Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Măcĕdŏnĭcus

  • 1 Macedonicus

    Macedonicus, s. 1. Macedo.

    lateinisch-deutsches > Macedonicus

  • 2 Macedonicus

    Macedonicus, s. 1. Macedo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Macedonicus

  • 3 Macedonicus

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedonicus

  • 4 Macedonicus

    I (Macedonius), a, um
    македонский (legiones C; montes L)
    II Macedonicus, ī m.
    Македонский, agnomen Цецилия Метелла, завоевателя Македонии VP, PM

    Латинско-русский словарь > Macedonicus

  • 5 macedonicus

    -a/um adj A
    macédonien adj, Macédoine (de macedonicus)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > macedonicus

  • 6 macedonicus

    Macedonica, Macedonicum ADJ
    Macedonian, of/from/belonging to Macedonia

    Latin-English dictionary > macedonicus

  • 7 македонский

    Macedonicus [a, um]

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > македонский

  • 8 Macedo [1]

    1. Macedo u. - dōn, donis, m. (Μακεδών), der Mazedonier, Plur. Macedones, um, m. (Μακεδόνες), die Mazedonier, α) Sing., Macedo Alexander, Cic. Phil. 5, 48: u. ders. vorzugsw. Macedon, Lucan. 8, 694: Amyntas M., Nep. Iph. 3, 2: – attrib., Macedo miles, Plaut. Pseud. 1210: Macedo gregarius miles, Curt. 8, 4 (15), 15: vir Macedo, Hor. carm. 3, 16, 14: Macedo hostis, Liv. 9, 19, 14. – β) Plur., Mela 2, 3, 1 (= 2. § 34). Cornif. rhet. 4, 34. Cic. de off. 2, 76: Akk. Plur. gew. Macedonas, Cornif. rhet. 4, 43. Liv. 26, 24, 5. Sen. de ben. 5, 6, 1. Flor. 2, 8, 5 (vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 399).attrib., Macedones milites, Nep. Eum. 3, 4: Macedones veterani, Nep. Eum. 10, 2: Macedones pedites, Curt. 7, 1 (5), 40. – Macedonum robur, nach mazedon. Art bewaffnete Kerntruppen im Heere des Antiochus, Liv. 36, 18, 2. – Dav.: 1) Macedonia, ae, f. (Μακεδονία), eine Landschaft zwischen Thessalien u. Thrazien, die bis zur Römerzeit ihre eigenen Herrscher hatte, von Q. Cäcilius Metellus zur röm. Provinz gemacht (146 v. Chr.), Vell. 1, 6, 5. Liv. 1, 1, 4. Cic. de lege agr. 1, 5: terra M., Gell. 9, 3, 1. – 2) Macedonicus, a, um (Μακεδονικός), mazedonisch, in od. aus Mazedonien, legiones, Cic.: praeda, Liv.: montes, Liv.: petroselinum (s. d.), Marc. Emp.: dah. Macedonicus, der »Mazedonier«, ein Beiname des Q. Cäcilius Metellus, der Mazedonien zu einer röm. Provinz machte, Vell. u.a. – 3) Macedoniēnsis, e, mazedonisch, vir, Plaut. Pseud. 1041. – 4) Macedonius, a, um, (Μακεδόνιος), mazedonisch, miles, Plaut. Pseud. 51. 346. 616. 1090. 1152 (vgl. Löwe Coniect. p. 152): sarissa, Ov. met. 12, 466 (wo des Verses wegen Măcēdŏnĭa gemessen).

    lateinisch-deutsches > Macedo [1]

  • 9 Macedo

    1. Macedo u. - dōn, donis, m. (Μακεδών), der Mazedonier, Plur. Macedones, um, m. (Μακεδόνες), die Mazedonier, α) Sing., Macedo Alexander, Cic. Phil. 5, 48: u. ders. vorzugsw. Macedon, Lucan. 8, 694: Amyntas M., Nep. Iph. 3, 2: – attrib., Macedo miles, Plaut. Pseud. 1210: Macedo gregarius miles, Curt. 8, 4 (15), 15: vir Macedo, Hor. carm. 3, 16, 14: Macedo hostis, Liv. 9, 19, 14. – β) Plur., Mela 2, 3, 1 (= 2. § 34). Cornif. rhet. 4, 34. Cic. de off. 2, 76: Akk. Plur. gew. Macedonas, Cornif. rhet. 4, 43. Liv. 26, 24, 5. Sen. de ben. 5, 6, 1. Flor. 2, 8, 5 (vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 399).attrib., Macedones milites, Nep. Eum. 3, 4: Macedones veterani, Nep. Eum. 10, 2: Macedones pedites, Curt. 7, 1 (5), 40. – Macedonum robur, nach mazedon. Art bewaffnete Kerntruppen im Heere des Antiochus, Liv. 36, 18, 2. – Dav.: 1) Macedonia, ae, f. (Μακεδονία), eine Landschaft zwischen Thessalien u. Thrazien, die bis zur Römerzeit ihre eigenen Herrscher hatte, von Q. Cäcilius Metellus zur röm. Provinz gemacht (146 v. Chr.), Vell. 1, 6, 5. Liv. 1, 1, 4. Cic. de lege agr. 1, 5: terra M., Gell. 9, 3, 1. – 2) Macedonicus, a, um (Μακεδονικός), mazedonisch, in od. aus Mazedonien, legiones, Cic.: praeda, Liv.: montes, Liv.: petroselinum (s. d.), Marc. Emp.: dah. Macedonicus, der »Mazedonier«, ein Beiname des Q. Cäcilius Me-
    ————
    tellus, der Mazedonien zu einer röm. Provinz machte, Vell. u.a. – 3) Macedoniēnsis, e, mazedonisch, vir, Plaut. Pseud. 1041. – 4) Macedonius, a, um, (Μακεδόνιος), mazedonisch, miles, Plaut. Pseud. 51. 346. 616. 1090. 1152 (vgl. Löwe Coniect. p. 152): sarissa, Ov. met. 12, 466 (wo des Verses wegen Măcēdŏnĭa gemessen).
    ————————
    2. Macedo, onis, m., Name eines Wucherers Ulp. dig. 14, 6, 1 in. – Dav. Macedoniānus, a, um, macedonianisch, senatus consultum, wider den Wucherer Macedo, daß einer, der jungen Leuten Geld geliehen habe, nach ihrer Väter Tode nicht klagen dürfe, Ulp. dig. 14, 6, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Macedo

  • 10 Macedones

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedones

  • 11 Macedonia

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedonia

  • 12 Macedoniensis

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedoniensis

  • 13 Macedonius

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedonius

  • 14 Aemilius

    1. a, um
    Эмилий, nomen древнего патрицианского рода
    1) М. Ae. Paulus, консул, убитый при Каннах в 216 г. до н. э. L, H
    2) его сын L. Ae. Paulus Macedonicus, нанесший поражение Персею Македонскому при Пидне в 168 г. до н. э. L, VP
    3) сын предыдущего, усыновлён Сципионами как P. Cornelius Scipio Aemilianus Africanus( Minor) VP, Fl
    2.
    ludus Ae., школа гладиаторов, основанная Эмилием Лепидом H

    Латинско-русский словарь > Aemilius

  • 15 Caecilius

    a, um
    Цецилий, римск. nomen; наиболее известны
    1) Q. C. Metellus Macedonicus; в 148 г. до н. э. завоевал Македонию, в 142 г. до н. э. покорил келътиберов, консул в 143 г. до н. э. первый плебей-цензор в 131 г. до н. э., умер в 115 г. до н. э. C
    2) Q. C. Metellus Balearicus, сын предыдущего, завоеватель Балеар в 123 г. до н. э. C, Fl
    3) Q. C. Metellus Celer, в 66 г. до н. э. воевал в Альбании Кавказской, подавил восстание катилинариев в Верхней Италии (умер в 59 г. до н. э.) C, Sl, Eutr
    4) Q. C. Metellus Nepos, в 61 г. до н. э. в качестве легата Помпея сражался против морских разбойников C, Fl
    5) Q. C. Metellus Numidicus, в качестве консула успешно руководил в 109108 гг. до н. э. военными действиями против Югурты, но в 107 г. до н. э. был заменён Марием (умер в 91 г. до н. э.) Sl, C, VP
    6) Q. C. Metellus Pius, сын предыдущего, в 88 г. до н. э. успешно воевал против союзниковиталиков, примкнул к Сулле, сражался в 7972 гг. до н. э. против Сертория в Испании (умер в 64 г. до н. э.) C
    7) Q. C. Metellus Creticus, в 6967 гг. до н. э. покорил Крит Just, VP, C, Fl
    8) L. C. Metellus, в 49 г. до н. э. выступил как народный трибун против Цезаря, но был вынужден покинуть Рим C
    9) Statius C., родом галл-инсубр, пленным ребенком был привезен в Рим ок. 220 г. до н. э.; автор комедий (умер ок. 168 г. до н. э.) C, Q, H

    Латинско-русский словарь > Caecilius

  • 16 Macedoniensis

    Macedoniēnsis, e Pl и Macedonius, a, um Pl, O (-cē- O) = Macedonicus I

    Латинско-русский словарь > Macedoniensis

  • 17 Metellus

    a, um
    cognomen в роде Цецилиев; наиболее известны
    1) Q. M. Caecilius Macedonicus, завоеватель Македонии C, VP
    2) Q. Caecilius M. Numidicus, предводитель римск. войска в Нумидии против Югургпы C, Sl
    3) C. Caecilius M. Celer, современник Цицерона C
    4) Q. Caecilius M. Pius (Scipio), сын Сципиона Назики, тесть Помпея C, Cs, bAfr

    Латинско-русский словарь > Metellus

  • 18 Astures

    Astures, um, m. (Ἄστυρες), die Asturier, ein 22 Völkerschaften mit 240000 Freien (Plin. 3, 3, 4. § 28) zählender Volksstamm in Hispanien, Bewohner der Landschaft Asturia (s. unten), Flor. 4, 12, 46 u. 54. Plin. 4, 111. Oros. 6, 21: Asturum conventus, Mart. Cap. 6. § 632. – Sing. Astur (Astyr), uris, m., der Asturier (gew. kollektiv), Lucan. 4, 8. Mart. 10, 16, 3 u.a. Sil. 12, 748. Claud. laud. Seren. reg. 75: u. poet. attrib. = aus dem Lande der Asturier, aus od. in Asturien, asturisch, equus, Mart. 14, 199, 2 (s. unten Asturco): exercitus, Sil. 1, 252. – Dav.: a) Asturia, ae, f., eine hispanische Landschaft, das heutige »Asturien, Leon u. Valladolid bis an den Duero«, Plin. 4, 112. – b) Asturicus, a, um, asturisch, gens, Plin. u. Sil.: subst., Asturica, ae, f., die Haupt- u. Gerichtsstadt der Asturier, j. Astorga, Plin. 3, 28: Asturicus, ī, m., der »Asturiker«, als Beiname, Iuven. 3, 211. – c) Asturco (asturco), cōnis, m., ein asturisches Pferd, ein Zelter, berühmt durch die schöne Bewegung seiner Schenkel, Cornif. rhet. 4, 63. Sen. ep. 87, 10. Plin. 8, 144 u. 166. Suet. Ner. 46, 1. Mart. 14, 199 lemm. Gran. Licin. p. 9 B. Pelag. vet. 2. p. 21. Veget. mul. 2, 28, 37 (u. dazu Schneider). – dah. auch von andern Pferden gleicher Eigenschaft, asturco Macedonicus, Petr. 86. § 4 u. 6.

    lateinisch-deutsches > Astures

  • 19 Atinius

    Ātīnius, a, um, Name eines röm. Geschlechts, aus dem am bekanntesten C. At. Labeo Macerio, Volkstribun 130 v. Chr., Feind des O. Cäcilius Metellus Macedonicus, s. Plin. 7, 143. Cic. de dom. 123. – Adi. atinisch, lex, Cic. u.a.: plebiscitum (wahrsch. des gen. Volkstrib.), Varr. fr. – ulmus, die »langstielige Ulme« (Ulmus effusa), Col. u. Plin.

    lateinisch-deutsches > Atinius

  • 20 Caecilius

    Caecilius, a, Name einer berühmten plebejischen gens, deren bedeutendste Familie die Metelli (s. 1. Metellus) waren u. in der die Beinamen Denter, Bassus, Rufus, Pinna u.a. vorkommen. – Hier sind bes. zu erwähnen: Q. Caec. Metellus, 148 v. Chr. Prätor mit der Provinz Mazedonien, wegen verschiedener Siege u. eines Triumphs über diese Pr. mit dem Bein. Macedonicus, Cic. de fin. 5, 82. – Dessen ältester Sohn Q. Caec. Metellus, Konsul 123 v. Chr., wegen eines Sieges u. Triumphs über die Balearen mit dem Beinamen Balearicus, Cic. Brut. 259. Flor. 3, 8, 1. – Dessen Schwestern (Töchter des Maced.) Caeciliae, Cic. de dom. 123. – Dessen Tochter Caecilia (Mutter des Prätors Appius Klaudius u. des Volkstribunen Klodius), Cic. de div. 1, 4 u. 99. – C. Caecilius (Statius), ein ausgezeichneter röm. Komiker, Zeitgenosse des Ennius, starb um 168 v. Chr., Cic. de opt. gen. 2. Quint. 10, 1, 99. Hor. art. poët. 53. Vgl. W. Teuffel Geschichte der röm. Literat.5 § 106. – Dav.: A) Caecilius, a, um, cäcilisch, familia, Vell.: lex (de ambitu), Cic. – B) Caeciliānus, a, um, cäcilianisch, fabula (des Cäcilius Statius), Cic.: senex (in einer seiner Komödien), Cic.: lactuca (nach Q. Caecilius Metellus benannt), Plin.

    lateinisch-deutsches > Caecilius

См. также в других словарях:

  • Macedonicus — Macedonicus, Beiname des Q. Cäcil. Metellus …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Triturus macedonicus — Triturus mac …   Wikipédia en Français

  • Chthonius macedonicus — Chthonius macedonicus …   Wikipédia en Français

  • Caecilius Metellus Macedonicus — Quintus Caecilius Metellus Macedonicus († 115 v. Chr.) war ein römischer Politiker des 2. Jahrhunderts v. Chr. Macedonicus war der älteste Sohn des Quintus Caecilius Metellus, der im Jahr 206 v. Chr. Konsul gewesen war. Metellus war ein… …   Deutsch Wikipedia

  • Alburnus macedonicus —   Alburnus macedonicus Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Lucius Aemilius Paullus Macedonicus — (* um 229 v. Chr.; † 160 v. Chr.) war ein römischer Feldherr und Politiker. Leben Sein Vater war Lucius Aemilius Paullus, der in der Schlacht von Cannae geschlagene und getötete Consul. Lucius Aemilius Paullus war das Oberhaupt der… …   Deutsch Wikipedia

  • Quintus Caecilius Metellus Macedonicus — Pour les articles homonymes, voir Caecilii Metelli. Quintus Caecilius Metellus Macedonicus (vers 210 av. J. C. – 116 ou 115 av. J. C.) appartenait à la gens romaine influente des Caecilii Metelli et était le fils de Quintus, petit fils de Quintus …   Wikipédia en Français

  • Salmo macedonicus — Systematik Kohorte: Euteleosteomorpha Unterkohorte: Protacanthopterygii Ordnung: Lachsartige (Salmoniformes) Familie …   Deutsch Wikipedia

  • Lucius Aemilius Paulus Macedonicus — (229 BC 160 BC) was a Roman general and politician. FamilyHis father was Lucius Aemilius Paullus, the consul defeated and killed in the battle of Cannae. Lucius Aemilius was, in his time, the head of his branch of the Aemilii Pauli, an old and… …   Wikipedia

  • Barbus macedonicus — Taxobox name = Barbus macedonicus status = DD | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Actinopterygii ordo = Cypriniformes familia = Cyprinidae genus = Barbus species = B. macedonicus binomial = Barbus macedonicus… …   Wikipedia

  • Pachychilon macedonicus — Taxobox name = Pachychilon macedonicus status = DD regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Actinopterygii ordo = Cypriniformes familia = Cyprinidae genus = Pachychilon species = P. macedonicus binomial = Pachychilon macedonicus binomial… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»