-
1 habilitation
abilitasjɔ̃f; JURErteilung der Befugnis f, Ermächtigung f, Befähigung fhabilitationhabilitation [abilitasjõ] -
2 habilitation
(University) n.Habilitation (Universität) f. -
3 Habilitation
f включение в профессорско-преподавательский состав (вуза) -
4 получение доцентуры
n -
5 защита докторской диссертации
ngener. Doktordisputation, Promotion, Promotion B (ÃÄÐ), HabilitationУниверсальный русско-немецкий словарь > защита докторской диссертации
-
6 получение профессуры
Универсальный русско-немецкий словарь > получение профессуры
-
7 autorisation
otɔʀizasjɔ̃f1) Erlaubnis f, Genehmigung f2) ( habilitation) Befugnis f3) ( droit) Berechtigung f4) ( procuration) Ermächtigung f5) ( admission) Zulassung f6)autorisationautorisation [otoʀizasjõ]1 (permission) Erlaubnis féminin; (de caractère officiel) Genehmigung féminin; juridique Ermächtigung féminin langage formel2 (permis) schriftliche Genehmigung féminin; Beispiel: autorisation de sortie du territoire Ausreisegenehmigung (für Minderjährige) -
8 doctorat
dɔktɔʀamDissertation f, Doktorarbeit fdoctoratdoctorat [dɔktɔʀa]Beispiel: doctorat en Doktorwürde féminin in +datif; Beispiel: un doctorat ein Doktortitel; Beispiel: doctorat d'État Habilitation féminin -
9 doçentlik
doçentlik tezi etwa Habilitation f -
10 inception
-
11 accreditation
ac·credi·ta·tion[əˌkredɪˈteɪʃən, AM -dəˈ-]n no plto receive full \accreditation volle Zustimmung erhalten* * *(of an ambassador) n.Akkreditierung (eines Botschafters) f. n.Akkreditierung f.Beglaubigung f.habilitation (Universität) f. -
12 egyetemen
(DE) Privatissimum {s}; (EN) habilitation -
13 habilitáció
-
14 habilitálás
-
15 хабилитация
хабилита̀ци|я ж., -и Habilitation f, -en. -
16 habilitacija
-
17 habilitacja
habilitacja f (-i; -e) Habilitation f -
18 habilitacja
habilitacja [xabilitaʦ̑ja] funiw Habilitation f -
19 habilitace
habilitace f Habilitation f -
20 habilitace
habilitace f Habilitation f
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Habilitation — is the highest academic qualification a scholar can achieve by his or her own pursuit in several European and Asian countries. Earned after obtaining a research doctorate, such as a PhD, habilitation requires the candidate to write a professorial … Wikipedia
habilitation — [ abilitasjɔ̃ ] n. f. • 1373; lat. médiév. habilitatio 1 ♦ Dr. Action de conférer la capacité à un incapable. 2 ♦ Capacité légale à exercer certains pouvoirs, à accomplir certains actes. Habilitation à diriger une thèse (cf. Avoir qualité pour).… … Encyclopédie Universelle
Habilitation — Ha*bil i*ta tion (h[.a]*b[i^]l [i^]*t[=a] sh[u^]n), n. [LL. habilitatio: cf. F. habilitation.] Equipment; qualification. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Habilitation — (neulat.), Befähigung; d. h. Erwerbung des Rechts, Vorlesungen an einer Universität oder sonstigen Hochschule zu halten, durch eine wissenschaftliche Schrift (Habilitationsschrift) und deren öffentliche Verteidigung (s. Disputation). Sich… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Habilitation — Die Habilitation ist die höchstrangige Hochschulprüfung in Deutschland, Österreich, Frankreich, der Schweiz und einigen osteuropäischen Ländern, mit der im Rahmen eines akademischen Prüfungsverfahrens die Lehrbefähigung (facultas docendi) in… … Deutsch Wikipedia
Habilitation — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Habilitation universitaire, qualification universitaire qu une personne peut recevoir dans certains pays européens (pour le cas particulier de la France,… … Wikipédia en Français
Habilitation — Erwerb der venia legendi; Erwerb der akademischen Lehrerlaubnis * * * Ha|bi|li|ta|ti|on 〈f. 20〉 Verfahren zum Erlangen der Berechtigung, an einer Universität zu lehren (durch Verfassen einer wissenschaftl. Arbeit); →a. Venia Legendi [→… … Universal-Lexikon
habilitation — həˌbiləˈtāshən noun ( s) Etymology: Medieval Latin habilitation , habilitatio, from Late Latin habilitatus + Latin ion , io ion : the act of habilitating : qualification thesis for habilitation as docent … Useful english dictionary
habilitation — (a bi li ta sion) s. f. Terme de pratique. Action d habiliter. Terme d ancienne jurisprudence. Sorte d émancipation, par laquelle un enfant devenait habile à faire des contrats, et pouvait acquérir pour lui même, mais sans avoir le pouvoir de… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Habilitation — Erwerb der Lehrberechtigung an einer Hochschule. Erforderlich sind außer der ⇡ Promotion zum Doktor eine weitere wissenschaftliche Arbeit (Habilitationsschrift), ein Probevortrag innerhalb der Fakultät und u.U. eine öffentliche Antrittsvorlesung … Lexikon der Economics
Habilitation — habilitieren, ‹sich› »die Lehrberechtigung an Hochschulen erwerben«: Das Verb wurde im 17. Jh. aus mlat. habilitare »geschickt, fähig machen« entlehnt, das zu lat. habilis »leicht zu handhaben, geschickt, geeignet, fähig« gehört. Stammwort ist… … Das Herkunftswörterbuch