-
1 theriacus
thēriacus, a, um (θηριακός), gegen das Gift der Tiere-, bes. gegen den Schlangenbiß dienlich, Plin. u. Pallad. – subst., a) thēriaca, ae, f. u. thēriacē, ēs, f., das Gegenmittel gegen den Schlangenbiß, Scrib., Plin. u.a. – b) thēriaca, ōn, n. pl., Gegenmittel gegen den Biß giftiger Tiere, bes. gegen den Schlangenbiß (als Titel einer Schrift), Macer bei Charis. 81, 18.
-
2 theriacus
thēriacus, a, um (θηριακός), gegen das Gift der Tiere-, bes. gegen den Schlangenbiß dienlich, Plin. u. Pallad. – subst., a) thēriaca, ae, f. u. thēriacē, ēs, f., das Gegenmittel gegen den Schlangenbiß, Scrib., Plin. u.a. – b) thēriaca, ōn, n. pl., Gegenmittel gegen den Biß giftiger Tiere, bes. gegen den Schlangenbiß (als Titel einer Schrift), Macer bei Charis. 81, 18.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > theriacus
-
3 antidotum
-
4 antipharmacon
antipharmacon ī, n. (ἀντιφάρμακον), das Gegenmittel (rein lat. remedium), Phylarg. Verg. georg. 2, 299. Isid. 17, 9, 23.
-
5 emendatio
ēmendātio, ōnis, f. (emendo), die Verbesserung, Nachbesserung, Vervollkommnung, a) in intellektueller Hinsicht, absol., emendatio pars studiorum utilissima, Quint.: m. Genet., em. libri, Plin. ep.: sacrificiorum, Macr.: disciplinae publicae (Staatsverfassung), ICt.: correctio philosophiae veteris et emendatio, Cic. – b) in ethischer Hinsicht, α) übh.: optima est emendatio verecundiae fiducia, das beste Gegenmittel gegen Sch. ist S., Quint. 12, 5, 4: si malorum causa bellum est, erit emendatio pax, wird der Fr. deren Heilung bringen, Quint. 5, 10, 73. – β) die Besserung der Sitten od. einer Pers., em. morum, Mamert. grat. act. Iulian. 4, 3: quam (rem publicam) vult emendatione constare, Apul. doctr. Plat. 2, 27: einer Pers., Val. Max. 9, 1 pr. Sen. de ira 3, 19, 2: eo maiore animo ad emendationem nostri debemus accedere, Sen. ep. 50, 8. – dah. Strafe, Züchtigung, Tert. apol. 46; de spect. 19.
-
6 Mithridates
Mithridātēs, is u. ī, m. (Μιθριδάτης), I) Mithridates der Große, König von Pontus, geb. um 135 v. Chr., langjähriger, in vielen Kämpfen glücklicher Feind der Römer, der, endlich von Pompejus überwunden, sich in sein eigenes Schwert stürzte, da er frühzeitig durch Gegengifte an Gift gewöhnt sich nicht vergiften konnte (63 v. Chr.), Cic. Mur. 32; de lege agr. 2, 52. Plin. 25, 5. Mart. 5, 76, 1. Val. Max. 1, 8 ext. 13; 3, 7, 8 u.a. (wo ed. Halm überall Mitridates geschrieben ist). Gell. 15, 1, 6 (wo H2 Genet. -dati): antidotum Mithridatis, Cels. 5, 23, 3: dass. quod Mithridates composuit, Iuven. 14, 252. – II) Zeuge gegen Flakkus, Cic. Flacc. 41. – Dav.: a) Mithridātēus u. - īus, a, um (Μιθριδάτειος, -ον), mithridatisch, des Mithridates, Mithridatei vultus, Manil. 5, 515: Mithridatia herba, Plin. 25, 62: antidotum Mithridatium, Scrib. Larg. 194; vgl. (griech. Form) antidotus celebratissima, quae Mithridatios vocatur, Gell. 17, 16, 6. – subst., Mithridātīum, īī, n., Mithridat als Gegenmittel, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 1, 12. – b) Mithridāticus, a, um (Μιθριδατικός), mithridatisch, des Mithridates, bellum, Cic.: antidotum, Plin.: crimen, des Zeugen Mithridates, Cic. Flacc. 41.
-
7 moly
mōly, yos, n. (μῶλυ), I) eine Pflanze mit weißer Blüte u. schwarzer Wurzel, Gegenmittel gegen Bezauberungen (nach Sprengel Allium nigrum, L.), Plin. 25, 26. Ov. met. 14, 292 (Priap. 68, 22 griechisch). – II) = morion (no. I), w. s., Plin. 21, 180.
-
8 remedium
remedium, iī, n. (re u. medeor), I) das Gegenmittel gegen etw., das Heilmittel, efficax, Cels.: caecitatis, Tac.: veneni, gegen Gift, Curt.: remedia adhibere alci, Plin., morbis animorum, Cic.: remedium quoddam habere, Cic.: remedio quodam uti, Cic.: remedio esse, Cic.: in remedio est, si etc., es hilft dagegen, Plin. – II) übtr., jedes Heilmittel, Hilfsmittel gegen etwas, aegritudinum, Ter.: iniuriae tuae, Cic.: timoris, Liv.: formidinis, Plin. ep.: remedia incommodorum, Cic., praeaentium malorum, Liv.: id remedium timori fuit, Liv.: ad magnitudinem frigorum hoc sibi remedium comparare, Cic.: domo sibi quaerere remedium ad eam moram, quae nuptiis affertur, Cic.: iniuriae tuae remedium morte ac suspendio quaerere, Cic.: per alqm quaerere remedia praesentium malorum, Liv.: haec reperiebant remedia, ut alio loco ignes facerent, Caes.: acrioribus remediis saluti suae subveniendum putavit, Cic.: remedium est m. folg. ut u. Konj., ein Mittel dagegen ist, daß man usw., Plin. 17, 260; 18, 85; 33, 122.
-
9 antidotum
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antidotum
-
10 antipharmacon
antipharmacon ī, n. (ἀντιφάρμακον), das Gegenmittel (rein lat. remedium), Phylarg. Verg. georg. 2, 299. Isid. 17, 9, 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antipharmacon
-
11 emendatio
ēmendātio, ōnis, f. (emendo), die Verbesserung, Nachbesserung, Vervollkommnung, a) in intellektueller Hinsicht, absol., emendatio pars studiorum utilissima, Quint.: m. Genet., em. libri, Plin. ep.: sacrificiorum, Macr.: disciplinae publicae (Staatsverfassung), ICt.: correctio philosophiae veteris et emendatio, Cic. – b) in ethischer Hinsicht, α) übh.: optima est emendatio verecundiae fiducia, das beste Gegenmittel gegen Sch. ist S., Quint. 12, 5, 4: si malorum causa bellum est, erit emendatio pax, wird der Fr. deren Heilung bringen, Quint. 5, 10, 73. – β) die Besserung der Sitten od. einer Pers., em. morum, Mamert. grat. act. Iulian. 4, 3: quam (rem publicam) vult emendatione constare, Apul. doctr. Plat. 2, 27: einer Pers., Val. Max. 9, 1 pr. Sen. de ira 3, 19, 2: eo maiore animo ad emendationem nostri debemus accedere, Sen. ep. 50, 8. – dah. Strafe, Züchtigung, Tert. apol. 46; de spect. 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > emendatio
-
12 Mithridates
Mithridātēs, is u. ī, m. (Μιθριδάτης), I) Mithridates der Große, König von Pontus, geb. um 135 v. Chr., langjähriger, in vielen Kämpfen glücklicher Feind der Römer, der, endlich von Pompejus überwunden, sich in sein eigenes Schwert stürzte, da er frühzeitig durch Gegengifte an Gift gewöhnt sich nicht vergiften konnte (63 v. Chr.), Cic. Mur. 32; de lege agr. 2, 52. Plin. 25, 5. Mart. 5, 76, 1. Val. Max. 1, 8 ext. 13; 3, 7, 8 u.a. (wo ed. Halm überall Mitridates geschrieben ist). Gell. 15, 1, 6 (wo H2 Genet. -dati): antidotum Mithridatis, Cels. 5, 23, 3: dass. quod Mithridates composuit, Iuven. 14, 252. – II) Zeuge gegen Flakkus, Cic. Flacc. 41. – Dav.: a) Mithridātēus u. - īus, a, um (Μιθριδάτειος, -ον), mithridatisch, des Mithridates, Mithridatei vultus, Manil. 5, 515: Mithridatia herba, Plin. 25, 62: antidotum Mithridatium, Scrib. Larg. 194; vgl. (griech. Form) antidotus celebratissima, quae Mithridatios vocatur, Gell. 17, 16, 6. – subst., Mithridātīum, īī, n., Mithridat als Gegenmittel, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 1, 12. – b) Mithridāticus, a, um (Μιθριδατικός), mithridatisch, des Mithridates, bellum, Cic.: antidotum, Plin.: crimen, des Zeugen Mithridates, Cic. Flacc. 41.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Mithridates
-
13 moly
mōly, yos, n. (μῶλυ), I) eine Pflanze mit weißer Blüte u. schwarzer Wurzel, Gegenmittel gegen Bezauberungen (nach Sprengel Allium nigrum, L.), Plin. 25, 26. Ov. met. 14, 292 (Priap. 68, 22 griechisch). – II) = morion (no. I), w. s., Plin. 21, 180. -
14 remedium
remedium, iī, n. (re u. medeor), I) das Gegenmittel gegen etw., das Heilmittel, efficax, Cels.: caecitatis, Tac.: veneni, gegen Gift, Curt.: remedia adhibere alci, Plin., morbis animorum, Cic.: remedium quoddam habere, Cic.: remedio quodam uti, Cic.: remedio esse, Cic.: in remedio est, si etc., es hilft dagegen, Plin. – II) übtr., jedes Heilmittel, Hilfsmittel gegen etwas, aegritudinum, Ter.: iniuriae tuae, Cic.: timoris, Liv.: formidinis, Plin. ep.: remedia incommodorum, Cic., praeaentium malorum, Liv.: id remedium timori fuit, Liv.: ad magnitudinem frigorum hoc sibi remedium comparare, Cic.: domo sibi quaerere remedium ad eam moram, quae nuptiis affertur, Cic.: iniuriae tuae remedium morte ac suspendio quaerere, Cic.: per alqm quaerere remedia praesentium malorum, Liv.: haec reperiebant remedia, ut alio loco ignes facerent, Caes.: acrioribus remediis saluti suae subveniendum putavit, Cic.: remedium est m. folg. ut u. Konj., ein Mittel dagegen ist, daß man usw., Plin. 17, 260; 18, 85; 33, 122.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remedium
См. также в других словарях:
Gegenmittel — Gegenmittel … Deutsch Wörterbuch
Gegenmittel — (Gegengift, Antidotum), ein Stoff oder eine Maßnahme zur Unschädlichmachung eines Giftes im Organismus und zur Bekämpfung der Vergiftungssymptome. Bei der großen Mannigfaltigkeit der Gifte kann es Universalmittel gegen sie nicht geben, vielmehr… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Gegenmittel — (n), Antidot (n) eng antidote … Arbeitssicherheit und Gesundheitsschutz Glossar
Gegenmittel — das Gegenmittel, (Aufbaustufe) Mittel, das gegen etw. wirkt Beispiele: Trotz des Gegenmittels konnte die Kranke nicht gerettet werden. Gegen diese Krankheit gibt es noch kein Gegenmittel … Extremes Deutsch
Gegenmittel — Antidot (fachsprachlich); Gegengift; Antitoxin (fachsprachlich); Antidoton (fachsprachlich) * * * Ge|gen|mit|tel 〈n. 13〉 die Wirkung eines anderen Mittels aufhebendes Mittel; Sy Antidot * * * Ge|gen|mit|tel … Universal-Lexikon
Gegenmittel — priešnuodis statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Medžiaga, šalinanti nuodų poveikį arba mažinanti jų veikimą organizme. Slopina nuodų plitimą organizme, šalina jų kenksmingumą, greitina išsiskyrimą iš organizmo. atitikmenys: angl … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas
Gegenmittel — Gegengift bezeichnet: in der Medizin ein Mittel, das ein Gift neutralisiert, siehe Antidot. in der Volkswirtschaftslehre eine These zur Stabilität von Märkten, siehe Gegengiftthese … Deutsch Wikipedia
Gegenmittel — Ge̲·gen·mit·tel das; ein Mittel, das gegen eine Krankheit, ein Gift usw hilft … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Gegenmittel — Ge̱genmittel vgl. Antidot … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Gegenmittel — Ge|gen|mit|tel … Die deutsche Rechtschreibung
Antidot — Gegenmittel (n), Antidot (n) eng antidote … Arbeitssicherheit und Gesundheitsschutz Glossar