-
1 Liquentia
Liquentia, ae, m., Fluß in Venetien (Oberitalien) zwischen Altinum und Konkordia, der bei seiner Mündung in den Sinus Tergestinus einen Hafen bildete, j. Livenza, Plin. 3, 126. Serv. Verg. Aen. 9, 679. Cod. Theod. 11, 10, 2.
-
2 Liquentia
Liquentia, ae, m., Fluß in Venetien (Oberitalien) zwischen Altinum und Konkordia, der bei seiner Mündung in den Sinus Tergestinus einen Hafen bildete, j. Livenza, Plin. 3, 126. Serv. Verg. Aen. 9, 679. Cod. Theod. 11, 10, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Liquentia
-
3 liquor [2]
2. līquor, līquī, flüssig sein, schmelzen, fließen, Verg.: liquitur et glacies, Ov.: amurca, Plin.: liquentia flumina, mella, fließende, flüssige, Verg. – übtr., liquitur aetas, Lucr.: liquuntur res, vergehen usw., Plaut.
-
4 liquor
1. liquor, ōris, m. (liqueo), I) die Flüssigkeit, 1) eig. = das Flüssigsein, aquae, Lucr. 1, 453. Varro LL. 5, 109. Cic. de nat. deor. 2, 26: vomica aeterni liquoris, die immer flüssige Ausschwitzung, Plin. 33, 99. – 2) meton., eine flüssige Substanz, Flüssigkeit, lactis aut fontium, Iustin.: mellis, Lucr., u. bl. liquor, Honig, Colum.: liquor, Rebensaft, Wein, Hor. u. Tibull.: albus ovorum, Eiweiß, Colum. u. Plin.: salis (der offenen See), Cic. poët.: fluidus, i.e. tabes, Verg.: virgineus, i.e. aquae Virginis, Ov.: perlucidi amnium liquores, Cic.: Pactoli liquores, das Gewässer, Prop.: invergere in me liquores tuos, Plaut.: absol. = das Meer, Hor.: in liquorem solvere, in Dünste auflösen, Plin. – II) die Klarheit, Cydnus aquae liquore conspicuus, Val. Max. 3, 8. ext. 6. – ⇒ līquor gemessen, Lucr. 1, 453.————————2. līquor, līquī, flüssig sein, schmelzen, fließen, Verg.: liquitur et glacies, Ov.: amurca, Plin.: liquentia flumina, mella, fließende, flüssige, Verg. – übtr., liquitur aetas, Lucr.: liquuntur res, vergehen usw., Plaut.
См. также в других словарях:
Liquentĭa — (a. Geogr.), Fluß in Italien, entsprang bei Opitergium im Karnerlande u. mündet ins Adriatische Meer; jetzt Livenza … Pierer's Universal-Lexikon
LIQUENTIA vulgo LIVENZA — LIQUENTIA, vulgo LIVENZA fluv. Gall. Cisalpinae, s. Venetiae post Tarvisinum agrum. Oritur in Opiterginis, et in mare Hadriaticum cadit. Virg Aen. l. 9. v. 679. Quales aeriae Liquentia flumina circum. Ubiparticipium videtur, non loci nomen. Vide… … Hofmann J. Lexicon universale
Livenza — 45° 35′ 11″ N 12° 52′ 02″ E / 45.5864, 12.8672 … Wikipédia en Français
Friulian language — Infobox Language name = Friulian nativename = Furlan states = Italy region = Europe speakers = 794,000 [ [http://www.ethnologue.com/show language.asp?code=fur Ethnologue report for language code:fur ] ] iso1 = iso2 = fur iso3 = fur familycolor =… … Wikipedia
Idioma friulano — Friulano Furlan Hablado en Italia Región … Wikipedia Español
Venetia — (Venecia) fue una provincia romana del Norte de Italia, a la orilla del mar Adriático desde los Alpes (donde limitaba con los euganos y los retis) hasta el mar en la desembocadura del Padus (Po), y al Este hasta el Athesis (Adige). Tenían al… … Wikipedia Español
ВЕНЕЦИЯ — • Venetĭa, Ου̉ένετία, страна, граничившая на западе с цизальпинской Галлией, от которой отделялась рекой Athesis (Адидже, Эч); на севере находились карнские Альпы, на востоке со стороны Истрии река Timavus, на юге Адриатическое море.… … Реальный словарь классических древностей
Opitergĭum — (a. Geogr.), Stadt u. römische Colonie im Venetianischen, am Fluß Liquentia, gehörte später zum Exarchat; j. Oderzo. Nördlich der Stadt lagen die Opitergīni montes … Pierer's Universal-Lexikon
ATHESIS — fluv. Galliae Cisalpinae, ex finibus Rhaetorum, per fines Tridentinorum, urbem ipsam alluens, deinde Veronam dividens, ad latus Padi paludes ingrediens, non longe a Brundusio in Adriaticum mare influit. Germanis Etsch hodie vocatur. Niger vult… … Hofmann J. Lexicon universale
PENELOPE — Icarii filia. Ulyssis uxor, inexpugnabilis castitatis mulier, ac pudicitiae exemplar, quae absente totos viginti annos maritô, nullis autparentum precibus, aut procorum pollicitationibus adduci potuit, ut fidem, quam viro discedenti dederat,… … Hofmann J. Lexicon universale
SEPELIENDI — Ius inter mores sive ἔθη quae τοῖς ἐγγράφοις, i. e. scrito iuri opponit, post Legatorum iura, commemoratur Dioni Chrysostomo, περὶ ἔθους, μὴ κωλύειν τοὺς νεκρους θάπτειν. Non prohiberi, quo minus sepeliantur mortui. Et Seneca Pater l. 1. Controv … Hofmann J. Lexicon universale