Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Flāminīnus

  • 1 Flamininus

    Flāmĭnīnus, i, m., a Roman surname in the gens Quintia. So in partic.:

    T. Quintius Flamininus,

    the conqueror of King Philip of Macedonia, Cic. Verr. 1, 21, 55; id. Mur. 14, 31; id. Pis. 25, 61.

    Lewis & Short latin dictionary > Flamininus

  • 2 Flamininus

    Flāminīnus, ī m.см. Quintius F.

    Латинско-русский словарь > Flamininus

  • 3 Flamininus

    Flāminīnus, ī, m., T. Quinctius, röm. Konsul 198 v. Chr., besiegte den mazedon. König Philipp V. bei Kynoskephalä i. J. 197 v. Chr., Cic. II. Verr. 1, 55; Mur. 31. Liv. 33, 6, 1 u. ö.

    lateinisch-deutsches > Flamininus

  • 4 Flamininus

    Flāminīnus, ī, m., T. Quinctius, röm. Konsul 198 v. Chr., besiegte den mazedon. König Philipp V. bei Kynoskephalä i. J. 197 v. Chr., Cic. II. Verr. 1, 55; Mur. 31. Liv. 33, 6, 1 u. ö.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Flamininus

  • 5 Flamininus

    Φλαμίνινος, ὁ.

    Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Flamininus

  • 6 Flamininus

    , i m
      Фламинин, римск.cognomen

    Dictionary Latin-Russian new > Flamininus

  • 7 accido

       - voir l'article accido de Gaffiot. [st1]1 [-] accīdo, ĕre, cīdi, cīsum [ad + caedo]: - tr. - [abcl][b]a - commencer à couper, entailler, entamer, abattre. - [abcl]b - couper entièrement, couper à ras, tondre, élaguer. - [abcl]c - porter un coup, affaiblir, détruire, anéantir, exterminer, épuiser (vivres). - [abcl]d - ronger.[/b]    - accidunt arbores, tantum ut summa species earum stantium relinquatur, Caes. BG. 6: ils coupent les arbres, mais seulement de manière que la partie supérieure laisse l'impression d'arbres debout.    - ita proelio uno accidit Vestinorum res ut..., Liv. 8: en un seul combat il abattit les forces des Vestins si bien que... (en un seul combat il porta aux (forces des) Vestins un coup si rude que...).    - accisa ornus, Virg. En. 2, 626: orne abattu.    - fames accisis coget dapibus consumere mensas, Virg. En. 7: une fois les mets épuisés, la faim te forcera à consommer les tables.    - accisae res: situation désespérée, situation perdue, défaite.    - post accisas a Camillo Volscorum res, Liv. 6: après la défaite des Volsques, infligée par Camille. [st1]2 [-] accĭdo, ĕre, cĭdi [ad + cado]: - intr. - [abcl][b]a - tomber sur, tomber auprès. - [abcl]b - parvenir à, aboutir à, se rapporter à. - [abcl]c - arriver, survenir. - [abcl]d - tourner bien, tourner mal.[/b]    - part. prés. accadens Sen. Suas. 6, 3.    - accidere ad pedes: tomber aux pieds.    - ad genua accidere alicujus (alicui): tomber aux genoux de qqn.    - ad pedes omnium singillatim accidente Clodio, Cic. Att. 1: Clodius tombant aux pieds de chaque sénateur.    - tantum calumniarum metum injecit, ut ad genua sibi accideret, Suet.: avec ses calomnies, il jeta une telle crainte que l'autre se jeta à ses genoux.    - ut limen exirem, ad genua accidit, Ter. Hec.: comme j'allais franchir le seuil, elle tombe à mes genoux.    - avec dat. - genibus alicujus accidere: tomber aux genoux de qqn.    - accidere ad aures (avec dat. accidere auribus): arriver aux oreilles.    - accidere ad oculos: tomber sous les yeux.    - accidere ad terram: tomber à terre.    - si quid tibi accidat: s’il t’arrive quelque malheur.    - si res aliter acciderit, Cic. Verr. 5, 173: si l'affaire tourne autrement.    - sin aliter acciderit, humaniter feremus, Cic. Att. 1: s'il en est autrement, je le supporterai avec résignation.    - quorsum hoc accidat, incertum est? Ter.: on ne sait où cela aboutira.    - istuc verbum in te accidit, Ter.: ce mot s'applique à toi.    - cetera quae ei generi accidunt, Quint.: tout ce qui se rapporte à ce genre.    - timebam ne evenirent quae acciderunt, Cic.: je craignais de voir arriver les malheurs qui sont survenus.    - accidit ut: il arrive que.    - id aliquot de causis acciderat, ut subito Galli belli renovandi consilium caperent, Caes. BG. 3: plusieurs raisons avaient poussé subitement les Gaulois à prendre la décison de recommencer la guerre.    - magno accidit casu ut in ipsum incideret, Caes. BG. 6: ce fut un grand hasard de tomber sur lui.    - accidit casu ut legati apud Flamininum cenarent, Nep.: le hasard fit que les ambassadeurs dînèrent chez Flamininus.    - accidit ut una nocte omnes Hermae dejicerentur, Nep.: il arriva que tous les bustes de Mercure furent renversés dans une seule nuit.    - mihi accidit ut: il m’arrive de.    - accidit ut non: il arrive que... ne... pas.    - accidit quod (avec adv.): il arrive que.    - perincommode accidit quod: il arrive bien mal à propos que.    - accidit perincommode, quod eum nusquam vidisti, Cic. Att. 1: bien malheureusement, tu ne l'as pas rencontré.    - oportunissima res accidit, quod postridie ejus diei mane... ad eum in castra venerunt, Caes. BG. 4: une circonstance très favorable survint: le lendemain matin, ils vinrent le trouver dans son camp.    - percommode accidit quod: c’est une chance que.    - nec enim acciderat mihi opus esse, Cic.: et en effet le cas ne s'était pas présenté que j'eusse besoin (de lui).    - si quid mihi humanitus accidisset, Cic.: [si qqch m'arrivait selon la nature]= s'il m'arrivait quelque malheur (si la nature venait à disposer de moi).
    * * *
       - voir l'article accido de Gaffiot. [st1]1 [-] accīdo, ĕre, cīdi, cīsum [ad + caedo]: - tr. - [abcl][b]a - commencer à couper, entailler, entamer, abattre. - [abcl]b - couper entièrement, couper à ras, tondre, élaguer. - [abcl]c - porter un coup, affaiblir, détruire, anéantir, exterminer, épuiser (vivres). - [abcl]d - ronger.[/b]    - accidunt arbores, tantum ut summa species earum stantium relinquatur, Caes. BG. 6: ils coupent les arbres, mais seulement de manière que la partie supérieure laisse l'impression d'arbres debout.    - ita proelio uno accidit Vestinorum res ut..., Liv. 8: en un seul combat il abattit les forces des Vestins si bien que... (en un seul combat il porta aux (forces des) Vestins un coup si rude que...).    - accisa ornus, Virg. En. 2, 626: orne abattu.    - fames accisis coget dapibus consumere mensas, Virg. En. 7: une fois les mets épuisés, la faim te forcera à consommer les tables.    - accisae res: situation désespérée, situation perdue, défaite.    - post accisas a Camillo Volscorum res, Liv. 6: après la défaite des Volsques, infligée par Camille. [st1]2 [-] accĭdo, ĕre, cĭdi [ad + cado]: - intr. - [abcl][b]a - tomber sur, tomber auprès. - [abcl]b - parvenir à, aboutir à, se rapporter à. - [abcl]c - arriver, survenir. - [abcl]d - tourner bien, tourner mal.[/b]    - part. prés. accadens Sen. Suas. 6, 3.    - accidere ad pedes: tomber aux pieds.    - ad genua accidere alicujus (alicui): tomber aux genoux de qqn.    - ad pedes omnium singillatim accidente Clodio, Cic. Att. 1: Clodius tombant aux pieds de chaque sénateur.    - tantum calumniarum metum injecit, ut ad genua sibi accideret, Suet.: avec ses calomnies, il jeta une telle crainte que l'autre se jeta à ses genoux.    - ut limen exirem, ad genua accidit, Ter. Hec.: comme j'allais franchir le seuil, elle tombe à mes genoux.    - avec dat. - genibus alicujus accidere: tomber aux genoux de qqn.    - accidere ad aures (avec dat. accidere auribus): arriver aux oreilles.    - accidere ad oculos: tomber sous les yeux.    - accidere ad terram: tomber à terre.    - si quid tibi accidat: s’il t’arrive quelque malheur.    - si res aliter acciderit, Cic. Verr. 5, 173: si l'affaire tourne autrement.    - sin aliter acciderit, humaniter feremus, Cic. Att. 1: s'il en est autrement, je le supporterai avec résignation.    - quorsum hoc accidat, incertum est? Ter.: on ne sait où cela aboutira.    - istuc verbum in te accidit, Ter.: ce mot s'applique à toi.    - cetera quae ei generi accidunt, Quint.: tout ce qui se rapporte à ce genre.    - timebam ne evenirent quae acciderunt, Cic.: je craignais de voir arriver les malheurs qui sont survenus.    - accidit ut: il arrive que.    - id aliquot de causis acciderat, ut subito Galli belli renovandi consilium caperent, Caes. BG. 3: plusieurs raisons avaient poussé subitement les Gaulois à prendre la décison de recommencer la guerre.    - magno accidit casu ut in ipsum incideret, Caes. BG. 6: ce fut un grand hasard de tomber sur lui.    - accidit casu ut legati apud Flamininum cenarent, Nep.: le hasard fit que les ambassadeurs dînèrent chez Flamininus.    - accidit ut una nocte omnes Hermae dejicerentur, Nep.: il arriva que tous les bustes de Mercure furent renversés dans une seule nuit.    - mihi accidit ut: il m’arrive de.    - accidit ut non: il arrive que... ne... pas.    - accidit quod (avec adv.): il arrive que.    - perincommode accidit quod: il arrive bien mal à propos que.    - accidit perincommode, quod eum nusquam vidisti, Cic. Att. 1: bien malheureusement, tu ne l'as pas rencontré.    - oportunissima res accidit, quod postridie ejus diei mane... ad eum in castra venerunt, Caes. BG. 4: une circonstance très favorable survint: le lendemain matin, ils vinrent le trouver dans son camp.    - percommode accidit quod: c’est une chance que.    - nec enim acciderat mihi opus esse, Cic.: et en effet le cas ne s'était pas présenté que j'eusse besoin (de lui).    - si quid mihi humanitus accidisset, Cic.: [si qqch m'arrivait selon la nature]= s'il m'arrivait quelque malheur (si la nature venait à disposer de moi).
    * * *
    I.
        Accido, accidis, accidi, pe. breui, accidere. Se jecter aux pieds d'aucun, S'agenouiller devant luy, ou se prosterner.
    \
        Quos accidam? Sallust. A qui feray je la reverence? Qui iray je prier? Aux pieds de qui me jecteray je?
    \
        Accidere, pro cadere. Caes. Cheoir.
    \
        Accidit auribus nostris clamor. Plin. iunior. Il est parvenu à mes oreilles.
    \
        Accidere, pro Euenire, duntaxat in tertiis personis. sed proprie de malis dicitur, sicut Contingere de bonis. Ci. Siquid aduersi acciderit. Advenir, Escheoir, S'il luy meschet, ou mesadvient.
    \
        Casu accidere. Ouid. Advenir par fortune, par cas d'aventure.
    \
        Siquid illi accidat. Pomponius de Verb. signif. S'il luy advient autrement qu'à point, S'il se meurt.
    \
        Siquid mihi humanitus accidisset. Cic. Ci je fusse mort.
    \
        Dubitatio accidit. Cic. Il est advenu d'aventure une doubte.
    \
        Facultas accidit. Caes. L'occasion et opportunite se presenta.
    \
        Fama accidit. Liu. Le bruit surveint.
    \
        Nouum accidit. Cic. Il est advenu quelque chose de nouveau.
    \
        Tempus accidit. Cic. Le temps est venu.
    \
        Voluntas accidit. Cic. Le vouloir m'est venu, Il m'est prins fantasie.
    \
        Praeter opinionem accidit. Cic. Cela m'est advenu que je n'y pensoye pas, ou sans y penser.
    \
        Accidit praeter optatum. Cic. Il est advenu sans que je le desirasse.
    \
        Ad animum accidit. Cic. Il m'est venu en pensee, J'ay eu opinion et fantasie.
    \
        Accidit in te istuc verbum. Terent. Ceste parolle te convient.
    \
        Quorsum accidat timeo. Terent. Où tombera ceci, qu'il adviendra de ceci.
    \
        Accidit diuinitus. Ci. Ce est advenu par la permission de Dieu.
    \
        Accidit nec opinanti. Terent. Cela m'est advenu que je n'y pensoye pas, sans y penser.
    \
        Accidit vt illo itinere veniret. Cic. Il est advenu que, etc.
    \
        Accidit fortuitum, quod. Plin. iunior. Il est advenu par cas fortuit.
    \
        Nec enim acciderat mihi opus esse. Cic. Il ne m'estoit point advenu que j'en eusse besoing.
    II.
        Accido, accidis, pen. longa, accidi, accisum, accidere, Ex ad et caedo. Liu. Couper, Mettre au bas.

    Dictionarium latinogallicum > accido

  • 8 Quintius

    Quīntius, a, um
    Квинтий, римск. потен, наиболее известны
    1) L. Q. Cincinnatus, консул 460 г. до н. э. и диктатор 458 и 439 гг. L, C, Fl
    2) T. Q. Flamininus, победитель Филиппа III Македонского при Киноскефалах (197 г. до н. э.) L

    Латинско-русский словарь > Quintius

  • 9 Cynoscephalae

    Cynoscephalae, ārum, f. (Κυνος κεφαλαί), die »Hundsköpfe«, zwei Hügel bei Skotussa in Thessalien, wo der Konsul Flamininus den König Philipp II. von Mazedonien i. J. 197 v. Chr. schlug, Liv. 33, 7, 3 u. 16, 1; 36, 8, 3.

    lateinisch-deutsches > Cynoscephalae

  • 10 Pallacine

    Pallacīnē, ēs, f., eine Örtlichkeit in Rom, de Rossi Inscr. christ. I. no. 97; vgl. Schol. Gronov. argum. ad Cic. pro Rosc. Am. p. 424, 13 B. – Dav. Pallacīnus, a, um, pallazinisch, balneae, in der Nähe des circus Flamininus, Cic. Rosc. Am. 18 ( dagegen Pompeii comment. 162, 25 K. in derselben Stelle balneae Pallaceni). Vgl. übh. Hermes 2, 76 ff. u. 470 f.

    lateinisch-deutsches > Pallacine

  • 11 Quinctius

    Quīnctius (Quīntius), a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten T. Quinctius Flamininus, Sieger über den mazedonischen König Philipp, den Vater des Perseus, bei Kynoskephalä 197 v. Chr., Nep. Hann. 12, 1 u. 2. Liv. 32, 10, 7: L. Quinctius (Quintius) Cincinnatus, der vom Pfluge weg zum Diktator gemacht wurde, Liv. 3, 26, 8 sq. Val. Max. 4, 4, 7. – Adi. = quinktisch, gens, Liv.: prata, nach L. Quinctius Cincinnatus benannt, Liv. – Dav. Quīnctiānus (Quīntiānus), a, um, quinktianisch, exercitus, von L. Quinctius Cincinnatus befehligt, Liv.: illa omnia Quinctiana iniqua, Cic.

    lateinisch-deutsches > Quinctius

  • 12 stimulo

    stimulo, āvi, ātum, āre (stimulus), I) mit dem Stachel stechen, stacheln, turbatos currus (= equos), antreiben, lenken, Lucan.: equos vehementer calcaribus, Val. Max.: quadriiugos atro flagello, Sil. – II) übtr.: 1) martern, quälen, beunruhigen, larvae stimulant virum, Plaut.: te conscientiae stimulant maleficiorum, Cic. (u. so nec te conscientia stimulat, Apul.: stimulante conscientiā, Curt.): qui (scrupulus) dies noctesque stimulat ac pungit, Cic.: me nunc et congressus huius stimulat, Cic.: consulem cura de minore filio stimulabat, Liv. – 2) anspornen, anstacheln, anreizen, anregen, zusetzen, a) m. Acc.: alqm incitare et stimulare, Liv.: alqm stimulare et accendere (Ggstz. reconciliare et componere), Plin. ep.: animos (v. einer Begierde), Liv.: animum (v. Ruhmbegierde), Liv.: paelicis iram, Ov.: quod ne fames quidem, quae mutas accenderet bestias, curam eorum stimulare posset, Liv. – sucus stimulat sitim, Plin.: venerem stimulari hoc cibo certum est, Plin. – b) m. ad od. in u. Akk.: istorum caritate ad huius salutem defendendam maxime stimulari atque excitari, Cic.: cupido imperii duos cognatos populos ad arma stimulat, Liv.: iniuriae dolor in Tarquinium ipsum magis quam in Servium eos stimulabat, Liv.: et Flamininus relatione rerum gestarum recentissime suos stimulabat in proelium, Iustin.: extremā desperatione ad iram saepius quam in formidinem stimulabantur (wurden getrieben), Tac. – c) mit ut u. Konj.: vetus nostra simultas stimulabat me, ut caverem, Cic. ep. 3, 12, 4. – d) mit ne u. Konj.: eodem metu stimulante, ne regis exspectationem moraretur, Curt. 7, 7 (31), 26: u. so Tac. dial. 37. – e) poet. m. folg. Infin., Verg. Aen. 4, 576. Colum. 2, 2, 26. Lucan. 6, 423. Sil. 12, 504. Augustin. conf. 6, 8 extr.

    lateinisch-deutsches > stimulo

  • 13 Cynoscephalae

    Cynoscephalae, ārum, f. (Κυνος κεφαλαί), die »Hundsköpfe«, zwei Hügel bei Skotussa in Thessalien, wo der Konsul Flamininus den König Philipp II. von Mazedonien i. J. 197 v. Chr. schlug, Liv. 33, 7, 3 u. 16, 1; 36, 8, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cynoscephalae

  • 14 Pallacine

    Pallacīnē, ēs, f., eine Örtlichkeit in Rom, de Rossi Inscr. christ. I. no. 97; vgl. Schol. Gronov. argum. ad Cic. pro Rosc. Am. p. 424, 13 B. – Dav. Pallacīnus, a, um, pallazinisch, balneae, in der Nähe des circus Flamininus, Cic. Rosc. Am. 18 ( dagegen Pompeii comment. 162, 25 K. in derselben Stelle balneae Pallaceni). Vgl. übh. Hermes 2, 76 ff. u. 470 f.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Pallacine

  • 15 Quinctius

    Quīnctius (Quīntius), a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten T. Quinctius Flamininus, Sieger über den mazedonischen König Philipp, den Vater des Perseus, bei Kynoskephalä 197 v. Chr., Nep. Hann. 12, 1 u. 2. Liv. 32, 10, 7: L. Quinctius (Quintius) Cincinnatus, der vom Pfluge weg zum Diktator gemacht wurde, Liv. 3, 26, 8 sq. Val. Max. 4, 4, 7. – Adi. = quinktisch, gens, Liv.: prata, nach L. Quinctius Cincinnatus benannt, Liv. – Dav. Quīnctiānus (Quīntiānus), a, um, quinktianisch, exercitus, von L. Quinctius Cincinnatus befehligt, Liv.: illa omnia Quinctiana iniqua, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Quinctius

  • 16 stimulo

    stimulo, āvi, ātum, āre (stimulus), I) mit dem Stachel stechen, stacheln, turbatos currus (= equos), antreiben, lenken, Lucan.: equos vehementer calcaribus, Val. Max.: quadriiugos atro flagello, Sil. – II) übtr.: 1) martern, quälen, beunruhigen, larvae stimulant virum, Plaut.: te conscientiae stimulant maleficiorum, Cic. (u. so nec te conscientia stimulat, Apul.: stimulante conscientiā, Curt.): qui (scrupulus) dies noctesque stimulat ac pungit, Cic.: me nunc et congressus huius stimulat, Cic.: consulem cura de minore filio stimulabat, Liv. – 2) anspornen, anstacheln, anreizen, anregen, zusetzen, a) m. Acc.: alqm incitare et stimulare, Liv.: alqm stimulare et accendere (Ggstz. reconciliare et componere), Plin. ep.: animos (v. einer Begierde), Liv.: animum (v. Ruhmbegierde), Liv.: paelicis iram, Ov.: quod ne fames quidem, quae mutas accenderet bestias, curam eorum stimulare posset, Liv. – sucus stimulat sitim, Plin.: venerem stimulari hoc cibo certum est, Plin. – b) m. ad od. in u. Akk.: istorum caritate ad huius salutem defendendam maxime stimulari atque excitari, Cic.: cupido imperii duos cognatos populos ad arma stimulat, Liv.: iniuriae dolor in Tarquinium ipsum magis quam in Servium eos stimulabat, Liv.: et Flamininus relatione rerum gestarum recentissime suos stimulabat in proelium, Iustin.: extremā desperatione ad iram saepius
    ————
    quam in formidinem stimulabantur (wurden getrieben), Tac. – c) mit ut u. Konj.: vetus nostra simultas stimulabat me, ut caverem, Cic. ep. 3, 12, 4. – d) mit ne u. Konj.: eodem metu stimulante, ne regis exspectationem moraretur, Curt. 7, 7 (31), 26: u. so Tac. dial. 37. – e) poet. m. folg. Infin., Verg. Aen. 4, 576. Colum. 2, 2, 26. Lucan. 6, 423. Sil. 12, 504. Augustin. conf. 6, 8 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stimulo

См. также в других словарях:

  • Flamininus — Flamininus,   Titus Quịnctius, römischer Feldherr und Politiker, Quinctius, Titus Quinticus Flamininus.   …   Universal-Lexikon

  • Flamininus — Flamininus, 1) Titus Quinctius F., geb. um 225 v. Chr., diente zuerst 208 unter Marcellus, wurde 198 Consul, besiegte Philippus den Jüngeren von Macedonien in mehreren Schlachten in Thessalien u. entzog als Proconsul dem Könige die Spartaner,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Flaminīnus — Flaminīnus, Titus Quinctius, röm. Patrizier, war 208 v. Chr. Kriegstribun, ward, erst 30jährig, 198 Konsul und schlug Philipp III. von Makedonien bei Kynoskephalä 197, worauf er 196 bei den Isthmischen Spielen die Griechen für frei erklärte und… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Flamininus — Flaminīnus, Beiname einer röm. Familie aus dem patrizischen Geschlecht der Quinctier. – Titus Quinctius F., Konsul 198, besiegte 197 König Philipp III. von Mazedonien bei Kynoskephalä. Danach erklärte er 196 die Griechen für frei. 183 ging er als …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Flamininus — Flamininus, Beinamen einer Familie aus dem patric. Geschlechte der Quinctius; T. Quinctius F. besiegte 197 König Philipp II. von Macedonien bei Cynoscephalä …   Herders Conversations-Lexikon

  • Flamininus — Quinctius Flamininus ist der Name einer römischen Familie, eines Zweigs der patrizischen Gens Quinctia, der das Cognomen Flamininus (ursprünglich „Sohn eines Flamen“, dann erblich geworden) trug. Bekanntester Namensträger ist Titus Quinctius… …   Deutsch Wikipedia

  • Flamininus, Titus Quinctius — born с 227 BC died 174 Roman general and consul (198 BC). As consul he tried to formulate a peace treaty with Philip V of Macedonia, but negotiations broke down and fighting broke out. He defeated Philip at Cynoscephalae (197) and granted freedom …   Universalium

  • Flamininus — /flæməˈnaɪnəs/ (say flamuh nuynuhs) noun Titus Quinctius /taɪtəs ˈkwiŋktiəs/ (say tuytuhs kweengkteeuhs), 230?–174? BC, Roman general and politician …  

  • Titus Quinctius Flamininus — (c. 228 BC ndash; 174 BC) was a Roman politician and general instrumental in the Roman conquest of Greece.Member of the gens Quinctia, and brother to Lucius Quinctius Flamininus, he served as a military tribune in the Second Punic war and in 205… …   Wikipedia

  • Titus Quinctius Flamininus — (* um 230 v. Chr.; † 174 v. Chr.) war ein römischer Politiker und Feldherr, bekannt vor allem durch seinen Sieg über Makedonien im Zweiten Makedonisch Römischen Krieg. Er gehörte dem Geschlecht der Quinctii Flaminini an und hatte einen um etwa… …   Deutsch Wikipedia

  • Titus Quinctius Flamininus — Titus Quinctius Flamininus, né en 228 av. J. C. 174 av. J. C.) est un homme politique et un général romain. Biographie Titus Quinctius Flamininus sert comme tribun militaire dans la deuxième guerre punique, et en 205 av. J. C …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»