-
1 Grundfeste
Grundfeste I f =, -n опло́т; фунда́мент, осно́ва; pl тж. усто́и; die Grundfesten der Freundschaft осно́вы дру́жбыGrundfeste II f =, -n бот. ске́рда (Crepis L.) -
2 Grundfeste
Grundfeste, fundamenta, ōrum,n. pl. (die Grundlage, eig. u. bildl., z.B. fund. rei publicae evertere). – sedes (der Grund u. Boden, auf dem etwas seinen Stand hat, z.B. montes convellere od. moliri sede suā: u. domum convellere od. tecta emovere sedibus suis). – arx (bildl., gleichs. die Schanze, die Schutzmauer, z.B. tribunicium auxilium et provocatio, duae arces libertatis tuendae).
-
3 Grundfeste
-
4 Grundfeste
-
5 Grundfeste
f -, -n temelj m -
6 Grundfeste
опло́т, фунда́мент, осно́ва, основа́ние. v. Bauwerk фунда́мент. Grundfesten übertr auch усто́и. in seinen Grundfesten erschüttert werden быть потрясённым до са́мых осно́в <до са́мого фунда́мента <основа́ния>>. an den Grundfesten rütteln потряса́ть осно́вы <усто́и, основа́ние, фунда́мент>. etw. in den Grundfesten erschüttern до осно́в <основа́ния, фунда́мента> сотряса́ть/-трясти́ <потряса́ть/-трясти́> что-н. die Grundfesten unterwühlen подрыва́ть подорва́ть усто́и <осно́вы, основа́ние, фунда́мент> -
7 Grundfeste
f əsas, özül; \Grundfestegesetz n əsas qanun; konstitusiya; \Grundfesteherr m torpaq sahibi; mülkədar -
8 Pfeiler und Grundfeste der Wahrheit
сущ.христ. столп и утверждение истиныУниверсальный немецко-русский словарь > Pfeiler und Grundfeste der Wahrheit
-
9 die Säule und Grundfeste der Wahrheit
предл.библ. столп и утверждение истины (1 Тим. 3, 15)Универсальный немецко-русский словарь > die Säule und Grundfeste der Wahrheit
-
10 столп и утверждение истины
n1) bible.term. die Säule und Grundfeste der Wahrheit (1 Òèì. 3, 15)2) christ. Pfeiler und Grundfeste der WahrheitУниверсальный русско-немецкий словарь > столп и утверждение истины
-
11 sedes
sēdēs, is, f. (sedeo), der Sitz, I) eig. u. übtr.: A) eig., der Stuhl, die Bank, der Thron usw., sedes honoris, sella curulis, Cic.: sedes regia, Liv., regalis, Augustin.: media inter deos, Plin. pan.: omnes in iis sedibus, quae erant sub platano, consedisse dicebat, Cic.: ad laevam eius capite velato sedem capere, Liv.: sedes ponere (setzen), Liv.: priores sedes (Ehrensitz) tenere, Hor.: in suis sedibus trucidari, Liv.: tibi concedo meas sedes (im Doppelsinn = meinen Sitz u. = meine Behausung), Cic. de div. 1, 104. – B) übtr.: a) der Sitz, Wohnsitz, die Wohnung, Behausung, der Aufenthalt, die Heimat, sceleratorum, Schelmensitz (in der Unterwelt), Cic.: ebenso scelerata, Ov.: sedes fundatur Veneri, Verg.: eam sibi domum sedemque deligere, Cic.: sedem certo loco domiciliorum causā constituere, Cic.: ad quaerendam sedem Alpes transgredi, Liv. – Plur., sedes sanctae penatium deorumque, Cic.: mediis in sedibus, Catull.: sedes discretae piorum, Hor.: Troiani, qui Aeneā duce sedibus incertis vagabantur, Sall.: aliud domicilium, alias sedes petere, Caes.: reverti in suas sedes regionesque, Caes.: non haerere in suis sedibus, Cic.: his sedibus sese continere, Caes.: in continentem sedes transferre, Liv.: sedes intrare silentum (der Stummen = der Toten in der Unterwelt), Ov. – Insbes., α) Standquartier der Soldaten, Veget. mil. 3, 4 in. Iustin. inst. 2, 11 pr. Cod. Theod. 6, 24, 2. Amm. 14, 2, 12 u.a. (u. dazu Lindenb.). – β) der Richterstuhl, die Gerichtsstelle, Cod. Iust. 3, 1, 14 u.a.: urbanae sedis apparitor, ibid. 12, 54, 2. – γ) Wohnplatz der Toten, Ruhestätte = Grab, ita Augustum in foro potius quam in campo Martis sede destinatā cremari vellent, Tac. ann. 1, 8: sedibus hunc refer ante suis et conde sepulchro, Verg. Aen. 6, 152 (u. so Verg. Aen. 6, 371): aeternam tibi sedem, Hermes, aramque dicavi, Anthol. Lat. 1284 M. – δ) die Behausung der Seele = der Leib, anima misera de sede volens exire, Ov. met. 11, 788: priore relictā sede, ibid. 15, 158 sq. – b) v. lebl. Subjj., der Sitz, Boden, Grund, die Grundfeste, der Platz, die Stätte, turrim convellimus altis sedibus, Verg.: mare totum a sedibus imis ruunt (venti), Verg.: ossa in suam sedem reponere, einrichten, Cels.: suis sedibus convulsa Roma, Cic., domus, Plin. ep.: montes moliri sede suā, Liv.: montem vellere sede, Sil. – sedes belli, Sitz, Schauplatz, Liv. u. Vell.: sedes orationis, Ruhepunkt, Quint.: neque verba sedem habere possunt, si etc., Cic. – II) meton., das Gesäß = der Hintere, Plin. 22, 61 u.a. Ps. Apul. herb. 87, 3. – / Nom. Sing. sedis, Liv. 9, 23, 1 H.: Genet. Plur. sedum (vgl. Prisc. 7, 7. Prob. inst. 92, 1 u. 97, 18 K. Consent. 356, 2 K.), Cic. Sest. 45; de lege agr. 2, 51 M. Liv. 5, 42, 1; sedium, Vell. 2, 109, 3: seedes geschr., Corp. inscr. Lat. 1, 1006 u. 1166.
-
12 оплот
-
13 основа
n1) gener. Basen, Basis, Grundbestand (чего-л.), Grundfeste, Grundstock, Kernstück, Rahmen, Stock, Substruktion, Urelement (чего-л.), Hintergrund (историческая, реальная), Fond, (тк.sg) Unterbau, Grundlage2) geol. Grundstoff3) Av. Grund (Gd.), Trägerflugzeug5) sports. Grundlage (гимнастика)6) eng. Grundelement, Grundfilm, Grundkörper, Grundmasse (напр. сплава), Matrix, Schichtträger, Schichtunterlage, Träger, Untergrund, Unterlage8) chem. Schichtunterlame9) law. Grundgedanke, Grundsätze, grundlegendes Gesetz10) ling. Stammform11) artil. Kernpunkt12) polygr. Substrat13) radio. Grundmaterial (напр., люминесцентного вещества)14) textile. Anschweif, Anschäre, Anzettel (на сновальной машине), Aufschlag, Auftrag, Aufzug, Kettenfaden, Kettenmaterial, Kettfaden, Kettmaterial, Längsfäden, Schweif, Werft, Zettelkette, Kette, Zettel15) phys. Grundgitter16) electr. Grundmetall, Basis (препарата, композиции)17) oil. Base (нефти, масла), Basis (нефти, масла), Katalysatorträger18) leath. Trägermaterial19) pompous. Fundus20) wood. Mittellage (столярной плиты), Mittellagenholz (столярной плиты), Mittellagenplatte (столярной плиты)21) cinema.equip. Emulsionsunterlage, Grundfilm (плёнки, ленты) -
14 скерда
nbotan. Grundfeste (Crepis), Pippau (Crepis L.), Feste (Crepis) -
15 устои
-
16 фундамент
n2) geol. Basement, Grund, (складчатый) Grundgebirge, Sockel, Untergrund, (древний складчатый) Urgebirge3) liter. (тк.sg) Grund4) milit. (казарменная) Bett5) eng. Grundwerk6) construct. Auflagerung, Fundamentkörper, Grundkörper, Gebäudesohle, Fundation, Grundstock7) astr. Fundament (напр. инструмента)8) road.wrk. Grundbau, Grundmauerwerk, Gründungskörper9) mech.eng. Bett10) mechan. Bettung11) shipb. Bankbett, Lagerbock, Ständer, Stützfuß -
17 sedes
sēdēs, is, f. (sedeo), der Sitz, I) eig. u. übtr.: A) eig., der Stuhl, die Bank, der Thron usw., sedes honoris, sella curulis, Cic.: sedes regia, Liv., regalis, Augustin.: media inter deos, Plin. pan.: omnes in iis sedibus, quae erant sub platano, consedisse dicebat, Cic.: ad laevam eius capite velato sedem capere, Liv.: sedes ponere (setzen), Liv.: priores sedes (Ehrensitz) tenere, Hor.: in suis sedibus trucidari, Liv.: tibi concedo meas sedes (im Doppelsinn = meinen Sitz u. = meine Behausung), Cic. de div. 1, 104. – B) übtr.: a) der Sitz, Wohnsitz, die Wohnung, Behausung, der Aufenthalt, die Heimat, sceleratorum, Schelmensitz (in der Unterwelt), Cic.: ebenso scelerata, Ov.: sedes fundatur Veneri, Verg.: eam sibi domum sedemque deligere, Cic.: sedem certo loco domiciliorum causā constituere, Cic.: ad quaerendam sedem Alpes transgredi, Liv. – Plur., sedes sanctae penatium deorumque, Cic.: mediis in sedibus, Catull.: sedes discretae piorum, Hor.: Troiani, qui Aeneā duce sedibus incertis vagabantur, Sall.: aliud domicilium, alias sedes petere, Caes.: reverti in suas sedes regionesque, Caes.: non haerere in suis sedibus, Cic.: his sedibus sese continere, Caes.: in continentem sedes transferre, Liv.: sedes intrare silentum (der Stummen = der Toten in der Unterwelt), Ov. – Insbes., α) Standquartier der Soldaten, Veget. mil. 3, 4 in. Iustin.————inst. 2, 11 pr. Cod. Theod. 6, 24, 2. Amm. 14, 2, 12 u.a. (u. dazu Lindenb.). – β) der Richterstuhl, die Gerichtsstelle, Cod. Iust. 3, 1, 14 u.a.: urbanae sedis apparitor, ibid. 12, 54, 2. – γ) Wohnplatz der Toten, Ruhestätte = Grab, ita Augustum in foro potius quam in campo Martis sede destinatā cremari vellent, Tac. ann. 1, 8: sedibus hunc refer ante suis et conde sepulchro, Verg. Aen. 6, 152 (u. so Verg. Aen. 6, 371): aeternam tibi sedem, Hermes, aramque dicavi, Anthol. Lat. 1284 M. – δ) die Behausung der Seele = der Leib, anima misera de sede volens exire, Ov. met. 11, 788: priore relictā sede, ibid. 15, 158 sq. – b) v. lebl. Subjj., der Sitz, Boden, Grund, die Grundfeste, der Platz, die Stätte, turrim convellimus altis sedibus, Verg.: mare totum a sedibus imis ruunt (venti), Verg.: ossa in suam sedem reponere, einrichten, Cels.: suis sedibus convulsa Roma, Cic., domus, Plin. ep.: montes moliri sede suā, Liv.: montem vellere sede, Sil. – sedes belli, Sitz, Schauplatz, Liv. u. Vell.: sedes orationis, Ruhepunkt, Quint.: neque verba sedem habere possunt, si etc., Cic. – II) meton., das Gesäß = der Hintere, Plin. 22, 61 u.a. Ps. Apul. herb. 87, 3. – ⇒ Nom. Sing. sedis, Liv. 9, 23, 1 H.: Genet. Plur. sedum (vgl. Prisc. 7, 7. Prob. inst. 92, 1 u. 97, 18 K. Consent. 356, 2 K.), Cic. Sest. 45; de lege agr. 2, 51 M. Liv. 5, 42, 1; sedium, Vell. 2, 109, 3: seedes geschr., Corp. inscr. Lat. 1, 1006 u. 1166.
См. также в других словарях:
Grundfeste — Grundfeste,die:1.⇨Fundament(1)–2.⇨Grundlage(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
Grundfeste, die — Die Grundfêste, plur. die n. 1) Der Grund eines Gebäudes, worauf dessen Festigkeit beruhet, in der höhern Schreibart. In dem gemeinen Sprachgebrauche ist es nicht mehr üblich, außer daß es noch bey den Wassermühlen vorkommt, wo die Mahlpfähle… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Grundfeste — Grụnd|fes|te 〈f. 19〉 fester, tragender Unterbau, Grundmauern ● in seinen Grundfesten erschüttert sein 〈fig.〉 in seinen tiefsten Überzeugungen, seinem inneren Halt … Universal-Lexikon
Grundfeste — Grụnd|fes|te meist Plural; in den Grundfesten erschüttert … Die deutsche Rechtschreibung
Florenski — Pawel A. Florenski Pawel Alexandrowitsch Florenski (russisch Павел Александрович Флоренский, wiss. Transliteration Pavel Aleksandrovič Florenskij; * 9.jul./ 21. Januar 1882greg. nahe Jewlach … Deutsch Wikipedia
Giovanni Cristiano Lünig — Johann Christian Lünig (auch Giovanni Cristiano Lünig, Ioannes / Johannes Christianus Lunigius, Johannes Christianus / Johann Christian / Jean Chretien Lunig, Sincerus (Germanus), Sincerus Germanus a Lapide)[1], * 14. Oktober 1662 in Schwalenberg … Deutsch Wikipedia
Ioannes Christianus Lunigius — Johann Christian Lünig (auch Giovanni Cristiano Lünig, Ioannes / Johannes Christianus Lunigius, Johannes Christianus / Johann Christian / Jean Chretien Lunig, Sincerus (Germanus), Sincerus Germanus a Lapide)[1], * 14. Oktober 1662 in Schwalenberg … Deutsch Wikipedia
Jean Chretien Lunig — Johann Christian Lünig (auch Giovanni Cristiano Lünig, Ioannes / Johannes Christianus Lunigius, Johannes Christianus / Johann Christian / Jean Chretien Lunig, Sincerus (Germanus), Sincerus Germanus a Lapide)[1], * 14. Oktober 1662 in Schwalenberg … Deutsch Wikipedia
Johann August Schlettwein — Fotografie eines Ölgemäldes im Familienbesitz (durch Kriegsereignisse am 25. August 1944 zerstört). Maler unbekannt Johann August Schlettwein (* 8. August 1731 in Großobringen bei Weimar; † 24. April 1802 in Dahlen, Mecklenburg) war ein … Deutsch Wikipedia
Johann Christian Lunig — Johann Christian Lünig (auch Giovanni Cristiano Lünig, Ioannes / Johannes Christianus Lunigius, Johannes Christianus / Johann Christian / Jean Chretien Lunig, Sincerus (Germanus), Sincerus Germanus a Lapide)[1], * 14. Oktober 1662 in Schwalenberg … Deutsch Wikipedia
Johann Christian Lünig — (aus: Acta Eruditorum, 69. Teil, 1720) Johann Christian Lünig (auch Giovanni Cristiano Lünig, Ioannes / Johannes Christianus Lunigius, Johannes Christianus / Johann Christian / Jean Chretien Lunig, Sincerus (Germanus), Sincerus Germanus a… … Deutsch Wikipedia