-
1 infàmia
infamia -
2 infamia
infàmia -
3 infamia
infamia -
4 infamia
infamia s.f.1 infamy; disgrace, shame: coprire qlcu. d'infamia, to bring disgrace (o shame) on s.o.; cadere nell'infamia, to fall into disgrace // (st.) marchio d'infamia, brand of infamy; (fig.) mark of shame // senza infamia e senza lode, without praise or blame2 (atto infame) disgraceful act, infamous act, shameful act: commettere un'infamia, to do sthg. infamous (o shameful) // che infamia!, how infamous! (o shameful!)3 (scherz.) (cosa pessima) disgrace; abomination.* * *[in'famja]sostantivo femminile (disonore) infamy, disgrace••* * *infamia/in'famja/sostantivo f.(disonore) infamy, disgrace\senza infamia e senza lode without praise or blame. -
5 infamia
infāmĭa, ae, f. (infamis], ill fame, ill report of a person or thing; bad repute, dishonor, disgrace, infamy (class.; cf.:ignominia, opprobrium): hominum immortalis est infamia,
Plaut. Pers. 3, 1, 27:in infamiam populo ponere,
id. Trin. 3, 3, 11:atque indignitas rei,
Caes. B. G. 7, 56:haec res est mihi infamiae,
Ter. And. 2, 6, 13:illa indicia senatoria operta dedecore et infamia,
Cic. Clu. 22, 61:ignominiam et infamiam ferre,
id. Tusc. 4, 20, 45:in summa infamia esse,
Ter. Heaut. 2, 3, 18:flagrare infamiā,
Cic. Att. 4, 18, 2:infamia notatur qui ab exercitu ignominiae causa dimissus erit,
Dig. 3, 2, 1:ictus fustium infamiam non importat,
ib. 3, 2, 22:aspergi,
Nep. Alc. 3:urgeri,
Cic. Verr. 1, 12, 36:ex infamia eripere,
id. ib. 2, 3, 60, §140: de re aliqua infamiam capere,
Hirt. B. G. 8, 30:colligere,
Just. 3, 4:habere,
Caes. B. G. 6, 22:irrogare alicui,
Dig. 3, 2, 13:inferre,
Cic. Lael. 18, 42:movere,
Liv. 44, 25, 12:ferre alicui,
Tac. A. 14, 22:sarcire,
to repair, Caes. B. C. 3, 74:libellos ad infamiam alicujus edere,
Suet. Aug. 55:trahere aliquid ad infamiam,
to bring into disrepute, to give a bad name to a thing, Tac. A. 12, 4:Cacus Aventinae timor atque infamia silvae,
Ov. F. 1, 551:saecli,
disgrace of the age, id. M. 8, 97:pecuniae,
the disgrace of avarice, Vell. 2, 33, 2:quid enim salvis infamia nummis?
Juv. 1, 48.— Plur.:si ad paupertatem admigrant infamiae, Gravior paupertas fit,
Plaut. Pers. 3, 1, 19; Tac. A. 4, 33. -
6 infamia
īnfāmia, ae, f. (infamis), der üble Ruf, das üble Gerücht, worin ein Mensch od. eine Sache steht, u. die daraus entstehende Schande, der Schimpf, die Schmach (während ignominia die Beschimpfung, der mit Schande verbundene Verlust äußerer Ehre u. Ehrenzeichen), I) eig.: α) absol.: res est mihi infamiae, Ter.: in infamia esse, Ter.: infamiā aspergi, Nep.: infamiā flagrare, Cic.: infamiam capere, Hirt. b. G.: infamiam habere, Caes.: subire infamiae maculam, Iustin.: subire infamiam sempiternam, Cic.: infamiam inferre, Cic., od. movere, Liv., verursachen: infamiam delere, Cic.: infamiam sarcire, Caes. – Plur., Plaut. Pers. 347. Arnob. 6, 1: infamias subire, Tac. ann. 4, 33. – β) m. obj. Genet.: duarum legionum, der Schimpf wegen der beiden Legionen, Caes.: pecuniae, die Schmach, Schande (wegen) der Geldgier, Vell. 2, 33, 2. – II) meton., a) das Gefühl der Schmach, das Schmachgefühl, rubore et infamiā, im Scham- u. Schmachgefühle, Tac. hist. 4, 62. – b) von dem, der etwas in üblen Ruf setzt, Schimpf, Schande, infamia silvae, v. Kakus, Ov. fast. 1, 551: nostri infamia saecli, Ov. met. 8, 97. – / Nbf. infamium s. bes.
-
7 infamia
infamĭa, ae, f. [st2]1 [-] mauvaise réputation. [st2]2 [-] honte, opprobre, déshonneur, infamie, ignominie. - infamiam alicui facere: jeter le discrédit sur qqn. - infamiae esse, Ter.: être déshonorant. - trahere aliquid ad infamiam, Tac. A. 12, 4: jeter le discrédit sur qqch. - infamiam sarcire, Caes. B. C. 3, 74: effacer la honte. - flagrare infamiâ, Cic. Att. 4, 18, 2: être couvert d'infamie. - Cacus infamia silvae, Ov.: Cacus, honte de la forêt.* * *infamĭa, ae, f. [st2]1 [-] mauvaise réputation. [st2]2 [-] honte, opprobre, déshonneur, infamie, ignominie. - infamiam alicui facere: jeter le discrédit sur qqn. - infamiae esse, Ter.: être déshonorant. - trahere aliquid ad infamiam, Tac. A. 12, 4: jeter le discrédit sur qqch. - infamiam sarcire, Caes. B. C. 3, 74: effacer la honte. - flagrare infamiâ, Cic. Att. 4, 18, 2: être couvert d'infamie. - Cacus infamia silvae, Ov.: Cacus, honte de la forêt.* * *Infamia, infamiae. Terent. Mauvais bruit et renom de deshonneur, Diffame, Infamie, Esclandre.\- cauit ne vnquam infamiae Ea res sibi esset. Terent Qu'il ne fust deshonoré de cela. -
8 infamia
īnfāmia, ae, f. (infamis), der üble Ruf, das üble Gerücht, worin ein Mensch od. eine Sache steht, u. die daraus entstehende Schande, der Schimpf, die Schmach (während ignominia die Beschimpfung, der mit Schande verbundene Verlust äußerer Ehre u. Ehrenzeichen), I) eig.: α) absol.: res est mihi infamiae, Ter.: in infamia esse, Ter.: infamiā aspergi, Nep.: infamiā flagrare, Cic.: infamiam capere, Hirt. b. G.: infamiam habere, Caes.: subire infamiae maculam, Iustin.: subire infamiam sempiternam, Cic.: infamiam inferre, Cic., od. movere, Liv., verursachen: infamiam delere, Cic.: infamiam sarcire, Caes. – Plur., Plaut. Pers. 347. Arnob. 6, 1: infamias subire, Tac. ann. 4, 33. – β) m. obj. Genet.: duarum legionum, der Schimpf wegen der beiden Legionen, Caes.: pecuniae, die Schmach, Schande (wegen) der Geldgier, Vell. 2, 33, 2. – II) meton., a) das Gefühl der Schmach, das Schmachgefühl, rubore et infamiā, im Scham- u. Schmachgefühle, Tac. hist. 4, 62. – b) von dem, der etwas in üblen Ruf setzt, Schimpf, Schande, infamia silvae, v. Kakus, Ov. fast. 1, 551: nostri infamia saecli, Ov. met. 8, 97. – ⇒ Nbf. infamium s. bes. -
9 īnfāmia
īnfāmia ae, f [infamis], ill fame, ill report, bad repute, dishonor, disgrace, infamy: rei, Cs.: ne infamiae Ea res sibi esset, T.: indicia operta infamiā: mendax, calumny, H.: infamiam ferre: infamiā aspergi, N.: se eripere ex infamiā: latro cinia nullam habent infamiam, Cs.: movere, L.: sarcire, repair, Cs.: quid enim salvis infamia nummis? Iu.—A reproach, disgrace: Cacus silvae, reproach, O.: nostri saecli, O.* * *disgrace, dishonor; infamy -
10 infamia
-
11 infamia
infàmia f́ 1) позор, бесчестье macchiarsi d'infamia — опозориться, покрыть себя позором è segnatod'un marchio d'infamia — на нём (лежит) печать позора 2) гнусность, подлость 3) безобразие che infamia! — какое безобразие! -
12 infamia
infamiainfamia [in'fa:mia] <- ie>sostantivo Feminin1 (ignominia) Schande Feminin, Schmach Feminin2 (scelleratezza) Schändlichkeit Feminin3 figurato, scherzoso Schande Femininfamiliare; senza infamia e senza lode familiare ohne Saft und KraftDizionario italiano-tedesco > infamia
13 infamia
infamia s.f. 1. infamie, déshonneur m., honte: coprirsi d'infamia se couvrir de honte. 2. ( azione infame) infamie. 3. ( calunnia) calomnie, injure. 4. ( cosa pessima) horreur, infamie: questo spettacolo è un'infamia ce spectacle est une infamie.14 infamia
infamia infamia, ae бесчестье, позор15 infamia
infamia infamia, ae f дурная молва16 infamia
infamia sustantivo femenino disgrace, infamy ' infamia' also found in these entries: Spanish: villanía17 infamia
īnfāmia, ae f. [ infamis ]1) дурная молва, бесславие, бесчестье Ter, Nep, C, Cs etc.2) срам, позор (i. nostri saeculi O)18 infamia
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > infamia
19 infamia
†infamia, ae, f., ill report, 2 C. 6:8.*20 infamia
См. также в других словарях:
infamia — sustantivo femenino 1. (no contable) Cualidad de infame: la infamia de su conducta. 2. Pérdida de la honra, el buen nombre o la estimación: Que viva en la infamia para siempre. 3. Acción o palabra infame: No le alteraron tus infamias … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Infamia — • Infamia, в общем смысле называлось дурное слово, скверные слухи о ком либо, в тесном смысле ignominia, высказанная преторским эдиктом, вследствие чего лица, этому подвергшиеся, терпели большой ущерб в своих правах. Infamis терял ius… … Реальный словарь классических древностей
infamia — /in famja/ s.f. [dal lat. infamia, der. di infamis infame ]. 1. [condizione di disonore e di biasimo pubblico] ▶◀ abiezione, abominio, (lett.) disdoro, disonore, ignominia, (pop.) infamità, (lett.) onta, vergogna. ◀▶ onorabilità, onore, stima. 2 … Enciclopedia Italiana
infamia — (Del lat. infamĭa). 1. f. Descrédito, deshonra. 2. Maldad, vileza en cualquier línea … Diccionario de la lengua española
infamia — index discredit, disgrace, dishonor (shame), disrepute, ignominy, infamy, notoriety, shame … Law dictionary
infâmia — s. f. 1. Ato ou dito que revela sentimentos vis. 2. Descrédito. 3. Desonra, ignomínia. 4. Calúnia, aleive … Dicionário da Língua Portuguesa
infamia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. infamiamii {{/stl 8}}{{stl 7}} w dawnym prawie polskim: pozbawienie szlachcica praw obywatelskich, ochrony prawnej i czci na podstawie wyroku sądowego; niesława, hańba; także: czyn niegodny szlachcica : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
infamia — in·fà·mia s.f. 1a. CO condizione di disonore e di pubblico biasimo in cui si trova qcn. dopo avere commesso azioni vergognose: macchiarsi, coprirsi di infamia, cadere nell infamia, bollare d infamia, procurare, causare infamia a qcn. Sinonimi:… … Dizionario italiano
Infamia — La Infamia en la Antigua Roma, es lo que se conceptúa como la Degradación del honor civil , que consiste en la pérdida de reputación o descrédito en la que caía el ciudadano romano una vez efectuado el Censo por parte del magistrado competente… … Wikipedia Español
infamia — (Del lat. infamia.) ► sustantivo femenino 1 Acción infame y ruin cometida contra una persona: ■ estaba enojado por las infamias y acusaciones de que fue objeto. SINÓNIMO afrenta abyección 2 Situación del que ha perdido la reputación y el honor: ■ … Enciclopedia Universal
infamia — {{#}}{{LM I21734}}{{〓}} {{SynI22285}} {{[}}infamia{{]}} ‹in·fa·mia› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Deshonra, descrédito o pérdida de la buena fama o de la estimación: • La infamia cayó sobre la familia cuando se descubrió el escándalo.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Испанский
- Итальянский
- Каталанский
- Латинский
- Немецкий
- Польский
- Португальский
- Русский
- Украинский
- Французский
- Чешский