-
1 provincia
prōvincia, ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja, Herr = ahd. frō), der übertragene Geschäftskreis, Wirkungskreis, die Aufgabe, der Auftrag, die aufgetragene Verrichtung, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Dienst, das Amt, I) im allg. (s. Brix Plaut. mil. 1159): ipsi obsonant, quae parasitorum ante erat provincia, Plaut.: nunc tibi hanc ego impero (weise an) provinciam, Plaut.: duram cepisti provinciam, Ter.: illam sibi officiosam provinciam depoposcit, ut... me in meo lectulo trucidaret, Cic.: ferebat graviter illam sibi ab isto provinciam datam, Cic.: Plur., atque heri iam edixeram omnibus dederamque suas provincias, Plaut.: primum erit hoc quasi provincias atomis dare, zuerst muß man den Atomen ihren Dienst anweisen, Cic. – mihi provincia est m. Infin. (es ist meine Aufgabe), aliquanto forsan plusculum respondere mihi provincia fuit, Cl. Mamert. de stat. anim. 3, 15 extr. – II) prägn., als publiz. t. t., der einem Magistrate (Prätor, Konsul usw.) angewiesene Geschäfts-, Wirkungskreis, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Auftrag, das Amt, A) übh.: a) v. röm. Magistraten: consules de provinciis suis praetorumque rettulerunt, Liv.: sortiri provincias (inter se), Liv.: parare, comparare provincias inter se, Liv.: partiri provincias, Liv.: pr. alci e venit, Liv.: crescentibus iam provinciis et latius patescente impe-————rio, Liv. – so v. der Jurisdiktion des Prätors, pr. urbana et peregrina, des Prätor urbanus u. peregrinus, Liv.; vgl. praetores ita sortiri iussi, ut flamini Diali utique altera iuris dicendi Romae provincia esset; peregrinam est sortitus, Liv. – v. Oberbefehl über ein Land, ein Volk, cum ambo consules Apuliam provinciam obtinerent, Liv.: Sicinio Volsci, Aquilio Hernici (nam hi quoque in armis erant) provincia evenit, Liv. – v. Kommando über die Flotte, zur See, pr. classis, pr. maritima, Liv. – b) v. nichtröm.: Hannonis cis Hiberum provincia erat, Hanno hat den Befehl diesseit des Ebro, Liv.: Italia velut provincia ei decreta, Liv.: ipsi (Drappes et Lucterius) inter se provincias partiuntur, Hirt. b. G.: provinciam bene administrare, Nep. – B) v. der Verwaltung eines unter röm. Oberherrschaft stehenden Landes außerhalb Italiens u. meton. ein solches Land selbst, die Provinzialverwaltung, Provinz, a) eig.: v. röm.: primus annus provinciae erat, Cic.: secuta provincia est, in qua etc., Cic.: cum imperio in provinciam proficisci, Cic.: dare alci provinciam, Cic.: dare alci provinciam dicis causā, Nep.: provinciam quam maxime alci aptam explicatamque tradere, Cic.: ab alqo provinciam accipere, Cic.: administrare provinciam aequitate et continentiā, Cic.: Asiam provinciam consulari imperio obtinere, Cic.: alci provinciam Ciliciam constituere, Cic.: Africam novam provinciam extra ordi-————nem alci destinare, Liv.: provinciae Galliae praeesse, Cic.: provinciam conficere, Liv.: alqm de provincia devocare, Cic.: provinciam deponere, Cic.: provincias per senatum decretas rescindere, die Verleihung der Provinzen annullieren, Cic.: decedere provinciā, de od. ex provincia, Cic.: bellum a Parthis in provinciam Syriam illatum, Liv. – dah. provincia, die Provinz, vorzugsw. α) v. östlichen Teile des narbonensischen Galliens, Plin. 3, 31. Caes. b. G. 1, 1, 3 u.a. – β) die Provinz Asien (s. Asia no. II, B) Caes. b. c. 3, 31 sq. – b) übtr., v. nichtröm., s. Iustin. 13, 4, 9 sqq. – ⇒ Archaist. Genet. provinciai, Corp. inscr. Lat. 5, 3936.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provincia
-
2 subicio
subicio, iēcī, iectum, ere (sub u. iacio), I) unter od. unten an etw. werfen, -legen, -setzen, -stellen, - fügen, -bringen, A) eig.: 1) im allg.: ignem, Cic.: ova gallinis, Plin.: epistulam sub pulvinum, Nep.: alqd oculis, Liv., od. sub aspectum, Cornif. rhet., sichtbar machen vor Augen stellen, sehen lassen. – aedes colli, unten am Hügel hinbauen, Liv.: castra urbi, unter der Stadt aufschlagen, Liv.: oves sub arbores, treiben unter usw., Varro: integras copias vulneratis, an die Stelle der V. bringen, Auct. b. Alex.: Partiz. subst., subiecta, ōrum, n., Niederungen, Talgründe, Tac. ann. 1, 64: subiecta vallium, ibid.1, 65. – 2) insbes.: a) als milit. t.t., nahe (unten) an einen Ort heranrücken lassen, aciem collibus od. castris, legiones castris, Caes.: se iniquis locis, heranrücken an usw., Caes. – b) darreichen, überreichen, libellum alci, Cic.: gladios, Lucan. – B) bildl.: 1) im allg.: ea quae sub sensus subiecta sunt, Cic.: so auch res, quae subiectae sunt sensibus, Cic.: alqd cogitationi suae, unterlegen, vorlegen, Cic.: sententiam sub hanc vocem, dem W. unterlegen, bei dem W. annehmen, mit dem W. verbinden, Cic.: so auch rem voci, Cic.: faces invidiae meae, die Glut des Hasses gegen mich auf alle Weise anschüren, Cic. – aliud pro illo, quod neges, Quint. – 2) insbes.: a) unterwerfen, unterwürfig machen, se alci, Liv.: se impe-————rio alcis, Cic.: gentes ferocissimas Romano imperio, Sen.: gentem dicioni nostrae, Tac.: populum senatui, Val. Max.: alci provinciam, Tac.: Gallia securibus subiecta, Caes.: gentes tristi subiectae servitio, Liv.: finitimi populi armis (durch Waffengewalt) subiecti, Iustin.: parcere subiectis, die sich unterworfen haben, Verg. – b) unterwerfen, aussetzen, preisgeben, alqm aut fustibus aut virgis, Lampr.: navigationem hiemi (den Gefahren des stürmischen Winters), Caes.: fortunas innocentium fictis auditionibus, Cic.: scelus odio, Cic.: alqd praeconi, Liv. u. Sen., od. voci praeconis, Cic., od. sub praeconem, Cic., öffentlich feilbieten (verauktionieren) lassen, unter den Hammer bringen (u. so bl. subicere reliquias spectaculorum, Suet.): mare est subiectum ventis, Cic.: terram ferro, bearbeiten, pflügen, Cic. – c) unterordnen, partes generibus, Cic.: sub metum subiecta sunt pigritia, pudor, terror etc., dem Begriffe »Furcht« sind untergeordnet, Cic. – insbes., dem Werte nach unterordnen, hintansetzen, id magis credo quam Q. Fabium eā aetate atque eis honoribus Valerio subiectum, Liv. 10, 3, 4. – d) im Reden u. Schreiben nachstellen, -setzen, folgen lassen, anfügen, anschließen, rationem, Cic.: longis litteris breves, Quint.: dah. darauf reden, sagen, quod subicit, Cic.: tum risum obortum Scipioni, et subiecisse, Liv. – e) unter den Fuß geben, an die Hand geben, eingeben od. ein-————helfen (soufflieren), einflüstern, erinnerlich machen, α) v. Pers.: subiciens, quid dicerem, Cic.: subiecto uno aut altero verbo, Sen.: consilia, Liv.: spem alci, Hoffnung machen, einflößen, Liv.: carmina, Prop.: quae subicere condicio rerum poterat, Liv.: tibi subice ea, erinnere dich daran, stelle es dir vor, sage es dir selbst, Sulpic. in Cic. ep. – β) v. lebl. Subji., an die Hand geben, darauf führen, m. folg. ut u. Konj. od. m. folg. Infin., huius viri mentio subicit, ut de septem sapientium moderatione referam, Val. Max. 4, 1. ext. 7: cuius mentio mihi subicit quod adversus D. Brutum in Hispania graviter dictum est referre, Val. Max. 6, 4. ext. 1. – II) von unten werfen, 1) von unten in die Höhe werfen, -richten, -heben, regem in equum, Liv.: corpora saltu in equos, sich auf die Pferde schwingen, Verg. – refl., alnus se subicit, schießt empor, Verg.: u. medial, flamma subiecta, sich erhebend, emporsteigend, Verg. – 2) von unten her- od. hervorwerfen, -schleudern, tragulas inter carros, Caes. b.G. 1, 26, 3. – III) an die Stelle von jmd. od. etw. setzen, etw. substituieren, 1) im allg.: potiorem, Liv. 23, 3, 10: immutata (ea dico) in quibus pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet sumptum ex re aliqua consequenti, Cic. or. 92. – 2) insbes.: a) fälschlich unterschieben, testamenta, Cic.: librum, Nep.: partum, ICt. – b) jmd. vorschieben, anstiften, Metellum, Caes.: testes, Quint. – ⇒————Nbf. subiacio, wov. subiace, Sulpic. in Cic. ep. 4, 5, 5 Mueller m. cod. Med. -
3 impero
impĕro ( inp-), āvi, ātum, 1 (archaic form, imperassit, Cic. Leg. 3, 3, 6, and induperantum = imperantium, Enn. Ann. v. 413 Vahl.), v. a. and n. [in-paro], to command, order, enjoin (cf.: jubeo, praecipio, mando).I.In gen., constr. with acc., an inf. or an object-clause, a relative-clause, with ut, ne, or the simple subj., with the simple dat. or absol.(α).With acc. (and dat. personæ):(β).faciendum id nobis quod parentes imperant,
Plaut. Stich. 1, 1, 53:fac quod imperat,
id. Poen. 5, 3, 29; Ter. Hec. 2, 2, 2:quae imperarentur, facere dixerunt,
Caes. B. G. 2, 32, 3:numquid aliud imperas?
Ter. Eun. 2, 1, 7; id. Heaut. 4, 3, 26:sto exspectans, si quid mihi imperent,
id. Eun. 3, 5, 46:nonnumquam etiam puerum vocaret: credo, cui cenam imperaret,
i. e. ordered to get him his supper, Cic. Rosc. Am. 21, 59:imperat ei nuptias,
Quint. 7, 1, 14:vigilias,
id. 11, 3, 26:certum modum,
id. 11, 2, 27:moram et sollicitudinem initiis impero,
id. 10, 3, 9: graves dominae cogitationum libidines infinita quaedam cogunt atque imperant, Cic. Fragm. ap. Non. 424, 30 (Rep. 6, 1 Mos.):utque Imperet hoc natura potens,
Hor. S. 2, 1, 51.—In pass.:arma imperata a populo Romano,
Liv. 40, 34, 9:quod ipsum imperari optimum est,
Quint. 2, 5, 6:imperata pensa,
id. 3, 7, 6:exemplar imperatae schemae,
Suet. Tib. 43.—With inf. or an object-clause (esp. freq. in the post-Aug. per.; in Cic. and Cæs. only with inf. pass. or dep.):* With inf.animo nunc jam otioso esse impero,
Ter. And. 5, 2, 1:imperavi egomet mihi omnia assentari,
id. Eun. 2, 2, 21:jungere equos Titan velocibus imperat Horis,
Ov. M. 2, 118; 3, 4:nec minus in certo dentes cadere imperat aetas Tempore,
Lucr. 5, 672:has omnes actuarias imperat fieri,
Caes. B. G. 5, 1, 3:pericula vilia habere,
Sall. C. 16, 2:frumentum conportare,
id. J. 48, 2; Hirt. B. G. 8, 27; Curt. 10, 1, 19; Tac. A. 2, 25:Liviam ad se deduci imperavit,
Suet. Calig. 25; id. Aug. 27; id. Tib. 60.—In pass.: in has lautumias, si qui publice custodiendi sunt, ex ceteris oppidis deduci imperantur, Cic. Verr. 2, 5, 27, § 69.—act.:(γ).haec ego procurare et idoneus imperor,
Hor. Ep. 1, 5, 21. —With a rel.-clause (very rare):(δ).imperabat coram, quid opus facto esset puerperae,
Ter. And. 3, 2, 10:quin tu, quod faciam, impera,
id. Phorm. 1, 4, 46; Plaut. Curc. 1, 1, 3 and 6; id. Capt. 2, 3, 10.—With ut, ne, or the simple subj.:(ε).ecce Apollo mihi ex oraculo imperat, Ut, etc.,
Plaut. Men. 5, 2, 87:his, uti conquirerent et reducerent, imperavit,
Caes. B. G. 1, 28, 1:consulibus designatis imperavit senatus, ut, etc.,
Liv. 42, 28, 7: quibus negotium a senatu est imperatum, ut, etc., S. C. ap. Front. Aquaed. 104; Petr. 1:mihi, ne abscedam, imperat,
Ter. Eun. 3, 5, 30:Caesar suis imperavit, ne, etc.,
Caes. B. G. 1, 46, 2; 2, 32, 2; 3, 89, 4:letoque det imperat Argum,
Ov. M. 1, 670; 13, 659. —With simple dat.:(ζ).si huic imperabo, probe tectum habebo,
Plaut. Most. 4, 1, 14 (cf. above a):aliquid alicui,
Ter. Eun. 3, 5, 46; Cic. Rosc. Am. 21, 59. —Absol.: Pa. Jubesne? Ch. Jubeo, cogo atque impero, Ter. Eun. 2, 3, 97:II.si quid opus est, impera,
Plaut. Am. 3, 3, 1:impera, si quid vis,
id. Aul. 2, 1, 23:omnia faciam: impera,
Ter. Heaut. 5, 5, 11:quidvis oneris impone, impera,
id. And. 5, 3, 26.In partic.A.In publicists' lang., to order to be furnished or supplied, to give orders for, make a requisition for:B.cum frumentum sibi in cellam imperavisset (Verrem),
Cic. Div. in Caecil. 10, 30:quem (numerum frumenti) ei civitati imperas emendum,
id. Verr. 2, 3, 74, § 173:negas fratrem meum pecuniam ullam in remiges imperasse,
id. Fl. 14, 33:pecuniam,
id. ib. § 32; cf.:argenti pondo ducenta milia Jugurthae,
Sall. J. 62, 5:arma,
Caes. B. C. 1, 6 fin.:equites civitatibus,
id. B. G. 6, 4 fin.; cf.:quam maximum militum numerum provinciae toti,
id. ib. 1, 7, 2:obsides reliquis civitatibus,
id. ib. 7, 64, 1; so, obsides Cic. de Imp. Pomp. 12, 35; Suet. Caes. 25. —In publicists' and milit. lang., alicui or absol., to command, govern, rule over:b.his (magistratibus) praescribendus est imperandi modus... qui modeste paret, videtur, qui aliquando imperet, dignus esse,
Cic. Leg. 3, 2, 5; cf.:sic noster populus in pace et domi imperat,
id. Rep. 1, 40:nulla est tam stulta civitas, quae non injuste imperare malit, quam servire juste,
id. ib. 3, 18; cf.also: cum is, qui imperat aliis, servit ipse nulli cupiditati,
id. ib. 1, 34:omnibus gentibus ac nationibus terra marique imperare,
id. de Imp. Pomp. 19, 56; cf.:jus esse belli, ut, qui vicissent, iis, quos vicissent, quemadmodum vellent imperarent,
Caes. B. G. 1, 36, 1:Jugurtha omni Numidiae imperare parat,
Sall. J. 13, 2:quot nationibus imperabat,
Quint. 11, 2, 50:clarus Anchisae Venerisque sanguis Imperet,
Hor. Carm. Sec. 51; cf. id. C. 3, 6, 5:recusabat imperare,
i. e. to be emperor, Plin. Pan. 5, 5; cf.:ipsum quandoque imperaturum,
Suet. Claud. 3; id. Galb. 4; id. Oth. 4; id. Vit. 14; id. Tit. 2 et saep.— Hence,Ad imperandum, to receive orders or instructions:2.nunc ades ad imperandum, vel ad parendum potius: sic enim antiqui loquebantur,
Cic. Fam. 9, 25, 2; cf.:cum ipse ad imperandum Tisidium vocaretur,
Sall. J. 62, 8 Kritz.—Transf., beyond the publicist's sphere, to command, master, govern, rule, control:C.liberis,
Ter. Ad. 1, 1, 51:imperare sibi, maximum imperium est,
Sen. Ep. 113 fin.:ut nobismet ipsis imperemus,
Cic. Tusc. 2, 21, 47:cum homines cupiditatibus iis, quibus ceteri serviunt, imperabunt,
id. Lael. 22, 82:accensae irae,
Ov. M. 9, 28:dolori,
Plin. Ep. 8, 19, 2:lacrimis,
Sil. 2, 652:amori suo,
Petr. 83:ingenio suo,
Sen. Contr. 1 praef. med.; cf.:imperare animo nequivi, quin, priusquam perirem, cur periturus essem, scirem,
Liv. 34, 31, 2: quibus egestas imperat, rules, governs, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 357 Vahl.): imperat arvis, holds control over, i. e. forces to be productive, Verg. G. 1, 99; cf.:sola terrae seges imperatur,
Tac. G. 26:fertilibus agris non est imperandum,
Sen. Tranq. 15:sic imperant vitibus et eas multis palmitibus onerant,
Col. 3, 3, 6:alius patrimonio suo plus imperavit quam ferre possit,
Sen. Tranq. 4; cf.also trop.: tamquam nescias, cui imperem: Epicurum,
id. Ep. 29 fin.:dum per continuos dies nimis imperat voci, rursus sanguinem reddidit,
Plin. Ep. 5, 19, 6: imperat ergo viro [p. 902] (mulier), Juv. 6, 224.— Absol.:animum rege, qui, nisi paret, Imperat,
Hor. Ep. 1, 2, 63:permittat, an vetet an imperet (lex),
Quint. 7, 7, 7:(eloquentia) hic regnat, hic imperat, hic sola vincit,
id. 7, 4, 24.—In publicists' lang., to order the citizens to assemble, to summon:D.dein consul eloquitur ad exercitum: Impero qua convenit ad comitia centuriata,
Varr. L. L. 6, § 88 Müll.; Gell. 15, 27, 4;so comically,
Plaut. Capt. 1, 2, 52; cf. id. Cist. 1, 1, 60.—In medic. lang., to order, prescribe: non idem imperassem omnibus per diversa aegrotantibus, Sen. de Ira, 1, 16; Plin. 24, 1, 1, § 5:E.si vires patiuntur, imperanda tridui abstinentia est,
Cels. 7, 20.—In gram.:imperandi declinatus,
i. e. inflections of the imperative, Varr. L. L. 10, § 32 Müll.— Hence, impĕ-rātum, i, n., that which is commanded, a command, order:jussus arma abicere, imperatum facit,
executes the order, obeys, Caes. B. G. 5, 37, 1; freq. in plur.:imperata facere,
id. ib. 2, 3, 3; 5, 20 fin.; 6, 10, 3; id. B. C. 1, 60, 1; 2, 12, 4; 3, 34, 2 al.; cf.:imperata detrectare,
Suet. Caes. 54:Senones ad imperatum non venire,
according to orders, as ordered, Caes. B. G. 6, 2, 3. -
4 inpero
impĕro ( inp-), āvi, ātum, 1 (archaic form, imperassit, Cic. Leg. 3, 3, 6, and induperantum = imperantium, Enn. Ann. v. 413 Vahl.), v. a. and n. [in-paro], to command, order, enjoin (cf.: jubeo, praecipio, mando).I.In gen., constr. with acc., an inf. or an object-clause, a relative-clause, with ut, ne, or the simple subj., with the simple dat. or absol.(α).With acc. (and dat. personæ):(β).faciendum id nobis quod parentes imperant,
Plaut. Stich. 1, 1, 53:fac quod imperat,
id. Poen. 5, 3, 29; Ter. Hec. 2, 2, 2:quae imperarentur, facere dixerunt,
Caes. B. G. 2, 32, 3:numquid aliud imperas?
Ter. Eun. 2, 1, 7; id. Heaut. 4, 3, 26:sto exspectans, si quid mihi imperent,
id. Eun. 3, 5, 46:nonnumquam etiam puerum vocaret: credo, cui cenam imperaret,
i. e. ordered to get him his supper, Cic. Rosc. Am. 21, 59:imperat ei nuptias,
Quint. 7, 1, 14:vigilias,
id. 11, 3, 26:certum modum,
id. 11, 2, 27:moram et sollicitudinem initiis impero,
id. 10, 3, 9: graves dominae cogitationum libidines infinita quaedam cogunt atque imperant, Cic. Fragm. ap. Non. 424, 30 (Rep. 6, 1 Mos.):utque Imperet hoc natura potens,
Hor. S. 2, 1, 51.—In pass.:arma imperata a populo Romano,
Liv. 40, 34, 9:quod ipsum imperari optimum est,
Quint. 2, 5, 6:imperata pensa,
id. 3, 7, 6:exemplar imperatae schemae,
Suet. Tib. 43.—With inf. or an object-clause (esp. freq. in the post-Aug. per.; in Cic. and Cæs. only with inf. pass. or dep.):* With inf.animo nunc jam otioso esse impero,
Ter. And. 5, 2, 1:imperavi egomet mihi omnia assentari,
id. Eun. 2, 2, 21:jungere equos Titan velocibus imperat Horis,
Ov. M. 2, 118; 3, 4:nec minus in certo dentes cadere imperat aetas Tempore,
Lucr. 5, 672:has omnes actuarias imperat fieri,
Caes. B. G. 5, 1, 3:pericula vilia habere,
Sall. C. 16, 2:frumentum conportare,
id. J. 48, 2; Hirt. B. G. 8, 27; Curt. 10, 1, 19; Tac. A. 2, 25:Liviam ad se deduci imperavit,
Suet. Calig. 25; id. Aug. 27; id. Tib. 60.—In pass.: in has lautumias, si qui publice custodiendi sunt, ex ceteris oppidis deduci imperantur, Cic. Verr. 2, 5, 27, § 69.—act.:(γ).haec ego procurare et idoneus imperor,
Hor. Ep. 1, 5, 21. —With a rel.-clause (very rare):(δ).imperabat coram, quid opus facto esset puerperae,
Ter. And. 3, 2, 10:quin tu, quod faciam, impera,
id. Phorm. 1, 4, 46; Plaut. Curc. 1, 1, 3 and 6; id. Capt. 2, 3, 10.—With ut, ne, or the simple subj.:(ε).ecce Apollo mihi ex oraculo imperat, Ut, etc.,
Plaut. Men. 5, 2, 87:his, uti conquirerent et reducerent, imperavit,
Caes. B. G. 1, 28, 1:consulibus designatis imperavit senatus, ut, etc.,
Liv. 42, 28, 7: quibus negotium a senatu est imperatum, ut, etc., S. C. ap. Front. Aquaed. 104; Petr. 1:mihi, ne abscedam, imperat,
Ter. Eun. 3, 5, 30:Caesar suis imperavit, ne, etc.,
Caes. B. G. 1, 46, 2; 2, 32, 2; 3, 89, 4:letoque det imperat Argum,
Ov. M. 1, 670; 13, 659. —With simple dat.:(ζ).si huic imperabo, probe tectum habebo,
Plaut. Most. 4, 1, 14 (cf. above a):aliquid alicui,
Ter. Eun. 3, 5, 46; Cic. Rosc. Am. 21, 59. —Absol.: Pa. Jubesne? Ch. Jubeo, cogo atque impero, Ter. Eun. 2, 3, 97:II.si quid opus est, impera,
Plaut. Am. 3, 3, 1:impera, si quid vis,
id. Aul. 2, 1, 23:omnia faciam: impera,
Ter. Heaut. 5, 5, 11:quidvis oneris impone, impera,
id. And. 5, 3, 26.In partic.A.In publicists' lang., to order to be furnished or supplied, to give orders for, make a requisition for:B.cum frumentum sibi in cellam imperavisset (Verrem),
Cic. Div. in Caecil. 10, 30:quem (numerum frumenti) ei civitati imperas emendum,
id. Verr. 2, 3, 74, § 173:negas fratrem meum pecuniam ullam in remiges imperasse,
id. Fl. 14, 33:pecuniam,
id. ib. § 32; cf.:argenti pondo ducenta milia Jugurthae,
Sall. J. 62, 5:arma,
Caes. B. C. 1, 6 fin.:equites civitatibus,
id. B. G. 6, 4 fin.; cf.:quam maximum militum numerum provinciae toti,
id. ib. 1, 7, 2:obsides reliquis civitatibus,
id. ib. 7, 64, 1; so, obsides Cic. de Imp. Pomp. 12, 35; Suet. Caes. 25. —In publicists' and milit. lang., alicui or absol., to command, govern, rule over:b.his (magistratibus) praescribendus est imperandi modus... qui modeste paret, videtur, qui aliquando imperet, dignus esse,
Cic. Leg. 3, 2, 5; cf.:sic noster populus in pace et domi imperat,
id. Rep. 1, 40:nulla est tam stulta civitas, quae non injuste imperare malit, quam servire juste,
id. ib. 3, 18; cf.also: cum is, qui imperat aliis, servit ipse nulli cupiditati,
id. ib. 1, 34:omnibus gentibus ac nationibus terra marique imperare,
id. de Imp. Pomp. 19, 56; cf.:jus esse belli, ut, qui vicissent, iis, quos vicissent, quemadmodum vellent imperarent,
Caes. B. G. 1, 36, 1:Jugurtha omni Numidiae imperare parat,
Sall. J. 13, 2:quot nationibus imperabat,
Quint. 11, 2, 50:clarus Anchisae Venerisque sanguis Imperet,
Hor. Carm. Sec. 51; cf. id. C. 3, 6, 5:recusabat imperare,
i. e. to be emperor, Plin. Pan. 5, 5; cf.:ipsum quandoque imperaturum,
Suet. Claud. 3; id. Galb. 4; id. Oth. 4; id. Vit. 14; id. Tit. 2 et saep.— Hence,Ad imperandum, to receive orders or instructions:2.nunc ades ad imperandum, vel ad parendum potius: sic enim antiqui loquebantur,
Cic. Fam. 9, 25, 2; cf.:cum ipse ad imperandum Tisidium vocaretur,
Sall. J. 62, 8 Kritz.—Transf., beyond the publicist's sphere, to command, master, govern, rule, control:C.liberis,
Ter. Ad. 1, 1, 51:imperare sibi, maximum imperium est,
Sen. Ep. 113 fin.:ut nobismet ipsis imperemus,
Cic. Tusc. 2, 21, 47:cum homines cupiditatibus iis, quibus ceteri serviunt, imperabunt,
id. Lael. 22, 82:accensae irae,
Ov. M. 9, 28:dolori,
Plin. Ep. 8, 19, 2:lacrimis,
Sil. 2, 652:amori suo,
Petr. 83:ingenio suo,
Sen. Contr. 1 praef. med.; cf.:imperare animo nequivi, quin, priusquam perirem, cur periturus essem, scirem,
Liv. 34, 31, 2: quibus egestas imperat, rules, governs, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 357 Vahl.): imperat arvis, holds control over, i. e. forces to be productive, Verg. G. 1, 99; cf.:sola terrae seges imperatur,
Tac. G. 26:fertilibus agris non est imperandum,
Sen. Tranq. 15:sic imperant vitibus et eas multis palmitibus onerant,
Col. 3, 3, 6:alius patrimonio suo plus imperavit quam ferre possit,
Sen. Tranq. 4; cf.also trop.: tamquam nescias, cui imperem: Epicurum,
id. Ep. 29 fin.:dum per continuos dies nimis imperat voci, rursus sanguinem reddidit,
Plin. Ep. 5, 19, 6: imperat ergo viro [p. 902] (mulier), Juv. 6, 224.— Absol.:animum rege, qui, nisi paret, Imperat,
Hor. Ep. 1, 2, 63:permittat, an vetet an imperet (lex),
Quint. 7, 7, 7:(eloquentia) hic regnat, hic imperat, hic sola vincit,
id. 7, 4, 24.—In publicists' lang., to order the citizens to assemble, to summon:D.dein consul eloquitur ad exercitum: Impero qua convenit ad comitia centuriata,
Varr. L. L. 6, § 88 Müll.; Gell. 15, 27, 4;so comically,
Plaut. Capt. 1, 2, 52; cf. id. Cist. 1, 1, 60.—In medic. lang., to order, prescribe: non idem imperassem omnibus per diversa aegrotantibus, Sen. de Ira, 1, 16; Plin. 24, 1, 1, § 5:E.si vires patiuntur, imperanda tridui abstinentia est,
Cels. 7, 20.—In gram.:imperandi declinatus,
i. e. inflections of the imperative, Varr. L. L. 10, § 32 Müll.— Hence, impĕ-rātum, i, n., that which is commanded, a command, order:jussus arma abicere, imperatum facit,
executes the order, obeys, Caes. B. G. 5, 37, 1; freq. in plur.:imperata facere,
id. ib. 2, 3, 3; 5, 20 fin.; 6, 10, 3; id. B. C. 1, 60, 1; 2, 12, 4; 3, 34, 2 al.; cf.:imperata detrectare,
Suet. Caes. 54:Senones ad imperatum non venire,
according to orders, as ordered, Caes. B. G. 6, 2, 3. -
5 turmales
I.Lit., as subst.: turmāles, ium, m.: T. Manlius cum suis turmalibus evasit, i. e. with those of his squadron or troop, Liv. 8, 7, 1; 25, 18, 11.—II.Transf.:non sanguine cretus Turmali trabeāque Remi,
i. e. of the equestrian order, Stat. S. 5, 2, 17:buccina,
a cav alry-trumpet, Claud. B. Gild. 447.—In a pun Scipio ille major Corinthiis statuam pollicentibus eo loco, ubi aliorum essent impe ratorum, turmales dixit displicere, i. e horsemen, and also crowds, Cic. de Or. 2, 65, 262.— Neutr. adverb.:Bellona mixta viris turmale fremit,
like a whole squadron, Stat. Th. 4, 10. -
6 turmalis
I.Lit., as subst.: turmāles, ium, m.: T. Manlius cum suis turmalibus evasit, i. e. with those of his squadron or troop, Liv. 8, 7, 1; 25, 18, 11.—II.Transf.:non sanguine cretus Turmali trabeāque Remi,
i. e. of the equestrian order, Stat. S. 5, 2, 17:buccina,
a cav alry-trumpet, Claud. B. Gild. 447.—In a pun Scipio ille major Corinthiis statuam pollicentibus eo loco, ubi aliorum essent impe ratorum, turmales dixit displicere, i. e horsemen, and also crowds, Cic. de Or. 2, 65, 262.— Neutr. adverb.:Bellona mixta viris turmale fremit,
like a whole squadron, Stat. Th. 4, 10.
См. также в других словарях:
Impe — ist der Name folgender Personen: Darren van Impe (* 1973), kanadischer Eishockeyspieler Lucien van Impe (* 1946), belgischer Profi Radrennfahrer … Deutsch Wikipedia
Impe — Impe … Wikipédia en Français
IMPE — Instituto de la Mediana y Pequeña Empresa (International » Spanish) … Abbreviations dictionary
impe — grimpe guimpe olympe regrimpe … Dictionnaire des rimes
impe — ? f ( an/ an) graft, shoot, scion … Old to modern English dictionary
IMPE — abr. Instituto de la Mediana y Pequeсa Empresa … Diccionario de Abreviaturas de la Lengua Española
IMPE — In My Previous Experience … Glossary of chat acronyms & text shorthand
IMPE — Imperatoris, imperii, imperio … Abbreviations in Latin Inscriptions
Jack Van Impe — Jack Leo Van Impe (born February 9, 1931 [Religious Leaders of America , 2nd ed., Gale Group, 1999] ) is a televangelist who appears on his weekly television show Jack Van Impe Presents . Van Impe s website claims that he is known as the Walking… … Wikipedia
Lucien Van Impe — Infobox Cyclist ridername = Lucien van Impe fullname = Lucien van Impe nickname = de kleine van Mere dateofbirth = birth date and age|1946|10|20 country = BEL currentteam = Retired discipline = Road and track role = Rider ridertype = Climber… … Wikipedia
Kevin Van Impe — au d … Wikipédia en Français