-
1 Himalaya
• Himaláje -
2 Himalayas
[hɪmə'leɪəz]nplthe Himalayas — Himalaje pl
См. также в других словарях:
Шачинандана Свами — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Петтерссон. Шачинандана Свами Śacīnandana Svāmī … Википедия
Bùtān — m 〈G Butána〉 geogr. država u I dijelu Himalaje, J Azija, glavni grad Thimphu … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
dach — 1. Dach nad głową «dom, mieszkanie»: Miasta muszą zapewnić locum rodzinom, które straciły dach nad głową z powodu katastrof budowlanych, pożarów, klęsk żywiołowych (...). Polityka 27/2000. 2. Dach Świata «tradycyjnie o Pamirze, dziś używane na… … Słownik frazeologiczny
alpidy — blp, D. alpidydów geol. «łańcuchy górskie fałdowe powstałe wskutek orogenezy alpejskiej, odznaczające się dużymi wysokościami, np. Alpy, Karpaty, Himalaje» ‹od nazwy gór + gr.› … Słownik języka polskiego
kamionka — ż III, CMs. kamionkance; lm D. kamionkanek 1. «twardy materiał ceramiczny o dużej zawartości kwarcytu i skalenia, nieprzezroczysty i nieprzesiąkliwy, stosowany do wyrobu aparatury kwasoodpornej, rur kanalizacyjnych, naczyń itp.» 2. «naczynie,… … Słownik języka polskiego
wyprawa — ż IV, CMs. wyprawawie; lm D. wyprawaaw 1. «podróż, udanie się dokądś w celu naukowym, turystycznym, wojennym; potocznie z odcieniem żartobliwym: wycieczka, eskapada» Wyprawa badawcza, naukowa. Wyprawa polarna, alpinistyczna, wysokogórska. Wyprawa … Słownik języka polskiego
nahur — nȁhur m DEFINICIJA zool. divlja ovca svinutih rogova poput koze, živi u visokim predjelima Himalaje i Tibeta ETIMOLOGIJA hind … Hrvatski jezični portal
Butan — Bùtān m <G Butána> DEFINICIJA geogr. država u I dijelu Himalaje, J Azija, 47.000 km2, 1.476.000 stan., glavni grad Thimphu … Hrvatski jezični portal
Harrer — (izg. hȁrer), Heinrich (1912) DEFINICIJA austrijski planinar, na početku 2. svjetskog rata kao Austrijanac zatočen u britanskom logoru na S Indije, 1943. pobjegao preko Himalaje u Tibet i postao Dalaj laminim učiteljem, ostao u Tibetu do kineske… … Hrvatski jezični portal
himalaízem — zma m (ȋ) alp. vzpenjanje na najvišje vrhove Himalaje … Slovar slovenskega knjižnega jezika
vŕh — a stil. á m, mn. vrhóvi stil. vŕhi, tož. mn. stil. vrhé, mest. mn. stil. vrhéh, or. mn. stil. vrhmí (ȓ) 1. vsaka od vzpetin, v katere se gorovje v višjem delu razcepi: veter buči okoli vrhov; priti na najvišji vrh Himalaje / svet med vrhovi… … Slovar slovenskega knjižnega jezika