Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Fístula

  • 1 fistula

    fìstula f v. fistola

    Большой итальяно-русский словарь > fistula

  • 2 fístula

    fístula

    Vocabulari Català-Castellà > fístula

  • 3 fistula

    fistula

    English-Latvian dictionary > fistula

  • 4 fistula

    Czech-English dictionary > fistula

  • 5 fístula

    fístula

    Vocabulario Castellano-Catalán > fístula

  • 6 fistuła

    fístula

    Otwarty słownik polsko-galisyjski > fistuła

  • 7 fistula

    fistŭla, ae, f.    - voir hors site fistula. [st1]1 [-] tuyau [d'eau], conduit, canal. --- Cic. Rab. Perd. 31. [st1]2 [-] pores des éponges. --- Plin. 31, 123. [st1]3 [-] fanons de la baleine. --- Plin. 9, 19. [st1]4 [-] tuyau d'un roseau. --- Plin. 12, 106. [st1]5 [-] roseau à écrire. --- Pers. 3, 14. [st1]6 [-] alène de cordonnier. --- Plin. 17, 100. [st1]7 [-] flûte de Pan ou syrinx. --- Tib. 2, 5, 31 ; Virg. B. 2, 37 ; Cic. de Or. 3, 225. [st1]8 [-] fistule [t. de chir.]. --- Cato, Ag. 157, 14; Nep. Att. 21, 3 ; Cels. 5, 12. [st1]9 [-] espèce de moulin à main. --- Cato, Agr. 10, 3 ; Plin. 18, 97.
    * * *
    fistŭla, ae, f.    - voir hors site fistula. [st1]1 [-] tuyau [d'eau], conduit, canal. --- Cic. Rab. Perd. 31. [st1]2 [-] pores des éponges. --- Plin. 31, 123. [st1]3 [-] fanons de la baleine. --- Plin. 9, 19. [st1]4 [-] tuyau d'un roseau. --- Plin. 12, 106. [st1]5 [-] roseau à écrire. --- Pers. 3, 14. [st1]6 [-] alène de cordonnier. --- Plin. 17, 100. [st1]7 [-] flûte de Pan ou syrinx. --- Tib. 2, 5, 31 ; Virg. B. 2, 37 ; Cic. de Or. 3, 225. [st1]8 [-] fistule [t. de chir.]. --- Cato, Ag. 157, 14; Nep. Att. 21, 3 ; Cels. 5, 12. [st1]9 [-] espèce de moulin à main. --- Cato, Agr. 10, 3 ; Plin. 18, 97.
    * * *
        Fistula, fistulae, pen. corr. Cic. Tuyau.
    \
        Fistula. Virgil. Une fleute, ou flageolet.
    \
        Fistula. Plin. La gargoille, Le tuyau et sifflet par lequel on respire.
    \
        Fistula. Plin. Fistule.

    Dictionarium latinogallicum > fistula

  • 8 fistula

    fistŭla, ae, f. [findo, fis-sum].
    I.
    In gen., a pipe, tube, e. g. a water-pipe (usually of lead;

    syn.: tubus, canalis, sypho),

    Cic. Rab. Perd. 11, 31; Front. Aquaed. 25 sq.; Plin. 2, 103, 106, § 224; 31, 6, 31, § 58; Ov. M. 4, 122; Inscr. Orell. 3322; 3324; 3892; the wind-pipe and gullet, Plin. 11, 37, 66, § 175; Gell. 17, 11, 4; the tubular vessels in the lungs, Plin. 11, 37, 72, § 188; in the teeth, id. 11, 37, 62, § 163; a hole in a sponge, id. 31, 11, 47, § 123 al.; the blow-hole of the whale, id. 9, 7, 6, § 19.—
    II.
    In partic.
    A.
    A hollow reed-stalk, a reed, cane, Plin. 12, 22, 48, § 106; 19, 5, 23, § 66.—
    2.
    Transf.
    a.
    A reed-pipe, shepherd's pipe, pipes of Pan (made of several reeds gradually decreasing in length and calibre), the Greek surinx, invented by Pan (syn.:

    tibia, sura): fistula, cui semper decrescit arundinis ordo: Nam calamus cerā jungitur usque minor,

    Tib. 2, 5, 31; cf. Verg. E. 2, 32 sq.; Ov. M. 1, 688 sq.; 2, 682; 13, 784; Plin. 7, 56, 57, § 204; Hor. C. 4, 1, 24; 4, 12, 10 et al.: eburneola, a pitch-pipe, for giving the tone in which an orator should speak, Cic. de Or. 3, 60, 225 sq.; cf. Quint. 1, 10, 27.— In comic transf.: itaque et ludis et gladiatoribus mirandas episêmasias sine ulla pastoricia fistula auferebamus, i. e. without being hissed off, Cic. Att. 1, 16, 11.—
    b.
    A writing-reed, Pers. 3, 14.—
    B.
    A sort of ulcer, a fistula, Cels. 2, 8 med.; 5, 12; 7, 4; Plin. 20, 9, 33, § 55; 24, 11, 51, § 88; Cato, R. R. 157, 14; Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Fistula sutoria, a shoemaker's punch, Plin. 17, 14, 23, § 100.—
    D.
    A catheter:

    aeneae fistulae fiunt,

    Cels. 7, 26, 1 init.
    E.
    Fistula farraria, a sort of hand-mill for grinding corn, Cato, R. R. 10, 3;

    also called fistula serrata,

    Plin. 18, 10, 23, § 97.

    Lewis & Short latin dictionary > fistula

  • 9 fistula

    fistula, ae, f. I) eig., die Röhre, bes. die Wasserröhre bei Wasserleitungen (durch die das Wasser durch den Druck der Luft od. durch eigenen Nachdruck fortgetrieben wird, gew. aus Blei), modica, Liv.: ferrea, Liv.: fistulas, quibus aqua suppeditabatur Iovis templis, praecīdere, Cic.: fistulas aquarias incīdere, Capit. – So auch von der Speiseröhre, Plin.: von den röhrenartigen Gefäßen in der Lunge, Plin.: in den Zähnen, Plin.: von den Löchern, Poren im Schwamm, Plin.: fist. urinae, die Harnröhre, Cels.: dies. fist. urinalis, Veget. mul.: minutae corporum fistulae, quas medici πόρους vocant, Poren in der Haut, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iulian. 5, 15. – II) übtr.: A) der hohle Rohrstengel, 1) eig., Plin. 12, 106 u.a. – 2) meton. = die daraus bereiteten Gegenstände, u. zwar: a) die mehrröhrige Hirtenpfeife, Hirtenflöte, Rohrpfeife, griech. σῦριγξ (im Ggstz. zur einfachen Halmpfeife [stipula] vom höhern Schwunge des Hirtenliedes; vgl. Voß Verg. ecl. 2, 37; 3, 25. Gierig Ov. met. 13, 784), Lucr., Verg. u.a.: eburneola, Cic.: pastoralis, Plin. u. Macr.: contionatoria Gracchi, durch die sich Gr. den passenden Ton der Rede angeben ließ, Amm.: harundinis enodis fistula sibilatrix, Mart. Cap. 9. § 906. – b) die Schreibfeder aus Rohr, Pers. 3, 14. – B) das Rohr als Pflanze, u. zwar spez. die Röhrenkassia, nardus et crocus fistula et cinnamomum, Vulg. cant. 4, 14: vollst. casia fistula, Scrib. Larg. 36. – C) eine Art Geschwür, die Fistel, Cato r. r. 157, 14. Nep. Att. 21, 3. Cels. 5, 28, 12. Pelagon. veterin. 239 u. 448 Ihm. – D) das Blaseloch beim Wallfisch, aus dem das Wasser spritzt, Plin. 9, 19. – E) ein Schusterkneif, sutoriae similis fistula, Plin. 17, 100. – F) als chirurg. Werkzeug, eine Röhre, fictilis, Cels. 7, 11. – bes. der Katheter, fistulam demittere (einführen) in iter urinae, Cels. 7, 26, 9. – G) das Rollholz zum Aufmachen des Kuchenteigs, Apic. 4, 134. – H) fistula farraria, eine Art Handmühlen zum Mahlen des Getreides, Cato r. r. 10, 3: dass. fist. serrata, Plin. 18, 97. Vgl. H. Blümner Termin. u. Technol. der Gewerbe u. Künste2 1, 16. Anm. 2.

    lateinisch-deutsches > fistula

  • 10 fistula

    fistula, ae, f. I) eig., die Röhre, bes. die Wasserröhre bei Wasserleitungen (durch die das Wasser durch den Druck der Luft od. durch eigenen Nachdruck fortgetrieben wird, gew. aus Blei), modica, Liv.: ferrea, Liv.: fistulas, quibus aqua suppeditabatur Iovis templis, praecīdere, Cic.: fistulas aquarias incīdere, Capit. – So auch von der Speiseröhre, Plin.: von den röhrenartigen Gefäßen in der Lunge, Plin.: in den Zähnen, Plin.: von den Löchern, Poren im Schwamm, Plin.: fist. urinae, die Harnröhre, Cels.: dies. fist. urinalis, Veget. mul.: minutae corporum fistulae, quas medici πόρους vocant, Poren in der Haut, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iulian. 5, 15. – II) übtr.: A) der hohle Rohrstengel, 1) eig., Plin. 12, 106 u.a. – 2) meton. = die daraus bereiteten Gegenstände, u. zwar: a) die mehrröhrige Hirtenpfeife, Hirtenflöte, Rohrpfeife, griech. σῦριγξ (im Ggstz. zur einfachen Halmpfeife [stipula] vom höhern Schwunge des Hirtenliedes; vgl. Voß Verg. ecl. 2, 37; 3, 25. Gierig Ov. met. 13, 784), Lucr., Verg. u.a.: eburneola, Cic.: pastoralis, Plin. u. Macr.: contionatoria Gracchi, durch die sich Gr. den passenden Ton der Rede angeben ließ, Amm.: harundinis enodis fistula sibilatrix, Mart. Cap. 9. § 906. – b) die Schreibfeder aus Rohr, Pers. 3, 14. – B) das Rohr als Pflanze, u. zwar spez. die Röhrenkassia,
    ————
    nardus et crocus fistula et cinnamomum, Vulg. cant. 4, 14: vollst. casia fistula, Scrib. Larg. 36. – C) eine Art Geschwür, die Fistel, Cato r. r. 157, 14. Nep. Att. 21, 3. Cels. 5, 28, 12. Pelagon. veterin. 239 u. 448 Ihm. – D) das Blaseloch beim Wallfisch, aus dem das Wasser spritzt, Plin. 9, 19. – E) ein Schusterkneif, sutoriae similis fistula, Plin. 17, 100. – F) als chirurg. Werkzeug, eine Röhre, fictilis, Cels. 7, 11. – bes. der Katheter, fistulam demittere (einführen) in iter urinae, Cels. 7, 26, 9. – G) das Rollholz zum Aufmachen des Kuchenteigs, Apic. 4, 134. – H) fistula farraria, eine Art Handmühlen zum Mahlen des Getreides, Cato r. r. 10, 3: dass. fist. serrata, Plin. 18, 97. Vgl. H. Blümner Termin. u. Technol. der Gewerbe u. Künste2 1, 16. Anm. 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fistula

  • 11 fistula

    tr['fɪstjələ]
    1 fístula
    n.
    fístula s.f.
    ['fɪstjʊlǝ]
    N (pl fistulas or fistulae) [ˌ'fɪstjʊliː] fístula f

    English-spanish dictionary > fistula

  • 12 fístula

    'fistula
    f
    1) ( conducto en forma cilíndrica) Rinne f, Röhre f
    2) MED Fistel f
    sustantivo femenino
    fístula
    fístula ['fistula]
    num1num (tubo) Röhre femenino
    num2num medicina Fistel femenino

    Diccionario Español-Alemán > fístula

  • 13 fistula

        fistula ae, f    a pipe, tube, water-pipe: fistulas praecidere: ferrea, L.—A reed-pipe, shepherd's pipe, pipes of Pan (of reeds differing in length and calibre): disparibus septem compacta cicutis, V.: tibiae carmina non sine fistulā, H.: eburneola, a pitch-pipe (to fix the pitch for an orator's voice).—An ulcer, fistula, N.
    * * *
    shepherd's pipe; tube; waterpipe

    Latin-English dictionary > fistula

  • 14 fistula

    fistula fistula, ae f труба, трубка

    Латинско-русский словарь > fistula

  • 15 fistula

    fistula fistula, ae f водопровод

    Латинско-русский словарь > fistula

  • 16 fistula

    fistula fistula, ae f свирель

    Латинско-русский словарь > fistula

  • 17 fistula

    fistula fistula, ae f дудка

    Латинско-русский словарь > fistula

  • 18 fistula

    fistula [ˈfıstjʊlə; US ˈfıstʃələ] pl -las, -lae [-liː] s MED Fistula f, Fistel f
    * * *
    n.
    Fistel -n f.

    English-german dictionary > fistula

  • 19 fistuła

    f.
    1. med. fistula.
    2. muz. (= głos) falsetto voice.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fistuła

  • 20 fistula

    fistula [ˊfɪstjυlə] n
    мед. фи́стула, свищ

    Англо-русский словарь Мюллера > fistula

См. также в других словарях:

  • Fistula — Classification and external resources MeSH D005402 In medicine, a fistula (pl. fistulas or fistulae) is an abnormal[1] connection or passageway between two epithelium lined organs or vessels that …   Wikipedia

  • FISTULA — instrumentum Musicum pastorale, multo olim in usu. Fiebat autem ex plurius cicutis sive cannis cerâ iunctis. Mart. l. 14. Apopn. Epigr. 63. cuius epigraphe fistula. Quid me compactum ceris et arundine rides? Quae primum exstructa est Fistula,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Fistula — Fis tu*la (?; 135), n.; pl. {Fistul[ae]}. [L.] 1. A reed; a pipe. [1913 Webster] 2. A pipe for convejing water. [Obs.] Knight. [1913 Webster] 3. (Med.) A permanent abnormal opening into the soft parts with a constant discharge; a deep, narrow,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • fístula — f. anat. patol. Trayecto patológico congénito o adquirido que comunica de forma anormal dos órganos o tejidos entre sí, o bien un órgano o tejido con el exterior del organismo. La fístula no tiende a cerrarse ni a curarse espontáneamente. Cuando… …   Diccionario médico

  • fistulă — FÍSTULĂ, fistule, s.f. (med.) Canal format accidental sau în urma unei operaţii, care comunică spre interior cu o glandă sau cu o cavitate naturală ori patologică şi care drenează în afară secreţiile acestora; ulceraţie adâncă într un ţesut al… …   Dicționar Român

  • fístula — s. f. 1.  [Medicina] Orifício ou canal patológico que permite a passagem de matérias orgânicas, como pus, urina ou fezes. 2.  [Medicina] Úlcera. 3.  [Figurado] Vício inveterado; mal incurável. 4.  [Linguagem poética] Flauta pastoril. 5. … …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • fistula — long, narrow ulcer, late 14c., from L. fistula pipe, ulcer, of uncertain origin …   Etymology dictionary

  • fistula — fȉstula ž DEFINICIJA 1. pat. kanal koji vodi iz središta gnojnog procesa do drugog organa ili površine kože ili sluznice, služi za odvođenje gnojnog sekreta 2. glazb. pov. u srednjem vijeku naziv za a. svirale na orguljama b. rij. flauta… …   Hrvatski jezični portal

  • fístula — sustantivo femenino 1. Área: medicina Conducto anormal que se abre en la piel, que pone en comunicación un órgano o un absceso con el exterior o con otro órgano, y que no se cierra por sí solo. fístula anal …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • fístula — (Del lat. fistŭla). 1. f. Cañón o arcaduz por donde pasa el agua u otro líquido. 2. Instrumento musical de viento, parecido a una flauta. 3. Med. Conducto anormal, ulcerado y estrecho, que se abre en la piel o en las membranas mucosas …   Diccionario de la lengua española

  • Fistŭla — (lat.), 1) Rohr, Röhre; 2) (F. eucharistica, Canna, gr. Sipho), in der abendländischen Kirche, vom 8. Jahrh. bis zur Kelchentziehung im 12. u. 13. Jahrh., ein Röhrchen, womit die Communicanten beim Abendmahl den Wein aus dem Kelche saugten; es… …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»