-
1 Februatus
Februatus, a, um, v. februum and februo. -
2 februa
fēbrŭum, i, n. Orig., in the Sabine lang., a purgation, means of purification. — Hence, februa, ōrum, n., the Roman festival of purification and expiation, celebrated on the 15th of the month hence called February (v. Februarius); whence, Februālis, Febrūlis, and Februāta, surnames of Juno, who was worshipped at this festival; Februātus, the festival itself; and Februus, a surname of Lupercus, who presided over this festival: Lupercalia dicta, quod in Lupercali luperci sacra faciunt. Rex cum ferias menstruas Nonis Februariis edicit, hunc diem Februatum appellat. Februum Sabini purgamentum, et id in sacris nostris verbum;nam et Lupercalia februatio,
Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 8, 343: Ego arbitror Februarium a [p. 733] die Februato, quod tum februatur populus, id est lupercis nudis lustratur antiquum oppidum Palatinum gregibus humanis cinctum, id. ib. 6, § 34; cf. also Paul. ex Fest. p. 85, 13 sq. Müll.:Februa Romani dixere piamina patres,
Ov. F. 2, 19; 4, 726; 5, 423:Juno pulchra... nam Fluoniam, Februalemque ac Februam mihi poscere non necesse est, cum nihil contagionis corporeae sexu intemerata pertulerim,
Mart. Cap. 2, § 149: Februlis, Paul. ex Fest. p. 85, 16 Müll.; Arnob. 3, p. 118 (dub. al. Februtis). -
3 februum
fēbrŭum, i, n. Orig., in the Sabine lang., a purgation, means of purification. — Hence, februa, ōrum, n., the Roman festival of purification and expiation, celebrated on the 15th of the month hence called February (v. Februarius); whence, Februālis, Febrūlis, and Februāta, surnames of Juno, who was worshipped at this festival; Februātus, the festival itself; and Februus, a surname of Lupercus, who presided over this festival: Lupercalia dicta, quod in Lupercali luperci sacra faciunt. Rex cum ferias menstruas Nonis Februariis edicit, hunc diem Februatum appellat. Februum Sabini purgamentum, et id in sacris nostris verbum;nam et Lupercalia februatio,
Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 8, 343: Ego arbitror Februarium a [p. 733] die Februato, quod tum februatur populus, id est lupercis nudis lustratur antiquum oppidum Palatinum gregibus humanis cinctum, id. ib. 6, § 34; cf. also Paul. ex Fest. p. 85, 13 sq. Müll.:Februa Romani dixere piamina patres,
Ov. F. 2, 19; 4, 726; 5, 423:Juno pulchra... nam Fluoniam, Februalemque ac Februam mihi poscere non necesse est, cum nihil contagionis corporeae sexu intemerata pertulerim,
Mart. Cap. 2, § 149: Februlis, Paul. ex Fest. p. 85, 16 Müll.; Arnob. 3, p. 118 (dub. al. Februtis). -
4 Februus
fēbrŭum, i, n. Orig., in the Sabine lang., a purgation, means of purification. — Hence, februa, ōrum, n., the Roman festival of purification and expiation, celebrated on the 15th of the month hence called February (v. Februarius); whence, Februālis, Febrūlis, and Februāta, surnames of Juno, who was worshipped at this festival; Februātus, the festival itself; and Februus, a surname of Lupercus, who presided over this festival: Lupercalia dicta, quod in Lupercali luperci sacra faciunt. Rex cum ferias menstruas Nonis Februariis edicit, hunc diem Februatum appellat. Februum Sabini purgamentum, et id in sacris nostris verbum;nam et Lupercalia februatio,
Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 8, 343: Ego arbitror Februarium a [p. 733] die Februato, quod tum februatur populus, id est lupercis nudis lustratur antiquum oppidum Palatinum gregibus humanis cinctum, id. ib. 6, § 34; cf. also Paul. ex Fest. p. 85, 13 sq. Müll.:Februa Romani dixere piamina patres,
Ov. F. 2, 19; 4, 726; 5, 423:Juno pulchra... nam Fluoniam, Februalemque ac Februam mihi poscere non necesse est, cum nihil contagionis corporeae sexu intemerata pertulerim,
Mart. Cap. 2, § 149: Februlis, Paul. ex Fest. p. 85, 16 Müll.; Arnob. 3, p. 118 (dub. al. Februtis).
См. также в других словарях:
Pope Gelasius I — Infobox Pope English name=Saint Gelasius I birth name=Gelasius term start=492 term end=November 19, 496 predecessor=Felix III successor=Anastasius II birth date=?? birthplace=Roman Africa or Romecite journal author = Browne, M. year = 1998 title … Wikipedia
Февраль — У древних римлян februarius mensis назывался календарный месяц, введенный, по преданию, Нумой Помпилием или Тарквинием Гордым. Древнейший (Ромулов) календарь, по которому год делился на 10 месяцев и состоял из 304 дней, этого месяца, равно как и… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Lupercalia — Die Lupercalien (auch Luperkalien) waren das Hauptfest des italischen Herdengottes Faunus, der den Beinamen Lupercus (lateinisch: „Wolfsabwehrer“) führte und am Palatin in Rom eine heilige Grotte (Lupercal) hatte, wo sein mit einem Ziegenfell… … Deutsch Wikipedia
Lupercalien — Die Lupercalien (lateinisch lupercalia, deutsch auch Luperkalien) waren das Hauptfest des italischen Herdengottes Faunus, der den Beinamen Lupercus (lateinisch: „Wolfsabwehrer“) führte und am Palatin in Rom eine heilige Grotte (Lupercal) hatte,… … Deutsch Wikipedia
Luperkalien — Die Lupercalien (auch Luperkalien) waren das Hauptfest des italischen Herdengottes Faunus, der den Beinamen Lupercus (lateinisch: „Wolfsabwehrer“) führte und am Palatin in Rom eine heilige Grotte (Lupercal) hatte, wo sein mit einem Ziegenfell… … Deutsch Wikipedia
ФАВН — • Faunus, (от faveo благосклонный, добрый), полевой и лесной бог римлян, покровитель пасущихся в лесу и на поле стад. Это было, следовательно, существо, родственное Сильвану, и Ф. отождествлялся с Паном греческим богом пастбищ (см.… … Реальный словарь классических древностей
Февраль — ← февраль → Пн Вт Ср Чт Пт Сб Вс 1 2 3 4 5 … Википедия
Фебруус — (лат. Februus) этрусский бог подземного царства, где обитают души умерших,[1] также податель богатства, смерти, очищения. В древнеримской религии, Фебруус был богом очищения. Функции бога подземного мира выполнял Плутон. От имени… … Википедия
FEBRUARIUS — mensis a Numa additus, cum Romulus eum praeteriisset, a Februo Lustrationum potente cui a Numa dicatus est, nomen accepit. Lustrari autem eo mense civitatem mos erat, et iusta Diis manibus solvi, Macrob. Sat. l. 1. c. 13. Doeo sic Festus:… … Hofmann J. Lexicon universale
februation — ˌfebrəˈwāshən noun ( s) Etymology: Latin februation , februatio, from februatus (past participle of februare to purify, from februa) + ion , io ion archaic : purification by a religious ceremony … Useful english dictionary