-
1 herb
herb 1. трава, травянистое растение (преим. лекарственное) ; 2. наземная часть растенияcarpenter's herb живучка ползучая, Ajuga repensChristopher herb чистоуст величавый, Osmunda regalisfelon herb 1. полынь обыкновенная, чернобыльник, Artemisia vulgaris ; 2. ястребинка волосистая, Hieracium pilosellamargaret herb нивяник обыкновенный, Leucanthemum vulgaremastic herb чабрец мастиковый, Thymus mastichinamercury herb пролеска однолетняя, Mercurialis annuamountain willow herb кипрей горный, Epilobium montanumParis herb вороний глаз четырёхлистный, Paris quadrifoliarattlesnake herb воронец красный, Actaea rubrasoldier's herb перец узколистный, Piper angustifoliumspider herb гинандропсис, Gynandropsistorus herb дорстения, Dorsteniatwining herb бильдердикия вьюнковая, Bilderdykia convolvoluswillw herb иван-чай, Chamaenerium angustifoliumherb., herbarium гербарийEnglish-Russian dictionary of biology and biotechnology > herb
-
2 herb
herb [hɜ:b] nтрава́, расте́ние (особ. лекарственное) -
3 herb
-
4 herb
I1) трава, травянистое растение2) pl разнотравье3) pl ароматические травы; пряные травы•- carpenter's herb
- Christopher herb
- eve herb
- felon herb
- forage herbs
- great willow herb
- margaret herb
- marsh willow herb
- mastic herb
- medicinal herbs
- mercury herb
- miscellaneous herbs
- mountain willow herb
- Paris herb
- rattlesnake herb
- rich herbs
- soldier's herb
- spider herb
- torus herb
- twining herb
- willow herb II сокр. от herbarium* * * -
5 Herb
1. n Херб, Герб2. n трава; растениеvegetable herb — пряная трава, пряность
herb doctor — «травник», человек, лечащий травами
3. n собир. поэт. трава, травы; растительность; травяной покров4. n зелень; пряные, ароматические или кухонные травы5. n наземная часть растенияСинонимический ряд:seasoning (noun) condiment; curry; extract; flavoring; garlic; pepper; relish; seasoning; spice -
6 herb
-
7 Herb
-
8 herb
трава, растение (особ. лекарственное)kitchen herbs ароматные и пряные травыvegetable herb пряная трава, пряностьsavoury herb пряностьto infuse herbs настаивать травы -
9 herb
-
10 herb
-
11 herb
[hə:b]herb трава, растение (особ. лекарственное) -
12 herb
[hɜ:b] nХерб, Герб ( мужское имя); см. Herbert -
13 herb
-
14 Herb
Общая лексика: Херб, Херберт, Герберт (мужское имя), Герб (мужское имя) -
15 herb
Общая лексика: Херб, Херберт, Герберт (мужское имя), Герб (мужское имя) -
16 Herb
[hə:b]Херб, ГербАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > Herb
-
17 herb
[hɜːb]трава, растениетравыАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > herb
-
18 herb
herbarium - гербарий -
19 herb
мед.сущ. трава -
20 herb
nounтрава, растение (особ. лекарственное)* * *(n) лекарственная трава* * *от Herbert Херб, Герб* * *[hɜrb /hɜːb] n. трава, растение* * ** * *1) трава, растение (особ. лекарственное) 2) собир. травы
См. также в других словарях:
Herb — ist in der polnischen Heraldik eine Gruppe von gemeinen Figuren, siehe Herb (Heraldik) die englische Bezeichnung für Küchenkraut Herb ist als Kurzform von Herbert der Vorname von Herb Alpert Herb Andress Herb Brooks Herb Edelman Herb Elliott Herb … Deutsch Wikipedia
Herb — ([ e]rb or h[ e]rb; 277), n. [OE. herbe, erbe, OF. herbe, erbe, F. herbe, L. herba; perh. akin to Gr. forbh food, pasture, fe rbein to feed.] 1. A plant whose stem does not become woody and permanent, but dies, at least down to the ground, after… … The Collaborative International Dictionary of English
herb — HERB, herburi, s.n. (înv.) Stemă a unei ţări, blazon al unei familii nobiliare etc. ♦ fig. Origine, neam nobil. [var.: hierb s.n.] – Din pol. herb. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 HERB s. v. armoarii, blazon, emblemă, stemă … Dicționar Român
herb — Adj. (Mittelstufe) von kräftigem, strengem, leicht bitterem oder säuerlichem Geschmack oder Geruch, nicht mild oder süß Beispiel: Der Wein ist herb im Geschmack. Kollokation: herb schmecken herb Adj. (Aufbaustufe) sich kaum ertragen lassend,… … Extremes Deutsch
herb — (n.) c.1300, erbe non woody plant, from O.Fr. erbe grass, herb, plant (12c.), from L. herba grass, an herb, herbage, turf. Refashioned after Latin since 15c., but the h was mute until 19c. Slang meaning marijuana is attested from 1960s … Etymology dictionary
herb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. herbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ustalony według określonych reguł znak osoby, rodziny, umieszczany na chorągiewkach, różnych częściach uzbrojenia, bramach,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
herb|y — «UR bee, HUR bee», adjective, herb|i|er, herb|i|est. 1. having many herbs; grassy. 2. of or like herbs … Useful english dictionary
herb — [hə:b US ə:rb, hə:rb] n [Date: 1200 1300; : Old French; Origin: erbe, from Latin herba grass, herb ] a small plant that is used to improve the taste of food, or to make medicine ▪ Sprinkle the dish with chopped fresh herbs … Dictionary of contemporary English
herb — herb: Die Herkunft des seit mhd. Zeit in der Form har‹e›, flektiert har‹e›wer bezeugten Adjektives ist unklar. Vielleicht gehört es im Sinne von »schneidend, kratzend, rau, scharf« zu der unter 1↑ scheren dargestellten idg. Wurzel *‹s›ker… … Das Herkunftswörterbuch
herb — ► NOUN 1) any plant with leaves, seeds, or flowers used for flavouring, food, medicine, or perfume. 2) Botany any seed bearing plant which does not have a woody stem and dies down to the ground after flowering. DERIVATIVES herby adjective. ORIGIN … English terms dictionary
herb — [ʉrb, hʉrb] n. [ME erbe, herbe < OFr < L herba, grass, herbage, herb < IE * gherdha < base * gher > GRASS] 1. any seed plant whose stem withers away to the ground after each season s growth, as distinguished from a tree or shrub… … English World dictionary