-
1 Latro
1.lātro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [cf. Gr. loidoreô and latrazein = barbarizein, Hesych.], to bark (cf. baubor).I.Lit.:(β).si canes latrent,
Cic. Rosc. Am. 20, 56; Lucr. 5, 1066:ne latret canis,
Hor. S. 1, 2, 128: quasi feta canes sine dentibus latrat, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll. (Ann. v. 518 Vahl.):canis timidus vehementius latrat quam mordet,
Curt. 7, 4, 13:canino rictu,
Juv. 10, 272.— Impers. pass.:scit cui latretur cum solus obambulet ipse,
Ov. Tr. 2, 459.—Act. for allatrare, to bark at, bay:(γ).senem adulterum Latrent Suburanae canes,
Hor. Epod. 5, 57:cervinam pellem,
id. Ep. 1, 2, 66:nubila,
Stat. Th. 1, 551.—Also in pass.:latrari a canibus,
Plin. 25, 10, 78, § 126.—Part. pres. as subst.: lātrans, antis, m., a barker, i. e. a dog ( poet.):B.inmeriti fatum latrantis,
Ov. M. 8, 412; plur., id. ib. 8, 344.—Transf.1.To resound, roar, of water ( poet.):2.latrantes undae,
Sil. 5, 396:(amnis) Alpibus ortus fertur latrantibus undis,
id. 3, 470; Stat. Ach. 1, 451.—In speaking, to rant, roar, bluster:(β).latrant jam quidam oratores, non loquuntur,
Cic. Brut. 15, 58:rumperis et latras,
Hor. S. 1, 3, 136.—Act., to bark at:II.si quis Obprobriis dignum latraverit,
Hor. S. 2, 1, 85.—Trop., to bark at, rage, etc.A.In gen.:(β).multa ab animalium vocibus tralata in homines, partim quae sunt aperta, partim obscura. Perspicua, ut Ennii: Animus cum pectore latrat,
Varr. L. L. 7, § 103 Müll. (cf. Ann. v. 570 Vahl.):admoto latrant praecordia tactu,
rage, Stat. S. 2, 1, 13:curae latrantes,
Petr. 119.—Act.:B.magnas latrantia pectora curas,
Stat. Th. 2, 338.—In partic.1.To demand vehemently: latrare Ennius pro poscere posuit, Paul. ex Fest. 121 Müll.; cf.2.Enn. l. l.: cum sale panis Latrantem stomachum bene leniet,
Hor. S. 2, 2, 17:nil aliud sibi naturam latrare, nisi ut, etc.,
Lucr. 2, 17.—Opening the mouth wide, pronounced with a wide mouth:2.hanc scripsit Latine Plautus cum latranti nomine,
Plaut. Cas. prol. 34.lā̆tro, ōnis, m. [Gr. latris, root la-, laW-, in laô, leia; cf. lucrum], a hired servant, hireling, mercenary, satellite, bodyguard, etc. (only ante-class.): haec effatus ibi, latrones dicta facessunt, Enn. ap. Non. 306, 23 (Ann. v. 60 Vahl.).—Of mercenary soldiers:II.latrones, quos conduxi,
Plaut. Mil. 4, 1, 3:nam hic latro in Sparta fuit,
id. Poen. 3, 3, 50:latronem suam qui auro vitam venditat,
id. Bacch. 1, 1, 20 Fleck.; cf.: fortunas suas coepere latrones Inter se memorare, Enn. ap. Non. 134, 29 (Ann. v. 528 Vahl.); cf. Varr. L. L. 7, p. 141 Müll., and the passage from Paul. ex Fest. infra.—Transf.A.A freebooter, highwayman, robber, bandit, irregular soldier, brigand (opp. justi hostes). Liv. 40, 27, 10: latrones eos antiqui dicebant, qui conducti militabant. apo tês latreias. At nunc viarum obsessores dicuntur, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.:B.hostes hi sunt, qui nobis, aut quibus nos publice bellum decrevimus: ceteri latrones aut praedones sunt,
Dig. 50, 16, 118:vos latrones et mendicos homines magni penditis?
Plaut. Stich. 1, 2, 75:collecti ex praedonibus latronibusque Syriae,
Caes. B. C. 3, 110; 3, 109 fin.; id. B. G. 3, 17:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:non semper viator a latrone, non numquam etiam latro a viatore occiditur,
Cic. Mil. 21, 55; cf.:cantabit vacuus coram latrone viator,
Juv. 10, 22; 13, 145:ne quis fur esset, neu latro,
Hor. S. 1, 3, 106:quin etiam leges latronum esse dicuntur, etc.,
Cic. Off. 2, 11, 40:quaestio latronum,
Paul. Sent. 5, 16, 13:qui latronem caedem sibi inferentem, occiderit,
id. ib. 5, 23, 8.—Of an assassin, Val. Max. 5, 9, 4.— Poet. of a hunter, Verg. A. 12, 7.—Of a wolf, Phaedr. 1, 1, 4.—For latrunculus, a chessman, a piece in the game of draughts or chess which represents a soldier; a man, pawn ( poet.):3.latronum proelia,
Ov. A. A. 3, 357:ludere bella latronum,
Mart. 14, 20, 1; cf.vitreo latrone,
id. 7, 72, 8.Lā̆tro, ōnis, m., a Roman surname. So M. Porcius Latro, a famous orator from Spain, a friend of the elder Seneca, Sen. Contr. 1 praef.; Quint. 10, 5, 18; 9, 2, 91; Plin. 20, 14, 57, § 160.—Hence,II.Lătrō-nĭānus, a, um, adj., of or belonging to Latro, Latronian:color,
Sen. Contr. 1, 7, 16; 1 praef. § 13. -
2 latro
1.lātro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [cf. Gr. loidoreô and latrazein = barbarizein, Hesych.], to bark (cf. baubor).I.Lit.:(β).si canes latrent,
Cic. Rosc. Am. 20, 56; Lucr. 5, 1066:ne latret canis,
Hor. S. 1, 2, 128: quasi feta canes sine dentibus latrat, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll. (Ann. v. 518 Vahl.):canis timidus vehementius latrat quam mordet,
Curt. 7, 4, 13:canino rictu,
Juv. 10, 272.— Impers. pass.:scit cui latretur cum solus obambulet ipse,
Ov. Tr. 2, 459.—Act. for allatrare, to bark at, bay:(γ).senem adulterum Latrent Suburanae canes,
Hor. Epod. 5, 57:cervinam pellem,
id. Ep. 1, 2, 66:nubila,
Stat. Th. 1, 551.—Also in pass.:latrari a canibus,
Plin. 25, 10, 78, § 126.—Part. pres. as subst.: lātrans, antis, m., a barker, i. e. a dog ( poet.):B.inmeriti fatum latrantis,
Ov. M. 8, 412; plur., id. ib. 8, 344.—Transf.1.To resound, roar, of water ( poet.):2.latrantes undae,
Sil. 5, 396:(amnis) Alpibus ortus fertur latrantibus undis,
id. 3, 470; Stat. Ach. 1, 451.—In speaking, to rant, roar, bluster:(β).latrant jam quidam oratores, non loquuntur,
Cic. Brut. 15, 58:rumperis et latras,
Hor. S. 1, 3, 136.—Act., to bark at:II.si quis Obprobriis dignum latraverit,
Hor. S. 2, 1, 85.—Trop., to bark at, rage, etc.A.In gen.:(β).multa ab animalium vocibus tralata in homines, partim quae sunt aperta, partim obscura. Perspicua, ut Ennii: Animus cum pectore latrat,
Varr. L. L. 7, § 103 Müll. (cf. Ann. v. 570 Vahl.):admoto latrant praecordia tactu,
rage, Stat. S. 2, 1, 13:curae latrantes,
Petr. 119.—Act.:B.magnas latrantia pectora curas,
Stat. Th. 2, 338.—In partic.1.To demand vehemently: latrare Ennius pro poscere posuit, Paul. ex Fest. 121 Müll.; cf.2.Enn. l. l.: cum sale panis Latrantem stomachum bene leniet,
Hor. S. 2, 2, 17:nil aliud sibi naturam latrare, nisi ut, etc.,
Lucr. 2, 17.—Opening the mouth wide, pronounced with a wide mouth:2.hanc scripsit Latine Plautus cum latranti nomine,
Plaut. Cas. prol. 34.lā̆tro, ōnis, m. [Gr. latris, root la-, laW-, in laô, leia; cf. lucrum], a hired servant, hireling, mercenary, satellite, bodyguard, etc. (only ante-class.): haec effatus ibi, latrones dicta facessunt, Enn. ap. Non. 306, 23 (Ann. v. 60 Vahl.).—Of mercenary soldiers:II.latrones, quos conduxi,
Plaut. Mil. 4, 1, 3:nam hic latro in Sparta fuit,
id. Poen. 3, 3, 50:latronem suam qui auro vitam venditat,
id. Bacch. 1, 1, 20 Fleck.; cf.: fortunas suas coepere latrones Inter se memorare, Enn. ap. Non. 134, 29 (Ann. v. 528 Vahl.); cf. Varr. L. L. 7, p. 141 Müll., and the passage from Paul. ex Fest. infra.—Transf.A.A freebooter, highwayman, robber, bandit, irregular soldier, brigand (opp. justi hostes). Liv. 40, 27, 10: latrones eos antiqui dicebant, qui conducti militabant. apo tês latreias. At nunc viarum obsessores dicuntur, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.:B.hostes hi sunt, qui nobis, aut quibus nos publice bellum decrevimus: ceteri latrones aut praedones sunt,
Dig. 50, 16, 118:vos latrones et mendicos homines magni penditis?
Plaut. Stich. 1, 2, 75:collecti ex praedonibus latronibusque Syriae,
Caes. B. C. 3, 110; 3, 109 fin.; id. B. G. 3, 17:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:non semper viator a latrone, non numquam etiam latro a viatore occiditur,
Cic. Mil. 21, 55; cf.:cantabit vacuus coram latrone viator,
Juv. 10, 22; 13, 145:ne quis fur esset, neu latro,
Hor. S. 1, 3, 106:quin etiam leges latronum esse dicuntur, etc.,
Cic. Off. 2, 11, 40:quaestio latronum,
Paul. Sent. 5, 16, 13:qui latronem caedem sibi inferentem, occiderit,
id. ib. 5, 23, 8.—Of an assassin, Val. Max. 5, 9, 4.— Poet. of a hunter, Verg. A. 12, 7.—Of a wolf, Phaedr. 1, 1, 4.—For latrunculus, a chessman, a piece in the game of draughts or chess which represents a soldier; a man, pawn ( poet.):3.latronum proelia,
Ov. A. A. 3, 357:ludere bella latronum,
Mart. 14, 20, 1; cf.vitreo latrone,
id. 7, 72, 8.Lā̆tro, ōnis, m., a Roman surname. So M. Porcius Latro, a famous orator from Spain, a friend of the elder Seneca, Sen. Contr. 1 praef.; Quint. 10, 5, 18; 9, 2, 91; Plin. 20, 14, 57, § 160.—Hence,II.Lătrō-nĭānus, a, um, adj., of or belonging to Latro, Latronian:color,
Sen. Contr. 1, 7, 16; 1 praef. § 13. -
3 latrans
1.lātro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [cf. Gr. loidoreô and latrazein = barbarizein, Hesych.], to bark (cf. baubor).I.Lit.:(β).si canes latrent,
Cic. Rosc. Am. 20, 56; Lucr. 5, 1066:ne latret canis,
Hor. S. 1, 2, 128: quasi feta canes sine dentibus latrat, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll. (Ann. v. 518 Vahl.):canis timidus vehementius latrat quam mordet,
Curt. 7, 4, 13:canino rictu,
Juv. 10, 272.— Impers. pass.:scit cui latretur cum solus obambulet ipse,
Ov. Tr. 2, 459.—Act. for allatrare, to bark at, bay:(γ).senem adulterum Latrent Suburanae canes,
Hor. Epod. 5, 57:cervinam pellem,
id. Ep. 1, 2, 66:nubila,
Stat. Th. 1, 551.—Also in pass.:latrari a canibus,
Plin. 25, 10, 78, § 126.—Part. pres. as subst.: lātrans, antis, m., a barker, i. e. a dog ( poet.):B.inmeriti fatum latrantis,
Ov. M. 8, 412; plur., id. ib. 8, 344.—Transf.1.To resound, roar, of water ( poet.):2.latrantes undae,
Sil. 5, 396:(amnis) Alpibus ortus fertur latrantibus undis,
id. 3, 470; Stat. Ach. 1, 451.—In speaking, to rant, roar, bluster:(β).latrant jam quidam oratores, non loquuntur,
Cic. Brut. 15, 58:rumperis et latras,
Hor. S. 1, 3, 136.—Act., to bark at:II.si quis Obprobriis dignum latraverit,
Hor. S. 2, 1, 85.—Trop., to bark at, rage, etc.A.In gen.:(β).multa ab animalium vocibus tralata in homines, partim quae sunt aperta, partim obscura. Perspicua, ut Ennii: Animus cum pectore latrat,
Varr. L. L. 7, § 103 Müll. (cf. Ann. v. 570 Vahl.):admoto latrant praecordia tactu,
rage, Stat. S. 2, 1, 13:curae latrantes,
Petr. 119.—Act.:B.magnas latrantia pectora curas,
Stat. Th. 2, 338.—In partic.1.To demand vehemently: latrare Ennius pro poscere posuit, Paul. ex Fest. 121 Müll.; cf.2.Enn. l. l.: cum sale panis Latrantem stomachum bene leniet,
Hor. S. 2, 2, 17:nil aliud sibi naturam latrare, nisi ut, etc.,
Lucr. 2, 17.—Opening the mouth wide, pronounced with a wide mouth:2.hanc scripsit Latine Plautus cum latranti nomine,
Plaut. Cas. prol. 34.lā̆tro, ōnis, m. [Gr. latris, root la-, laW-, in laô, leia; cf. lucrum], a hired servant, hireling, mercenary, satellite, bodyguard, etc. (only ante-class.): haec effatus ibi, latrones dicta facessunt, Enn. ap. Non. 306, 23 (Ann. v. 60 Vahl.).—Of mercenary soldiers:II.latrones, quos conduxi,
Plaut. Mil. 4, 1, 3:nam hic latro in Sparta fuit,
id. Poen. 3, 3, 50:latronem suam qui auro vitam venditat,
id. Bacch. 1, 1, 20 Fleck.; cf.: fortunas suas coepere latrones Inter se memorare, Enn. ap. Non. 134, 29 (Ann. v. 528 Vahl.); cf. Varr. L. L. 7, p. 141 Müll., and the passage from Paul. ex Fest. infra.—Transf.A.A freebooter, highwayman, robber, bandit, irregular soldier, brigand (opp. justi hostes). Liv. 40, 27, 10: latrones eos antiqui dicebant, qui conducti militabant. apo tês latreias. At nunc viarum obsessores dicuntur, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.:B.hostes hi sunt, qui nobis, aut quibus nos publice bellum decrevimus: ceteri latrones aut praedones sunt,
Dig. 50, 16, 118:vos latrones et mendicos homines magni penditis?
Plaut. Stich. 1, 2, 75:collecti ex praedonibus latronibusque Syriae,
Caes. B. C. 3, 110; 3, 109 fin.; id. B. G. 3, 17:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:non semper viator a latrone, non numquam etiam latro a viatore occiditur,
Cic. Mil. 21, 55; cf.:cantabit vacuus coram latrone viator,
Juv. 10, 22; 13, 145:ne quis fur esset, neu latro,
Hor. S. 1, 3, 106:quin etiam leges latronum esse dicuntur, etc.,
Cic. Off. 2, 11, 40:quaestio latronum,
Paul. Sent. 5, 16, 13:qui latronem caedem sibi inferentem, occiderit,
id. ib. 5, 23, 8.—Of an assassin, Val. Max. 5, 9, 4.— Poet. of a hunter, Verg. A. 12, 7.—Of a wolf, Phaedr. 1, 1, 4.—For latrunculus, a chessman, a piece in the game of draughts or chess which represents a soldier; a man, pawn ( poet.):3.latronum proelia,
Ov. A. A. 3, 357:ludere bella latronum,
Mart. 14, 20, 1; cf.vitreo latrone,
id. 7, 72, 8.Lā̆tro, ōnis, m., a Roman surname. So M. Porcius Latro, a famous orator from Spain, a friend of the elder Seneca, Sen. Contr. 1 praef.; Quint. 10, 5, 18; 9, 2, 91; Plin. 20, 14, 57, § 160.—Hence,II.Lătrō-nĭānus, a, um, adj., of or belonging to Latro, Latronian:color,
Sen. Contr. 1, 7, 16; 1 praef. § 13.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский