-
1 Imperium
-
2 Imperium
-
3 Imperium
-
4 Imperium
сущ.общ. (верховная) власть, империя, главенство -
5 Imperium
n <-s,..rien> империя -
6 Imperium
импе́рия -
7 Imperium
Impérium n -s,..ri¦enимпе́рия -
8 империя
жReich n, Kaiserreich n; полит. Imperium n, pl -rien -
9 империя
-
10 Heiliges Römisches Reich (Deutscher Nation)
ист.основана германским королём Оттоном I (Otto I., 912-973), который завоевал Северную и Среднюю Италию с Римом. Объединяла государства Средней и Западной Европы. Границы её менялись. Власть императоров, которыми с 1438 оставались Габсбурги, постепенно стала номинальной, хотя этот титул и давал определённые преимущества на международной арене. Распалась в ходе наполеоновских войн [лат. назв. "sacrum imperium romanum nationis germanicae" должно было символизировать преемственную связь с Западной Римской империей и покровительство со стороны Римской католической церкви. С 1512 название немецкоязычной части империи включало слова "Deutscher Nation" ("германской нации")]Австрия. Лингвострановедческий словарь > Heiliges Römisches Reich (Deutscher Nation)
-
11 Heiliges Römisches Reich
ист., тж. Heiliges Römisches Reich Deutscher NationСвященная Римская империя (Германской нации) (962-1806), основана германским королём Оттоном I. Объединяла государства Средней и Западной Европы, границы её менялись. Власть императоров, которыми с 1438 г. оставались Габсбурги, постепенно стала номинальной, хотя этот титул давал определённые преимущества на международной арене. Распалась в ходе наполеоновских войн <название должно было символизировать преемственную связь с Западной Римской империей и покровительство со стороны римской католической церкви. С 1512 г. название немецкоязычной части империи включало слова "Deutscher Nation" ("Германской нации"). Латинское название "Sacrum imperium romanum nationis germanicae"> → Ottonen, Abendland, Staufer, Reichstag 1), Rheinbund, Befreiungskriege, NürnbergГермания. Лингвострановедческий словарь > Heiliges Römisches Reich
-
12 Reich
1) Staat госуда́рство. Kaiserreich, Imperium импе́рия. Königreich короле́вство. Zarenreich ца́рство. das Reich Karls des Großen импе́рия Ка́рла Вели́кого. das Heilige Römische Reich Deutscher Nation свяще́нная Ри́мская импе́рия герма́нской на́ции. das Deutsche Reich Герма́нская импе́рия. das (Dritte) Reich Naz Тре́тий рейх. das Reich der Mitte China Среди́нное ца́рство. das Russische Reich Росси́йская импе́рия. nicht offiz росси́йское госуда́рство das Reich der Schatten ца́рство тене́й.3) jds. Bereich чьё-н. ца́рство. die Küche ist das Reich der Hausfrau ку́хня - э́то ца́рство хозя́йки, в ку́хне вла́ствует хозя́йка -
13 Reich
HIST das Deutsche Reich Rzesza Niemiecka;das Reich Gottes Królestwo Boże -
14 Weltreich
Weltreich n imperium n
См. также в других словарях:
Imperium — Imperium … Deutsch Wörterbuch
Impérium — Imperium Pour les articles homonymes, voir Imperium (homonymie). Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine … Wikipédia en Français
imperium — ● imperium nom masculin (latin imperium, puissance publique) Dans l Antiquité romaine, pouvoir de celui qui gouverne l État. ⇒IMPERIUM, subst. masc. Pouvoir suprême détenu par certains magistrats romains. Rome envoyait un de ses citoyens dans un… … Encyclopédie Universelle
Imperium — Sn erw. fach. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. imperium Befehlsgewalt, Reich , einer Ableitung von l. imperāre befehlen, herrschen aus l. parāre rüsten, bereiten und l. in . Zum gleichen Verb gehört als Nomen agentis Imperator aus l.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
IMPERIUM — titulus Honorarius Imp. in Ep. Theodoberti Regis ad Iustinianum Imp. Amorem nostrum erga Imperium vestrum. Sic Nicolaus I. Pontif. Rom. Ep. 8. ad Michaelem Imp. Paro seripsit nobis Imperium vestrum etc. ἡ βασιλεία μου, Impp. CP. cum de se… … Hofmann J. Lexicon universale
imperium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. imperiumria {{/stl 8}}{{stl 7}} rozległe i potężne państwo o ustroju monarchicznym; mocarstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Imperium rzymskie. Imperium brytyjskie, rosyjskie. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imperium — (n.) 1650s, from L. imperium command, supreme authority, power (see EMPIRE (Cf. empire)) … Etymology dictionary
Imperium — Im*pe ri*um, n.; pl. {Imperia}. [L. See {Empire}.] 1. Supreme power; absolute dominion; empire. [Webster 1913 Suppl.] 2. (Law) The right to command, which includes the right to employ the force of the state to enforce the laws. It is one of the… … The Collaborative International Dictionary of English
Imperĭum — (röm. Recht), 1) höchste Gewalt; in Rom war sie ursprünglich bei dem Volke u. bestand in der Wahl der Magistrate, Legislation u. Obergerichtsbarkeit; 2) die Machtbefugniß der höchsten Magistrate, u. zwar I. militāre, das Obercommando im Kriege, u … Pierer's Universal-Lexikon
Imperĭum — (lat., »Befehl, Herrschaft, Macht«), im alten Rom die höchste militärische und bürgerliche Gewalt, die ursprünglich nur den Königen und nach ihrer Vertreibung dem Volke, dann den höchsten Obrigkeiten angehörte, aber in der republikanischen Zeit… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Imperium — Imperĭum (lat.), höchste staatliche Gewalt, vom Volke in Rom den höchsten Beamten übertragen, bes. die militär. Gewalt, daher auch der Oberbefehl; später das röm. Kaiserreich … Kleines Konversations-Lexikon