Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Nāĭs

  • 1 Nāis

        Nāis (once Nāīas, O.), —, plur. Nāides or Naiades, um, f, Ναι+άσ or Ναι+/σ, a water-nymph, Naiad, O.—Addressed as Muses: puellae Naïdes, V.—A nymph, Hamadryad, Nereid, H., O.
    * * *
    Naidos/is N F
    Naiad; water nymph; nymph

    Latin-English dictionary > Nāis

  • 2 Nais

    Nāĭs, idis and ĭdos, v. Naias.

    Lewis & Short latin dictionary > Nais

  • 3 Alcedo nais

    ENG Principe kingfisher

    Animal Names Latin to English > Alcedo nais

  • 4 Naias

    Nāĭăs, ădis, and more freq. Nāĭs, ĭdis and ĭdos (plur. ĭdas), f., = Naïas and Nhais (floating, swimming, that is in the water), a water-nymph, Naiad:

    illum fontana petebant Numina, Naïades,

    Ov. M. 14, 328:

    Aegle Naïadum pulcherrima,

    Verg. E. 6, 21:

    Naïs Amalthēa,

    Ov. F. 5, 115.— Poet. of mixing wine with water:

    Naïda Bacchus amat,

    Tib. 3, 6, 57.— Adj.:

    puellae Naïdes,

    Verg. E. 10, 10.—
    II.
    Transf., in gen., a nymph (Hamadryad, Nereid):

    Naïda vulneribus succidit in arbore factis,

    Ov. F. 4, 231:

    inter Hamadryadas celeberrima Naias,

    id. M. 1, 691:

    Naïdes aequoreae,

    id. ib. 14, 557.—
    III.
    The surname probably of a freedwoman:

    Servilia Naïs,

    Suet. Ner. 3.— Hence, Nāĭcus, a, um, adj., of the Naids, proceeding from the Naids:

    dona,

    Prop. 2, 32, 40.—
    B.
    As subst.: Nāĭcus, i, m., a Roman surname, Inscr. Grut. 241, col. 2.— In fem.: ‡ Nāĭcē, Inscr. Fabr. p. 650, n. 433.

    Lewis & Short latin dictionary > Naias

  • 5 Naice

    Nāĭăs, ădis, and more freq. Nāĭs, ĭdis and ĭdos (plur. ĭdas), f., = Naïas and Nhais (floating, swimming, that is in the water), a water-nymph, Naiad:

    illum fontana petebant Numina, Naïades,

    Ov. M. 14, 328:

    Aegle Naïadum pulcherrima,

    Verg. E. 6, 21:

    Naïs Amalthēa,

    Ov. F. 5, 115.— Poet. of mixing wine with water:

    Naïda Bacchus amat,

    Tib. 3, 6, 57.— Adj.:

    puellae Naïdes,

    Verg. E. 10, 10.—
    II.
    Transf., in gen., a nymph (Hamadryad, Nereid):

    Naïda vulneribus succidit in arbore factis,

    Ov. F. 4, 231:

    inter Hamadryadas celeberrima Naias,

    id. M. 1, 691:

    Naïdes aequoreae,

    id. ib. 14, 557.—
    III.
    The surname probably of a freedwoman:

    Servilia Naïs,

    Suet. Ner. 3.— Hence, Nāĭcus, a, um, adj., of the Naids, proceeding from the Naids:

    dona,

    Prop. 2, 32, 40.—
    B.
    As subst.: Nāĭcus, i, m., a Roman surname, Inscr. Grut. 241, col. 2.— In fem.: ‡ Nāĭcē, Inscr. Fabr. p. 650, n. 433.

    Lewis & Short latin dictionary > Naice

  • 6 Naicus

    Nāĭăs, ădis, and more freq. Nāĭs, ĭdis and ĭdos (plur. ĭdas), f., = Naïas and Nhais (floating, swimming, that is in the water), a water-nymph, Naiad:

    illum fontana petebant Numina, Naïades,

    Ov. M. 14, 328:

    Aegle Naïadum pulcherrima,

    Verg. E. 6, 21:

    Naïs Amalthēa,

    Ov. F. 5, 115.— Poet. of mixing wine with water:

    Naïda Bacchus amat,

    Tib. 3, 6, 57.— Adj.:

    puellae Naïdes,

    Verg. E. 10, 10.—
    II.
    Transf., in gen., a nymph (Hamadryad, Nereid):

    Naïda vulneribus succidit in arbore factis,

    Ov. F. 4, 231:

    inter Hamadryadas celeberrima Naias,

    id. M. 1, 691:

    Naïdes aequoreae,

    id. ib. 14, 557.—
    III.
    The surname probably of a freedwoman:

    Servilia Naïs,

    Suet. Ner. 3.— Hence, Nāĭcus, a, um, adj., of the Naids, proceeding from the Naids:

    dona,

    Prop. 2, 32, 40.—
    B.
    As subst.: Nāĭcus, i, m., a Roman surname, Inscr. Grut. 241, col. 2.— In fem.: ‡ Nāĭcē, Inscr. Fabr. p. 650, n. 433.

    Lewis & Short latin dictionary > Naicus

  • 7 immittō (in-m-)

        immittō (in-m-) īsī, īssus, ere,    to send in, let in, throw into, admit, introduce: immissus in urbem: servos ad spoliandum fanum: corpus in undas, O.: in terram (navem), stranded, L.: canalibus aqua inmissa, Cs.: feraces plantae immittuntur, are engrafted, V.: lentum filis immittitur aureum, is interwoven, O.: nais inmittitur undis, plunges into, O.: inmittor harenae, reach, O.: immissa (tigna) in flumen defigere, driven down, Cs.: immissi alii in alios rami, intertwined, L.—To send against, let loose, set on, cause to attack, incite: servi in tecta nostra immissi: completas navīs taedā in classem, Cs.: immittebantur illi canes: in medios se hostīs, threw himself.—To discharge, project, throw at, cast among: pila in hostīs, Cs.: Lancea costis inmissa, penetrating, O.: coronam caelo, hurls to, O.—To let go, let loose, relax, slacken, drop: immissis frenis, V.: inmissos hederā conlecta capillos, flowing, O.—Fig., to install, put in possession: in mea bona quos voles.—To inflict: iniuriam in alqm: fugam Teucris, struck with panic, V.—To instigate, suborn: a Cicerone inmissus, S.—To admit, commit: corrector inmittit ipse senarium, lets escape him.

    Latin-English dictionary > immittō (in-m-)

  • 8 Helicon

    Hĕlĭcon, ōnis, m., = Helikôn, a mountain in Bœotia, sacred to Apollo and the Muses, now Zagará, Plin. 4, 3, 4, § 8; 4, 7, 12, § 25; Ov. M. 2, 219; 5, 254; 663; id. F. 4, 193; Verg. A. 7, 641; 10, 163 al.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Hĕlĭcōnĭus, a, um, adj., of or belonging to Helicon, Heliconian:

    collis,

    i. e. Helicon, Cat. 61, 1:

    Tempe,

    a beautiful valley on Mount Helicon, Ov. Am. 1, 1, 15:

    mella,

    Claud. Laud. Ser. 10:

    Naïs,

    id. Epigr. 5.—
    B.
    Hĕlĭcōnĭădes, um, f., the Heliconians, a poet. designation of the Muses, Lucr. 3, 1037.—
    C.
    Hĕlĭcōnis, ĭdis. f. adj., Heliconian:

    silva,

    Stat. S. 4, 4, 90.—In plur. subst.: Hĕlĭcōnĭdes, um, i. q. Heliconiades, the Muses, Pers. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Helicon

  • 9 Heliconiades

    Hĕlĭcon, ōnis, m., = Helikôn, a mountain in Bœotia, sacred to Apollo and the Muses, now Zagará, Plin. 4, 3, 4, § 8; 4, 7, 12, § 25; Ov. M. 2, 219; 5, 254; 663; id. F. 4, 193; Verg. A. 7, 641; 10, 163 al.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Hĕlĭcōnĭus, a, um, adj., of or belonging to Helicon, Heliconian:

    collis,

    i. e. Helicon, Cat. 61, 1:

    Tempe,

    a beautiful valley on Mount Helicon, Ov. Am. 1, 1, 15:

    mella,

    Claud. Laud. Ser. 10:

    Naïs,

    id. Epigr. 5.—
    B.
    Hĕlĭcōnĭădes, um, f., the Heliconians, a poet. designation of the Muses, Lucr. 3, 1037.—
    C.
    Hĕlĭcōnis, ĭdis. f. adj., Heliconian:

    silva,

    Stat. S. 4, 4, 90.—In plur. subst.: Hĕlĭcōnĭdes, um, i. q. Heliconiades, the Muses, Pers. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Heliconiades

  • 10 Heliconides

    Hĕlĭcon, ōnis, m., = Helikôn, a mountain in Bœotia, sacred to Apollo and the Muses, now Zagará, Plin. 4, 3, 4, § 8; 4, 7, 12, § 25; Ov. M. 2, 219; 5, 254; 663; id. F. 4, 193; Verg. A. 7, 641; 10, 163 al.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Hĕlĭcōnĭus, a, um, adj., of or belonging to Helicon, Heliconian:

    collis,

    i. e. Helicon, Cat. 61, 1:

    Tempe,

    a beautiful valley on Mount Helicon, Ov. Am. 1, 1, 15:

    mella,

    Claud. Laud. Ser. 10:

    Naïs,

    id. Epigr. 5.—
    B.
    Hĕlĭcōnĭădes, um, f., the Heliconians, a poet. designation of the Muses, Lucr. 3, 1037.—
    C.
    Hĕlĭcōnis, ĭdis. f. adj., Heliconian:

    silva,

    Stat. S. 4, 4, 90.—In plur. subst.: Hĕlĭcōnĭdes, um, i. q. Heliconiades, the Muses, Pers. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Heliconides

  • 11 Heliconis

    Hĕlĭcon, ōnis, m., = Helikôn, a mountain in Bœotia, sacred to Apollo and the Muses, now Zagará, Plin. 4, 3, 4, § 8; 4, 7, 12, § 25; Ov. M. 2, 219; 5, 254; 663; id. F. 4, 193; Verg. A. 7, 641; 10, 163 al.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Hĕlĭcōnĭus, a, um, adj., of or belonging to Helicon, Heliconian:

    collis,

    i. e. Helicon, Cat. 61, 1:

    Tempe,

    a beautiful valley on Mount Helicon, Ov. Am. 1, 1, 15:

    mella,

    Claud. Laud. Ser. 10:

    Naïs,

    id. Epigr. 5.—
    B.
    Hĕlĭcōnĭădes, um, f., the Heliconians, a poet. designation of the Muses, Lucr. 3, 1037.—
    C.
    Hĕlĭcōnis, ĭdis. f. adj., Heliconian:

    silva,

    Stat. S. 4, 4, 90.—In plur. subst.: Hĕlĭcōnĭdes, um, i. q. Heliconiades, the Muses, Pers. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Heliconis

  • 12 Heliconius

    Hĕlĭcon, ōnis, m., = Helikôn, a mountain in Bœotia, sacred to Apollo and the Muses, now Zagará, Plin. 4, 3, 4, § 8; 4, 7, 12, § 25; Ov. M. 2, 219; 5, 254; 663; id. F. 4, 193; Verg. A. 7, 641; 10, 163 al.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Hĕlĭcōnĭus, a, um, adj., of or belonging to Helicon, Heliconian:

    collis,

    i. e. Helicon, Cat. 61, 1:

    Tempe,

    a beautiful valley on Mount Helicon, Ov. Am. 1, 1, 15:

    mella,

    Claud. Laud. Ser. 10:

    Naïs,

    id. Epigr. 5.—
    B.
    Hĕlĭcōnĭădes, um, f., the Heliconians, a poet. designation of the Muses, Lucr. 3, 1037.—
    C.
    Hĕlĭcōnis, ĭdis. f. adj., Heliconian:

    silva,

    Stat. S. 4, 4, 90.—In plur. subst.: Hĕlĭcōnĭdes, um, i. q. Heliconiades, the Muses, Pers. prooem. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Heliconius

  • 13 mei

    mĕus, a, um (voc. meus for mi:

    proice tela manu, sanguis meus,

    Verg. A. 6, 835:

    Lolli meus,

    Sid. Ep. 1, 9; and:

    domine meus,

    id. ib. 4, 10; gen. plur meūm for meorum:

    pietas majorum meūm,

    Plaut. Cas. 2, 6, 66:

    meapte,

    Ter. Heaut. 4, 3, 8:

    meopte,

    Plaut. Most. 1, 2, 77:

    meāmet,

    id. Poen. 1, 3, 37; Sall. J. 85, 24; archaic form MIVS: MIEIS MORIBVS, Monum. Scip. in Inscr. Orell. 554; and mis = meis: ingens cura'st mis concordibus aequiperare, Enn. ap. Prisc. p. 955 P.; cf. Vahl. Enn. Ann. v. 131, p. 21), pron. possess. [me], my, mine, belonging to me, my own:

    haec ero dicam meo,

    Plaut. Am. 1, 1, 304:

    carnifex,

    Ter. And. 4, 1, 27:

    discriptio,

    made by me, Cic. Sen. 17, 59:

    crimen,

    against me, what I am blamed for, App. Mag. 10 init. p. 279:

    non mea est simulatio,

    is not my way, Ter. Heaut. 4, 5, 34:

    tempestate meā,

    in my day, Juv. 4, 140: meus sum, I am myself, in my right senses:

    pavidum gelidumque trementi Corpore, vixque meum firmat deus,

    Ov. M. 3, 689:

    quod quidem ego facerem, nisi plane esse vellem meus,

    quite independent, Cic. Leg. 2, 7, 17:

    vindicta postquam meus a praetore recessi,

    my own master, free, Pers. 5, 88: meus est, he is mine, I have him, have caught him, he is in my power:

    meus hic est: hamum vorat,

    Plaut. Curc. 3, 61:

    meus illic homost,

    id. Mil. 2, 3, 63; id. Ps. 1, 3, 147; id. Bacch. 1, 1, 70:

    hic homo meus est,

    id. Ps. 4, 7, 21:

    vicimus: en! meus est, exclamat Nāis,

    Ov. M. 4, 356: meus, my, my own, my dear, my beloved:

    Nero meus mirificas apud me tibi gratias agit,

    Cic. Fam. 13, 64, 1:

    civis,

    my fellow-citizen, Juv. 12, 121.—With apposite gen.:

    cui nomen meum absentis honori fuisset,

    Cic. Planc. 10, 26:

    quod meum factum dictumve consulis gravius quam tribuni audistis?

    Liv. 7, 40, 9. ut mea defunctae molliter ossa cubent, Ov. Am. 1, 8, 108.— Absol.: mĕi, ōrum, m., my friends or relatives, my adherents, my followers:

    ego meorum solus sum meus,

    Ter. Phorm. 4, 1, 21:

    flamma extrema meorum,

    Verg. A. 2, 431: meus homo, or simply meus, i. e. this silly fellow of mine:

    homo meus se in pulpito Totum prosternit,

    Phaedr. 5, 7, 32: at legatus meus ad emendum modo proficiscitur, Auct. Decl. Quint. 12, 18:

    stupor,

    this blockhead of mine, Cat. 17, 21: mea and mea tu, my love, my darling:

    mea Pythias,

    Ter. Eun. 4, 3, 14:

    mea tu,

    id. Ad. 3, 1, 2:

    o mea,

    Ov. M. 14, 761.— Voc.: mi, my dear! my beloved! o mi Aeschine, o mi germane! Ter. Ad. 2, 4, 4.—With the fem.:

    mi soror,

    App. M. 5, p. 166, 3; 4, p. 155, 6;

    8, p. 205, 2: mi domina,

    Hier. Ep. 22, 1:

    mi catella,

    id. ib. 2:

    mi virgo,

    id. ib. 17.—In plur.:

    mi homines, mi spectatores,

    dear people, good spectators, Plaut. Cist. 4, 2, 8.— Neutr. absol.: mĕum, i, n., mine: quod subrupuisti meum, my property, i. e. my daughter, Plaut. Aul. 4, 10, 29; cf.

    meam,

    id. ib. v. 14; 26: meum est, it is my affair, my concern, my duty, my custom:

    non est mentiri meum,

    Ter. Heaut. 3, 2, 38:

    puto esse meum, quid sentiam, exponere,

    Cic. Fam. 6, 5.—
    2.
    Plur.:

    fundite quae mea sunt, cuncta,

    Juv. 12, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > mei

  • 14 meus

    mĕus, a, um (voc. meus for mi:

    proice tela manu, sanguis meus,

    Verg. A. 6, 835:

    Lolli meus,

    Sid. Ep. 1, 9; and:

    domine meus,

    id. ib. 4, 10; gen. plur meūm for meorum:

    pietas majorum meūm,

    Plaut. Cas. 2, 6, 66:

    meapte,

    Ter. Heaut. 4, 3, 8:

    meopte,

    Plaut. Most. 1, 2, 77:

    meāmet,

    id. Poen. 1, 3, 37; Sall. J. 85, 24; archaic form MIVS: MIEIS MORIBVS, Monum. Scip. in Inscr. Orell. 554; and mis = meis: ingens cura'st mis concordibus aequiperare, Enn. ap. Prisc. p. 955 P.; cf. Vahl. Enn. Ann. v. 131, p. 21), pron. possess. [me], my, mine, belonging to me, my own:

    haec ero dicam meo,

    Plaut. Am. 1, 1, 304:

    carnifex,

    Ter. And. 4, 1, 27:

    discriptio,

    made by me, Cic. Sen. 17, 59:

    crimen,

    against me, what I am blamed for, App. Mag. 10 init. p. 279:

    non mea est simulatio,

    is not my way, Ter. Heaut. 4, 5, 34:

    tempestate meā,

    in my day, Juv. 4, 140: meus sum, I am myself, in my right senses:

    pavidum gelidumque trementi Corpore, vixque meum firmat deus,

    Ov. M. 3, 689:

    quod quidem ego facerem, nisi plane esse vellem meus,

    quite independent, Cic. Leg. 2, 7, 17:

    vindicta postquam meus a praetore recessi,

    my own master, free, Pers. 5, 88: meus est, he is mine, I have him, have caught him, he is in my power:

    meus hic est: hamum vorat,

    Plaut. Curc. 3, 61:

    meus illic homost,

    id. Mil. 2, 3, 63; id. Ps. 1, 3, 147; id. Bacch. 1, 1, 70:

    hic homo meus est,

    id. Ps. 4, 7, 21:

    vicimus: en! meus est, exclamat Nāis,

    Ov. M. 4, 356: meus, my, my own, my dear, my beloved:

    Nero meus mirificas apud me tibi gratias agit,

    Cic. Fam. 13, 64, 1:

    civis,

    my fellow-citizen, Juv. 12, 121.—With apposite gen.:

    cui nomen meum absentis honori fuisset,

    Cic. Planc. 10, 26:

    quod meum factum dictumve consulis gravius quam tribuni audistis?

    Liv. 7, 40, 9. ut mea defunctae molliter ossa cubent, Ov. Am. 1, 8, 108.— Absol.: mĕi, ōrum, m., my friends or relatives, my adherents, my followers:

    ego meorum solus sum meus,

    Ter. Phorm. 4, 1, 21:

    flamma extrema meorum,

    Verg. A. 2, 431: meus homo, or simply meus, i. e. this silly fellow of mine:

    homo meus se in pulpito Totum prosternit,

    Phaedr. 5, 7, 32: at legatus meus ad emendum modo proficiscitur, Auct. Decl. Quint. 12, 18:

    stupor,

    this blockhead of mine, Cat. 17, 21: mea and mea tu, my love, my darling:

    mea Pythias,

    Ter. Eun. 4, 3, 14:

    mea tu,

    id. Ad. 3, 1, 2:

    o mea,

    Ov. M. 14, 761.— Voc.: mi, my dear! my beloved! o mi Aeschine, o mi germane! Ter. Ad. 2, 4, 4.—With the fem.:

    mi soror,

    App. M. 5, p. 166, 3; 4, p. 155, 6;

    8, p. 205, 2: mi domina,

    Hier. Ep. 22, 1:

    mi catella,

    id. ib. 2:

    mi virgo,

    id. ib. 17.—In plur.:

    mi homines, mi spectatores,

    dear people, good spectators, Plaut. Cist. 4, 2, 8.— Neutr. absol.: mĕum, i, n., mine: quod subrupuisti meum, my property, i. e. my daughter, Plaut. Aul. 4, 10, 29; cf.

    meam,

    id. ib. v. 14; 26: meum est, it is my affair, my concern, my duty, my custom:

    non est mentiri meum,

    Ter. Heaut. 3, 2, 38:

    puto esse meum, quid sentiam, exponere,

    Cic. Fam. 6, 5.—
    2.
    Plur.:

    fundite quae mea sunt, cuncta,

    Juv. 12, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > meus

См. также в других словарях:

  • Naïs — Nais redirects here. For other uses, see Nais (disambiguation). Jean Philippe Rameau …   Wikipedia

  • NAIS — can mean: National Animal Identification System, a program intended to identify animals and track them as they come into contact with, or commingle with, animals other than herdmates from their premises of origin. National Association of… …   Wikipedia

  • Nais — Naïs Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Voir : Naïs, film de Marcel Pagnol ; Naïs, pastorale héroïque de Jean Philippe Rameau. Ce document provient de « Na%C3%AFs ». Catégorie :… …   Wikipédia en Français

  • naïs — ● naïs nom féminin (grec Nais, naïade) Petite annélide oligochète des eaux douces vaseuses, se multipliant pas scissiparité …   Encyclopédie Universelle

  • Nais — Rare aujourd hui, le nom a surtout été porté dans l Ouest et le Centre. Il devrait correspondre à l ancien français nais , désignant un routoir (fond de vallée, lieu humide dans lequel on rouissait le chanvre) …   Noms de famille

  • Nais — Na is (n[=a] [i^]s), n. [L., a naiad.] (Zo[ o]l.) See {Naiad}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Naïs — (N. L., Wasserschlängel), Gattung der Borstenwürmer (Erdwürmer) aus der Ordnung der Ringelwürmer, Würmer mit zwei Borstenreihen an den Seiten des Leibes, dieser lang u. dünn, flach, deutlich gegliedert, durchscheinend, ohne Augen u. Kiemen;… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Naïs — Naïs, im Süßwasser sehr häufige Gattung der Oligochäten (s. Ringelwürmer) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Naïs — NAÏS, ĭdos, Gr. Ναϊς, ίδος; ist eine der vorhergehenden Nymphen insonderheit. Virg. Eclog. II. v. 46. & Apollod. l. I. c. 7 §. 6 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • NAIS — fluv. qui ex Tauro monte nascens in Pontum mergitur. Item meretrix insignis. Steph. in Eucarpia …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Nais — Naidinae Systematik Überstamm: Lophotrochozoen (Lophotrochozoa) Stamm: Ringelwürmer (Annelida) Klasse: Gürtelwürmer (Clitellata) …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»