Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

GENA

  • 1 gena

    gĕna, ae, f. (surtout au plur.) [st2]1 [-] joue. --- Suet. Claud. 15. [st2]2 [-] paupière. --- Plin. 11, 57.    - gena inferior, gena superior, Plin. 11, 37, 57, § 156: paupière inférieure, paupière supérieure.    - columbae unā genā connivent, Plin.: les colombes dorment en ne fermant qu'un oeil.    - v. genae.
    * * *
    gĕna, ae, f. (surtout au plur.) [st2]1 [-] joue. --- Suet. Claud. 15. [st2]2 [-] paupière. --- Plin. 11, 57.    - gena inferior, gena superior, Plin. 11, 37, 57, § 156: paupière inférieure, paupière supérieure.    - columbae unā genā connivent, Plin.: les colombes dorment en ne fermant qu'un oeil.    - v. genae.
    * * *
        Gena, huius genae. Plin. Toute la joue comprenant depuis le sourcil jusques au menton. C'est aussi la peau qui couvre l'oeil quand on cligne.
    \
        Ingenuae genae pictae rubore. Ouid. Quand on rougit de honte.
    \
        Pubentes. Virgil. Quand la barbe commence à venir.
    \
        Carpere genas. Cic. Esgratigner les joues, Descirer.
    \
        Declinare genas. Stat. Clorre les yeulx.
    \
        Humectare genas. Senec. Plorer.
    \
        Hument incultae fonte perenne genae. Ouid. Je pleure continuellement et incessamment.
    \
        Tum mihi prima genas vestibat flore iuuentus. Virgil. La barbe me commencoit à venir.
    \
        Vmbratus genas. Stat. Qui ha les joues ombragees de barbe, Barbu.

    Dictionarium latinogallicum > gena

  • 2 gena

    gĕna, ae, and more freq. gĕnae, ārum, f. [Sanscr. hanus, jaw; ganda, cheek; cf. Gr. genus; Germ. Kinn], lit., the upper part of the face, from the cheek-bones to the eyelids; hence, in gen., a cheek; plur., the cheeks (cf.: bucca, mala).
    I.
    Lit.:

    genae ab inferiore parte tutantur subjectae leniterque eminentes,

    Cic. N. D. 2, 57, 143; cf. Plin. 11, 37, 57, § 156 sqq.
    (α).
    Plur.:

    ad haec omnia exprimenda in palpebris etiam et genis est quoddam deserviens iis ministerium,

    Quint. 11, 3, 77; cf. Plin. 23, 1, 24, § 49:

    ad genarum crassitudines et oculorum albugines,

    id. 32, 9, 31, § 98: MVLIERES GENAS NE RADVNTO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23 fin.; Plin. 11, 37, 58, § 157; Fest. s. v. radere, p. 273 Müll.: lacrimae peredere humore exsangues genas, Poët. (perh. Pacuv.) ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26; cf.:

    manat rara meas lacrima per genas,

    Hor. C, 4, 1, 34:

    lacrimis humectent ora genasque,

    Lucr. 1, 920; cf. id. 2, 977; 3, 469:

    pulchrae,

    Hor. C. 4, 13, 8: nunc primum opacat flore lanugo genas, Pac. ap. Paul. ex Fest. p. 94 Müll. (Trag. Rel. p. 103 Rib.):

    pilosae,

    Cic. Pis. 1, 1:

    erasae,

    Prop. 4 (5), 8, 26:

    tum mihi prima genas vestibat flore juventa,

    Verg. A. 8, 160:

    leves,

    Quint. 12, 10, 8:

    confusa pudore sensi me totis erubuisse genis,

    Ov. H. 21, 112; Vulg. Cant. 1, 9 al.—
    (β).
    Sing.: atque genua comprimit arta gena, i. e. presses (beseechingly) the cheek close to his knee, Enn. ap. Isid. Orig. 11, 1, 109 dub. (cf. Vahl. Enn. p. 176):

    genam non leviter perstringere,

    Suet. Claud. 15 fin.:

    gena inferior, superior,

    Plin. 11, 37, 57, § 156 (v. above).—
    II.
    Transf.: genae (not in sing.).
    A.
    In Ennius for palpebrae, the eyelids: genas Ennius palpebras putat, cum dicit hoc versu: Pandite sulti' genas et corde relinquite somnum, Paul. ex Fest. s. h. v. p. 94 Müll. (Ann. v. 521 Vahl.): imprimitque genae genam, Enn. ap. Serv. Verg. A. 6, 686 (Trag. v. 436 Vahl.).—
    B.
    The eye or eyes ( poet.):

    exustaeque tuae mox, Polypheme, genae,

    Prop. 3, 12 (4, 11), 26:

    cornicum immeritas eruit ungue genas,

    id. 4 (5), 5, 16; Ov. P. 2, 8, 66; id. H. 20, 206.—
    C.
    The sockets of the eyes:

    expilatque genis oculos,

    Ov. M. 13, 562.

    Lewis & Short latin dictionary > gena

  • 3 gena

    gena gena, ae f щека

    Латинско-русский словарь > gena

  • 4 gena

    gena, ae, f., gew. Plur. genae, ārum, f. (altind. hánu-h, Kinnbacke, griech. γένυς, Kinn, gotisch kinnus, Wange, ahd. kinni, Kinnlade, Backe), I) die fleischige Erhöhung unterhalb des Auges, zwischen Schläfe und Unterkiefer, deren Farbe Gemütsstimmung, Gesundheit, Krankheit usw. anzeigt, die Wange, Sing., Suet. Claud. 15, 4, Plur. = die Wangen, Cic., Hor. u.a. – zuw. auch, wie unser Wange, als edlerer Ausdruck für die ganze Backe, bes. als Sitz des Barthaares, genae leves, Quint.: tum mihi prima genas vestibat flore iuventa, Verg. – II) meton.: a) das Augenlid, imprimitque genae genam, Enn. fr. scen. 427. – Plur. = die Augenlider, pandite genas, Enn.: oculis rigentibus et genis stantibus, Plin.: ferro rescinduntur genae (der Hühner), Col. – b) die Augenhöhle, expilatque genis oculos, Ov. met. 13, 562. – c) die Augen, cornicum immeritas eruit ungue genas, die Augen der unschuldigen Krähen, Prop.: et patiar fossis lumen abire genis, Ov.

    lateinisch-deutsches > gena

  • 5 gena

    gena, ae, f., gew. Plur. genae, ārum, f. (altind. hánu- h, Kinnbacke, griech. γένυς, Kinn, gotisch kinnus, Wange, ahd. kinni, Kinnlade, Backe), I) die fleischige Erhöhung unterhalb des Auges, zwischen Schläfe und Unterkiefer, deren Farbe Gemütsstimmung, Gesundheit, Krankheit usw. anzeigt, die Wange, Sing., Suet. Claud. 15, 4, Plur. = die Wangen, Cic., Hor. u.a. – zuw. auch, wie unser Wange, als edlerer Ausdruck für die ganze Backe, bes. als Sitz des Barthaares, genae leves, Quint.: tum mihi prima genas vestibat flore iuventa, Verg. – II) meton.: a) das Augenlid, imprimitque genae genam, Enn. fr. scen. 427. – Plur. = die Augenlider, pandite genas, Enn.: oculis rigentibus et genis stantibus, Plin.: ferro rescinduntur genae (der Hühner), Col. – b) die Augenhöhle, expilatque genis oculos, Ov. met. 13, 562. – c) die Augen, cornicum immeritas eruit ungue genas, die Augen der unschuldigen Krähen, Prop.: et patiar fossis lumen abire genis, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gena

  • 6 gena

    Латинско-русский словарь > gena

  • 7 gena

    щека (Fr. leg. XII. tab. X. 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > gena

  • 8 gena

    cheeks (pl.); eyes

    Latin-English dictionary > gena

  • 9 gena

    , ae f
    щека

    Latin-Russian dictionary > gena

  • 10 genae

    gĕna, ae, and more freq. gĕnae, ārum, f. [Sanscr. hanus, jaw; ganda, cheek; cf. Gr. genus; Germ. Kinn], lit., the upper part of the face, from the cheek-bones to the eyelids; hence, in gen., a cheek; plur., the cheeks (cf.: bucca, mala).
    I.
    Lit.:

    genae ab inferiore parte tutantur subjectae leniterque eminentes,

    Cic. N. D. 2, 57, 143; cf. Plin. 11, 37, 57, § 156 sqq.
    (α).
    Plur.:

    ad haec omnia exprimenda in palpebris etiam et genis est quoddam deserviens iis ministerium,

    Quint. 11, 3, 77; cf. Plin. 23, 1, 24, § 49:

    ad genarum crassitudines et oculorum albugines,

    id. 32, 9, 31, § 98: MVLIERES GENAS NE RADVNTO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23 fin.; Plin. 11, 37, 58, § 157; Fest. s. v. radere, p. 273 Müll.: lacrimae peredere humore exsangues genas, Poët. (perh. Pacuv.) ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26; cf.:

    manat rara meas lacrima per genas,

    Hor. C, 4, 1, 34:

    lacrimis humectent ora genasque,

    Lucr. 1, 920; cf. id. 2, 977; 3, 469:

    pulchrae,

    Hor. C. 4, 13, 8: nunc primum opacat flore lanugo genas, Pac. ap. Paul. ex Fest. p. 94 Müll. (Trag. Rel. p. 103 Rib.):

    pilosae,

    Cic. Pis. 1, 1:

    erasae,

    Prop. 4 (5), 8, 26:

    tum mihi prima genas vestibat flore juventa,

    Verg. A. 8, 160:

    leves,

    Quint. 12, 10, 8:

    confusa pudore sensi me totis erubuisse genis,

    Ov. H. 21, 112; Vulg. Cant. 1, 9 al.—
    (β).
    Sing.: atque genua comprimit arta gena, i. e. presses (beseechingly) the cheek close to his knee, Enn. ap. Isid. Orig. 11, 1, 109 dub. (cf. Vahl. Enn. p. 176):

    genam non leviter perstringere,

    Suet. Claud. 15 fin.:

    gena inferior, superior,

    Plin. 11, 37, 57, § 156 (v. above).—
    II.
    Transf.: genae (not in sing.).
    A.
    In Ennius for palpebrae, the eyelids: genas Ennius palpebras putat, cum dicit hoc versu: Pandite sulti' genas et corde relinquite somnum, Paul. ex Fest. s. h. v. p. 94 Müll. (Ann. v. 521 Vahl.): imprimitque genae genam, Enn. ap. Serv. Verg. A. 6, 686 (Trag. v. 436 Vahl.).—
    B.
    The eye or eyes ( poet.):

    exustaeque tuae mox, Polypheme, genae,

    Prop. 3, 12 (4, 11), 26:

    cornicum immeritas eruit ungue genas,

    id. 4 (5), 5, 16; Ov. P. 2, 8, 66; id. H. 20, 206.—
    C.
    The sockets of the eyes:

    expilatque genis oculos,

    Ov. M. 13, 562.

    Lewis & Short latin dictionary > genae

  • 11 anguigena

    angui-gena, ae m. [ anguis + gigno ]
    змеерождённый (эпитет фиванцев, родившихся из зубов дракона) O

    Латинско-русский словарь > anguigena

  • 12 Appenninigena

    Appennīni-gena, ae m.

    Латинско-русский словарь > Appenninigena

  • 13 aquilonigena

    aquilōni-gena, ae m., f.
    рождённый на севере, северный ( Britanni Aus)

    Латинско-русский словарь > aquilonigena

  • 14 aurigena

    auri-gena, ae m.
    «златорождённый» (эпитет Персея, рожденного Данаей от Юпитера, обернувшегося золотым дождём) O, Sid

    Латинско-русский словарь > aurigena

  • 15 bucca

    ae f.
    1) щека (полная, надутая в отличие от gena)
    scribere (garrire, loqui) quidquid in buccam venit погов. C, M — писать (болтать, говорить) всё что ни взбредёт в голову
    buccas inflare H — сердиться, гневаться, дуться
    2) глоток или кусок (b. panis M, Pt)
    3) ( о трубаче) горлан J
    4) крикун, болтун J
    5) приживальщик, лизоблюд Pt

    Латинско-русский словарь > bucca

  • 16 Dodonigena

    Dōdōni-gena, ae m. [ gigno ]
    житель Додоны, перен. питающийся желудями (Додонской дубравы) ( populi Sid)

    Латинско-русский словарь > Dodonigena

  • 17 flammigena

    flammi-gena, ae m.

    Латинско-русский словарь > flammigena

  • 18 genuinus

    I genuīnus, a, um [ geno = gigno\]
    1) природный, врождённый ( virtutes C)
    2) подлинный, неподдельный, настоящий ( Plauti fabula AG)
    II genuīnus, a, um [ gena ]
    щёчный, боковой
    (dens) g. C, J, V etc.коренной зуб
    genuinum in aliquo frangĕre погов. Pers — обломать о кого-л. зубы, т. е. разнести, пробрать кого-л

    Латинско-русский словарь > genuinus

  • 19 ignigena

    igni-gena, ae m. [ ignis + gigno ]
    «рождённый в огне», прозвище Вакха, мать которого, Семела, была убита молнией O

    Латинско-русский словарь > ignigena

  • 20 indigena

    1. indi-gena, ae [ indu = in + gigno ]
    adj. коренной, туземный, природный L, Col, V etc.; местный (bos O; vinum PM)
    2. m., f.
    природный, коренной житель, туземец L, J

    Латинско-русский словарь > indigena

См. также в других словарях:

  • gêna — gêna …   Dictionnaire des rimes

  • GENA — Gena= GENA stands for General Event Notification Architecture.GENA Base defines an HTTP notification architecture that transmits notifications between HTTP resources. An HTTP resource could be any object which might need to send or receive a… …   Wikipedia

  • Gena — bezeichnet: allgemein die Wange bei Insekten der Wangenbereich der Kopfkapsel unterhalb der Augen, siehe Gena (Insekt) Alem Gena, Stadt und Bezirk in der Region Oromia in Äthiopien Krokodil Gena, eine Figur aus den russischen Kinderbüchern um… …   Deutsch Wikipedia

  • genă — GÉNĂ, gene, s.f. (biol.) Element al cromozomilor care determină transmiterea şi manifestarea unor caractere ereditare. – Din fr. gène. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  génă s. f., g. d. art. génei; pl. géne Trimis de siveco, 10.08.2004 …   Dicționar Român

  • GENA — pars illa vultus est, in qua nobilis ruboris purpura efflorescit, C. Paschal. Cor. l. 5. c. 4 De illis Plin. l. XI. c. 37. Infra oculos malae homini tantum quas prisci genas vocabant, XII. tabularum interdicto radi a feminis eas vetantes, Pudoris …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Gena — Ge na, [L., the cheek.] (Zo[ o]l.) (a) The cheek; the feathered side of the under mandible of a bird. (b) The part of the head to which the jaws of an insect are attached. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • gena — mejilla, carrillo Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • gena- — obs. form of genea …   Useful english dictionary

  • gena — n.; pl. genae [L. gena, cheek] (ARTHROPODA: Insecta) 1. That part of an insect head on each side below the eyes, bordered by the frontal suture, and behind the eyes, by the occipital suture. 2. In Diptera, the region lying between the face and… …   Dictionary of invertebrate zoology

  • gena — 1gè·na s.f. 1. OB LE guancia: diffuso era per gli occhi e per le gene | di benigna letizia, in atto pio (Dante) 2. TS entom. ciascuno dei due scleriti che delimitano lateralmente la capsula cefalica degli insetti e in cui si trova l occhio… …   Dizionario italiano

  • Gena — Ge̱na [aus lat. gena, Gen.: genae = Wange, Backe] w; , Ge̱nae: = Bucca …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»