-
1 Finne
-
2 finne
[²f'in:e]subst.прыщmest i plural acne, kvissla, hudutslag————————[²f'in:e]subst.финн————————прыщ, угорь -
3 Finne
• mit der Finne bearbeiten peen -
4 Finne
-
5 Finne
Fin(landiyalı) -
6 Finne
'Finne m <Finnen; Finnen> Fin m -
7 finne
I -n, -rII -n, -r1) плавник2) тех. стабилизатор3) ав. элеронIII -n, -rугорь, прыщIV fant (fann), funnet (funnen)1) находить, найти, обнаружитьdet fin(ne)s — есть, имеется
det fin(ne)s ikke — нет, не имеется, отсутствует
finne hinannen — обнаружить взаимный интерес, общность интересов, мыслей
la seg finne — показываться, обнаруживаться (где-л.)
2) ощущать, испытывать (удовольствие, радость)3) встретить4) признавать, считатьfinne igjen — найти (что-л. потерянное), вновь обрести
finne opp:
а) разыскивать, отыскиватьб) выдумывать, придумыватьfinne på — найти (выход, решение), прийти (к решению)
hva skal vi finne på? — чем мы займёмся?, что мы будем делать?
finne ut — обнаружить, понять, выяснить
finne ut av — найти выход (из чего-л.)
finne hverken ut eller inn — не знать, что делать, быть в нерешительности
finne seg til rette:
а) разбираться, ориентироватьсяб) обосноваться, хорошо устроиться (где-л.)finne seg i noe — примириться (с чем-л.)
-
8 Finne
f; -, -n1. (Flosse) fin2. (Bandwurmlarve) bladder worm3. (Pustel) pimple—* * *der FinneFinn;die Finne(Bandwurmlarve) bladder worm;(Flosse) fin* * *Fịn|ne I ['fɪnə]f -, -n2) (MED = Mitesser) pimple3) (= Rückenflosse) fin4) (von Hammer) peenIIm -n, -nFinn, Finnish man/boy* * *Fin·ne1<-, -n>[ˈfɪnə]f3. (Flosse) finFin·ne2, Fin·nin<-n, -n>[ˈfɪnə, ˈfɪnɪn]m, f Finn, Finnish man/woman/boy/girl▪ \Finne sein to be Finnish* * *der; Finnen, Finnen, Finnin die; Finne, Finnenen Finn* * *Finne1 f; -, -n1. (Flosse) fin2. (Bandwurmlarve) bladder worm3. (Pustel) pimple* * *der; Finnen, Finnen, Finnin die; Finne, Finnenen Finn -
9 Finne
-
10 finne
-
11 finne
substantiv2. finne, person fra Finland der taler finsk (evt. finlandssvensk)Din finne!, Finnjävlar!, Jävla finnballar! är svenska skällsord om finnar
Forbandede finne!, Finske djævle!, Forbandede finske idioter! er skældsord som svenskere bruger om finner
-
12 finne
substantiv2. finne, person fra Finland der taler finsk (evt. finlandssvensk)Finnernes mobiltelefonselskab N. har haft stor succesDin finne!, Finnjävlar!, Jävla finnballar! är svenska skällsord om finnar
Forbandede finne!, Finske djævle!, Forbandede finske idioter! er skældsord som svenskere bruger om finner -
13 finne
-
14 Finne
-
15 finne
sb. -
16 finne
sb. -
17 Finne
-
18 Finne
I 'fɪnə m II 'fɪnə(Knötchen, Pustel) MED pápula f, comedón mFinne , -in ['fɪnə]Substantiv Maskulin, Feminin<-n, -n; -nen> finlandés, -esa Maskulin, Feminin -
19 finne
находить-r, fant, funnet* * *fin, find* * *subst. [ fra Finland] Finn subst. [ på fisk] fin, rudder fin subst. [i huden, kvise] blackhead, acne subst. (dagligtale) [i huden, kvise] pimple, zit, zpot verb. find (found - found) verb. [ oppdage] find, discover (f.eks. ), find out (f.eks. ) verb. [ tilfeldig] find, come across, stumble on, pick up (f.eks.I have picked up some nice furniture during my travels, pick up a coin in the street ??
) verb. [ om sted] find (you will find me at home after 6 o'clock) verb. [ finne stedet hvor noe er] find, locate (f.eks.we could not locate the fire, the leak, the escape of gas
) verb. [erkjenne, få se] find (f.eks.you will find that I am right, he found that he was mistaken, I find that the work pays
) verb. [ komme på spor av] trace (f.eks.the police have not succeeded in tracing the murderer
) verb. [ synes] think (f.eks. ), find (f.eks.I find him stupid, do you find it difficult to read?
) verb. [oppdage gull, olje, o.l.] strike -
20 Finne
См. также в других словарях:
Finne [1] — Finne, 1) so v.w. Floßfedern, bes. 2) so v.w. fleischige Flossen mit knorpeligen Gräten; 3) Flossen der Wallfische, Hinterfüße der Phoken … Pierer's Universal-Lexikon
Finne [2] — Finne, 1) die meißelartige Seite eines eisernen Hammers (Finnhammer), welche der Bahn gegenüber ist; Grob u. Kleinschmiede schiggen damit das Eisen dünner (Abfinnen), während die Klempner Ecken damit ins Blech treiben; 2) ein rundes.… … Pierer's Universal-Lexikon
Finne [3] — Finne, 1) (Cysticercus cellulosa Rud., Hyda tigera cell. Lam., Hydaatis finna L., Taenia Hydatigena Fsch) sonst als selbständige Art aus der Gattung der Blgsenschwänze (s.d. 2) betrachtet, jetzt als Amme od. Vorbildungsglied eines Bandwurmes: der … Pierer's Universal-Lexikon
Finne [4] — Finne, waldige Bergkette im preußischen Regierungsbezirk Merseburg; sie beginnt östlich an der Unstrut, die sie von der Heinleite scheidet, bei Sachsenburg, hier den Ostflügel der Sachsenburger Pforte bildend, streicht erst als Schmücke, dann in… … Pierer's Universal-Lexikon
Finne [1] — Finne, die schmale, abgerundete Schlagseite (Bahn) des Hammers; s. Hammer … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Finne [2] — Finne, 1) Hautfinne, Cysticercus cutis, die sehr seltene Entwickelung von Bandwurmlarven, welche die Darmwand durchbohrt haben und in die Blutbahn gelangt sind, im Unterhautbindegewebe. Man findet dabei oft sehr viele rundliche, glatte, linsen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Finne [3] — Finne, ein aus Muschelkalk und Buntsandstein bestehender, in südöstlicher Richtung sich erstreckender Höhenzug im preuß. Regbez. Merseburg, zwischen Unstrut und Saale, beginnt bei Sachsenburg in zwei sich später vereinigenden Zügen, von denen der … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Finne — (Hammerfinne), schmale Endfläche eines Handhammers, die entweder dem Stile gleich gerichtet ist oder gegen denselben rechtwinklig steht (s. Hammer) … Lexikon der gesamten Technik
Finne — Finne, s. Bandwürmer; Hauptkrankheit, s. Akne; am Hammer, die schmale, spitz zulaufende Fläche [Abb. 753] … Kleines Konversations-Lexikon
Finne [2] — Finne, Höhenzug im preuß. Reg. Bez. Merseburg, zwischen der Unstrut und Ilm von Sachsenburg bis Eckartsberga. Im NW. durch den Helderbach bei Heldrungen in Hohe Schrecke (361 m) und Schmücke (384 m) geteilt … Kleines Konversations-Lexikon
Finne [1] — Finne, Gebirge nördl. von Weimar, zwischen Ilm und Unstrut … Herders Conversations-Lexikon