-
1 Heuresis
-
2 Heuresis
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Heuresis
-
3 Heuresis
heu! interj. (constr. absol. or with acc., rarely with nom. or voc.; cf. Huschke ad Tib. 2, 6, 28; Forbig. and Wagn. ad Verg. A. 2, 274. The passages cited for heu mihi, etc., Hand, Turs. III. 68 sq., are mostly corrected in recent edd.)I.An exclamation of grief or pain, oh! ah! alas! heu heu, quam ego malis perdidi modis, quod tibi detuli et quod dedi! Plaut. Ps. 1, 3, 26:II.quatenus, heu nefas! Virtutem incolumem odimus,
Hor. C. 3, 24, 30; cf.:palam captis gravis, heu nefas heu,
id. ib. 4, 6, 17: o domus antiqua, heu quam dispari Dominare domino! Poët. ap. Cic. Off. 1, 39, 139 (Trag. Rel. Rib. p. 224): heu, mea fortuna, Enn. ap. Non. 90, 14 (Trag. v. 408 Vahl.):heu, hercle, mulier, multum et audax et mala's,
Plaut. Men. 5, 1, 31:heu, nimis longo satiate ludo (Mars)!
Hor. C. 1, 2, 37: heu me miseram! interii, Enn. ap. Non. 504, 6 (Trag. v. 228 Vahl.); Ter. Hec. 2, 2, 29; so,heu me miserum!
Plaut. Aul. 4, 9, 10; id. Merc. 3, 4, 39; Ter. And. 4, 1, 22; Afran. ap. Cic. Tusc. 4, 20, 45; Cic. Phil. 7, 4, 14:heu me infelicem!
Ter. Hec. 3, 1, 2; Turp. ap. Cic. Tusc. 4, 35, 73:heu edepol hominem nihili!
Plaut. Truc. 3, 2, 27:heu edepol res turbulentas!
id. Epid. 1, 1, 68:heu hercle hominem multum et odiosum mihi!
id. Men. 2, 2, 41:heu hercle odiosas res!
id. Mil. 4, 2, 65; id. Men. 5, 2, 119:heu me, per urbem Fabula quanta fui!
Hor. Epod. 11, 7:heu, cor meum finditur!
Plaut. Bacch. 2, 3, 17:heu edepol, patrem eum miserum praedicas!
id. Most. 4, 2, 65:illuc heu miseri traducimur,
Juv. 3, 159:heu, edepol ne ego homo vivo miser,
id. Men. 5, 5, 10:heu, nunc misero mihi demum exsilium infelix,
Verg. A. 10, 849.—In a few doubtful passages in Plautus as an exclamation of admiration or surprise, oh! heu hercle mortalem catum! Plaut. Poen. 5, 2, 147; cf.:heu edepol mortalis malos!
id. ib. 3, 2, 26.‡ † Heurēsis, ĕos, f., = Heurêsis (a finding out), a Roman festival in November, Calend. Farnes. ap. Orell. Inscr. II. p. 381. -
4 heu!
heu! interj. (constr. absol. or with acc., rarely with nom. or voc.; cf. Huschke ad Tib. 2, 6, 28; Forbig. and Wagn. ad Verg. A. 2, 274. The passages cited for heu mihi, etc., Hand, Turs. III. 68 sq., are mostly corrected in recent edd.)I.An exclamation of grief or pain, oh! ah! alas! heu heu, quam ego malis perdidi modis, quod tibi detuli et quod dedi! Plaut. Ps. 1, 3, 26:II.quatenus, heu nefas! Virtutem incolumem odimus,
Hor. C. 3, 24, 30; cf.:palam captis gravis, heu nefas heu,
id. ib. 4, 6, 17: o domus antiqua, heu quam dispari Dominare domino! Poët. ap. Cic. Off. 1, 39, 139 (Trag. Rel. Rib. p. 224): heu, mea fortuna, Enn. ap. Non. 90, 14 (Trag. v. 408 Vahl.):heu, hercle, mulier, multum et audax et mala's,
Plaut. Men. 5, 1, 31:heu, nimis longo satiate ludo (Mars)!
Hor. C. 1, 2, 37: heu me miseram! interii, Enn. ap. Non. 504, 6 (Trag. v. 228 Vahl.); Ter. Hec. 2, 2, 29; so,heu me miserum!
Plaut. Aul. 4, 9, 10; id. Merc. 3, 4, 39; Ter. And. 4, 1, 22; Afran. ap. Cic. Tusc. 4, 20, 45; Cic. Phil. 7, 4, 14:heu me infelicem!
Ter. Hec. 3, 1, 2; Turp. ap. Cic. Tusc. 4, 35, 73:heu edepol hominem nihili!
Plaut. Truc. 3, 2, 27:heu edepol res turbulentas!
id. Epid. 1, 1, 68:heu hercle hominem multum et odiosum mihi!
id. Men. 2, 2, 41:heu hercle odiosas res!
id. Mil. 4, 2, 65; id. Men. 5, 2, 119:heu me, per urbem Fabula quanta fui!
Hor. Epod. 11, 7:heu, cor meum finditur!
Plaut. Bacch. 2, 3, 17:heu edepol, patrem eum miserum praedicas!
id. Most. 4, 2, 65:illuc heu miseri traducimur,
Juv. 3, 159:heu, edepol ne ego homo vivo miser,
id. Men. 5, 5, 10:heu, nunc misero mihi demum exsilium infelix,
Verg. A. 10, 849.—In a few doubtful passages in Plautus as an exclamation of admiration or surprise, oh! heu hercle mortalem catum! Plaut. Poen. 5, 2, 147; cf.:heu edepol mortalis malos!
id. ib. 3, 2, 26.‡ † Heurēsis, ĕos, f., = Heurêsis (a finding out), a Roman festival in November, Calend. Farnes. ap. Orell. Inscr. II. p. 381.
См. также в других словарях:
Heuresis — übergibt Dioscurides eine Alraunwurzel. Erstes Autorenbild auf fol. 4 verso Heuresis (auch Euresis) ist in der griechischen Mythologie eine Nymphe, die in der Literatur als Hüterin oder Göttin der Erfindung bekannt ist [1]. Im … Deutsch Wikipedia
heuresis — héuresis (s.f.) Lo stesso che inventio … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
Euresis — Heuresis (auch Euresis) ist in der griechischen Mythologie eine Nymphe, die in der Literatur als Hüterin oder Göttin der Erfindung bekannt ist [1]. Im anglo amerikanischen Sprachraum findet sie auch unter dem Namen Discovery Erwähnung. Die… … Deutsch Wikipedia
Nymphen — Eine Nymphe (griech. νύμφη nýmphē „die Jungfrau, Braut, das heiratsfähige Mädchen“, latinisiert nympha) ist in der griechischen und römischen Mythologie ein Naturgeist. Im weiteren Sinne wird er auch für Priesterinnen gebraucht. Quellnymphe im… … Deutsch Wikipedia
Wiener Dioskurides — Widmungsbild (fol. 6 verso) Prinzessin Juliana Anikia flankiert von den allegorischen Gestalten Großherzigkeit und Klugheit Der Wiener Dioskurides (auch Juliana Anicia Kodex) ist eine spätantike Sammelhandschrift mit Bilderherbar, figürlichen… … Deutsch Wikipedia
Aion (Gottheit) — Dieser Artikel erläutert einen Begriff der Philosophie. Zum Aion in der christlichen Theologie, wo der Begriff insbesondere in der Septuaginta als Übersetzung des hebräischen olam (Weltzeit) im Tanach erscheint, siehe Äon (Theologie). Äon oder… … Deutsch Wikipedia
Drei Bücher der Rhetorik — Die Rhetorik (griechischer Titel: τέχνη ῥητορική, téchnē rhētorikē) ist eines der Hauptwerke des Philosophen Aristoteles (384–322 v. Chr.). Sie enthält eine systematische Abhandlung der Rhetorik, also der Kunst, durch Rede zu überzeugen.… … Deutsch Wikipedia
Nymphe — Wilhelm Neumann Torborg: „Faun und Nymphe“ (1890) Eine Nymphe (griechisch Νύμφη, Braut, junge Frau, heiratsfähiges Mädchen,[1] latinisiert nympha) ist in der griechischen und römischen Mythologie ein … Deutsch Wikipedia
Rhetorik (Aristoteles) — Die Rhetorik (griechischer Titel: τέχνη ῥητορική, téchnē rhētorikē) ist eines der Hauptwerke des Philosophen Aristoteles (384–322 v. Chr.). Sie enthält eine systematische Abhandlung der Rhetorik, also der Kunst, durch Rede zu überzeugen.… … Deutsch Wikipedia
Äon (Philosophie) — Äon oder Aion (von griechisch ὁ αἰών (ho aiōn) aus archaischem Griechisch ὁ αἰϝών; aiwón) ist ein Begriff der antiken Philosophie und Religion, der die (personifizierte) Weltzeit oder Ewigkeit bezeichnet. Inhaltsverzeichnis 1 Griechische… … Deutsch Wikipedia
Langage politique — Rhétorique Pour les articles homonymes, voir Rhétorique (homonymie). Démosthène s exerçant à la parole, toile de Jean Jules Antoine Lecomte du No … Wikipédia en Français