Ps. Cic. in Sall. decl. 5, 15: iura fidemque supplicis erubuit, Verg. Aen. 2, 541. – mit in u. Abl., o rem dignam, in qua non modo docti sed etiam agrestes erubescant, Cic. de legg. 1, 41. – m. Abl. (über), re, Liv.: rusticā dote, Ov.: referendis suis in civitatem beneficiis, Liv. – m. Dat., alci, Tert. apol. 9 u.a. Eccl.: veritati, Augustin. conf. 8, 2. – m. Dat. Gerund., non id Corneliae magis familiae quam urbi Romanae fore erubescendum, Liv. 38, 59, 11. – m. propter u. Akk., propter clamorem tuom, Plaut. truc. 291. – m. ex u. Abl., ex nepote, Vell. 2, 130, 4. – m. de u. Abl., de alqo, Sen. contr. 2, 3 (11), 8. p. 185, 20 K. Spart. Sept. Sev. 15, 7: de peccato suo, Augustin. serm. 122, 2. – m. pro (über) u. Abl., pro alqo, Augustin. de civ. dei 2, 5. – m. ad u. Akk., ad nostrum dedecus, Hieron. epist. 125, 16. – m. ut u. Konj., Cic. de legg. 1, 50. – m. Infin., Verg. ecl. 6, 2. Liv. 10, 8, 5. Sen. contr. 1, 8, 3. Val. Max. 2, 5, 5. Sen. ad. Marc. 25, 3. Curt. 5, 5 (19), 17. Petron. 36, 7. Quint. 6, 1, 14. Tac. ann. 6, 23. Plin. ep. 9, 27, 2. – non er. m. Acc. u. Infin., Val. Max. 2, 7, 9. – dah. erubescendus, a, um worüber man zu erröten, wessen man sich zu schämen hat, non er. ignes, Hor.: er. amores, gemeine Liebschaften, Sen. rhet.: mortis erubescendum genus, Val. Max.: er. mors, Sen.: neutr. pl. subst., dolenda adhuc retulimus, veniendum ad erubescenda est, zu den Ereignissen, über die wir erröten müssen, Vell. 2, 130.

    lateinisch-deutsches > erubesco

  • 2 solor

    sōlor, ōtus sum, ārī, trösten, I) eig.: diffidentem verbis suis, Plaut.: inopem, Hor. u. Verg.: se, Quint. – II) übtr.: a) erleichtern, lindern, mildern, beschwichtigen, zu lindern (zu mildern, zu beschwichtigen) suchen, erträglich machen oder vergessen machen (vgl. Burm. Val. Flacc. 2, 151): desiderium fratris amissi aut nepote eius aut nepte, Plin. ep.: residua senectutis aliā uxore, Ps. Quint. decl.: cladem Lugdunensem quadragies sestertio (durch 4 Millionen Sesterze), Tac.: famem concussā quercu, Verg.: modico et castrensi cibo ieiunia longa, Pacat. pan.: aestum fluviis, Hor.: laborem cantu, Verg.: cavā aegrum amorem testudine, Verg.: lacrimas alcis, Ov.: metum, Verg. – von lebl. Subjj., singulorum fatigatio, quamlibet se rudi modulatione solatur, verschafft sich Erleichterung, Quint. 10, 1, 16: quamvis repulsam propinqua spes soletur, obwohl die nahe H. über die Zurückweisung tröste, Tac. ann. 2, 36. – b) jmd. schadlos halten, entschädigen, alqam decies HS dote, Tac. ann. 2, 86.

    lateinisch-deutsches > solor

  • 3 внук

    m Enkel; внучата
    * * *
    внук m Enkel; внучата
    * * *
    <вну́ка>
    м Enkel m, Enkelkind nt
    * * *
    n
    1) gener. Kindeskind, Enkel, Enkelkind, Enkelsohn, Neffe
    2) obs. Tochterkind, Tochtersohn (со стороны дочери)
    3) lat. Nepote
    4) swiss. Großkind, Großsohn

    Универсальный русско-немецкий словарь > внук

  • 4 двоюродный брат

    adj
    1) gener. Cousin, Vetter
    2) lat. Nepote

    Универсальный русско-немецкий словарь > двоюродный брат

  • 5 племянник

    n
    1) gener. Bruderkind (по брату), Brüdersohn (сын брата), Brüderssohn (сын брата), Neffe
    2) fr. Neveu
    3) obs. Schwesterkind, Geschwisterkind
    4) lat. Nepote

    Универсальный русско-немецкий словарь > племянник

  • 6 родственник

    n
    1) gener. Verwandte
    2) obs. Mage, (кровный) Sippe, Anverwandte
    3) lat. Nepote
    4) law. Verwandter, nahestehende Person, Angehörige, Angehöriger

    Универсальный русско-немецкий словарь > родственник

  • 7 erubesco

    ē-rubēsco, rubuī, ere, rot werden, sich rot färben, a) übh.: saxa roratis erubuisse rosis, Ov. ex Pont. 2, 1, 36: erubuere genae, Ov. met. 7, 78. – b) insbes., aus Scham erröten, schamrot werden, sich schämen, sich scheuen (Ggstz. expallescere), matronales erubuere genae, Ov.: vidi te totis erubuisse genis, Ov.: ubi erubuit, Cic.: adversarium erubuisse, expalluisse, Cornif. rhet.: Fabianum, cum in senatum testis esset inductus, erubuisse memini, Sen.: epistula non erubuit, Cic. – m. Acc., neque erubuit ora vestra, Ps. Cic. in Sall. decl. 5, 15: iura fidemque supplicis erubuit, Verg. Aen. 2, 541. – mit in u. Abl., o rem dignam, in qua non modo docti sed etiam agrestes erubescant, Cic. de legg. 1, 41. – m. Abl. (über), re, Liv.: rusticā dote, Ov.: referendis suis in civitatem beneficiis, Liv. – m. Dat., alci, Tert. apol. 9 u.a. Eccl.: veritati, Augustin. conf. 8, 2. – m. Dat. Gerund., non id Corneliae magis familiae quam urbi Romanae fore erubescendum, Liv. 38, 59, 11. – m. propter u. Akk., propter clamorem tuom, Plaut. truc. 291. – m. ex u. Abl., ex nepote, Vell. 2, 130, 4. – m. de u. Abl., de alqo, Sen. contr. 2, 3 (11), 8. p. 185, 20 K. Spart. Sept. Sev. 15, 7: de peccato suo, Augustin. serm. 122, 2. – m. pro (über) u. Abl., pro alqo, Augustin. de civ. dei 2, 5. – m. ad u. Akk., ad nostrum dedecus, Hieron. epist. 125, 16. – m. ut u. Konj., Cic. de legg.
    ————
    1, 50. – m. Infin., Verg. ecl. 6, 2. Liv. 10, 8, 5. Sen. contr. 1, 8, 3. Val. Max. 2, 5, 5. Sen. ad. Marc. 25, 3. Curt. 5, 5 (19), 17. Petron. 36, 7. Quint. 6, 1, 14. Tac. ann. 6, 23. Plin. ep. 9, 27, 2. – non er. m. Acc. u. Infin., Val. Max. 2, 7, 9. – dah. erubescendus, a, um worüber man zu erröten, wessen man sich zu schämen hat, non er. ignes, Hor.: er. amores, gemeine Liebschaften, Sen. rhet.: mortis erubescendum genus, Val. Max.: er. mors, Sen.: neutr. pl. subst., dolenda adhuc retulimus, veniendum ad erubescenda est, zu den Ereignissen, über die wir erröten müssen, Vell. 2, 130.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > erubesco

  • 8 solor

    sōlor, ōtus sum, ārī, trösten, I) eig.: diffidentem verbis suis, Plaut.: inopem, Hor. u. Verg.: se, Quint. – II) übtr.: a) erleichtern, lindern, mildern, beschwichtigen, zu lindern (zu mildern, zu beschwichtigen) suchen, erträglich machen oder vergessen machen (vgl. Burm. Val. Flacc. 2, 151): desiderium fratris amissi aut nepote eius aut nepte, Plin. ep.: residua senectutis aliā uxore, Ps. Quint. decl.: cladem Lugdunensem quadragies sestertio (durch 4 Millionen Sesterze), Tac.: famem concussā quercu, Verg.: modico et castrensi cibo ieiunia longa, Pacat. pan.: aestum fluviis, Hor.: laborem cantu, Verg.: cavā aegrum amorem testudine, Verg.: lacrimas alcis, Ov.: metum, Verg. – von lebl. Subjj., singulorum fatigatio, quamlibet se rudi modulatione solatur, verschafft sich Erleichterung, Quint. 10, 1, 16: quamvis repulsam propinqua spes soletur, obwohl die nahe H. über die Zurückweisung tröste, Tac. ann. 2, 36. – b) jmd. schadlos halten, entschädigen, alqam decies HS dote, Tac. ann. 2, 86.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > solor

См. также в других словарях:

  • Nepote — puede referirse a: Julio Nepote, emperador Romano de Occidente (474 480). Cornelio Nepote, biógrafo e historiador romano. Quinto Cecilio Metelo Nepote, militar romano. Quinto Cecilio Metelo Nepote (hijo), político romano. Véase también Nepotismo …   Wikipedia Español

  • nepote — (Del it. nepote, sobrino). m. Pariente y privado del Papa …   Diccionario de la lengua española

  • nepote — v. nipote …   Enciclopedia Italiana

  • nepote — s. m. 1.  [Figurado] Sobrinho do papa. 2. Pessoa protegida ou favorecida. = FAVORITO, PREFERIDO, VALIDO   ‣ Etimologia: latim nepos, otis, neto, sobrinho …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Nepote — (Del bajo lat. nepos, otis.) ► sustantivo masculino RELIGIÓN Pariente y privado del papa al que se le conferían títulos y cargos. * * * nepote (del it. «nepote», sobrino) m. Se aplica a los parientes que son a la vez privados del *papa. * * *… …   Enciclopedia Universal

  • Nepote, Cornelio — VER Cornelio Nepote …   Enciclopedia Universal

  • Nepote — Ne|po|te 〈m. 17; veraltet〉 Neffe, Enkel, Vetter, Verwandter [neulat.; zu lat. nepos Gen. nepotis „Neffe, Enkel; Nachkomme“] * * * Ne|po|te, der; n, n [lat. nepos, ↑Nepotismus] (veraltet): 1. Neffe. 2. Enkel. 3. Vetter. 4 …   Universal-Lexikon

  • nepote — ne·pó·te s.m. e f. LE var. → nipote …   Dizionario italiano

  • Nepote — Ne|po|te 〈m.; Gen.: n, Pl.: n〉 Neffe, Enkel, Vetter, Verwandter [Etym.: neulat. <lat. nepos Gen. nepotis »Neffe, Enkel, Nachkomme«] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • Nepote — Ne|po|te der; n, n <aus lat. nepos, Gen. nepotis »Enkel; Neffe«> (veraltet) 1. Neffe. 2. Enkel. 3. Vetter. 4. Verwandter …   Das große Fremdwörterbuch

  • nepote — ˈneˌpōt, ˈnēˌ noun ( s) Etymology: Latin nepot , nepos Scotland : nephew …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»