Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Ignorance

  • 1 IGNORANTIA (IGNORANCE)

    невежество, неведение, незнание; по Фоме Аквинскому, различие должно быть проведено между двумя видами незнания. «Незнание как отрицание - когда человек абсолютно ничего не знает о вещи. Такое незнание является недостижимым, как подчеркивает Философ в IX книге „Метафизики". Как в случае с невеждой, который ничего не знал о треугольнике, даже то, что в нем три угла равны двум прямым углам. Незнание как предрасположенность имеет место, когда некто имеет расположение к знанию, но испорченное, а именно, когда ложно утверждает, что некто бежит, а это ошибочно, или когда он утверждает, что нечто есть, а его нет, или когда то, чего нет, на самом деле есть. И это незнание есть то же самое, что ошибка. Первое незнание не может быть выражено в форме силлогизма, а второе может» (Thomas Aquinas. In lib. I An. Post. lect. 26). Cp. ERROR.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > IGNORANTIA (IGNORANCE)

  • 2 IGNORANTIA

    ignorance - невежество, неведение, незнание; по Фоме Аквинскому различие должно быть проведено между двумя видами незнания (In lib. I An. Post. lect. 26): "Незнание как отрицание - когда человек абсолютно ничего не знает о вещи. Такое незнание является недостижимым, как подчеркивает Философ в IX книге" Метафизики". Как это видно в случае с невеждой, который ничего не знал о треугольнике, даже то, что в нем три угла равны двум прямым углам. Незнание как предрасположенность имеет место, когда некто имеет расположение к знанию, но испорченное, а именно, когда он фальшиво утверждает, что некто бежит, когда это ошибочно, или когда он утверждает, что нечто есть, когда его нет, или когда то, чего нет, на самом деле есть. И это незнание есть то же самое что ошибка. Первое незнание не может быть выражено в форме силлогизма, а второе - может". Сравн.ERROR.

    Латинские философские термины > IGNORANTIA

  • 3 Ignorantia juris neminem excusat

    Latin Quotes (Latin to English) > Ignorantia juris neminem excusat

  • 4 Timendi causa est nescire

    Ignorance is the cause of fear. (Seneca)

    Latin Quotes (Latin to English) > Timendi causa est nescire

  • 5 celo

    celo, āre, āvi, ātum - tr. - cacher, dissimuler, tenir secret, laisser dans l'ignorance, tenir dans l'ignorance, taire.    - celassis, Plaut. = celaveris.    - celarier, Lucr. = celari.    - celare aliquid: cacher qqch.    - celare diem, Hor.: dérober le jour.    - celat se stella, Col.: l'étoile se cache.    - celare aliquem: tenir qqn dans l'ignorance.    - celare aliquem de aliqua re: cacher qqch à qqn.    - celare aliquem aliquid: cacher qqch à qqn.    - iter omnis celat, Nep.: il dérobe à tous sa marche.    - haec celata me sunt, Plaut.: on m'a caché cela.    - credo celatum esse Cassium de Sullâ uno, Cic. Sull. 13: je suppose que Cassius a été tenu dans l'ignorance concernant le seul Sylla.    - id Alcibiadi diutius celari non potuit, Nep. Alcib. 5: on ne put dérober plus longtemps ce fait à la connaissance d'Alcibiade.    - celari videor a te, Cic.: il me semble que tu te caches de moi.    - celare se tenebris, Virg.: se cacher dans les ténèbres.    - avec locatif - celare sacra terrae, Liv.: enfouir des objets sacrés dans le sol.    - neque ego te celabo, neque tu me celassis quod scias, Plaut.: moi, je ne te cache rien, et toi, ne me cache pas ce que tu pourrais savoir.    - si omnes deos hominesque celare possimus, Cic. Off. 3: même si nous avions le pouvoir de nous dérober totalement aux yeux des dieux et des hommes.    - non est profecto de illo veneno celata mater, Cic. Clu.: évidemment, on n'a pas fait mystère de l'empoisonnement à la mère.
    * * *
    celo, āre, āvi, ātum - tr. - cacher, dissimuler, tenir secret, laisser dans l'ignorance, tenir dans l'ignorance, taire.    - celassis, Plaut. = celaveris.    - celarier, Lucr. = celari.    - celare aliquid: cacher qqch.    - celare diem, Hor.: dérober le jour.    - celat se stella, Col.: l'étoile se cache.    - celare aliquem: tenir qqn dans l'ignorance.    - celare aliquem de aliqua re: cacher qqch à qqn.    - celare aliquem aliquid: cacher qqch à qqn.    - iter omnis celat, Nep.: il dérobe à tous sa marche.    - haec celata me sunt, Plaut.: on m'a caché cela.    - credo celatum esse Cassium de Sullâ uno, Cic. Sull. 13: je suppose que Cassius a été tenu dans l'ignorance concernant le seul Sylla.    - id Alcibiadi diutius celari non potuit, Nep. Alcib. 5: on ne put dérober plus longtemps ce fait à la connaissance d'Alcibiade.    - celari videor a te, Cic.: il me semble que tu te caches de moi.    - celare se tenebris, Virg.: se cacher dans les ténèbres.    - avec locatif - celare sacra terrae, Liv.: enfouir des objets sacrés dans le sol.    - neque ego te celabo, neque tu me celassis quod scias, Plaut.: moi, je ne te cache rien, et toi, ne me cache pas ce que tu pourrais savoir.    - si omnes deos hominesque celare possimus, Cic. Off. 3: même si nous avions le pouvoir de nous dérober totalement aux yeux des dieux et des hommes.    - non est profecto de illo veneno celata mater, Cic. Clu.: évidemment, on n'a pas fait mystère de l'empoisonnement à la mère.
    * * *
        Celo, celas, celare. Ouid. Celer, Cacher, Tenir secret.
    \
        Celare aliquem de re aliqua. Cic. Luy celer quelque chose.
    \
        Celare se tenebris. Virgil. Se cacher.
    \
        Authorem. Horat. Celer le nom de l'autheur.
    \
        Diem Sol dicitur celare. Horat. Quand le soleil se couche.
    \
        Fugitiuum celare. Vlpian. Receler.
    \
        Numen Iouis celare non potest. Ci. Il ne peult faire que Dieu ne le sache.
    \
        Orata alicuius celare. Terent. Tenir secret et celer ce qu'il a prié.
    \
        Se a domino celare. Vlpia. Se cacher et desrobber de son maistre.
    \
        Vlcera incurata. Horat. Cacher.
    \
        Vultum celare manibus. Ouid. Cacher son visage de ses mains.
    \
        Quum familiariter me in eorum sermonem insinuarem, celabar, excludebar. Cic. On se cachoit de moy.
    \
        Fossae celantur arundine. Ouid. Sont couvertes.

    Dictionarium latinogallicum > celo

  • 6 ignorantia

    ignōrantĭa, ae, f. défaut de connaissance, ignorance.    - ignorantia loci, Caes. BC. 3, 68, 2: ignorance des lieux.
    * * *
    ignōrantĭa, ae, f. défaut de connaissance, ignorance.    - ignorantia loci, Caes. BC. 3, 68, 2: ignorance des lieux.
    * * *
        Ignorantia, huius ignorantiae. Quint. Ignorance, Le non scavoir d'aucun.

    Dictionarium latinogallicum > ignorantia

  • 7 ignoratio

    ignōrātĭo, ōnis, f. action d'ignorer, défaut de connaissance, ignorance.    - ignoratio sui, Cic. Clu. 39.109: oubli de soi-même.    - in summa rerum ignoratione versari, Cic.: être dans une ignorance profonde.
    * * *
    ignōrātĭo, ōnis, f. action d'ignorer, défaut de connaissance, ignorance.    - ignoratio sui, Cic. Clu. 39.109: oubli de soi-même.    - in summa rerum ignoratione versari, Cic.: être dans une ignorance profonde.
    * * *
        Ignoratio, ignorationis. Cic. Ignorance, Faulte de congnoissance.
    \
        Ignoratione omnium proposita. Cice. A la charge que personne n'en scaura rien.
    \
        Ignoratio sui. Cic. Quand on ne se congnoist point soymesme.

    Dictionarium latinogallicum > ignoratio

  • 8 inscitia

    inscitĭa, ae, f. [st2]1 [-] ignorance. [st2]2 [-] inhabileté, incapacité. [st2]3 [-] sottise, absurdité.
    * * *
    inscitĭa, ae, f. [st2]1 [-] ignorance. [st2]2 [-] inhabileté, incapacité. [st2]3 [-] sottise, absurdité.
    * * *
        Inscitia, inscitiae. Plaut. Ignorance.
    \
        Propter lini inopiam, atque eius vsus inscitiam. Caes. Pource qu'ils ne scavoyent pas l'usage du lin.
    \
        Quae audiuistis modo, nunc si eadem hic iterem, inscitia est. Plaut. Ce seroit folement faict à moy.
    \
        Inscitia temporum. Plin. Par l'ignorance des gens qui estoyent en ce temps là.

    Dictionarium latinogallicum > inscitia

  • 9 inscitia

    inscītĭa, ae, f. [inscitus], ignorance, inexperience, unskilfulness, awkwardness, stupidity, stolidity in any thing (usu. with suggestion of blame; while inscientia is simply the absence of knowledge; but the distinction is neglected by Tacitus; v. infra).—With gen., rarely with erga (class.):

    rerum,

    Cic. de Or. 1, 22, 49:

    temporis,

    id. Off. 1, 40, 144:

    belli,

    Nep. Epam. 7, 4: rei publicae ut alienae, Tac. H. 1, 1:

    rerum verborumque,

    Quint. 5, 13, 38:

    veri,

    Hor. S. 2, 3, 43:

    artis,

    Suet. Ner. 41:

    temporum,

    Plin. 7, 48, 49, § 155:

    aedificandi,

    Tac. G. 16:

    inscitiam potius legionum quam audaciam increpans,

    Tac. H. 1, 90.— Absol., ignorance, stupidily (ante-class.):

    male mereri de immerente inscitia est,

    Plaut. Curc. 1, 3, 29:

    sex talenta magna dotis demam pro ista inscitia,

    id. Truc. 4, 3, 71:

    temeritate atque inscitia exercitum in locum praecipitem perducere,

    Liv. 26, 2, 7; 8, 33, 17.—In plur.:

    Pannoniorum inscitiae,

    Front. Princip. Hist. 319.—
    II.
    Ignorance, absence of knowledge, = inscientia (only in Tac.):

    fore ut acerrimi militum per tenebras et inscitiam ceterorum occiderentur,

    Tac. H. 1, 54: quo fidem inscitiae pararet, to induce confidence in his ignorance of the crime, id. A. 15, 58:

    isque illi finis inscitiae erga domum suam fuit,

    id. ib. 11, 25:

    inscitia litterarum,

    id. Or. 19.

    Lewis & Short latin dictionary > inscitia

  • 10 imperitia

    impĕrītĭa, ae, f. ignorance, inexpérience, impéritie.
    * * *
    impĕrītĭa, ae, f. ignorance, inexpérience, impéritie.
    * * *
        Imperitia, imperitiae. Plin. Faulte d'experience, Ignorance, Imperice, Le non scavoir d'aucun.

    Dictionarium latinogallicum > imperitia

  • 11 imprudenter

    imprudentĕr, adv. [st2]1 [-] par ignorance. [st2]2 [-] par mégarde. [st2]3 [-] imprudemment.
    * * *
    imprudentĕr, adv. [st2]1 [-] par ignorance. [st2]2 [-] par mégarde. [st2]3 [-] imprudemment.
    * * *
        Imprudenter, Aduerbium. Terent. Imprudemment, Sans prendre garde à soy, Par ignorance.

    Dictionarium latinogallicum > imprudenter

  • 12 imprudentia

    imprudentĭa, ae, f. [st2]1 [-] défaut de connaissance, ignorance. [st2]2 [-] inadvertance. [st2]3 [-] imprévoyance, imprudence.    - per imprudentiam, Cic.: par mégarde, par inadvertance.
    * * *
    imprudentĭa, ae, f. [st2]1 [-] défaut de connaissance, ignorance. [st2]2 [-] inadvertance. [st2]3 [-] imprévoyance, imprudence.    - per imprudentiam, Cic.: par mégarde, par inadvertance.
    * * *
        Imprudentia, imprudentiae. Cic. Ignorance, Quand on fait quelque chose par mesgarde, Inadvertence, Mesgarde.
    \
        Per imprudentiam in oratione saepe versus dicimus. Cic. Par mesgarde.
    \
        Peccare imprudentia. Terent. Sans y penser, Par inadvertence, Par mesgarde.

    Dictionarium latinogallicum > imprudentia

  • 13 inertia

    ĭnertĭa, ae, f. [iners] [st1]1 [-] ignorance de tout art, incapacité. --- Cic. Part. 35 ; Petr. 135, 6. [st1]2 [-] inertie, inaction, indolence. --- Cic. Cat. 1, 4 ; de Or. 1, 68 ; Liv. 33, 45, 7.    - inertia laboris, Cic. Com. 24: aversion, répugnance pour le travail. --- cf. Liv. 33, 45, 7.
    * * *
    ĭnertĭa, ae, f. [iners] [st1]1 [-] ignorance de tout art, incapacité. --- Cic. Part. 35 ; Petr. 135, 6. [st1]2 [-] inertie, inaction, indolence. --- Cic. Cat. 1, 4 ; de Or. 1, 68 ; Liv. 33, 45, 7.    - inertia laboris, Cic. Com. 24: aversion, répugnance pour le travail. --- cf. Liv. 33, 45, 7.
    * * *
        Inertia, huius inertiae. Pli. Paresse, Negligence, Lascheté, Faitardise.
    \
        Inertiae opponuntur Artibus. Cic. Ignorance des arts.
    \
        Strenua inertia. Horat. Diligence sans art et prudence, Diligence imprudente.

    Dictionarium latinogallicum > inertia

  • 14 inscientia

    inscientĭa, ae, f. [st2]1 [-] ignorance. [st2]2 [-] inhabileté, incapacité, inexpérience.
    * * *
    inscientĭa, ae, f. [st2]1 [-] ignorance. [st2]2 [-] inhabileté, incapacité, inexpérience.
    * * *
        Inscientia, inscientiae. Cic. Ignorance, Faulte de scavoir, Le non scavoir d'aucun.

    Dictionarium latinogallicum > inscientia

  • 15 inscientia

    in-scĭentĭa, ae, f.
    I.
    Want of knowledge, ignorance, inexperience (cf. inscitia init.):

    in tantis tenebris erroris et inscientiae,

    Cic. Sull. 14, 40:

    mea,

    id. de Or. 1, 46, 203:

    alicujus,

    id. ib. 3, 35, 142; id. Ac. 2, 47, 146.—With gen.
    (α).
    Subj.:

    vulgi,

    Caes. B. G. 7, 43, 3:

    hostium,

    id. ib. 3, 19, 3:

    temeritas et inscientia ducum,

    Liv. 22, 25, 12.—
    (β).
    Obj.:

    locorum,

    Caes. B. G. 3, 9, 3:

    belli,

    Nep. Epam. 7:

    dicendi,

    Cic. de Or. 1, 54, 233.—
    II.
    Ignorance, philosophically speaking;

    opp. fundamental knowledge: de qua (natura Deorum) tam variae sunt doctissimorum hominum tamque discrepantes sententiae, ut magno argumento esse debeat, causam, i. e. principium philosophiae esse inscientiam,

    Cic. N. D. 1, 1, 1; id. Ac. 1, 11, 41.—
    III.
    Blameworthy ignorance, neglect (only in Tac.; cf.

    inscitia): praecipientium,

    Tac. Or. 28:

    desidia ac inscientia,

    id. ib. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > inscientia

  • 16 adeptio

    ădeptĭo, ōnis, f. [adipiscor] acquisition.    - hic saltem nesciamus, ut hic felicior sit exspectatio quam illic adeptio summi boni, Aug. Civ. 12: restons dans notre ignorance du moins ici-bas, pour être plus heureux de l'espérance actuelle que de la possession future du souverain bien.
    * * *
    ădeptĭo, ōnis, f. [adipiscor] acquisition.    - hic saltem nesciamus, ut hic felicior sit exspectatio quam illic adeptio summi boni, Aug. Civ. 12: restons dans notre ignorance du moins ici-bas, pour être plus heureux de l'espérance actuelle que de la possession future du souverain bien.
    * * *
        Adeptio, Verbale. Cic. Obtenue, Impetration, Acquisition.

    Dictionarium latinogallicum > adeptio

  • 17 dominatrix

    dŏmĭnātrix, īcis, f. [dominator] maîtresse, souveraine.    - propter errorem atque inscientiam caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas ad se explendam viribus corporis abutebatur, perniciosissimis satellitibus, Cic. Inv. 1, 2: à cause des ténèbres de l'erreur et de l'ignorance, les passions aveugles et inconsidérées asservissaient l'âme, et abusaient, pour se satisfaire, des forces du corps, leurs pernicieux satellites.    - dic regi et dominatrici, Vulg. Jerem. 13, 18: dis au roi et à la reine.
    * * *
    dŏmĭnātrix, īcis, f. [dominator] maîtresse, souveraine.    - propter errorem atque inscientiam caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas ad se explendam viribus corporis abutebatur, perniciosissimis satellitibus, Cic. Inv. 1, 2: à cause des ténèbres de l'erreur et de l'ignorance, les passions aveugles et inconsidérées asservissaient l'âme, et abusaient, pour se satisfaire, des forces du corps, leurs pernicieux satellites.    - dic regi et dominatrici, Vulg. Jerem. 13, 18: dis au roi et à la reine.
    * * *
        Dominatrix, pen. prod. huius dominatricis. Cic. Celle qui domine, Dominatrice.

    Dictionarium latinogallicum > dominatrix

  • 18 egestas

    egestās, ātis, f. [st2]1 [-] manque, défaut, privation, disette, pénurie. [st2]2 [-] indigence, misère, besoin, détresse, indigence.    - egestas ratiōnis, Lucr. 5, 1211: manque de connaissance des causes, ignorance des causes.    - egestate cibi peremptus, Tac.: qu'on a fait mourir de faim.
    * * *
    egestās, ātis, f. [st2]1 [-] manque, défaut, privation, disette, pénurie. [st2]2 [-] indigence, misère, besoin, détresse, indigence.    - egestas ratiōnis, Lucr. 5, 1211: manque de connaissance des causes, ignorance des causes.    - egestate cibi peremptus, Tac.: qu'on a fait mourir de faim.
    * * *
        Egestas, egestatis, pen. prod. Virgil. Disette, Default de quelque chose, Povreté, Indigence, Chetiveté.
    \
        Procliuis sceleri egestas. Silius. Qui induit à mal faire.
    \
        Turpis. Virgil. Qui induit à choses deshonnestes.
    \
        Vitam in egestate degere. Cic. Vivre en povreté.

    Dictionarium latinogallicum > egestas

  • 19 error

    errŏr, ōris, m. [st2]1 [-] action de s'égarer, écart, course errante, détour, circuit. [st2]2 [-] méprise, erreur, illusion, aveuglement, préjugé. [st2]3 [-] fausses croyances, idolâtrie. [st2]4 [-] erreur, faute; faute de grammaire. [st2]5 [-] fureur, délire, égarement, folie. [st2]6 [-] ruse, piège. [st2]7 [-] incertitude.    - errorem deponere: revenir de son erreur, réaliser son erreur, ouvrir les yeux.    - errorem alicui facere: induire qqn en erreur.    - in errore esse, Plin. (in errore versari, Cic. errore duci, Cic.): être dans l'erreur, se tromper.    - insipientis est in errore perseverare, Cic.: c'est une marque de folie que de persévérer dans son erreur.
    * * *
    errŏr, ōris, m. [st2]1 [-] action de s'égarer, écart, course errante, détour, circuit. [st2]2 [-] méprise, erreur, illusion, aveuglement, préjugé. [st2]3 [-] fausses croyances, idolâtrie. [st2]4 [-] erreur, faute; faute de grammaire. [st2]5 [-] fureur, délire, égarement, folie. [st2]6 [-] ruse, piège. [st2]7 [-] incertitude.    - errorem deponere: revenir de son erreur, réaliser son erreur, ouvrir les yeux.    - errorem alicui facere: induire qqn en erreur.    - in errore esse, Plin. (in errore versari, Cic. errore duci, Cic.): être dans l'erreur, se tromper.    - insipientis est in errore perseverare, Cic.: c'est une marque de folie que de persévérer dans son erreur.
    * * *
        Error, erroris, masc. gen. Cic. Ignorance, Erreur.
    \
        Nominum error manet. Liu. On erre aux noms, et ignore lon qui la faict.
    \
        Adiuuare alterius errorem. Cic. Faire errer d'avantage.
    \
        Auferre errores alicuius. Ouid. Luy declarer et donner à entendre en quoy il erre.
    \
        Erroribus caecari aut cupiditate. Cic. Estre aveuglé par erreurs et cupidité.
    \
        Errorem creat similitudo. Cic. Similitude fait errer.
    \
        Deferri in errorem. Cic. Tomber en erreur.
    \
        Duci errore. Cic. Errer.
    \
        Effugere errorem aliorum. Lucret. Fuir et eviter l'erreur des autres.
    \
        Incutere errorem. Cic. Faire errer.
    \
        Inducere in errorem. Cic. Faire errer.
    \
        Lapsus errore. Quintil. Qui a failli par ignorance.
    \
        In magno errore sunt qui sandareson vocant. Plin. Errent et faillent grandement.
    \
        Error. Virgil. Tromperie.
    \
        Errores Vlyssis. Cic. Fourvoyemens, Erremens, Desvoyemens, Esgaremens.
    \
        Errore viarum. Liu. Par faulte de scavoir les chemins, Par s'estre abusé aux chemins, Par fourvoyement, ou torse, ou destorse.
    \
        Indeprehensus et irremeabilis error Labyrinthi. Virg. Fourvoyement dont on ne peult retourner.
    \
        Ducere in errorem. Ouid. Faire fourvoyer.

    Dictionarium latinogallicum > error

  • 20 inscienter

    inscientĕr, adv. avec ignorance, maladroitement.
    * * *
    inscientĕr, adv. avec ignorance, maladroitement.
    * * *
        Inscienter, Aduerbium. Cic. Ignoramment, En homme ignorant et mal entendu.
    \
        Inscienter facias, si vllam praetermittas. Cic. En homme mal entendu, etc. Ce sera bien mal entendu à toy si, etc.
    \
        Inscienter facere dicebant. Cicero. Qu'ils n'entendoyent pas ce qu'ils faisoyent.

    Dictionarium latinogallicum > inscienter

См. также в других словарях:

  • ignorance — [ iɲɔrɑ̃s ] n. f. • 1120; lat. ignorantia 1 ♦ État d une personne qui ignore; le fait de ne pas connaître qqch. Laisser, tenir, entretenir qqn dans l ignorance (de qqch.). Être dans l ignorance (de qqch.). « L homme sans Dieu est dans l ignorance …   Encyclopédie Universelle

  • Ignorance — • Lack of knowledge about a thing in a being capable of knowing Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Ignorance     Ignorance     † …   Catholic encyclopedia

  • ignorance — I noun benightedness, bewilderment, blindness, darkness, denseness, fog, foolishness, greenness, haze, illiteracy, illiterateness, imprudentia, incapacity, incognizance, incomprehension, ineptitude, inerudition, inexperience, innocence,… …   Law dictionary

  • ignorance — Ignorance. subst. f. v. Defaut de connoissance, manque de sçavoir quelque chose. Ignorance du droit ignorance du fait. ignorance volontaire. ignorance affectée. ignorance grossiere. grande ignorance. profonde ignorance. il n y eut jamais tant d… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Ignorance — The condition of being uneducated, unaware, or uninformed* Avijja, ignorance as a concept in Buddhism * Ignorance (album), a Sacred Reich album * Ignorance (band), a thrash funk metal band * Ignorance (novel), a Czech novel * Pluralistic… …   Wikipedia

  • Ignorance — «Ignorance» Sencillo de Paramore del álbum Brand New Eyes Género(s) Rock Alternativo, Pop Punk Duración …   Wikipedia Español

  • Ignorance — Ig no*rance, n. [F., fr. L. ignorantia.] 1. The condition of being ignorant; the lack of knowledge in general, or in relation to a particular subject; the state of being uneducated or uninformed. [1913 Webster] Ignorance is the curse of God,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ignorance — (n.) c.1200, from O.Fr. ignorance (12c.), from L. ignorantia want of knowledge (see IGNORANT (Cf. ignorant)) …   Etymology dictionary

  • ignorance — Ignorance, Error, Errans opinio, Ignorantia, Ignoratio, Inscientia, Inscitia, Imperitia. Par l ignorance des gens qui estoient en ce temps la, Inscitia temporum …   Thresor de la langue françoyse

  • ignorance — [n] unintelligence, inexperience benightedness, bewilderment, blindness, callowness, crudeness, darkness, denseness, disregard, dumbness, empty headedness*, fog*, half knowledge, illiteracy, incapacity, incomprehension, innocence, inscience,… …   New thesaurus

  • ignorance — ► NOUN ▪ lack of knowledge or information …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»