-
1 Isaac
-
2 Isaac
-
3 beneplaceo
bene-placeo, uī, itum, ēre, wohl gefallen, alci, Vulg. 1. Corinth. 16, 2 u.a. – Dav. beneplacitus, a, um, wohlgefällig, Vulg. Sirach 34, 21. Ambros. de Isaac et anima 7, 57 in. – u. subst., beneplacitum, ī, n., das Wohlgefallen, Belieben, Vulg. Ephes. 1, 9. Augustin. serm. 34, 9. Oros. 2, 17; vgl. Rönsch Itala p. 108.
-
4 circumfusio
circumfūsio, ōnis, f. (circumfundo), I) die Umfließung, Umgebung, maris, Augustin. in psalm. 70. serm. 1, 15: Oceani, Oros. 1, 2: undarum suarum (sc. Oceani), Firm. math. 1. praef. 5. – II) übtr., die Umdrängung, Umringung, Einschließung von seiten einer Menschenmasse, gentium, Augustin. in psalm. 59, 12: hostium, Ambros. de Isaac et vit. beat. 1, 1. § 3.
-
5 compendiosus
compendiōsus, a, um (compendium), I) vorteilhaft (Ggstz. damnosus), Col. 1, 4, 5. – II) abgekürzt, kurz, c. tramites, Iustin. 38, 9, 6: mortis citae c. exitus, Prud. perist. 2, 335: concepti sermonis c. verba, Apul. met. 11, 22: c. victoria, Nazar. pan. 18, 6: c. sermo, Ambros. de Isaac et anim. 6, 50.
-
6 cophinus
cophinus, ī, m. (κόφινος), der große Korb, Tragkorb (s. Isid. 20, 9, 9), zu ländl. Gebrauch, als Mistkorb, Col. 11, 3, 51. Iuven. 3, 18; 6, 542. Ambros. de Isaac et vit. beat. 1, 1. § 2 (wo coph. stercoris); als Erdkorb, Veget. mul. 2, 28, 38; dah. als Schanzkorb, Veget. mil. 2, 25: als Brotkorb, Lact. 4, 15, 17. Vulg. Matth. 14, 20.
-
7 curvesco
curvēsco, ere (curvus), sich krümmen, eine Krümmung (Biegung) machen, Ambros. de Isaac et anim. 7, 60; in psalm. 118. no. 26: v. Meere, Amm. 22, 8, 5.
-
8 hinnulus
hinnulus, ī, m. (hinnus), I) ein junges Maultier, *Titin. com. 140. Maecen. bei Suet. vit. Hor. p. 45 R. (wo Reiffersch. falsch Ninnio). Plin. 8, 172. Vulg. prov. 5, 19; cant. cantic. 2, 17. Isid. orig. 12, 1, 21; vgl. Gloss. ›innulus, ὁ εξ ιππου καὶ ονου‹ – II) = hinnuleus no. II (w. s.), Ambros. de Isaac et anim. 6. § 50 u. de interpell. Iob et David 2, 1, 3; vgl. Gloss. ›nnuli, νεβροί‹.
-
9 incomparabilis
in-comparābilis, e, unvergleichbar, unvergleichlich, a) v. Pers.: magister, Quint. 1, 2, 11: maritus, Corp. inscr. Lat. 11, 863: coniux, Corp. inscr. Lat. 5, 69 u. 9, 1741 (wo incumbar. [so!]): Superl., alumnus incomparabilissimus, Corp. inscr. Lat. 6, 1487. p. 851: coniux dulcissima et incomparabilissima, Corp. inscr. Lat. 10, 2030. – b) v. Abstr.: invicti animi sublimitas, Plin. 7, 94: vita, Corp. inscr. Lat. 11, 1502: decor, Vulg. Iudith 10, 4: clamor, ibid. 14, 18: Compar., et quanto incomparabilior est illa divinitatis gloria, Ambros. de Isaac et anim. 8. § 78. – / vulg. incomparāvilis, Corp. inscr. Lat. 14, 1010 u. 1767. – Abl. Sing. auch incomparabile, Corp. inscr. Lat. 8, 3166.
-
10 indigentia
indigentia, ae, f. (indigeo), I) das Bedürfen, das Bedürfnis, a) übh.: Cic. de amic. 27 u. 51 100. Sen. ep. 101, 8. Chalcid. Tim. 287: verb. inopia atque ind., Cic. de amic. 29: Plur., naturales indigentiae, Chalcid. Tim. 204. – b) als Fehler = die Ungenügsamkeit, Cic. Tusc. 4, 16 u. 21. – II) das Nicht-Haben, das Ermangeln, der Mangel, panum (an Br.), Vulg. Amos 4, 6: cibi, Heges. 5, 21 in.: quid est malitia nisi boni indigentia? Ambros. de Isaac 7. § 60: Plur., non est expletio ista indigentiarum, Augustin. serm. 345, 5.
-
11 integumentum
integumentum, ī, n. (intego), die Überdeckung, Bedeckung, Decke, Hülle, I) eig.: ea legio linteata ab integumento consaepti, in quo sacrata nobilitas erat, appellata est, Liv. 10, 38, 12: lanx cum integumentis, quae Iovi apposita fuit, decĭdit de mensa, Liv. 40, 59, 7: vestis aut pellis, quae iis integumento erant, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 13, 2: integumenta carnalia, Ambros. de Isaac et anima 4. § 16. – II) übtr.: A) die verhüllende, verbergende Decke, die Hülle, frontis, Cic. post red. in sen. 16: haec flagitiorum integumenta, Cic. Cael. 47: istius insignis nequitia frontis involuta integumentis, Cic. Pis. 12: lubenter enim te evolutum illis integmentis (integum.) dissimulationis tuae nudatumque perspicio, Cic. de or. 2, 350. – B) die schützende Bedeckung = der Schutz, Schirm, Schild, illius sum integumentum corporis, Plaut. Bacch. 601: istaec ego mi semper habui aetati integumentum meae, Plaut. trin. 313.
-
12 irrutilo
ir-rutilo (in-rutilo), āvī, āre, rötlich schimmern, Ambros. de Isaac et anim. 7. § 60; apol. David 8. § 45; de off. min. 2, 28. § 138.
-
13 peregrinor
peregrīnor, ātus sum, āri (peregrinus), in der Fremde (im Auslande)-, als Fremder sich aufhalten, auf Reisen sein, umherreisen, -pilgern, -wandern, I) eig.: totā Asiā, Cic.: in aliena civitate, Cic.: Partiz. subst., peregrinantes, Reisende, Pilger, Sall. u. Plin. ep. – II) übtr.: A) im allg.: a) von lebl. Subjj.: quod in extremis finibus mundi arma Romana peregrinabantur, verweilten, Flor.: non ferunt amomi nardique deliciae, ne in Arabiam quidem, ex India et nave peregrinari, auf fremdem Boden heimisch zu werden, Plin.: haec studia pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur, Cic.: an vos soli ignoratis, vos hospites in hac urbe versamini? vestrae peregrinantur aures (sind auf Reisen, sind abwesend), neque in hoc pervagato civitatis sermone versantur? Cic. – b) v. Pers.: α) geistig gleichs. hinauswandern, -schweifen, cum alii saepe, quod ante pedes esset, non viderent, ille in infinitatem omnem peregrinabatur, Cic.: immensa et interminata in omnes partes magnitudo regionum, in quam se iniciens animus et intendens ita late longeque peregrinatur, ut etc., Cic. – β) v. Pers.u. v. der Seele, m. ab u. Abl., fern weilen von usw., a corpore, a dei regno, Ambros. in psalm. 118. serm. 12. § 17; de Isaac et anima 5. § 17: a domino, Vulg. 2. Corinth. 5, 6. Augustin. serm. 21, 1. – B) gleichs. nur als Fremder sich aufhalten, -weilen, noch nicht einhe imisch sein, mihi videris Latine docere philosophiam et ei quasi civitatem dare, quae quidem peregrinari Romae videbatur, Cic. de fin. 3, 40: peregrinatus est huius animus in nequitia, non habitavit, er war zeitweilig auf der Bahn des Lasters gewandelt, hatte sich ihm aber nicht für immer ergeben, Val. Max. 6, 9. ext. 1. – / Akt. Nbf. Infin. peregrinare, Iul. Val. 2, 35 (21) cod. A.
-
14 praelibatio
praelībātio, ōnis, f. (praelibo), I) das Vorkosten, A) im allg.: praelibatio labiorum, die leichte Berührung der Lippen (beim Kuß), Ambros. de Isaac et anim. 3. § 8 extr. – B) die Opferung der Erstlinge, Paul. ex Fest. 235, 4. – II) prägn., die Verminderung, Tert. de anim. 58 in.
-
15 praemunitio
praemūnītio, ōnis, f. (praemunio), das Vorbauen, die Verwahrung, a) übh., Ambros. de Isaac et anim. 4. § 37. – b) als rhet. Fig. = προκατάληψις, προθεραπεία, sine ulla praemunitione orationis, ohne irgendwie vorzubauen, sich zu verwahren, Cic. de or. 2, 304. – absol., Cic. de or. 3, 204. Quint. 9, 2, 17.
-
16 remissio
remissio, ōnis, f. (remitto), I) das Zurückschicken, -senden, a) einer Pers.: obsidum captivorumque, Liv. 27, 17, 1. – b) einer Sache, das Zurücksenden, Zurückwerfen, splendoris, Vitr. 7, 3, 9. – II) das Nachlassen, A) eig.: a) das Herablassen, Herunterlassen, superciliorum, Cic. de off. 1, 146. – b) das Nachlassen, Fallen, vocis contentiones et remissiones, Hebungen u. Senkungen, Cic. de or. 1, 261: nisi aër influens cum incremento fecerit auctus et remissiones continenter, beständig steigt und fällt, Vitr. 8. prooem. § 2. – B) übtr.: 1) das Nachlassen, die Unterbrechung, laboris, Varro: poenae, Cic.: morbi, Cic.: animi, die geistige Abspannung, Liv.: febris, Cels.: continui clamoris, Cornif. rhet.: usus, ein (allmähliches) N. im Umgange, Cic. – 2) das Erlassen, der Erlaß, venia est meritae poenae remissio, Sen.: tributi in triennium, Tac.: nuntiationis, Aufhebung des Verbotes, ICt. – absol., publicani remissionem petentes, Suet.: post magnas remissiones (E. vom Pachtgelde), Plin. ep.: u. so de remissionibus cogitare, Plin. ep. – bei den Eccl. = Erlaß-, Vergebung der Sünde, delicti (Ggstz. retentio [das Nichterlassen] delicti), Tert. adv. Marc. 4, 28: peccatorum, Ambros. de Isaac et anim. 1. § 1. – 3) remissio animi, a) die geistige Erholung (Ggstz. contentio animi), Cic. de or. 2, 22; vgl. Sen. de tranqu. anim. 17, 5: rem. animorum, Cic. ep. 9, 24, 3: u. ohne animi, Cic. Cael. 39. Plin. pan. 81, 1: u. Plur. remissiones, Plin. pan. 49, 4. Tac. dial. 28: curarum, Tac. Agr. 9. – b) die Gelassenheit, Ruhe, in acerbissima iniuria remissio animi ac dissolutio, in Schwäche ausartende Gelassenheit, Cic. ep. 5, 2, 9: naturalis animi remissio et laxitas, Sen. ep. 66, 14. – c) die Gelindigkeit, Nachsicht (Ggstz. severitas), Cic. de or. 2, 72.
-
17 rigatus
-
18 speciositas
speciōsitās, ātis, f. (speciosus), das schöne äußerliche Ansehen, die Schönheit, Tert. de cult. fem. 2, 2 extr. Ambros. de Isaac 7. § 60 u. cant. cantic. 6. § 11: sp. mulierum, Vulg. 1. Mach. 1, 27.
-
19 tripliciter
tripliciter, Adv. (triplex), auf dreifache Weise, Cornif. rhet. 4, 54. Mart. Cap. 3. § 240. Ambros. de Isaac et anim. 4. no. 27. Vulg. prov. 22, 2. – übtr. = heftig, tr. sol exurens montes, Vulg. Sirach 43, 4.
-
20 I
I= academic.ru/36477/i">iII pronoun* * *(it would be better if I, he etc had or did (something): I could do with a cup of coffee.) ich (er) hätte lieber* * *I1[aɪ]it is \I, Paul ich bin es, Paul\I for one... ich meinerseits...\I for one think... ich für meine Person finde...▪ the \I das IchI2I<pl Is or I's>i<pl i's>[aɪ]n3.* * *I [aɪ]nI nt, i nt → dotSee:→ dotII abbr See: of Island, Isle IIIpers pronichit is I (form) — ich bin es
* * *I1, i [aı] pl I’s, Is, i’s, is [aız] sI2 [aı]A pron ich:it is I ich bin es;play the great I am umg sich furchtbar aufspielenB pl I’s s (das) Ich* * *I= iII pronoun* * *pron.ich pron.
См. также в других словарях:
ISAAC — (Heb. יִשְׂחָק ,יִצְחָק), son of abraham and sarah , second of the patriarchs of the people of Israel. Isaac was born when Abraham was 100 years old (Gen. 21:5) and Sarah 90 (17:17), exactly a quarter of a century after the family had migrated… … Encyclopedia of Judaism
Isaac II — Ange Monnaie d Isaac II Ange Isaac II Ange (° 1155 † 1204) est un empereur byzantin (1185 1195 et 1203 1204), fils d’Andronic Ange et d’Euphrosyne Kastamonides. C’est un arrière petit fils d’Alexis Ier Comnène … Wikipédia en Français
ISAAC — (middle of the second century), tanna. He is not mentioned in the Mishnah but is often cited in beraitot, especially those dealing with halakhic exegesis in the Talmuds, and in the halakhic Midrashim of the school of R. Ishmael: Mekhilta, Sifrei… … Encyclopedia of Judaism
Isaac — • The son of Abraham and Sara Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Isaac Isaac † Catholi … Catholic encyclopedia
ISAAC — Deuxième personnage de l’histoire patriarcale et de la généalogie qui la sous tend, Isaac se situe comme fils d’Abraham et père de Jacob. «Isaac» est un nom théophore (dont l’élément divin se trouve absent: Yischaq, «que [Dieu] rie», ou «[Dieu] a … Encyclopédie Universelle
ISAAC (H.) — ISAAC ou ISAAK HEINRICH (1450 env. 1517) Organiste et compositeur qui se disait originaire des Flandres et qu’on peut rattacher au courant dit franco flamand tel qu’il se manifesta en Italie. Isaac mourut à Florence, où Laurent de Médicis l’avait … Encyclopédie Universelle
ISAAC (J.) — ISAAC JORGE (1837 1895) De père israélite, l’écrivain colombien Jorge Isaac est resté marqué par le décor de son enfance, la vallée du Cauca où était établie l’hacienda paternelle. Appartenant au groupe du Mosaico qui désigne à la fois une revue… … Encyclopédie Universelle
ISAAC — may refer to:*ISAAC (cipher), a pseudorandom number generator *ISAAC (comics), a supercomputer in Marvel Comics … Wikipedia
Isaac — Isaac, Yzaac [ iz ], Heinrich, flämischer Komponist, * in den Niederlanden um 1450, ✝ Florenz 26. 3. 1517; wurde bald nach 1480 von Lorenzo I. de Medici als Organist (an San Giovanni und Santa Maria del Fiore) nach Florenz berufen. Nach dem… … Universal-Lexikon
Isaac — m Biblical name, borne by the son of Abraham, who was about to be sacrificed by his father according to a command of God which was changed at the last moment. A ram, caught in a nearby thicket, was sacrificed instead (Genesis 22: 1–13). Isaac… … First names dictionary
Isaac — C est en Normandie (76) que le nom est de très loin le plus répandu. On le rencontre aussi dans le Pas de Calais et en Guadeloupe. Il correspond au prénom biblique porté par le second fils d Abraham. Il signifie en hébreu il rira (yiSHaq), et a… … Noms de famille