-
1 Koffer
Koffer m <Koffers; Koffer> bavul;Koffer packen bavul toplamak;fam die Koffer packen çekip gitmek -
2 Koffer
Koffer <-s, -> ['kɔfɐ] mbavul, valiz;die \Koffer packen/auspacken bavulları toplamak/boşaltmak -
3 koffer
valiz; bavul s -
4 Koffer
m.bagajpl.m.bavulsandıkpl.m.valiz -
5 laden
laden <lädt, lud, geladen> ['la:dən]vtdie Koffer in das Auto \laden bavulları [o valizleri] otomobile yüklemek;die Koffer aus dem Auto \laden bavulları otomobilden indirmek [o valizleri];alle Schuld auf sich \laden ( fig) bütün suçu yüklenmek;2) jur (vor\laden) çağırmak, dâvet etmek;ge\ladene Gäste dâvetli konuklar [o misafirler] pl3) inform yüklemek -
6 packen
packen ['pakən]I vt1) ( ergreifen) yakalamak (an/bei -den/-den);jdm am [o beim] Kragen \packen birini yakasından yakalamak2) (ein\packen) paketlemek (in -e); ( in Tonnen) doldurmak (in -e); ( in Gefäße) koymak (in -e); ( in Papier) sarmak (in -e);den Koffer \packen bavulu [o valizi] toplamak;seine Sachen \packen eşyasını toplamakhast du die Prüfung gepackt? sınavdan geçtin mi?, sınavı verdin mi? -
7 packen
-
8 vorausschicken
vorausschicken v/t <-ge-, h> Koffer usw önceden göndermek; (mitteilen) önceden belirtmek -
9 Anhänger
2) ( Schmuckstück) pandantif3) ( für Koffer) etiket -
10 aufklappen
auf|klappen -
11 auspacken
aus|packenI vt1) ( Koffer) boşaltmak2) ( Geschenk) çıkarmakII vi ( fam) ( Neuigkeiten); laf çıkarmak; ( fam) ( sein Herz ausschütten) içini dökmek, derdini anlatmak -
12 bewegen
bewegen* [bə've:gən]1. I vt1) ( Arm, Lippen) kımıldatmak, kıpırdatmak, oynatmak; ( in Gang setzen) hareket ettirmek, devindirmek;er konnte den Koffer kaum von der Stelle \bewegen bavulu yerinden güç bela kımıldattı2) ( innerlich) duygulandırmakII vrsich \bewegen1) hareket etmek, kımılda(n) mak kıpırda(n) mak; phys devinmek;es bewegt sich etwas! ( fig) bir şeyler oluyor!die Preise \bewegen sich um die 100 Mark fiyatlar 100 mark düzeyinde dalgalanıyor2. <bewegt, bewog, bewogen> vtjdn zu etw \bewegen birine bir şey yaptırtmak;können Sie ihn dazu \bewegen? onu ona yaptırtabilir misiniz?;was hat dich dazu bewogen? bunu sana ne yaptırdı? -
13 die, das
der, die, das < die> [de:ɐ, di:, das]II pron1) (adjektivisch: hier) buradaki, buradakiler pl; (da) oradaki, oradakiler pl;das Kind dort oradaki çocuk2) ( substantivisch) bu, o, bunlar pl, onlar pl;was ist das? bu ne(dir) ?, bunlar ne(dir) ?;das hier/da buradaki/oradaki;\die, das/die dort oradaki/oradakiler;das bin ich bu benim;\die, das mit dem Koffer bavullu olanı;ist das Ihr Auto? bu sizin otomobiliniz mi?;wie dem auch sei her nasılsa;ich bin mir dessen bewusst ben bunun farkındayım;der Mensch, \die, das das getan hat bunu yapan insan;der Mann, bei dem er wohnt yanında oturduğu adam;der Nachbar, dessen Hund so oft bellt köpeği öyle sık havlayan komşu -
14 einpacken
ein|packenI vtdann können wir \einpacken o zaman bu işi unutabiliriz -
15 Füllsel
-
16 hineinkriegen
hinein|kriegenvt sığdırmak (in -e);in diesen Koffer kriege ich nicht alles hinein bu bavula her şeyi sığdıramam -
17 quetschen
quetschen ['kvɛtʃən]I vt1) ( drücken) bastırmak (gegen/an -e/-e)2) ( zerdrücken) ezmek;den Saft aus der Zitrone \quetschen limonun suyunu sıkmak3) ( in einen Koffer) sıkıştırmak, tıkıştırmak4) ( verletzen)sich die Hand in der Tür \quetschen elini kapıya kıstırmakII vrsich \quetschen ( sich zwängen) tıkışmak, ite kaka girmek;sich in das überfüllte Abteil \quetschen tıklım tıklım dolu kompartmana ite kaka girmek -
18 Schloss
-
19 stopfen
stopfen ['ʃtɔpfən]I vt1) ( Kleidung) yamamak2) ( Loch) gözemek, örerek kapamak;jdm das Maul [o den Mund] \stopfen ( fam) birinin ağzını tıkamak, birini mars etmek, birini söz söylemeyecek duruma getirmek3) (hinein\stopfen) sıkıştırmak (in -e), tıkıştırmak (in -e), tıkmak (in -e);ich habe alles in den Koffer gestopft bavula her şeyi tıktımII vier hat zehn Mäuler zu \stopfen onun evinde on boğaz var3) ( die Verdauung hemmen) tıkamak -
20 tragen
tragen <trägt, trug, getragen> ['tra:gən]I vtetw bei sich dat \tragen bir şeyi üstünde [o yanında] taşımak;auf dem Arm/auf dem Rücken \tragen kolunda/sırtında taşımak;das trägt man nicht mehr bu artık giyilmiyor;das Haar lang/kurz \tragen saçı uzun/kısa gezmek2) ( stützen) taşımakfür etw die Verantwortung \tragen bir şeyden sorumlu olmakII vi1) ( Eis) taşımak3) ( Tier) gebe olmak5) ( an Verantwortung) üstünde olmakIII vrsich \tragen1) ( sich finanzieren)sich selbst \tragen kendi kendini finanse etmek2) ( in Erwägung ziehen)sich mit dem Gedanken \tragen, etw zu tun bir şeyi yapmayı düşünmek3) der Koffer trägt sich leicht bavul kolay taşınıyor;der Stoff trägt sich angenehm kumaşın giyimi çok rahat
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Koffer — Sm std. (14. Jh.) Entlehnung. Zunächst in der Bedeutung Kiste, Truhe bezeugt. Entlehnt aus frz. coffre Lade, Koffer , das aus l. cophinus Weidenkorb , dieses aus gr. kóphinos unklarer Herkunft. Die Spezialisierung zur heutigen Bedeutung im 18. Jh … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Koffer — Koffer: Das Substantiv erscheint zuerst im 14. Jh. am Niederrhein als coffer, cuffer mit der Bedeutung »Kiste, Truhe«. Im 16. Jh. gelangte es in dieser Bedeutung in die Hochsprache. Die heute gültige Bedeutung »Reisekoffer« setzte sich erst im 18 … Das Herkunftswörterbuch
Koffer — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Gepäckstück • Tasche Bsp.: • Er hatte nur einen Handkoffer bei sich. • Zeig mir deine neue Tasche! • Der braune Koffer ist meiner … Deutsch Wörterbuch
Koffer — (v. fr. Coffre), 1) Kasten mit gewölbtem Deckel u. Schloß, gewöhnlich mit Leder, Seehundfell od. rauchgaren Fellen u. an den Ecken mit Eisenblech beschlagen. Die Reisekoffer sind kurz u. hoch, um sie auf dem Kutschbret mittelst Schrauben… … Pierer's Universal-Lexikon
Koffer — (franz. coffre), Kasten aus Holz oder Leder für Reiseutensilien (Reisekoffer). Im Festungsbau ist K. eine Anschüttung im Graben zur Ausfüllung des vom hohen Wall nicht zu bestreichenden Raumes, auch ein durch Erdanschüttung gedeckter… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Koffer — Koffer, im Wasserbau die bei Erzeugung von Senkfaschinen (s.d.) und Senkkörben aus Faschinen (s.d.) bezw. aus Weidengeflecht gebildete Umwandung eines Hohlraumes, der gewöhnlich mit kiesigem Beschwerungsmaterial ausgefüllt wird … Lexikon der gesamten Technik
Koffer — Koffer, Grabenkoffer, in Festungen ein durch Erdanschüttung gesicherter Gang quer über den trocknen Graben oder durch das Glacis nach einem Außenwerk … Kleines Konversations-Lexikon
Koffer — Koffer,der:1.〈BehälterfürdenReisebedarf〉Reisekoffer·Handkoffer+Abteilkoffer–2.⇨Granate–3.dieKofferpacken:a)⇨aufbrechen(3)–b)⇨abreisen;dieKofferpackenmüssen:⇨entlassen(3);einenK.stehenlassen:⇨Wind(3) … Das Wörterbuch der Synonyme
Koffer — (der) … Kölsch Dialekt Lexikon
Koffer — Verschiedene Reisekoffer Ein Koffer (von französisch coffre, dieses von arabisch guffa „Flechtkorb“, vgl. lateinisch cophinus für „Weidenkorb“) ist ein quaderförmiges Behältnis für den Transport von Gegenständen. Vorgänger des Koffers sind… … Deutsch Wikipedia
Koffer — Kof|fer [ kɔfɐ], der; s, : tragbarer Gegenstand mit aufklappbarem Deckel und Handgriff zum Tragen, der dazu bestimmt ist, Kleider und andere auf der Reise benötigte Dinge aufzunehmen: ein großer, schwerer, handlicher Koffer; die Koffer packen,… … Universal-Lexikon