-
1 intransitiv
-
2 Intransitiv
Intransitiv n -s, -e грам. неперехо́дный глаго́л -
3 intransitiv
intransitiv a грам. неперехо́дный -
4 intransitiv
intransitiv ['----] adj -
5 intransitiv
'intransitiv GR nepřechodný, intranzitivní -
6 intransitiv
-
7 intransitiv
intransitiv intransitiv -
8 intransitiv
intransitiv intransitiv -
9 Intransitiv
Adj. LING. intransitive* * *intransitive* * *ịn|tran|si|tiv1. adjintransitive2. advintransitively* * *2) ((of a verb) that does not have an object: The baby lay on the floor and kicked; Go and fetch the book!) intransitive* * *in·tran·si·tiv[ˈɪntranziti:f]* * *1.Adjektiv (Sprachw.) intransitive2.adverbial intransitively* * ** * *1.Adjektiv (Sprachw.) intransitive2.adverbial intransitively* * *adj.intransitive adj. adv.intransitively adv. -
10 intransitiv
Adj. LING. intransitive* * *intransitive* * *ịn|tran|si|tiv1. adjintransitive2. advintransitively* * *2) ((of a verb) that does not have an object: The baby lay on the floor and kicked; Go and fetch the book!) intransitive* * *in·tran·si·tiv[ˈɪntranziti:f]* * *1.Adjektiv (Sprachw.) intransitive2.adverbial intransitively* * ** * *1.Adjektiv (Sprachw.) intransitive2.adverbial intransitively* * *adj.intransitive adj. adv.intransitively adv. -
11 intransitiv
-
12 intransitiv
adjektiv1. intransitiv, som ikke konstrueres med objekt (grammatik, sproglige kategorier, om sproget m.m.) -
13 intransitiv
-
14 intransitiv
adjektiv1. intransitiv, som ikke konstrueres med objekt (om verber) (grammatik, sproglige kategorier, ordbøger, om sproget m.m.) -
15 intransitiv
intransitiv GR nieprzechodni -
16 intransitiv
intransitiv ['ɪntranziti:f] adj -
17 Intransitiv
n -s, -e -
18 intransitiv
adj грам. -
19 Intransitiv
сущ.общ. непереходный глагол -
20 intransitiv
сущ.общ. непереходный глагол
См. также в других словарях:
Intransitiv — Intransitīv (lat.), Zeitwort, das nicht mit einem Objekt im Akkusativ verbunden wird (stehen, gehen) … Kleines Konversations-Lexikon
intransitiv — INTRANSITÍV, Ă adj. v. intranzitiv. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
Intransitiv — Der Begriff Intransitivität (v. lat. transitus: Übergang) hat verschiedene Bedeutungen: In der Grammatik ist ein Verb intransitiv, wenn es kein Akkusativobjekt binden kann (im Gegensatz zu einem transitiven Verb), siehe Intransitivität… … Deutsch Wikipedia
intransitiv — ịn·tran·si·tiv [ tiːf] Adj; Ling; ohne Akkusativobjekt ↔ transitiv <ein Verb (= ein Verb, das kein Akkusativobjekt haben kann); ein Verb intransitiv verwenden> … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
intransitiv — transitiv (in Bezug auf Verben:) »ein Akkusativobjekt nach sich ziehend und ein persönliches Passiv bildend; zielend«: Der grammatische Terminus ist aus spätlat. transitivus entlehnt, einer Bildung zu lat. trans ire »hinübergehen« (vgl. ↑… … Das Herkunftswörterbuch
intransitiv — См. intransitivo … Пятиязычный словарь лингвистических терминов
intransitiv — ịn|tran|si|tiv 〈Adj.; Gramm.〉 nicht zielend; Ggs transitiv; → Lexikon der Sprachlehre ● intransitive Verben Verben, die kein Akkusativobjekt nach sich ziehen u. von denen man nur ein unpersönliches Passiv bilden kann, z. B. schlafen, helfen,… … Universal-Lexikon
Intransitiv — Ịn|tran|si|tiv 〈n. 11; Gramm.〉 intransitives Verb; Ggs Transitiv * * * ịn|tran|si|tiv <Adj.> [spätlat. intransitivus, aus lat. in = un , nicht u. spätlat. transitivus, ↑ transitiv] (Sprachwiss.): (von bestimmten Verben) kein… … Universal-Lexikon
intransitiv — ịn|tran|si|tiv 〈Adj.; Gramm.〉 nicht zielend; Ggs.: transitiv; intransitive Verben V., die kein Akkusativobjekt nach sich ziehen u. von denen man nur ein unpersönl. Passiv bilden kann, z. B. »schlafen«, »helfen« [Etym.: <lat. intransitivus… … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Intransitiv — Ịn|tran|si|tiv 〈n.; Gen.: s, Pl.: e [ və]; Gramm.〉 intransitives Verb; oV ; Ggs.: Transitiv … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
intransitiv — (Sprachwiss.): nicht zielend … Das Wörterbuch der Synonyme