-
1 Imprimatur
Imprimatur n -s, автр. тж. f = полигр. по́дпись в печа́ть, разреше́ние на печа́таниеdas Imprimatur erteilen дава́ть разреше́ние на печа́тание (б.ч. о католи́ческой церко́вной цензу́ре)Imprimatur n -s, автр. тж. f = полигр. подписна́я корректу́ра -
2 Imprimatur
-
3 Imprimatur
-
4 imprimatur
imprimatur (сокр. impr., imp.) (лат.) в печа́ть (ви́за на ру́кописи, корректу́рном о́ттиске) -
5 Imprimatur
* * *Im|pri|ma|tur [ɪmpri'maːtʊr]nt -s, no pl (TYP)imprimatur* * *Im·pri·ma·tur<-s>[ɪmpriˈma:tʊr]* * *das Imprimatur erteilen für pass sth for press* * *f.imprimatur n. -
6 Imprimatur
по́дпись f к печа́ти, разреше́ние печа́тать. das Imprimatur erteilen подпи́сывать /-писа́ть к печа́ти. Imprimatur erteilt подпи́сано к печа́ти -
7 Imprimatur
n -s, австр. тж. f = полигр.1) подпись в печать, разрешение на печатаниеdas Imprimatur erteilen — давать разрешение на печатание (б. ч. о католической церковной цензуре) -
8 Imprimatur
fimprimatur -
9 imprimatur
(сокр. impr., imp.) лат.в печать (виза на рукописи, корректурном оттиске) -
10 Imprimatur
сущ.1) полигр. подписание в печать, разрешение печатать2) австр. подписная корректура, подпись к печати -
11 imprimatur
сущ.1) полигр. подписание в печать, разрешение печатать2) австр. подписная корректура, подпись к печати -
12 Imprimatur
Imprimátur n o.Pl. Typ разрешение за печат. -
13 imprimatur
adv в печать -
14 Imprimatur
n dozvola za tisak, tiskovna dopusnica -
15 Imprimatur
f <-> полигр подпись в печатьdie Imprimatúr ertéílen — подписать в печать
-
16 Imprimatur
Imprimátur n -s, австр. f =1. полигр. по́дпись к печа́ти2. подписна́я корректу́ра -
17 Imprimatur erteilen
Imprimatur erteilen
to sign for press. -
18 Imprimatur geben
: das Imprimatur geben< Medien> pass for press, pass a proof for press -
19 das Imprimatur geben
-
20 das Imprimatur erteilen
1. арт.австр. подписать к печати2. прил.общ. давать разрешение на печатание (б.ч. о католической церковной цензуре)Универсальный немецко-русский словарь > das Imprimatur erteilen
См. также в других словарях:
imprimatur — [ ɛ̃primatyr ] n. m. • 1844; mot lat. « qu il soit imprimé », de imprimere ♦ Autorisation d imprimer (accordée par l autorité ecclésiastique ou par l Université à un ouvrage soumis à son approbation). L imprimatur d un ouvrage approuvé par l… … Encyclopédie Universelle
imprimatur — im‧pri‧ma‧tur [ˌɪmprˈmeɪtə, ˈmɑː ǁ ər] noun [singular] formal 1. approval of something, given by an official authority or an important person: imprimatur of • The campaign has the imprimatur of the President. 2. permission to print a book … Financial and business terms
imprimatur — IMPRIMÁTUR s.n. Autorizaţie indicând bunul de tipar pe o corectură. – cuv. lat. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 imprimátur s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic IMPRIMÁTUR n. Autorizaţie care indică bunul… … Dicționar Român
Imprimatur — Sfn Freigabe zum Druck per. Wortschatz fach. (18. Jh.) Entlehnung. Der lateinische Ausdruck bedeutet es werde gedruckt, es kann gedruckt werden . Benützt bei der kirchlichen Druckerlaubnis und in späterer Zeit bei der Freigabe der Korrekturfahnen … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
imprimatur — index charter (license), leave (permission), license Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
imprimatur — imprimátur m DEFINICIJA 1. a. konačno odobrenje koje autor ili izdavač daju da djelo može biti objavljeno i predano u tisak [dati imprimatur] b. formula odobrenja za tisak 2. pov. odobrenje crkvene (posebice za Bibliju i bogoslovne priručnike)… … Hrvatski jezični portal
imprimátur — (plural imprimátur) sustantivo masculino 1. Permiso que concede la autoridad eclesiástica para imprimir un libro: Los eclesiásticos deben publicar los libros con el imprimátur … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Imprimatur — Im pri*ma tur, n. [L., let it be printed.] 1. (Law) A license to print or publish a book, paper, etc.; also, in countries subjected to the censorship of the press, approval of that which is published. [1913 Webster] 2. (R. C. Ch.) Permission… … The Collaborative International Dictionary of English
imprimátur — (Del lat. imprimātur, 3.ª pers. de sing. del pres. de subj. pas. de imprimĕre, imprimir). m. Licencia que da la autoridad eclesiástica para imprimir un escrito … Diccionario de la lengua española
Imprimātur — (lat., es werde gedruckt), 1) die Formel, womit die Censurbehörde die Erlaubniß zum Druck eines Buches od. Blattes, einer Zeitschrift ertheilte; 2) diese Erlaubniß selbst … Pierer's Universal-Lexikon
Imprimātur — (lat.), »kann gedruckt werden«, Formel der ehemaligen Zensoren, um ein Manuskript als druckbar zu bezeichnen (vgl. Damnatur); noch jetzt in den Buchdruckereien bei der (letzten) Korrektur gebräuchlich, bezeichnet es die Druckerlaubnis des Autors… … Meyers Großes Konversations-Lexikon