-
1 λιπαρός
gras-grassa, adi'pic -
2 ποι-ώδης
ποι-ώδης, ες, gras- od. krautartig, voll Gras, Unkraut, grasig, Sp.
-
3 χορτ-ώδης
χορτ-ώδης, ες, gras-, heuartig, – voll Gras, Heu, Sp.
-
4 ποιώδης
ποι-ώδης, ες, gras- od. krautartig, voll Gras, Unkraut, grasig -
5 χορτώδης
χορτ-ώδης, ες, gras-, heuartig, voll Gras, Heu -
6 πόα
πόα, ion. πόη u. π οίη, dor. ποία, vgl. Lob. Phryn. p. 496, – Gras, Kraut, bes. Futterkraut; Hom., der stets die Form ποίη braucht; übh. Gewächs, Pflanze, Plat. Phaedr. 229 b; ἀναφυομένης ἐκ γῆς πόας ἀφϑόνου, Polit. 272 a; Folgde; auch Grasplatz, Wiese, χαμαὶ ἐν πόᾳ τινὶ κατακείμενοι, Xen. Hell. 4, 1, 30; Plut. Ages. 36. – Uebertr. sagt Pind. P. 9, 37 ἐκ λεχέων κεῖραι μελιηδέα ποίαν, vom ersten Liebesgenuß.
-
7 ποιη-τρόφος
ποιη-τρόφος, Gras, Kräuter nährend; Opp. Cyn. 1, 460 steht ποιοτρόφος.
-
8 ποιη-φαγέω
ποιη-φαγέω, Gras, Kräuter fressen, Her. 3, 25. 100.
-
9 ποιη-φάγος
ποιη-φάγος, Gras, Kräuter fressend, Max. Tyr. S. Lob. Phryn. p. 643.
-
10 ποιη-βόρος
ποιη-βόρος, grasfressend, Sp., die auch das Verbum ποιηβορέω, Gras fressen, haben.
-
11 ποιο-νόμος
ποιο-νόμος, 1) Gras, Kräuter weidend, verzehrend, Aesch. Ag. 1142. – 2) ποιόνομος, mit grasigen, kräuterreichen Wiesen, τόποι, Aesch. Suppl. 49.
-
12 ποιο-λόγος
ποιο-λόγος, Gras, Kraut lesend, sammelnd, fressend, Arist. bei Ath. IX, 397 b.
-
13 ποιο-λογέω
ποιο-λογέω, Gras, Kraut, auch Aehren lesen, sammeln, Theocr. 3, 32, Schol. erkl. σταχυολογεῖν.
-
14 ποη-φόρος
ποη-φόρος, Gras oder Kräuter tragend, Schol. Soph. Ai. 407.
-
15 ποη-φαγέω
ποη-φαγέω, Gras, Kraut fressen, Arist. H. A. 8, 3 u. Sp.
-
16 ποη-φαγία
ποη-φαγία, ἡ, das Gras-, Krautfressen, Sp.
-
17 ποη-φάγος
ποη-φάγος, Gras, Kraut fressend; Hippocr.; Arist. H. A. 8, 6; vgl. Ael. H. A. 16, 11.
-
18 ποάζω
ποάζω, grasen od. krauten, d. i. Unkraut aussuchen, ausraufen, jäten, Theophr. Auch = mit Gras grünen, ποάζον πεδίον, Strab. 12, 3, 15.
-
19 ποίη
-
20 σαρκάζω
σαρκάζω, 1) zerfleischen, am Fleische reißen, zerren, wie Hunde, ἕλκουσιν δ' ὅμως γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥςπερ κυνίδια, Ar. Pax 484; bes. mit zusammengedrückten Lippen das Gras abrupfen, abreißen, wie Pferde, Esel, Schaafe, Hippocr. – 2) die Lippen im Zorn einbeißen, dah. Einem mit verbissenen Lippen Bitterkeiten sagen, ihm Hohn sprechen, Sp.
См. также в других словарях:
gras — gras … Dictionnaire des rimes
Gras — (et) … Kölsch Dialekt Lexikon
gras — gras, grasse [ gra, gras ] adj. • cras XIIe; lat. crassus « épais », avec infl. probable de grossus « gros » I ♦ 1 ♦ Formé de graisse; de nature graisseuse. Matière, substance grasse. Chim. Corps gras : esters de la glycérine. ⇒ graisse; lipide.… … Encyclopédie Universelle
gras — gras, asse (grâ, grâ s ) adj. 1° Semblable, analogue à la graisse. L huile, le beurre sont des substances grasses. Les parties grasses du corps. Terme de chimie. Corps gras, corps neutres, acides ou salins, solubles dans l éther et l alcool … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Gras — wächst auf etwas: dieser Ausdruck beruht auf der Vorstellung, daß auf wenig oder gar nicht genutzten Flächen Gras wächst. Zunächst wird er ganz wörtlich gebraucht: 1540 schrieb Luther (›Briefe‹ 9, 115 WA.): »Gnediger Herr! Ich habe lange nicht… … Das Wörterbuch der Idiome
gras — Gras, [gr]asse. adj. Qui a beaucoup de graisse. Il est gros & gras. il est gras par tout le corps. boeuf gras. pourceau gras. il est gras à lard. chapon gras. oye grasse. poularde grasse. cette carpe est fort grasse. le poisson est gras, maigre,… … Dictionnaire de l'Académie française
GRAS — Pour les articles homonymes, voir Gras. Le concept GRAS (Generally Recognized As Safe (en))[1] créé en 1958 part la Food and Drug Administration (FDA) permet la régulation de substances ou extraits ajoutés aux aliments et qui sont considérés… … Wikipédia en Français
gras — GRAS, Ă, graşi, se, adj., GRÁSĂ, grase, s.f. I. adj. 1. Care are sub piele un strat gros de grăsime; care are forme pline, rotunde; dolofan, durduliu, rotofei. Om gras. ♢ Ţesut gras = ţesut adipos. ♦ fig. (fam.; despre câştiguri băneşti, sume de… … Dicționar Român
Gras — Sn std. (8. Jh.), mhd. gras, ahd. gras, as. gras Stammwort. Aus g. * grasa n. Gras, Kraut , auch in gt. gras, anord. gras, ae. græs. Am nächsten scheint zu stehen l. grāmen (aus * grasmen) (Gras)Stengel (besonders als Futter); doch ist dieses… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Gras — Gras: Das gemeingerm. Wort mhd., ahd. gras, got. gras, engl. grass, schwed. (weitergebildet) gräs gehört mit der Sippe von ↑ grün zu der Wurzelform *ghrē , *ghrə »keimen, wachsen, grünen«, eigtl. »hervorstechen« (vgl. ↑ Granne). Außergerm. eng… … Das Herkunftswörterbuch
Gras — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Die Kühe fressen Gras. • Betreten Sie das Gras nicht. • Das Gras sieht schön grün aus … Deutsch Wörterbuch