-
1 IGNORANTIA (IGNORANCE)
невежество, неведение, незнание; по Фоме Аквинскому, различие должно быть проведено между двумя видами незнания. «Незнание как отрицание - когда человек абсолютно ничего не знает о вещи. Такое незнание является недостижимым, как подчеркивает Философ в IX книге „Метафизики". Как в случае с невеждой, который ничего не знал о треугольнике, даже то, что в нем три угла равны двум прямым углам. Незнание как предрасположенность имеет место, когда некто имеет расположение к знанию, но испорченное, а именно, когда ложно утверждает, что некто бежит, а это ошибочно, или когда он утверждает, что нечто есть, а его нет, или когда то, чего нет, на самом деле есть. И это незнание есть то же самое, что ошибка. Первое незнание не может быть выражено в форме силлогизма, а второе может» (Thomas Aquinas. In lib. I An. Post. lect. 26). Cp. ERROR.Латинский словарь средневековых философских терминов > IGNORANTIA (IGNORANCE)
-
2 IGNORANTIA
ignorance - невежество, неведение, незнание; по Фоме Аквинскому различие должно быть проведено между двумя видами незнания (In lib. I An. Post. lect. 26): "Незнание как отрицание - когда человек абсолютно ничего не знает о вещи. Такое незнание является недостижимым, как подчеркивает Философ в IX книге" Метафизики". Как это видно в случае с невеждой, который ничего не знал о треугольнике, даже то, что в нем три угла равны двум прямым углам. Незнание как предрасположенность имеет место, когда некто имеет расположение к знанию, но испорченное, а именно, когда он фальшиво утверждает, что некто бежит, когда это ошибочно, или когда он утверждает, что нечто есть, когда его нет, или когда то, чего нет, на самом деле есть. И это незнание есть то же самое что ошибка. Первое незнание не может быть выражено в форме силлогизма, а второе - может". Сравн.ERROR. -
3 Ignorantia juris neminem excusat
Latin Quotes (Latin to English) > Ignorantia juris neminem excusat
-
4 Timendi causa est nescire
• Ignorance is the cause of fear. (Seneca) -
5 celo
celo, āre, āvi, ātum - tr. - cacher, dissimuler, tenir secret, laisser dans l'ignorance, tenir dans l'ignorance, taire. - celassis, Plaut. = celaveris. - celarier, Lucr. = celari. - celare aliquid: cacher qqch. - celare diem, Hor.: dérober le jour. - celat se stella, Col.: l'étoile se cache. - celare aliquem: tenir qqn dans l'ignorance. - celare aliquem de aliqua re: cacher qqch à qqn. - celare aliquem aliquid: cacher qqch à qqn. - iter omnis celat, Nep.: il dérobe à tous sa marche. - haec celata me sunt, Plaut.: on m'a caché cela. - credo celatum esse Cassium de Sullâ uno, Cic. Sull. 13: je suppose que Cassius a été tenu dans l'ignorance concernant le seul Sylla. - id Alcibiadi diutius celari non potuit, Nep. Alcib. 5: on ne put dérober plus longtemps ce fait à la connaissance d'Alcibiade. - celari videor a te, Cic.: il me semble que tu te caches de moi. - celare se tenebris, Virg.: se cacher dans les ténèbres. - avec locatif - celare sacra terrae, Liv.: enfouir des objets sacrés dans le sol. - neque ego te celabo, neque tu me celassis quod scias, Plaut.: moi, je ne te cache rien, et toi, ne me cache pas ce que tu pourrais savoir. - si omnes deos hominesque celare possimus, Cic. Off. 3: même si nous avions le pouvoir de nous dérober totalement aux yeux des dieux et des hommes. - non est profecto de illo veneno celata mater, Cic. Clu.: évidemment, on n'a pas fait mystère de l'empoisonnement à la mère.* * *celo, āre, āvi, ātum - tr. - cacher, dissimuler, tenir secret, laisser dans l'ignorance, tenir dans l'ignorance, taire. - celassis, Plaut. = celaveris. - celarier, Lucr. = celari. - celare aliquid: cacher qqch. - celare diem, Hor.: dérober le jour. - celat se stella, Col.: l'étoile se cache. - celare aliquem: tenir qqn dans l'ignorance. - celare aliquem de aliqua re: cacher qqch à qqn. - celare aliquem aliquid: cacher qqch à qqn. - iter omnis celat, Nep.: il dérobe à tous sa marche. - haec celata me sunt, Plaut.: on m'a caché cela. - credo celatum esse Cassium de Sullâ uno, Cic. Sull. 13: je suppose que Cassius a été tenu dans l'ignorance concernant le seul Sylla. - id Alcibiadi diutius celari non potuit, Nep. Alcib. 5: on ne put dérober plus longtemps ce fait à la connaissance d'Alcibiade. - celari videor a te, Cic.: il me semble que tu te caches de moi. - celare se tenebris, Virg.: se cacher dans les ténèbres. - avec locatif - celare sacra terrae, Liv.: enfouir des objets sacrés dans le sol. - neque ego te celabo, neque tu me celassis quod scias, Plaut.: moi, je ne te cache rien, et toi, ne me cache pas ce que tu pourrais savoir. - si omnes deos hominesque celare possimus, Cic. Off. 3: même si nous avions le pouvoir de nous dérober totalement aux yeux des dieux et des hommes. - non est profecto de illo veneno celata mater, Cic. Clu.: évidemment, on n'a pas fait mystère de l'empoisonnement à la mère.* * *Celo, celas, celare. Ouid. Celer, Cacher, Tenir secret.\Celare aliquem de re aliqua. Cic. Luy celer quelque chose.\Celare se tenebris. Virgil. Se cacher.\Authorem. Horat. Celer le nom de l'autheur.\Diem Sol dicitur celare. Horat. Quand le soleil se couche.\Fugitiuum celare. Vlpian. Receler.\Numen Iouis celare non potest. Ci. Il ne peult faire que Dieu ne le sache.\Orata alicuius celare. Terent. Tenir secret et celer ce qu'il a prié.\Se a domino celare. Vlpia. Se cacher et desrobber de son maistre.\Vlcera incurata. Horat. Cacher.\Vultum celare manibus. Ouid. Cacher son visage de ses mains.\Quum familiariter me in eorum sermonem insinuarem, celabar, excludebar. Cic. On se cachoit de moy.\Fossae celantur arundine. Ouid. Sont couvertes. -
6 ignorantia
ignōrantĭa, ae, f. défaut de connaissance, ignorance. - ignorantia loci, Caes. BC. 3, 68, 2: ignorance des lieux.* * *ignōrantĭa, ae, f. défaut de connaissance, ignorance. - ignorantia loci, Caes. BC. 3, 68, 2: ignorance des lieux.* * *Ignorantia, huius ignorantiae. Quint. Ignorance, Le non scavoir d'aucun. -
7 ignoratio
ignōrātĭo, ōnis, f. action d'ignorer, défaut de connaissance, ignorance. - ignoratio sui, Cic. Clu. 39.109: oubli de soi-même. - in summa rerum ignoratione versari, Cic.: être dans une ignorance profonde.* * *ignōrātĭo, ōnis, f. action d'ignorer, défaut de connaissance, ignorance. - ignoratio sui, Cic. Clu. 39.109: oubli de soi-même. - in summa rerum ignoratione versari, Cic.: être dans une ignorance profonde.* * *Ignoratio, ignorationis. Cic. Ignorance, Faulte de congnoissance.\Ignoratione omnium proposita. Cice. A la charge que personne n'en scaura rien.\Ignoratio sui. Cic. Quand on ne se congnoist point soymesme. -
8 inscitia
inscitĭa, ae, f. [st2]1 [-] ignorance. [st2]2 [-] inhabileté, incapacité. [st2]3 [-] sottise, absurdité.* * *inscitĭa, ae, f. [st2]1 [-] ignorance. [st2]2 [-] inhabileté, incapacité. [st2]3 [-] sottise, absurdité.* * *Inscitia, inscitiae. Plaut. Ignorance.\Propter lini inopiam, atque eius vsus inscitiam. Caes. Pource qu'ils ne scavoyent pas l'usage du lin.\Quae audiuistis modo, nunc si eadem hic iterem, inscitia est. Plaut. Ce seroit folement faict à moy.\Inscitia temporum. Plin. Par l'ignorance des gens qui estoyent en ce temps là. -
9 inscitia
inscītĭa, ae, f. [inscitus], ignorance, inexperience, unskilfulness, awkwardness, stupidity, stolidity in any thing (usu. with suggestion of blame; while inscientia is simply the absence of knowledge; but the distinction is neglected by Tacitus; v. infra).—With gen., rarely with erga (class.):II.rerum,
Cic. de Or. 1, 22, 49:temporis,
id. Off. 1, 40, 144:belli,
Nep. Epam. 7, 4: rei publicae ut alienae, Tac. H. 1, 1:rerum verborumque,
Quint. 5, 13, 38:veri,
Hor. S. 2, 3, 43:artis,
Suet. Ner. 41:temporum,
Plin. 7, 48, 49, § 155:aedificandi,
Tac. G. 16:inscitiam potius legionum quam audaciam increpans,
Tac. H. 1, 90.— Absol., ignorance, stupidily (ante-class.):male mereri de immerente inscitia est,
Plaut. Curc. 1, 3, 29:sex talenta magna dotis demam pro ista inscitia,
id. Truc. 4, 3, 71:temeritate atque inscitia exercitum in locum praecipitem perducere,
Liv. 26, 2, 7; 8, 33, 17.—In plur.:Pannoniorum inscitiae,
Front. Princip. Hist. 319.—Ignorance, absence of knowledge, = inscientia (only in Tac.):fore ut acerrimi militum per tenebras et inscitiam ceterorum occiderentur,
Tac. H. 1, 54: quo fidem inscitiae pararet, to induce confidence in his ignorance of the crime, id. A. 15, 58:isque illi finis inscitiae erga domum suam fuit,
id. ib. 11, 25:inscitia litterarum,
id. Or. 19. -
10 imperitia
-
11 imprudenter
imprudentĕr, adv. [st2]1 [-] par ignorance. [st2]2 [-] par mégarde. [st2]3 [-] imprudemment.* * *imprudentĕr, adv. [st2]1 [-] par ignorance. [st2]2 [-] par mégarde. [st2]3 [-] imprudemment.* * *Imprudenter, Aduerbium. Terent. Imprudemment, Sans prendre garde à soy, Par ignorance. -
12 imprudentia
imprudentĭa, ae, f. [st2]1 [-] défaut de connaissance, ignorance. [st2]2 [-] inadvertance. [st2]3 [-] imprévoyance, imprudence. - per imprudentiam, Cic.: par mégarde, par inadvertance.* * *imprudentĭa, ae, f. [st2]1 [-] défaut de connaissance, ignorance. [st2]2 [-] inadvertance. [st2]3 [-] imprévoyance, imprudence. - per imprudentiam, Cic.: par mégarde, par inadvertance.* * *Imprudentia, imprudentiae. Cic. Ignorance, Quand on fait quelque chose par mesgarde, Inadvertence, Mesgarde.\Per imprudentiam in oratione saepe versus dicimus. Cic. Par mesgarde.\Peccare imprudentia. Terent. Sans y penser, Par inadvertence, Par mesgarde. -
13 inertia
ĭnertĭa, ae, f. [iners] [st1]1 [-] ignorance de tout art, incapacité. --- Cic. Part. 35 ; Petr. 135, 6. [st1]2 [-] inertie, inaction, indolence. --- Cic. Cat. 1, 4 ; de Or. 1, 68 ; Liv. 33, 45, 7. - inertia laboris, Cic. Com. 24: aversion, répugnance pour le travail. --- cf. Liv. 33, 45, 7.* * *ĭnertĭa, ae, f. [iners] [st1]1 [-] ignorance de tout art, incapacité. --- Cic. Part. 35 ; Petr. 135, 6. [st1]2 [-] inertie, inaction, indolence. --- Cic. Cat. 1, 4 ; de Or. 1, 68 ; Liv. 33, 45, 7. - inertia laboris, Cic. Com. 24: aversion, répugnance pour le travail. --- cf. Liv. 33, 45, 7.* * *Inertia, huius inertiae. Pli. Paresse, Negligence, Lascheté, Faitardise.\Inertiae opponuntur Artibus. Cic. Ignorance des arts.\Strenua inertia. Horat. Diligence sans art et prudence, Diligence imprudente. -
14 inscientia
inscientĭa, ae, f. [st2]1 [-] ignorance. [st2]2 [-] inhabileté, incapacité, inexpérience.* * *inscientĭa, ae, f. [st2]1 [-] ignorance. [st2]2 [-] inhabileté, incapacité, inexpérience.* * *Inscientia, inscientiae. Cic. Ignorance, Faulte de scavoir, Le non scavoir d'aucun. -
15 inscientia
in-scĭentĭa, ae, f.I.Want of knowledge, ignorance, inexperience (cf. inscitia init.):(α).in tantis tenebris erroris et inscientiae,
Cic. Sull. 14, 40:mea,
id. de Or. 1, 46, 203:alicujus,
id. ib. 3, 35, 142; id. Ac. 2, 47, 146.—With gen.Subj.:(β).vulgi,
Caes. B. G. 7, 43, 3:hostium,
id. ib. 3, 19, 3:temeritas et inscientia ducum,
Liv. 22, 25, 12.—Obj.:II.locorum,
Caes. B. G. 3, 9, 3:belli,
Nep. Epam. 7:dicendi,
Cic. de Or. 1, 54, 233.—Ignorance, philosophically speaking;III.opp. fundamental knowledge: de qua (natura Deorum) tam variae sunt doctissimorum hominum tamque discrepantes sententiae, ut magno argumento esse debeat, causam, i. e. principium philosophiae esse inscientiam,
Cic. N. D. 1, 1, 1; id. Ac. 1, 11, 41.—Blameworthy ignorance, neglect (only in Tac.; cf.inscitia): praecipientium,
Tac. Or. 28:desidia ac inscientia,
id. ib. 33. -
16 adeptio
ădeptĭo, ōnis, f. [adipiscor] acquisition. - hic saltem nesciamus, ut hic felicior sit exspectatio quam illic adeptio summi boni, Aug. Civ. 12: restons dans notre ignorance du moins ici-bas, pour être plus heureux de l'espérance actuelle que de la possession future du souverain bien.* * *ădeptĭo, ōnis, f. [adipiscor] acquisition. - hic saltem nesciamus, ut hic felicior sit exspectatio quam illic adeptio summi boni, Aug. Civ. 12: restons dans notre ignorance du moins ici-bas, pour être plus heureux de l'espérance actuelle que de la possession future du souverain bien.* * *Adeptio, Verbale. Cic. Obtenue, Impetration, Acquisition. -
17 dominatrix
dŏmĭnātrix, īcis, f. [dominator] maîtresse, souveraine. - propter errorem atque inscientiam caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas ad se explendam viribus corporis abutebatur, perniciosissimis satellitibus, Cic. Inv. 1, 2: à cause des ténèbres de l'erreur et de l'ignorance, les passions aveugles et inconsidérées asservissaient l'âme, et abusaient, pour se satisfaire, des forces du corps, leurs pernicieux satellites. - dic regi et dominatrici, Vulg. Jerem. 13, 18: dis au roi et à la reine.* * *dŏmĭnātrix, īcis, f. [dominator] maîtresse, souveraine. - propter errorem atque inscientiam caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas ad se explendam viribus corporis abutebatur, perniciosissimis satellitibus, Cic. Inv. 1, 2: à cause des ténèbres de l'erreur et de l'ignorance, les passions aveugles et inconsidérées asservissaient l'âme, et abusaient, pour se satisfaire, des forces du corps, leurs pernicieux satellites. - dic regi et dominatrici, Vulg. Jerem. 13, 18: dis au roi et à la reine.* * *Dominatrix, pen. prod. huius dominatricis. Cic. Celle qui domine, Dominatrice. -
18 egestas
egestās, ātis, f. [st2]1 [-] manque, défaut, privation, disette, pénurie. [st2]2 [-] indigence, misère, besoin, détresse, indigence. - egestas ratiōnis, Lucr. 5, 1211: manque de connaissance des causes, ignorance des causes. - egestate cibi peremptus, Tac.: qu'on a fait mourir de faim.* * *egestās, ātis, f. [st2]1 [-] manque, défaut, privation, disette, pénurie. [st2]2 [-] indigence, misère, besoin, détresse, indigence. - egestas ratiōnis, Lucr. 5, 1211: manque de connaissance des causes, ignorance des causes. - egestate cibi peremptus, Tac.: qu'on a fait mourir de faim.* * *Egestas, egestatis, pen. prod. Virgil. Disette, Default de quelque chose, Povreté, Indigence, Chetiveté.\Procliuis sceleri egestas. Silius. Qui induit à mal faire.\Turpis. Virgil. Qui induit à choses deshonnestes.\Vitam in egestate degere. Cic. Vivre en povreté. -
19 error
errŏr, ōris, m. [st2]1 [-] action de s'égarer, écart, course errante, détour, circuit. [st2]2 [-] méprise, erreur, illusion, aveuglement, préjugé. [st2]3 [-] fausses croyances, idolâtrie. [st2]4 [-] erreur, faute; faute de grammaire. [st2]5 [-] fureur, délire, égarement, folie. [st2]6 [-] ruse, piège. [st2]7 [-] incertitude. - errorem deponere: revenir de son erreur, réaliser son erreur, ouvrir les yeux. - errorem alicui facere: induire qqn en erreur. - in errore esse, Plin. (in errore versari, Cic. errore duci, Cic.): être dans l'erreur, se tromper. - insipientis est in errore perseverare, Cic.: c'est une marque de folie que de persévérer dans son erreur.* * *errŏr, ōris, m. [st2]1 [-] action de s'égarer, écart, course errante, détour, circuit. [st2]2 [-] méprise, erreur, illusion, aveuglement, préjugé. [st2]3 [-] fausses croyances, idolâtrie. [st2]4 [-] erreur, faute; faute de grammaire. [st2]5 [-] fureur, délire, égarement, folie. [st2]6 [-] ruse, piège. [st2]7 [-] incertitude. - errorem deponere: revenir de son erreur, réaliser son erreur, ouvrir les yeux. - errorem alicui facere: induire qqn en erreur. - in errore esse, Plin. (in errore versari, Cic. errore duci, Cic.): être dans l'erreur, se tromper. - insipientis est in errore perseverare, Cic.: c'est une marque de folie que de persévérer dans son erreur.* * *Error, erroris, masc. gen. Cic. Ignorance, Erreur.\Nominum error manet. Liu. On erre aux noms, et ignore lon qui la faict.\Adiuuare alterius errorem. Cic. Faire errer d'avantage.\Auferre errores alicuius. Ouid. Luy declarer et donner à entendre en quoy il erre.\Erroribus caecari aut cupiditate. Cic. Estre aveuglé par erreurs et cupidité.\Errorem creat similitudo. Cic. Similitude fait errer.\Deferri in errorem. Cic. Tomber en erreur.\Duci errore. Cic. Errer.\Effugere errorem aliorum. Lucret. Fuir et eviter l'erreur des autres.\Incutere errorem. Cic. Faire errer.\Inducere in errorem. Cic. Faire errer.\Lapsus errore. Quintil. Qui a failli par ignorance.\In magno errore sunt qui sandareson vocant. Plin. Errent et faillent grandement.\Error. Virgil. Tromperie.\Errores Vlyssis. Cic. Fourvoyemens, Erremens, Desvoyemens, Esgaremens.\Errore viarum. Liu. Par faulte de scavoir les chemins, Par s'estre abusé aux chemins, Par fourvoyement, ou torse, ou destorse.\Indeprehensus et irremeabilis error Labyrinthi. Virg. Fourvoyement dont on ne peult retourner.\Ducere in errorem. Ouid. Faire fourvoyer. -
20 inscienter
inscientĕr, adv. avec ignorance, maladroitement.* * *inscientĕr, adv. avec ignorance, maladroitement.* * *Inscienter, Aduerbium. Cic. Ignoramment, En homme ignorant et mal entendu.\Inscienter facias, si vllam praetermittas. Cic. En homme mal entendu, etc. Ce sera bien mal entendu à toy si, etc.\Inscienter facere dicebant. Cicero. Qu'ils n'entendoyent pas ce qu'ils faisoyent.
См. также в других словарях:
ignorance — [ iɲɔrɑ̃s ] n. f. • 1120; lat. ignorantia 1 ♦ État d une personne qui ignore; le fait de ne pas connaître qqch. Laisser, tenir, entretenir qqn dans l ignorance (de qqch.). Être dans l ignorance (de qqch.). « L homme sans Dieu est dans l ignorance … Encyclopédie Universelle
Ignorance — • Lack of knowledge about a thing in a being capable of knowing Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Ignorance Ignorance † … Catholic encyclopedia
ignorance — I noun benightedness, bewilderment, blindness, darkness, denseness, fog, foolishness, greenness, haze, illiteracy, illiterateness, imprudentia, incapacity, incognizance, incomprehension, ineptitude, inerudition, inexperience, innocence,… … Law dictionary
ignorance — Ignorance. subst. f. v. Defaut de connoissance, manque de sçavoir quelque chose. Ignorance du droit ignorance du fait. ignorance volontaire. ignorance affectée. ignorance grossiere. grande ignorance. profonde ignorance. il n y eut jamais tant d… … Dictionnaire de l'Académie française
Ignorance — The condition of being uneducated, unaware, or uninformed* Avijja, ignorance as a concept in Buddhism * Ignorance (album), a Sacred Reich album * Ignorance (band), a thrash funk metal band * Ignorance (novel), a Czech novel * Pluralistic… … Wikipedia
Ignorance — «Ignorance» Sencillo de Paramore del álbum Brand New Eyes Género(s) Rock Alternativo, Pop Punk Duración … Wikipedia Español
Ignorance — Ig no*rance, n. [F., fr. L. ignorantia.] 1. The condition of being ignorant; the lack of knowledge in general, or in relation to a particular subject; the state of being uneducated or uninformed. [1913 Webster] Ignorance is the curse of God,… … The Collaborative International Dictionary of English
ignorance — (n.) c.1200, from O.Fr. ignorance (12c.), from L. ignorantia want of knowledge (see IGNORANT (Cf. ignorant)) … Etymology dictionary
ignorance — Ignorance, Error, Errans opinio, Ignorantia, Ignoratio, Inscientia, Inscitia, Imperitia. Par l ignorance des gens qui estoient en ce temps la, Inscitia temporum … Thresor de la langue françoyse
ignorance — [n] unintelligence, inexperience benightedness, bewilderment, blindness, callowness, crudeness, darkness, denseness, disregard, dumbness, empty headedness*, fog*, half knowledge, illiteracy, incapacity, incomprehension, innocence, inscience,… … New thesaurus
ignorance — ► NOUN ▪ lack of knowledge or information … English terms dictionary