-
1 muscus
-
2 muscus
-
3 muscus
-
4 mūscus
-
5 muscus
-
6 muscus
-
7 muscus
-
8 muscus
{Deutsch:} Moos (n){Русский:} мох (м) -
9 Мох
- muscus; sphagnum; -
10 moss
mɔs
1. сущ.
1) бот. мох
2) разг. плаун;
лишайник
2. гл. покрывать мхом;
покрываться мхом (ботаника) мох (Muscus) (разговорное) плаун;
лишайник (диалектизм) (торфяное) болото > a rolling stone gathers no * кому на месте не сидится, тот добра не наживет покрывать мхом (устаревшее) зарастать, обрастать мхом moss бот. мох ~ разг. плаун;
лишайник ~ покрывать мхом ~ диал. торфяное болото -
11 moss
1. [mɒs] n1. бот. мох ( Muscus)2. разг. плаун; лишайник3. диал. (торфяное) болото2. [mɒs] v♢
a rolling stone gathers no moss - ≅ кому на месте не сидится, тот добра не наживёт1) покрывать мхом2) уст. зарастать; обрастать мхом -
12 emusco
ēmusco, —, —, āre [ex + muscus ] -
13 muscidus
a, um [ muscus ]мшистый, обомшелый ( pumices Sid) -
14 muscosus
-
15 alga
alga, ae, f. (vgl. das nordnorweg. ulka, ölke, ›anhaftender Schleim‹), I) Seegras, Seetang, bei den Griechen φῦκος, Verg. Aen. 7, 590. Col. 8, 17, 6: alga maris, Plin. 32, 66: alga marina, Pallad. 4, 10. § 13 u. 30: muscus et alga, Apul. apol. 35: Plur. algae, Ov. met. 14, 38. Auson. Mos. 69; epist. 9, 5 u. 33: umfaßt mehrere Arten, wovon eine (Fucus vesiculosus. L.) auf Kreta zum Rotfärben diente, Plin. 32, 66. Vgl. fucus. Das vom stürmischen Meere ausgeworfene bedeckt das Ufer, Turpil. com. 23. Val. Flacc. 1, 252, u. wurde zum Bedecken der Baumwurzeln gebraucht. Pallad. 4, 10, 2, nur in höchster Not als Viehfutter, Auct. b. Afr. 24, 4; dah. als sonst unbrauchbar u. wertlos, alga inutilis, Hor. carm. 3, 17, 9; u. sprichw. von etwas Wertlosem, vilior algā, Verg. ecl. 7, 42. Hor. sat. 2, 5, 8. – II) meton. die Seeküste. Catull. 64, 60 u. 168: algae inquisitores, Iuven. 4, 48 sq.
-
16 emusco
ē-musco, āre (ex u. muscus), ent-, abmoosen, vom Moose reinigen, Col. 11, 2, 41.
-
17 muscidus
mūscidus, a, um (muscus), voller Moos, bemoost, Sidon. epist. 8, 16, 2.
-
18 muscosus
mūscōsus, a, um, Adi. m. Compar. (muscus), voller Moos, moosig, bemoost, prata, Varro: lapis, Catull. – nihil muscosius, Cic.
-
19 obligo
ob-ligo, āvī, ātum, āre, I) anbinden, an od. in etwas befestigen, auf etw. binden, A) eig.: obligatus corio, in einen ledernen Sack gebunden, Cornif. rhet.: muscus (articulis) obligatus, aufgebunden, Plin. – B) übtr.: a) binden, verhindern, einschränken, hoc iudicio districtus atque obligatus, Cic. I. Verr. 24. – b) jmd. einer Sache schuldig machen, ludos scelere, Cic.: alqm scelere, Cic. u. Suet. – refl. u. medial = sich eines Vergehens od. einer Strafe schuldig machen, in etw. verfallen, se furti, Scaev. b. Gell.: obligari fraude impiā, Cic.: legum iudiciorumque poenis, Cic.: übtr., superstitione, Cic. – II) zusammenbinden, zubinden, A) eig.: age obliga (den Brief), obsigna cito, Plaut. Bacch. 748: pecua ad hanc collo in crumina ego obligata defero, Plaut. truc. 956. – B) übtr., durch Zauberei binden, Paul. sent. 5, 23. § 15. – III) verbinden, zubinden, A) eig.: oculos, Sen.: surculum libro, Varro: vulnus, Cic.: crus, Plaut.: venas, brachia, Tac.: alqm, jmd. (jmds. Wunde usw.) verbinden, Cic. – B) übtr., verbinden = a) vereinigen, cibum ovis, Eier hineinschlagen, Apic. 4, 123. – b) durch Versprechen, Bürgschaft, Schwur, Bündnis, Wohltaten, Gesetze usw. verbindlich machen, verpflichten, α) übh.: alqm sponsione, Liv.: vadem tribus milibus aeris, zur Bezahlung von usw., Liv.: se in acta alcis, Suet.: se chirographo ad alqd, ICt.: obligari foedere, Liv.: obligari tutelae et furti (sc. actione), ICt.: se nexu, Cic.: alqm militiae sacramento, einen (Soldaten) vereidigen, Cic.: alqm sibi liberalitate, Cic.: beneficio, Cic.: obligabis me (sc. tibi), Plin. ep.: so auch obligari alci, verbindlich werden, Ov.: me tibi obligatum fore, Cic.: Prometheus obligatus aliti, verurteilt, von einem Vogel seine Strafe zu leiden, Hor.: obligatam redde Iovi dapem, zu dem du dich durch Gelübde verbindlich gemacht hast, den gelobten, Hor. – mit folg. ut u. Konj., obligor, ut tangam laevi fera litora Ponti, ich bin genötigt, zu usw., Ov. trist. 1, 2, 83. – m. folg. Supin., obligati sunt interrogatum, Amm. 28, 4, 10. – β) verpfänden, versetzen, mit einer Hypothek belasten, praedia fratri, Suet.: bona sua pignori, verpfänden, ICt.: praedia obligata, verpfändete, auf denen eine Hypothek ruht, Cic.: fidem suam, sein Wort verpfänden, zum Pfande geben, Cic.
-
20 Moos
Moos, muscus.
См. также в других словарях:
MUSCUS — apud Hieronym. ad Iovinian. l. 2. Odoris autem suavitas et diversa thymiamata et amomum et cyphi et oenanthe et Muscus et peregrini muris pellicula: est Graecorum μόσχος, Latine etiam hinc moschus, qui per se odoramentum facit idque… … Hofmann J. Lexicon universale
Muscus — Muscus, 1) Moos. M. arboreus (M. pulmonarius), Lungenmoos. M. capillareus major, ist Polytrichum commune. M. cathartĭcus, ist Lycopodium selago. M. cinerĕus, ist Peltigera canina. M. corsicānus, ist Helminthocortos officinalis. M. cranii (M.… … Pierer's Universal-Lexikon
Muscus — Muscus, lat., Moos … Herders Conversations-Lexikon
Muscus, S. — S. Muscus (18. Dec.), ein Martyrer in Afrika, findet sich im Martyrologium von Carthago. S. S. Quinctus. (Afr. chr. II. 375) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Muscus, der — Der Muscus, S. Muskus … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Muscus — n. (Botany) an order of plants; moss which has leafy gametophytes … English contemporary dictionary
muscus — (L). Moss; musk … Dictionary of word roots and combining forms
Corallinus muscus — Corallinus muscus, s. u. Mooskoralline … Pierer's Universal-Lexikon
musco — I (Del lat. muscus.) ► sustantivo masculino BOTÁNICA Musgo, planta de tallos cortos y apretados. II (Del lat. muscus < persa musk, almizcle.) ► adjetivo De color marrón oscuro. TAMBIÉN amusco * * * musco1 (del lat. «muscus», musgo) m. Musgo.… … Enciclopedia Universal
MUS Peregrinus — apud Hieronym. adv. Iovinianum l. 2. Odoris autem suavitas et diversa thymiamata et muscus peregrini muris pellicula: nonnuliis est moschus seu muscus animal, qui proin legunt, et muscus e peregrini muris pellicula. Videtur enim illis muscum… … Hofmann J. Lexicon universale
МУСКУС — (лат. muscus). Пахучее лечебное вещество, добываемое из мешочков, расположенных на животе кабарги; возбуждающее и противосудорожное средство. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. МУСКУС лат. muscus, араб … Словарь иностранных слов русского языка