Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Maecēnātĭānus

  • 1 Maecenatianus

    Maecēnātiānus, a, um [ Maecenas ]
    меценатов (vina PM; horti Su)

    Латинско-русский словарь > Maecenatianus

  • 2 Maecenatianus

    Maecēnas, ātis, m. [Tuscan, perh. Maecnatial; v. Sil. 10, 40; Müll. Etrusk. 1, p. 404; 415]: C. Cilnius Maecenas, a Roman knight, descended, on the mother's side, from the Arretinian gens of the Maecenates (and on the father's side from that of the Cilnii;

    v. Müll. l. c. p. 416 sq.),

    the friend of Augustus and the patron of Horace and Virgil, Prop. 4, 8 (9), 1; Hor. C. 1, 1, 1; Verg. G. 1, 2; Vell. 2, 88, 2; Tac. A. 6, 11; Sen. Prov. 3, 9 sq.; id. Ep. 19, 8 sq.; 114, 4; Quint. 9, 4, 28.—
    B.
    Transf., to denote, in gen.,
    1.
    A patron of literature:

    sint Maecenates, non deerunt, Flacce, Marones,

    Mart. 8, 56, 5; Sen. Prov. 3, 10:

    quis tibi Maecenas erit?

    Juv. 7, 94.—
    2.
    A person of distinction:

    vestem Purpuream teneris quoque Maecenatibus aptam,

    Juv. 12, 39. —
    3.
    A luxurious, effeminate person:

    multum referens de Maecenate supino,

    Juv. 1, 66.—Hence,
    II.
    Maecēnātĭānus, a, um, adj., of or belonging to Mæcenas:

    turris,

    Suet. Ner. 38:

    horti,

    id. Tib. 15:

    vina,

    named after him, Plin. 14, 6, 8, § 67.

    Lewis & Short latin dictionary > Maecenatianus

  • 3 Maecenas

    Maecēnās, ātis, m., ein eigentl. tuskischer Geschlechtsname (s. Sil. 10, 40), unter dem bes. bekannt C. Cilnius Maecenas (nach Müller-Deecke, Etrusker 1, 377 eig. tuskisch Cfelne Maecnatial), ein röm. Ritter, von väterl. Seite aus dem arretinischen Geschlecht der Maecenates, von mütterl. aus dem der Cilnii (s. Cilnius), großer Freund des Kaisers Augustus, Gönner der Gelehrten u. Dichter, bes. des Vergil u. Horaz, Vell. 2, 88, 2. Tac. ann. 6, 11. Hor. carm. 1, 1, 1 u.a.: als Weichling usw. von Seneka oft bloßgestellt, s. Sen. de prov. 3, 10 u. ep. 19, 9; als gekünstelter, gezierter Stilist bei Sen. ep. 114, 4 sq. Quint. 9, 4, 28: Plur. appell., Sen. prov. 3, 11 u. (= Dichterfreunde, Gönner), Mart. 8, 56, 5 u. (= Vornehme) Iuven. 12, 39. Vgl. Wielands Einleitung zur Übersetzung von Hor. ep. 1, 1. (Über den Charakter des Mäcenas). G. Götz Cilnius Mäcenas. Jena 1902. – Dav. Maecēnātiānus, a, um, mäcenatianisch, des Mäcenas, vina, Plin.: turris (Schloß), Suet.: horti, Suet. u. Fronto. – / Schreibung Mecenas u. mecenatianus bei Fronto ep. ad M. Caes. 1, 8. p. 23, 17 N.

    lateinisch-deutsches > Maecenas

  • 4 Maecenas

    Maecēnās, ātis, m., ein eigentl. tuskischer Geschlechtsname (s. Sil. 10, 40), unter dem bes. bekannt C. Cilnius Maecenas (nach Müller-Deecke, Etrusker 1, 377 eig. tuskisch Cfelne Maecnatial), ein röm. Ritter, von väterl. Seite aus dem arretinischen Geschlecht der Maecenates, von mütterl. aus dem der Cilnii (s. Cilnius), großer Freund des Kaisers Augustus, Gönner der Gelehrten u. Dichter, bes. des Vergil u. Horaz, Vell. 2, 88, 2. Tac. ann. 6, 11. Hor. carm. 1, 1, 1 u.a.: als Weichling usw. von Seneka oft bloßgestellt, s. Sen. de prov. 3, 10 u. ep. 19, 9; als gekünstelter, gezierter Stilist bei Sen. ep. 114, 4 sq. Quint. 9, 4, 28: Plur. appell., Sen. prov. 3, 11 u. (= Dichterfreunde, Gönner), Mart. 8, 56, 5 u. (= Vornehme) Iuven. 12, 39. Vgl. Wielands Einleitung zur Übersetzung von Hor. ep. 1, 1. (Über den Charakter des Mäcenas). G. Götz Cilnius Mäcenas. Jena 1902. – Dav. Maecēnātiānus, a, um, mäcenatianisch, des Mäcenas, vina, Plin.: turris (Schloß), Suet.: horti, Suet. u. Fronto. – Schreibung Mecenas u. mecenatianus bei Fronto ep. ad M. Caes. 1, 8. p. 23, 17 N.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Maecenas

  • 5 Maecenas

    Maecēnas, ātis, m. [Tuscan, perh. Maecnatial; v. Sil. 10, 40; Müll. Etrusk. 1, p. 404; 415]: C. Cilnius Maecenas, a Roman knight, descended, on the mother's side, from the Arretinian gens of the Maecenates (and on the father's side from that of the Cilnii;

    v. Müll. l. c. p. 416 sq.),

    the friend of Augustus and the patron of Horace and Virgil, Prop. 4, 8 (9), 1; Hor. C. 1, 1, 1; Verg. G. 1, 2; Vell. 2, 88, 2; Tac. A. 6, 11; Sen. Prov. 3, 9 sq.; id. Ep. 19, 8 sq.; 114, 4; Quint. 9, 4, 28.—
    B.
    Transf., to denote, in gen.,
    1.
    A patron of literature:

    sint Maecenates, non deerunt, Flacce, Marones,

    Mart. 8, 56, 5; Sen. Prov. 3, 10:

    quis tibi Maecenas erit?

    Juv. 7, 94.—
    2.
    A person of distinction:

    vestem Purpuream teneris quoque Maecenatibus aptam,

    Juv. 12, 39. —
    3.
    A luxurious, effeminate person:

    multum referens de Maecenate supino,

    Juv. 1, 66.—Hence,
    II.
    Maecēnātĭānus, a, um, adj., of or belonging to Mæcenas:

    turris,

    Suet. Ner. 38:

    horti,

    id. Tib. 15:

    vina,

    named after him, Plin. 14, 6, 8, § 67.

    Lewis & Short latin dictionary > Maecenas

См. также в других словарях:

  • Trimalchio — is a character in the Roman novel The Satyricon by Petronius. He plays a part only in the section entitled Cena Trimalchionis (The Banquet of Trimalchio). Trimalchio is a freedman who through hard work and perseverance has attained power and… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»