-
1 Feueresse
Feueresse f дымова́я труба́, дымохо́дFeueresse f тех. го́рнdas ist hinter die Feueresse gefallen э́то поте́ряно навсегда́; пиши́ пропа́лоetw. in [hinter] die Feueresse schreiben примири́ться с како́й-л. поте́рей; махну́ть руко́й на что-л. -
2 Feueresse
Feueresse, s. Rauchfang.
-
3 Feueresse
f2) тех. горн••das ist hinter die Feueresse gefallen ≈ это потеряно навсегда; пиши пропалоetw. in ( hinter) die Feueresse schreiben ≈ примириться с какой-л. потерей; махнуть рукой на что-л. -
4 Feueresse
-
5 Feueresse
-
6 Feueresse
f -, -n dimnjak m -
7 Feueresse
in Schmiede (кузне́чный) горн -
8 Feueresse
Féueresse f =, -n разг.дымова́я труба́ -
9 das ist hinter die Feueresse gefallen
прил.общ. пиши пропало, это потеряно навсегдаУниверсальный немецко-русский словарь > das ist hinter die Feueresse gefallen
-
10 hinter die Feueresse schreiben
предл.общ. (etw.) примириться с (какой-л.) потерей, (etw.) махнуть рукой (на что-л.)Универсальный немецко-русский словарь > hinter die Feueresse schreiben
-
11 in die Feueresse schreiben
предл.общ. (etw.) примириться с (какой-л.) потерей, (etw.) махнуть рукой (на что-л.)Универсальный немецко-русский словарь > in die Feueresse schreiben
-
12 махнуть рукой
v1) gener. (etw.) hinter die Feueresse schreiben (на что-л.), (на что-л.) (etw.) in den Rauch schreiben, (etw.) in den Sand schreiben (на что-л.), (etw.) in die Feueresse schreiben (на что-л.), die Hoffnung auf etw. (A) aufgeben (на что-л.), abwinken2) colloq. (etw.) hops gehen lassen (на что-л.)3) jocul. (þ.-íåì. è part II òæ. abgewunken) abwinken4) avunc. (etw.) hopsgehen lassen (на что-л.), schießenlassen (на что-л.) -
13 примириться с потерей
vgener. (какой-л.) (etw.) hinter die Feueresse schreiben, (какой-л.) (etw.) in die Feueresse schreibenУниверсальный русско-немецкий словарь > примириться с потерей
-
14 aqua
aqua, ae, f. (vgl. got. ahwa, ahd. aha), das Wasser, I) eig.: A) Wasser in der allgemeinsten Bedeutung des Wortes (Naturelement, Regenwasser, Fluß-, Meerwasser usw.), aër, aqua, terra, vapores, quo pacto fiant, Lucr.: dulcis, dulcior, Cato u. Plin.: pluvia, Cic., od. pluvialis, Ov., od. caelestis, Hor. u. Sen., Regenwasser: fluvialis, Col.: marina, Cic.: viva, fließendes Wasser, Varr. LL.: putealis, Brunnenwasser, Suet. fr.: cisternina, Sen.: salsa, Col. u. Aur. Vict.: aqua profluens (fließendes), Cic. u. Liv.: aqua fervida, Liv.: aqua ferme genus tenus alta, Liv.: aquam foras! vinum intro! Petr.: ferre aquam pedibus, dare aquam manibus, Plaut.: os aquā implere, W. in den M. nehmen, Sen.: aquam in os suum non coniciet, Petr.: visne aquam tibi petam? Plaut.: aquam velim, Plaut.: aquam petere sacris, Liv.: aquam ad restinguendum ferre, Liv. – Plur. (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 605), vapor aquarum, Cic.: magnitudo aquarum, Liv.: aquae dulces, marinae, Cic.: aquae longae, Wasserstrahlen, Ov.: aquae caelestes, Regenwasser, Liv.: aquae magnae bis eo anno fuerunt, Liv.: aquae ingentes, Liv.: tanta tempestas cooritur, ut numquam illis locis maiores aquas fuisse constaret, Caes.: hae permanserunt aquae (Hochwasser) dies complures, Caes. – Besondere, meist sprichw. Redensarten: a) aspergere alci aquam, Mut einflößen, neu beleben, eig. mit frischem Wasser besprengen (einen Ohnmächtigen), Plaut. truc. 366. – b) aquam praebere (zum Mischen des Weins bei Tische), zu Tische laden, bewirten, Hor. sat. 1, 4, 88. – c) aqua et ignis, für die wichtigsten Lebensbedürfnisse, non aquā, non igni, ut aiunt, locis pluribus utimur, quam amicitiā, Cic. de amic. 22: u. so erhält die Braut am Vermählungstage aqua et ignis als Symbol ihrer Vereinigung, Paul. ex Fest. 2, 15 (anders erklärt bei Varr. LL. 5, 61). – Dah. die Redensarten: α) aquā et igni interdicere alci, Cic., Caes. u.a., od. aquā et igni alqm arcere, Tac., die Gemeinschaft mit jmd. aufheben, ihn aus der bürgerlichen Gesellschaft stoßen, ihn verbannen; vgl. Ruperti Tac. ann. 3, 86, 2. – β) aquam terramque petere ab alqo od. poscere, γην καὶ ὕδωρ αἰτειν (eine persische Sitte), vom Feinde Unterwerfung fordern, Liv. 35, 17, 7. Curt. 3, 10 (25), 8. – d) sed aqua haeret, ut aiunt, da hapert es (= die Sache findet Schwierigkeiten, gerät ins Stocken), Cic. de off. 3, 117: in hac causa mihi aqua haeret, Cic. ad Q. fr. 2, 8 (6), 2. – e) in aqua scribere, etwas im Wasser, wo es sofort vergeht, ausschreiben, unser »hinter die Feueresse schreiben«, Catull. 70, 3. – f) aquas in mare fundere, Wasser ins Meer tragen, Ov. trist. 5, 6, 44. – B) Wasser im engern Sinne: 1) für Gewässer, a) = Meer, ad aquam, an der Meeresküste, Cic.: labores, quos ego sum terrā, quos ego passus aquā, Ov.: übtr., naviget hinc aliā iam mihi linter aquā, ein neues Buch mag nun in See stechen, Ov. – b) = See (lacus), Albanae aquae deductio, Cic. – c) = Fluß, in aquam caeci ruebant, Liv.: secundā aquā, stromabwärts, Liv. – 2) für Regen, aquae augur cornix, Hor.: aquarum agmen, Regenguß, Verg. – 3) Plur. aquae, a) Quellen, aquarum abundantia, Eutr.: aquae dulces, Verg. – b) Heilquelle, Gesundbrunnen, warme Bäder, aquae calidae, Liv.: aquae medicatae, Plin.: aquarum salubrium usus, Tac.: ad aquas venire, Cic. – Dah. als nom. propr. (vgl. unser: Altwasser, Salzbrunn usw.), Aquae Albulae, Calidae, Cumanae, Mattiacae, Septem, Sextiae, Statiellae u.a., s. calidus, Cumanus ( unter Cumae), Mattiacus usw. – 4) für Wasserleitung, aqua Claudia, Crabra u. dgl., s. Claudius etc.: aqua promissa, Vell.: aquam perducere (v. Appius), Liv. epit.: aquam in urbem ducere, Liv.: aquam ducere non longe a villa, Cic. – 5) das Wasser in der Wasseruhr. Von dem Gebrauch dieser Uhr bei den Vorträgen (vgl. clepsydra) entstanden die bildl. u. sprichw. Ausdrücke: α) aquam dare, Redezeit gestatten, Plin. ep. 6, 2, 7. – β) aquam perdere, die Zeit unnütz hinbringen. Quint. 11, 3, 52. – 6) aqua intercus, s. inter-cus. – 7) das Wasser in den Augen, d.i. die Tränen, illius ex oculis multa cadebat aqua, Prop. 3, 6, 10. – II) übtr., Aqua, das Wasser, ein Gestirn, griech. Ὕδωρ, Cic. Arat. 179. – / Archaist. Genet. aquai, Plaut. Poen. 432. Lucr. 1, 283 u. ö. Cic. poët. de div. 1, 15 u. 2, 63. Verg. Aen. 7, 464. Prud. apoth. 702. – Gegen die Diärese aqüa s. Ritschl opusc. 2, 604 ff.
-
15 горн
m Tech. Herd; Esse f; Schmiede f; Mus. Horn n* * ** * *<го́рна>мзвук го́рна Hornblasen nt* * *n1) gener. Bolz, Bolzen, Feuerherd2) geol. Sohle3) milit. Signalhorn4) eng. Feueresse, Sumpf, Unterofen (доменной печи)5) jocul. (кузнечный) Esse6) metal. Herd7) mus. Horn -
16 дымовая труба
adj1) gener. Esse, (фабричная) Schlot, Schornstein, Ofenrohr2) Av. (аэродинамическая) Nebelkanal3) colloq. Feueresse4) eng. Abgasschornstein, Abzugsschlot, Brodenfang, Kamin, Rauchschlot, Rauchschornstein5) construct. Abzugsrohr, Rauchabzugsrohr, Schlot, Rauchrohr6) silic. Rauchabzug, Rauchrohr, Rauchschlot7) Austrian. Rauchfang8) shipb. Rauchabsaugungsrohr -
17 дымоход
m Rauchfang, Rauchabzug* * *дымохо́д m Rauchfang, Rauchabzug* * *n1) gener. Feueresse, Rauchsammler, Rauchschlot, Räuchkanal, Zug, Feuerzug, Ofenzug, Rauchabzug, Rauchkanal, Quandel2) obs. Rauchfang3) eng. Abgaskanal, Abgasschornstein, Abgaszug, Esse (ïå÷è), Fuchs, Gaskanal, Heizkanal, Heizzug, Kanal, Rauchgang, Rauchgaskanal, Rauchgaszug, Schlot, Schornstein, Schornsteinrohr, Zugkanal4) construct. Abgaskamin, Abgasleitung, Abgasrohr, Abgasweg, Rauchgasabzugskanal5) oil. Rauchgasfuchs, Rauchgasfuchs6) silic. Rauchgaskanal, Rauchkanal, Schornsteinkanal7) shipb. Kesselzug, Rauchzug, Schornsteinhals, Schornsteinschacht -
18 пиши пропало
v1) gener. (etw.) in den Kamin schreiben, das ist hinter die Feueresse gefallen, das kannst du in den Rauchfang schreiben2) colloq. du kannst deinen Läden zumachen3) avunc. das kannst au in die Esse schreiben, das kannst du in den Mond schreiben, na (dann) gute Nacht! -
19 это потеряно навсегда
Универсальный русско-немецкий словарь > это потеряно навсегда
-
20 aqua
aqua, ae, f. (vgl. got. ahwa, ahd. aha), das Wasser, I) eig.: A) Wasser in der allgemeinsten Bedeutung des Wortes (Naturelement, Regenwasser, Fluß-, Meerwasser usw.), aër, aqua, terra, vapores, quo pacto fiant, Lucr.: dulcis, dulcior, Cato u. Plin.: pluvia, Cic., od. pluvialis, Ov., od. caelestis, Hor. u. Sen., Regenwasser: fluvialis, Col.: marina, Cic.: viva, fließendes Wasser, Varr. LL.: putealis, Brunnenwasser, Suet. fr.: cisternina, Sen.: salsa, Col. u. Aur. Vict.: aqua profluens (fließendes), Cic. u. Liv.: aqua fervida, Liv.: aqua ferme genus tenus alta, Liv.: aquam foras! vinum intro! Petr.: ferre aquam pedibus, dare aquam manibus, Plaut.: os aquā implere, W. in den M. nehmen, Sen.: aquam in os suum non coniciet, Petr.: visne aquam tibi petam? Plaut.: aquam velim, Plaut.: aquam petere sacris, Liv.: aquam ad restinguendum ferre, Liv. – Plur. (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 605), vapor aquarum, Cic.: magnitudo aquarum, Liv.: aquae dulces, marinae, Cic.: aquae longae, Wasserstrahlen, Ov.: aquae caelestes, Regenwasser, Liv.: aquae magnae bis eo anno fuerunt, Liv.: aquae ingentes, Liv.: tanta tempestas cooritur, ut numquam illis locis maiores aquas fuisse constaret, Caes.: hae permanserunt aquae (Hochwasser) dies complures, Caes. – Besondere, meist sprichw. Redensarten: a) aspergere alci aquam, Mut————einflößen, neu beleben, eig. mit frischem Wasser besprengen (einen Ohnmächtigen), Plaut. truc. 366. – b) aquam praebere (zum Mischen des Weins bei Tische), zu Tische laden, bewirten, Hor. sat. 1, 4, 88. – c) aqua et ignis, für die wichtigsten Lebensbedürfnisse, non aquā, non igni, ut aiunt, locis pluribus utimur, quam amicitiā, Cic. de amic. 22: u. so erhält die Braut am Vermählungstage aqua et ignis als Symbol ihrer Vereinigung, Paul. ex Fest. 2, 15 (anders erklärt bei Varr. LL. 5, 61). – Dah. die Redensarten: α) aquā et igni interdicere alci, Cic., Caes. u.a., od. aquā et igni alqm arcere, Tac., die Gemeinschaft mit jmd. aufheben, ihn aus der bürgerlichen Gesellschaft stoßen, ihn verbannen; vgl. Ruperti Tac. ann. 3, 86, 2. – β) aquam terramque petere ab alqo od. poscere, γην καὶ δωρ αἰτειν (eine persische Sitte), vom Feinde Unterwerfung fordern, Liv. 35, 17, 7. Curt. 3, 10 (25), 8. – d) sed aqua haeret, ut aiunt, da hapert es (= die Sache findet Schwierigkeiten, gerät ins Stocken), Cic. de off. 3, 117: in hac causa mihi aqua haeret, Cic. ad Q. fr. 2, 8 (6), 2. – e) in aqua scribere, etwas im Wasser, wo es sofort vergeht, ausschreiben, unser »hinter die Feueresse schreiben«, Catull. 70, 3. – f) aquas in mare fundere, Wasser ins Meer tragen, Ov. trist. 5, 6, 44. – B) Wasser im engern Sinne: 1) für Gewässer, a) = Meer, ad aquam, an der Meeresküste, Cic.: labores,————quos ego sum terrā, quos ego passus aquā, Ov.: übtr., naviget hinc aliā iam mihi linter aquā, ein neues Buch mag nun in See stechen, Ov. – b) = See (lacus), Albanae aquae deductio, Cic. – c) = Fluß, in aquam caeci ruebant, Liv.: secundā aquā, stromabwärts, Liv. – 2) für Regen, aquae augur cornix, Hor.: aquarum agmen, Regenguß, Verg. – 3) Plur. aquae, a) Quellen, aquarum abundantia, Eutr.: aquae dulces, Verg. – b) Heilquelle, Gesundbrunnen, warme Bäder, aquae calidae, Liv.: aquae medicatae, Plin.: aquarum salubrium usus, Tac.: ad aquas venire, Cic. – Dah. als nom. propr. (vgl. unser: Altwasser, Salzbrunn usw.), Aquae Albulae, Calidae, Cumanae, Mattiacae, Septem, Sextiae, Statiellae u.a., s. calidus, Cumanus ( unter Cumae), Mattiacus usw. – 4) für Wasserleitung, aqua Claudia, Crabra u. dgl., s. Claudius etc.: aqua promissa, Vell.: aquam perducere (v. Appius), Liv. epit.: aquam in urbem ducere, Liv.: aquam ducere non longe a villa, Cic. – 5) das Wasser in der Wasseruhr. Von dem Gebrauch dieser Uhr bei den Vorträgen (vgl. clepsydra) entstanden die bildl. u. sprichw. Ausdrücke: α) aquam dare, Redezeit gestatten, Plin. ep. 6, 2, 7. – β) aquam perdere, die Zeit unnütz hinbringen. Quint. 11, 3, 52. – 6) aqua intercus, s. intercus. – 7) das Wasser in den Augen, d.i. die Tränen, illius ex oculis multa cadebat aqua, Prop. 3, 6, 10. – II) übtr., Aqua, das Wasser,————ein Gestirn, griech. Ὕδωρ, Cic. Arat. 179. – ⇒ Archaist. Genet. aquai, Plaut. Poen. 432. Lucr. 1, 283 u. ö. Cic. poët. de div. 1, 15 u. 2, 63. Verg. Aen. 7, 464. Prud. apoth. 702. – Gegen die Diärese aqüa s. Ritschl opusc. 2, 604 ff.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Feueresse — Feueresse, so v.w. Schornstein … Pierer's Universal-Lexikon
Feueresse — Feueresse,die:⇨Schornstein(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
Feueresse — ist obersächsisch üblich für ›Esse‹, in den Wendungen: etwas in (hinter) die Feueresse (Schornstein, Kamin) schreiben: es als verloren ansehen (⇨ Kamin), es ist hinter die Feueresse gefallen: es ist unwiederbringlich verloren: ›du denkst wohl,… … Das Wörterbuch der Idiome
Feueresse, die — Die Feuerèsse, plur. die n. 1) An einigen Orten, eine Feuermauer, ein Schorstein. 2) Die Esse oder der Herd, wo die Schmiede und andere Metallarbeiter ihr Metall glühen und schmelzen. S. Esse. Da dieses einfache Wort schon einen für das Feuer… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Feueresse — Feu|er|es|se 〈f. 19; volkstüml.〉 Schornstein * * * Feu|er|es|se, die (ostmd.): Schornstein … Universal-Lexikon
Esse, die — Die Êsse, plur. die n, der Feuerherd mit der Feuermauer. In diesem allgemeinen Verstande ist es nur noch von den Herden der Schmiede üblich. Die Esse prüfet das gelöthete Eisenwerk, Sir. 31, 31. Der Schmid arbeitet sich müde über der Esse, Kap.… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Schornstein — (österr.): Rauchfang; (ostmd.): Feueresse; (landsch.): Schlot; (landsch., bes. ostmd.): Esse; (landsch., bes. südd., schweiz.): Kamin. * * * Schornstein,der:1.〈SchachtzumAbziehenvonRauchgasen〉Schlot·Kamin·Esse·Feueresse(landsch);Rauchfang(österr);… … Das Wörterbuch der Synonyme
Schlot — Schornstein; (österr.): Rauchfang; (landsch., bes. südd., schweiz.): Kamin; (landsch., bes. ostmd.): Esse; (ostmd.): Feueresse. * * * Schlot,der:1.⇨Schornstein(1)–2.⇨Leichtfuß(1)–3.rauchen/qualmenwieeinS.:⇨ … Das Wörterbuch der Synonyme
Esse — (femininum) in der Bedeutung ›Schornstein, Rauchfang‹ findet sich in folgenden sprichwörtlichen Redensarten: in die Esse schreiben: als verloren betrachten; z.B. eine Geldsumme, die, in der Esse, im Rauchfang angeschrieben, dort bald überschwärzt … Das Wörterbuch der Idiome
Betten — 1. Bettest du dir wohl, so liegst du wohl. – Körte, 574; Kirchhofer, 140. 2. Bettst dir guet, so ligst guet. (Bair.) 3. Wann me beddet den Morgen, dann hätt me kenne Sorgen. – Curtze, 315, 21. 4. Wem man weich bettet, der wird faul. – Kirchhofer … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Geld — 1. Ach, nun fällt mi all mîn klên Geld bî. (Brandenburg.) Ein Ausruf, der häufig erfolgt, wenn jemand durch irgendeinen Umstand an etwas erinnert wird, was er hätte thun sollen, aber bisher zu thun vergessen hat. 2. All wîr1 Geld, dat et Wîf nig… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon