Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Eleusīnus

  • 1 eleusinus

    -a/um adj A
    Éleusis (d'eleusinus)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > eleusinus

  • 2 Eleusinus

    Eleusin, īnis (acc. Eleusin, Front. Strat. 4, 7, 44; Lat. form Eleusina, ae, Front. Ep. ad Ver. 1, p. 178; Cl. Mam. Grat. Act. Jul. 9, 3; Oros. 1, 7; and acc. to MSS. Eleusinam in Cic. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 25, 2; cf. Salaminam from Salamis, q. v.), f., = Eleusin, a very ancient city of Attica, famous for its mysteries of Ceres, now Lepsina, Plin. 4, 7, 11, § 23; Cic. Att. 6, 6, 2; id. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 26; Tac. H. 4, 83; Ov. F. 4, 507; id. M. 7, 439; Stat. Th. 2, 382 al.—
    II.
    Hence,
    A.
    Eleusīnus, a, um, adj., Eleusinian:

    mater,

    i. e. Ceres, Verg. G. 1, 163; cf.:

    Eleusina Ceres et Proserpina,

    Vitr. 7 praef. fin.; Lact. 1, 21, 24; Arn. 6, no. 6; Serv. Verg. A. 4, 99.—
    B.
    Eleusī-nĭus, a, um, adj., = Eleusinios, Eleusinian:

    sacra,

    Suet. Claud. 25; Gell. 11, 6, 5; cf.:

    Eleusinium certamen,

    id. 15, 20, 3.— Subst.: Eleusīnĭa, ōrum, n., the festival of Ceres at Eleusin, Tert. Apol. 7; id. adv. Val. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Eleusinus

  • 3 Eleusin

    Eleusīn, īnis, Akk. īnem und īna u. in, f. (Ελευσίς, später Ελευσίν; spätere latinisierte Nbf. Eleusīna, ae, f., Fronto ep. ad Ver. 1. p. 122 N. Iustin. 5, 10, 7. Cl. Mamert. grat. act. Iulian. 9, 3. Oros. 1, 7, 3 u. 2, 17, 13; vgl. Drak. Liv. 31, 25, 2), Stadt und Gemeinde ( δημος) in Attika, mit einem Tempel der Ceres, berühmt wegen der eleusinischen Mysterien (sacra Eleusinia), die durch jährliche Prozessionen von Athen aus unter Abhaltung von Wettkämpfen usw. gefeiert wurden, j. Levsina, Nom. Eleusin b. Plin. 4, 23. Mela 2, 3, 7 (2. § 41). Sen. nat. qu. 7, 30, 6. Ov. her. 4, 67 u.a. Sen. Herc. Oet. 602 u.a.: Genet. -inis, Liv. 31, 26. 1, Apul. met. 6, 2: Akk. Eleusinem, Cic. de nat. deor. 1, 119. Liv. 31, 25, 2 ed. Madv. (Weißb. u. Hertz Eleusinam); 31, 26, 4 u. 45, 12, 3 u. Eleusina, Plin. 2, 206 u. 61, 6, 2: u. Eleusin, Frontin. strat. 4, 7, 44: Abl. Eleusine, Cic. ad Att. 6, 1, 26. Vitr. 7. praef. § 16. Tac. hist. 3, 83. Iustin. 2, 6, 13 ed. Ieep. Vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortformen S. 240. – meton. = die Einw. von Eleusis, Sen. Herc. fur. 302. Claud. rapt. Pros. 1, 11 (beide Nom. Eleusin); u. poet. = Ceres, Sidon. carm. 9, 178 (Akk. Eleusin). – Dav.: A) Eleusīnius, a, um (Ελευσίνιος), eleusinisch, Ceres, Min. Fel.: sacra, die eleusin. Mysterien, Suet. u. Gell.: u. dass. bl. Eleusīnia, ōrum, n. (τὰ Ελευσίνια), Tert.: certamen, Gell. – u. B) (die latinisierte Nbf.) Eleusīnus, a, um, eleusinisch, Ceres, Lact. 1, 21, 24. Arnob. 6, 6. Serv. Verg. Aen. 4, 99: dies. mater, Verg. georg. 1, 163: dies. Libera, quae Eleusina dicitur, Aur. Vict. de Caes. 14, 4. Vgl. Oudend. Suet. Claud. 25.

    lateinisch-deutsches > Eleusin

  • 4 Eleusin

    Eleusīn, īnis, Akk. īnem und īna u. in, f. (Ελευσίς, später Ελευσίν; spätere latinisierte Nbf. Eleusīna, ae, f., Fronto ep. ad Ver. 1. p. 122 N. Iustin. 5, 10, 7. Cl. Mamert. grat. act. Iulian. 9, 3. Oros. 1, 7, 3 u. 2, 17, 13; vgl. Drak. Liv. 31, 25, 2), Stadt und Gemeinde ( δημος) in Attika, mit einem Tempel der Ceres, berühmt wegen der eleusinischen Mysterien (sacra Eleusinia), die durch jährliche Prozessionen von Athen aus unter Abhaltung von Wettkämpfen usw. gefeiert wurden, j. Levsina, Nom. Eleusin b. Plin. 4, 23. Mela 2, 3, 7 (2. § 41). Sen. nat. qu. 7, 30, 6. Ov. her. 4, 67 u.a. Sen. Herc. Oet. 602 u.a.: Genet. -inis, Liv. 31, 26. 1, Apul. met. 6, 2: Akk. Eleusinem, Cic. de nat. deor. 1, 119. Liv. 31, 25, 2 ed. Madv. (Weißb. u. Hertz Eleusinam); 31, 26, 4 u. 45, 12, 3 u. Eleusina, Plin. 2, 206 u. 61, 6, 2: u. Eleusin, Frontin. strat. 4, 7, 44: Abl. Eleusine, Cic. ad Att. 6, 1, 26. Vitr. 7. praef. § 16. Tac. hist. 3, 83. Iustin. 2, 6, 13 ed. Ieep. Vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortformen S. 240. – meton. = die Einw. von Eleusis, Sen. Herc. fur. 302. Claud. rapt. Pros. 1, 11 (beide Nom. Eleusin); u. poet. = Ceres, Sidon. carm. 9, 178 (Akk. Eleusin). – Dav.: A) Eleusīnius, a, um (Ελευσίνιος), eleusinisch, Ceres, Min. Fel.: sacra, die eleusin. Mysterien, Suet. u. Gell.: u. dass. bl. Eleusīnia, ōrum, n. (τὰ Ελευσίνια), Tert.: certamen, Gell. – u. B) (die latinisier-
    ————
    te Nbf.) Eleusīnus, a, um, eleusinisch, Ceres, Lact. 1, 21, 24. Arnob. 6, 6. Serv. Verg. Aen. 4, 99: dies. mater, Verg. georg. 1, 163: dies. Libera, quae Eleusina dicitur, Aur. Vict. de Caes. 14, 4. Vgl. Oudend. Suet. Claud. 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Eleusin

  • 5 Eleusin

    Eleusin, īnis (acc. Eleusin, Front. Strat. 4, 7, 44; Lat. form Eleusina, ae, Front. Ep. ad Ver. 1, p. 178; Cl. Mam. Grat. Act. Jul. 9, 3; Oros. 1, 7; and acc. to MSS. Eleusinam in Cic. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 25, 2; cf. Salaminam from Salamis, q. v.), f., = Eleusin, a very ancient city of Attica, famous for its mysteries of Ceres, now Lepsina, Plin. 4, 7, 11, § 23; Cic. Att. 6, 6, 2; id. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 26; Tac. H. 4, 83; Ov. F. 4, 507; id. M. 7, 439; Stat. Th. 2, 382 al.—
    II.
    Hence,
    A.
    Eleusīnus, a, um, adj., Eleusinian:

    mater,

    i. e. Ceres, Verg. G. 1, 163; cf.:

    Eleusina Ceres et Proserpina,

    Vitr. 7 praef. fin.; Lact. 1, 21, 24; Arn. 6, no. 6; Serv. Verg. A. 4, 99.—
    B.
    Eleusī-nĭus, a, um, adj., = Eleusinios, Eleusinian:

    sacra,

    Suet. Claud. 25; Gell. 11, 6, 5; cf.:

    Eleusinium certamen,

    id. 15, 20, 3.— Subst.: Eleusīnĭa, ōrum, n., the festival of Ceres at Eleusin, Tert. Apol. 7; id. adv. Val. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Eleusin

  • 6 Eleusina

    Eleusin, īnis (acc. Eleusin, Front. Strat. 4, 7, 44; Lat. form Eleusina, ae, Front. Ep. ad Ver. 1, p. 178; Cl. Mam. Grat. Act. Jul. 9, 3; Oros. 1, 7; and acc. to MSS. Eleusinam in Cic. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 25, 2; cf. Salaminam from Salamis, q. v.), f., = Eleusin, a very ancient city of Attica, famous for its mysteries of Ceres, now Lepsina, Plin. 4, 7, 11, § 23; Cic. Att. 6, 6, 2; id. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 26; Tac. H. 4, 83; Ov. F. 4, 507; id. M. 7, 439; Stat. Th. 2, 382 al.—
    II.
    Hence,
    A.
    Eleusīnus, a, um, adj., Eleusinian:

    mater,

    i. e. Ceres, Verg. G. 1, 163; cf.:

    Eleusina Ceres et Proserpina,

    Vitr. 7 praef. fin.; Lact. 1, 21, 24; Arn. 6, no. 6; Serv. Verg. A. 4, 99.—
    B.
    Eleusī-nĭus, a, um, adj., = Eleusinios, Eleusinian:

    sacra,

    Suet. Claud. 25; Gell. 11, 6, 5; cf.:

    Eleusinium certamen,

    id. 15, 20, 3.— Subst.: Eleusīnĭa, ōrum, n., the festival of Ceres at Eleusin, Tert. Apol. 7; id. adv. Val. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Eleusina

  • 7 Eleusinia

    Eleusin, īnis (acc. Eleusin, Front. Strat. 4, 7, 44; Lat. form Eleusina, ae, Front. Ep. ad Ver. 1, p. 178; Cl. Mam. Grat. Act. Jul. 9, 3; Oros. 1, 7; and acc. to MSS. Eleusinam in Cic. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 25, 2; cf. Salaminam from Salamis, q. v.), f., = Eleusin, a very ancient city of Attica, famous for its mysteries of Ceres, now Lepsina, Plin. 4, 7, 11, § 23; Cic. Att. 6, 6, 2; id. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 26; Tac. H. 4, 83; Ov. F. 4, 507; id. M. 7, 439; Stat. Th. 2, 382 al.—
    II.
    Hence,
    A.
    Eleusīnus, a, um, adj., Eleusinian:

    mater,

    i. e. Ceres, Verg. G. 1, 163; cf.:

    Eleusina Ceres et Proserpina,

    Vitr. 7 praef. fin.; Lact. 1, 21, 24; Arn. 6, no. 6; Serv. Verg. A. 4, 99.—
    B.
    Eleusī-nĭus, a, um, adj., = Eleusinios, Eleusinian:

    sacra,

    Suet. Claud. 25; Gell. 11, 6, 5; cf.:

    Eleusinium certamen,

    id. 15, 20, 3.— Subst.: Eleusīnĭa, ōrum, n., the festival of Ceres at Eleusin, Tert. Apol. 7; id. adv. Val. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Eleusinia

  • 8 Eleusinius

    Eleusin, īnis (acc. Eleusin, Front. Strat. 4, 7, 44; Lat. form Eleusina, ae, Front. Ep. ad Ver. 1, p. 178; Cl. Mam. Grat. Act. Jul. 9, 3; Oros. 1, 7; and acc. to MSS. Eleusinam in Cic. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 25, 2; cf. Salaminam from Salamis, q. v.), f., = Eleusin, a very ancient city of Attica, famous for its mysteries of Ceres, now Lepsina, Plin. 4, 7, 11, § 23; Cic. Att. 6, 6, 2; id. N. D. 1, 42, 119; Liv. 31, 26; Tac. H. 4, 83; Ov. F. 4, 507; id. M. 7, 439; Stat. Th. 2, 382 al.—
    II.
    Hence,
    A.
    Eleusīnus, a, um, adj., Eleusinian:

    mater,

    i. e. Ceres, Verg. G. 1, 163; cf.:

    Eleusina Ceres et Proserpina,

    Vitr. 7 praef. fin.; Lact. 1, 21, 24; Arn. 6, no. 6; Serv. Verg. A. 4, 99.—
    B.
    Eleusī-nĭus, a, um, adj., = Eleusinios, Eleusinian:

    sacra,

    Suet. Claud. 25; Gell. 11, 6, 5; cf.:

    Eleusinium certamen,

    id. 15, 20, 3.— Subst.: Eleusīnĭa, ōrum, n., the festival of Ceres at Eleusin, Tert. Apol. 7; id. adv. Val. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Eleusinius

См. также в других словарях:

  • Triptolemvs — TRIPTOLĔMVS, i, Gr. Τριπτόλεμος, ου, (⇒ Tab. XV.) 1 §. Namen. Diesen soll er von τρίβειν τὰς οὔλας, haben, weil er zuerst die Gerste zu dreschen gewiesen. Phurnut. de N.D. c. 28. Andere wollen dagegen, daß sein Namen so viel heiße, als einer, der …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Ogyges — Ogyges, Ogygus or Ogygos (Greek: Ὠγύγης or Ὤγυγος) is a primeval mythological ruler in ancient Greece, generally of Boeotia,[1] but an alternative tradition makes him the first king of Attica. Contents 1 Etymology 2 …   Wikipedia

  • Elevsínvs — ELEVSÍNVS, i, Gr. Ἐλευσῖνος, ου, (⇒ Tab. XV.) des Mercurius Sohn, welcher die Stadt Eleusine erbauete, und ihr von sich den Namen gab. Hygin. 275. Seine Mutter soll die Daira, des Oceanus Tochter, gewesen seyn; jedoch machen ihn auch einige zu… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Rhetus periander — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

  • Heliconius —   Heliconius …   Wikipedia Español

  • Heliconius — Heliconius …   Wikipédia en Français

  • eleusino — (De Eleusis, población griega.) ► adjetivo MITOLOGÍA Se refiere al culto o misterios relacionados con Ceres. * * * eleusino, a adj. Se aplica al culto de Ceres (diosa romana de la agricultura) y a los actos o misterios de él, que se celebraban en …   Enciclopedia Universal

  • eleusin — ELEUSÍN, Ă I. adj. din Eleusis (Grecia antică). II. s.f. pl. serbări în cinstea zeiţei Demeter. (< lat. eleusinus) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • eleusino — eleusino, na (Del lat. Eleusīnus). adj. Perteneciente o relativo a Eleusis, ciudad griega cercana a Atenas. Se dice sobre todo de los misterios de Ceres que se celebraban en aquella ciudad …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»